Lirica Medievale Romanza
Published on Lirica Medievale Romanza (http://151.100.161.88)

Home > PEIRE D'ALVERNHE > EDIZIONE

EDIZIONE

  • Ab fina joia comensa [1] Ed [2] Tm [3]
  • Al dessebrar del païs [4] Ed [5] Tm [6]
  • Amics Bernartz de Ventadorn [7] Ed  [8]Tm [9]
  • Be m’es plazen [10] Ed  [11]Tm [12]
  • Bel m’es quan la roza floris [13] Ed  [14]Tm [15]
  • Belh m’es qui a son bon sen [16] Ed  [17]Tm [18]
  • Belh m’es qu’ieu fass’ hueymays un vers [19] Ed  [20]Tm [21]
  • Chantarai d’aqestz trobadors [22] Ed  [23]Tm [24]
  • Chantarai pus vey qu’a far m’er [25] Ed  [26]Tm [27]
  • Cui bon vers agrad’ a auzir [28] Ed  [29]Tm [30]
  • De Dieu non puesc pauc ben parlar [31] Ed  [32]Tm [33]
  • Deiosta·ls breus iorns e·ls loncs sers [34] Ed  [35]Tm [36]
  • Deu lau car resta l... [37] Ed  [38]Tm [39]
  • Dieus, vera vida, verais [40] Ed  [41]Tm [42]
  • En estiu, quan crida·l jais [43] Ed  [44]Tm [45]
  • Gent es, mentr’om n’a lezer [46] Ed  [47]Tm [48]
  • Lo fuelhs e·l flors, e·l frugz madurs [49] Ed  [50]Tm [51]
  • L’airs clars e·l chans dels auzelhs [52] Ed  [53]Tm [54]
  • Lauzatz si’ Emanuel [55] Ed  [56]Tm [57]
  • Rossinhol, el seu repaire [58] Ed  [59]Tm [60]
  • Sobre·l vieill trobar e·l novel [61] Ed  [62]Tm [63]
  • Vida [64] Ed  [65]Tm [66]

 

          Attribuzioni dubbie

  • Abans que·l blanc pueg sion vert [67] Ed [68] Tm [69]
  • Bel m'es dous chans per la faja [70] Ed [71] Tm [72]
  • Belha m'es la flors d'aguilen [73] Ed  [74]Tm [75]

 

          False attribuzioni

  • Assatz sai d'amor ben parlar [76] Ed  [77]Tm [78]
  • Breu vers tal que meins i poing [79] Ed  [80]Tm [81]
  • Deus verais a vos mi ren [82] Ed  [83]Tm [84]
  • Domna dels angels regina [85] Ed  [86]Tm [87]
  • Ges per lo freg temps no m'irais [88] Ed  [89]Tm [90]
  • Lo senher que formet lo tro [91] Ed  [92]Tm [93]

 

  • Tr = Testo e traduzione - Com = Commento - Tc = Testo critico a nostra cura - Ed = Edizioni a cura di altri - Col = Collazione - Tm = Tradizione manoscritta - St = Stampe antiche - Not = Trascrizione melodia - Mus = Esecuzione musicale

 

  • letto 5175 volte

Ab fina joia comensa

BEdT 323,002

Mss.: A 10, B 34, D 1, E 46, I 12, K 2, z 1 = Peire d'Alvernhe; N 256 = anonimo.

Metrica: a7' b7' a7' c7' c7' d7' b7' e7 (Frank 445:1). Chanso (vers) di 7 coblas unissonans di 8 versi.

Edizione: Fratta 1996, p. 5.

  • letto 1302 volte

Edizioni

  • letto 800 volte

Fratta

I.
Ab fina ioia comenssa              
lo vers qui bels motz assona       
e de re no·i a faillenssa;         
mas no m’es bon qe l’apreigna      
tals cui mos chans non coveigna,   
q’ieu non vuoill avols chantaire,  
cel que tot chan desfaissona,      
mon doutz sonet torn’ en bram.     

II.
D’amor ai la sovinenssa            
e·ls bels digz: ren plus no·m dona;
mas per bona atendenssa            
esper c’alcus iois m’en veigna;    
·l segles vol c’om si capteigna    
segon que pot sempres faire        
q’en breu temps plus asazona       
q’a pro d’aisso don ac fam.        

III.
Bel semblan n’ai en parvenssa,     
que gen m’acuoill e·m razona,      
mas del plus no·m fai cossenssa,   
ni·s taing que tant aut mi ceigna  
ni tant rics iois m’endeveigna     
on coven us emperaire:             
pro fai car sol gen mi sona,       
ni car sofre q’ieu la am.          

IV.
Mout mi fai granda temenssa,       
car tant pauc si abandona:         
iois q’enaissi trop bistenssa      
mout mostra mal entresseigna.      
Si cum li plaira mi teigna,        
que tant no·m fai gran mal traire. 
Sel so que no l’encaisona:         
tant no·m ten en greu liam.        

V.
Ses pechat fis penedenssa          
et es tortz qui no·m perdona,      
et ieu fatz long’entendenssa       
per tal perdon que no·m deigna;    
assatz cuig que mal m’en preigna,  
que perdutz es desperaire;         
per c’ai esperanssa bona:          
pel nostre don mi reclam.          

VI.
Ben es fis de gran valenssa        
mos cors, s’aqest m’abarona        
per cui totz pretz creis e genssa, 
e sap pauc qui so m’enseigna       
que ia nuill’autra·m sosteigna:    
tant bella filla de maire,         
ni tant cum cels plou ni trona     
non ac tal el ling d’Azam.         

VII.
Als comtes mand en Proenssa        
lo vers e sai a Narbona,           
lai on pren ioi mantenenssa,       
segond aqels per cui reigna;       
e ieu trob sai qi·m reteigna,      
tal dompna don sui amaire:         
non ies a la lei gascona;          
segon las nostras amam.            
 

  • letto 624 volte

Tradizione Manoscritta

  • letto 783 volte

Canzoniere A

  • letto 495 volte

Edizione Diplomatica

[c.10rA]
 

   Peire daluernge.
A   B fina ioia comenssa. Lo uers qui bels
        motz assona. E deren noi a faillenssa.
Mas nomes bon qel apreigna. tals cui mos
chans non coueigna. Qieu non uuoill a-
uols chantaire. Cel que tot chan desfaisso-
na. Mon doutz sonet torn en bram.
D   amor ai la souinenssa. Els bels digz ren
plus nom dona. Mas p(er) bona atendenssa.
Esper calcus iois men ueigna. Lsegles uol
com si capteigna. Segon qel pot sempres
faire. Qen breu temps plus asazona. qa
pro daisso don ac fam.
B   el semblan nai enparuenssa. Que gen
macuoill em razona. Mas del plus nom
fai cossenssa. nis taing que tant aut mi
ceigna. Nitant rics iois me deueigna.
On couen us emp(er)aire. Prom fai car sol
gen mi sona. Ni car sofre qieu la am.
M   out mi fai granda temenssa. Car tant
pauc si abandona. Iois qenaissi trop bi
stenssa. Mout mostra mal sentresseigna.
Si cum liplaira mi teigna. Que ta(n)t nom
fai gran mal traire. S es so q(ue) no len caiso-
na. Tant nom ten en greu liam.
S   es pechat fis penedenssa. Et es tortz q(ue)
nom p(er) dona. Et ieu fatz longa atenden-
sa. P(er) tal per don que nom deigna. Assatz
cuig que mal men preigna. Que p(er)dutz
es desperaire. P(er) cai esperanssa bona. Pel
nostre don mi reclam.
B   en es fis degran ualenssa. Mos cors sa

[c.10rB]
 

qest mabarona. P(er) cui totz pretz creis e
genssa. Esap pauc qui so menseigna.
Que ia nuill autram sostreigna. Tant
bella filla de maire. Ni ta(n)t cum cels plou
ni trona. Non ac tal el ling dazam.
A   ls comtes mand enproenssa. Lo uers e
sai anarbona. Lai on pren iois mante
nenssa. Segond aqels p(er) cui reigna. Et
ieu trob sai qim reteigna. Tal dompna
don sui amaire. Non ies ala lei gascona.
Segon las nostras amam.
  • letto 654 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [94]

 

  • letto 456 volte

Canzoniere B

  • letto 470 volte

Edizione Diplomatica

[c.34vC]
 

   Peire daluernge.
A  
B fina ioia comenssa. Lo uers
        qui bels motz assona. e dere noi
   a faillenssa. Mas nomes bon quela
   preigna. tals cui mos chans non co-
   ueigna. Qieu non uoill auols chan-
   taire. cel qui tot chant desfaissona.
   Mon doutz sonet torn enbram.
D   amor ai la souinenssa. els bels ditz
   ren plus nom dona. Mas p(er) bona a-
   tendenssa. esper qalcus iois men uei-
   gna. lsegles uol com se captei(n)gna.
   Segon qel pot sempres faire. ca breu
   temps plus asazona. qa pro daisso
   don ac fam.
B   el semblan nai enparuenssa. Qe
   gen macuoill em ressona. Mas del
   plus nom fai cossenssa. nis taing
   que tan aut me seigna. Nita(n)t rics
   iois mendeueigna. on couen us em
   peraire. Pro fai car sol gen mi sona.
   ni car sofre qieu la am.
M   out mifai granda temenssa. car
   tant pauc si abandona. iois q(ue)nai
   ssi bistenssa. Mout mostra mala en

 
[c.34vD]

 

    tresseigna. Si cum liplaira mi tei(n)gna.
   Q(ue) tant nom fai gran mal traire. S es
   so que no lencaisona. tant nom ten
   en greu liam.
S   es pechat fis penedenssa. et es tortz
   qui nom p(er) dona. et eu fauc longa
   atendenssa. P(er) tal per don q(ue) nom deig
   na. assatz cuich que mal men prei
   gna. Que p(er)dutz es desp(er)aire. p(er) qai
   esp(er)anssa bona. Pel uostre don mi re
   clam.
B   en es fis degran ualenssa. Mos cors
   sa qest mabarona. P(er) cui totz p(re)tz creis
   egenssa. esap pauc qui so me(n)seig-
   na. Q(ue) ia nuill autram sosteigna. Ta(n)t
   bella filla demaire. ni tant cu(m) cels
   plou ni trona. non ac tal el ling
   dazam.
A   ls comtes mand enproenssa. Lo uers[1]
   esai anarbona. Lai on pren iois man-
   tenenssa. Segon aquels p(er) cui rei(n)gna.
   et eu trob sai quim reteigna. Tal do(m)p-
   na don sui amaire. Non ges ala lei
   gascona. Mas segon q(ue) nos amam.
 
[1] s aggiunta in interlinea.
  • letto 391 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [95]

 

  • letto 347 volte

Canzoniere D

  • letto 446 volte

Edizione Diplomatica

[c.1rA]
 

 I.                                Peire daluergne.
A                            
B fina ioia comensa. Lo
                                uers qui bels motz aso
                                na. E de ren no(n) a fail
                                lensa. Mas no mes bon
                                quel apreingna. Tals q(ue)
                                mos chans non co(n)uein
                                gna. Queu no(n) uoill a
                                ols chantaire. Sel que
tot chant dessasoina. Mon dous sonet torn
en bram.
D   amor aic la souinensa. Els bels ditz ren
      plus non dona. Mas per bona atenden
sa. Es per cal cus iois mi ueingna. El segles
uol com si capteingna. Segon que pot sem
pres faire. Quen breu temps plus asasona.
Cap pro da co dom ac fan.
B   el semblan naic en paruensa. Que gen
      macuoill em rasona. Mas del plus nom
fai consensa. Ni taing queu tan aut mi sei(n)
gna. Ni taing[1] rics iois mi deueingna. On co
uen us emperaire. Pro fai car sol gen mi so
na. Ni car soffre queu la am.
M   out faic[2]    gran temensa. Car tan pauc
       si abandona. Iois que nai si trop bisten
sa. Mot mostra mal entreseingna. Si com li[3]
plaira miteingna. Que tan non fai gran
mal traire. Sel ioi que non len gaisona.
Tan no(m) ten en greu bicam.
S   es petchat fis penedensa. Et estortz que
     non p(er)dona. Et eu fas longuentende(n)sa.
Per tal p(er)don que no(m) deingna. Assatz cug
que mal men prengna. Que p(er)duz es des
esperaire. Per cai esperansa bona. Per no
stre don mi reclam.
B   enes fis de gran ualensa. Mos cors sa
     quest ma barona. Per cui totz prez
nais e gensa. E sap pauc qui lan en sein
gna. Que nuillautra(m) men sosteingna.
Tan bella filla de maire. Ni tan com cel
plou ni trona. Non ac tal el ling
dazam.
 
[1] Punto di espunzione sotto la g.
 
[2] Gli spazi bianchi seguenti faic segnano una cancellatura presente in D. Metto a testo la lettura di Fratta faic; tuttavia la c non è assolutamente chiara e prima di gran sembra esserci un segno di richiamo a qualcosa che però non è segnato né nel testo né nei margini.
[3] A causa dell’inchiostro differente, li sembra essere stato aggiunto successivamente.

 
[c.1rB]
 
 

 A   ls contes man en proensa. Lo uers esai
      anerbona. Lai on gran iois mantene(n)sa.
Segon da quels p(er) cui reingna. Et ieu trop
sai quim reteingna. Tal do(m)na dom sui a
maire. Non ges ala lei gascona. Segon
las nostras aman
  • letto 487 volte

Riproduzione Fotografica

 

  • letto 422 volte

Canzoniere E

  • letto 501 volte

Edizione Diplomatica

[c.46A]
 

         Peire daluergne.
A  
b fina ioia comensa. lo uers qui
      bels motz assona. ede re nona fail
lensa. mas nomes bo que laprenha. tal
que mos chans noill couenha. quieu no
uueill auol chantaire. cel que tot ioi des-
sazona. mon dous sonet torn enbram.
D   amor aic lasouinensa. els bels digz
re plus nom dona. mas per bona aten-
densa. esper calcuns iois mi uenha. el

 
 
[c.46B]
 

 seigles uol com si captenha. segon ques
pot sempres faire. quenbreu tems plus
assazona. cab pro daquo don ac fam.
B   el semblan naic enparuensa. que gen
macueill em razona. mas delplus nom fai
cosensa. ni tanh quieu tan aut mi senha.
nitan ricx iois mesdeuenha. en coue uns
emperaire. pro fai quar sol gen mi sona.
ni quar suefre quieu lam.
M   olt fai ues mi gran temensa. quar ta(n)
pauc si abandona. iois canaisi trop bisten-
sa. molt mostra malentresenha. si com li
plaira mi tenha. que tan nom fai tan gr-
an maltraire. cel ioi que nolencaizona.
tan nom ten engreu bram.
S   es pecat fis penedensa. (et) es tortz q(ui) nom
perdona. (et) ieu fauc longuentendensa. per
tal perdon que nom denha. assatz cug
que mal men prenha. que perdutz es de-
zesperaire. percai esperansa bona. per nos
tridons mi reclam.
B   en es fis degran ualensa. mos cors sa
quest mabarona. percui totz pretz nais
egensa. sap pauc qui lamensenha. que
nuillautra men sostenha. tan bela filla
demaire. ni tan com cel plou ni trona.
nonac tal el lignhatge dadam.
A   ls comtes man enproensa. lo uers esai
anarbona. lai onpren iois mantenensa.
segon daquels percui renha. tals dona
don soi amaire. non ges alalei guascona.
segon las nostras camam.

 

  • letto 408 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [96]

 

  • letto 402 volte

Canzoniere I

  • letto 496 volte

Edizione Diplomatica

[c.12rB]
 

 Peire daluerne.                               ui.
A  
B fina ioia com(en)sa. lo uers qui bels moz
      asona. Ede ren no(n) a faillenssa. Mas no-
      mes bon quella prei(n)gna. Tals cui mos
chans no(n) couei(n)gna. Q(ue)u no(n) uoill aols cha(n)-
taire. Sel que tot chant desfaisona. Mon do-
us sonet torn enbram.
D   amor aic la souine(n)sa. Els bels ditz re(n) pl(u)s
nom dona. Mas p(er) bona atendensa. Es per
cal cus iois me(n) ueingna. El segles uol co(m)
si captei(n)gna. Segon que pot sempres faire.
Cab bru temps plus asasona. Cap pro daisso daco
donac fam.
B   el senblan naic en parue(n)sa. Qui ge(n) ma
cuoill em rasona. Mas del plus no(m) fai co(n)se(n)sa.
Nitai(n)g q(ue)u tan aut mi sei(n)gna. Ni tan ric io-
is me(n) deuei(n)gna. On couen us emperaire.
Pro fai car sol gen mi sona. Ni car sofre q(ue)u
la am.

 

M   out fai uas mi gran temensa. Car tan
pauc si abandona. Iois que nai si trob biste(n)-
sa. Mot mostra mal entresei(n)gna. Si co(m) li
plaira mi tei(n)gna. Qui tan nom fai gran
mal traire. Sel sui q(ue) no(n) len caisona. Tan
 nom ten en grieu liam.
S   is petchat fis penedensa. Et estortz qui
nom p(er)dona. Et ieu fas longue(n)te(n)de(n)sa. P(er)
tal p(er)don que nom dei(n)gna. Assatz cug que
mal men prei(n)gna. Q(ue) p(er)dutz es desesperaire.
P(er) cai esp(er)ansa bona. P(er) nostre don mi recla(m).
B   en es fis de gran ualensa. Mos cors sa
quest ma barona. P(er) cui totz pretz nais ege(n)-
sa. Esaup pauc qui lam ensei(n)gna. Que ia-
 

 
 
[c.12vC]
 

 nuillautram men sostei(n)gna. Tan bella filla de
maire. Ni tan com cel plou ni trona. Non ac
tal elling dassam.
A   ls comtes man en proensa. Lo uers esai a-
narbona. Lai on pren iois ma(n)tene(n)sa. Segon
daquels p(er) cui reingna. Et ieu trop sai qim
retei(n)gna. Tal dompna don sui amaire. Non
ges ala lei gascona. Segon las nostras ama(m)
  • letto 404 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [97]

 

 

  • letto 427 volte

Canzoniere K

  • letto 491 volte

Edizione Diplomatica

[c.2rB]
 

                                    Peire daluerne.             ui.
A   B fina ioia comensa. Lo uers qui bels
      moz asona. E de ren no(n) a faillensa.
Mas nomes bonquela preigna. Tals cui
mos chans no(n) coueingna. Quieu no(n) uo-
ill aols chantaire. Sel que tot chant des-
faisona. Mon dous sonet torn enbram.
D   Amor aic la souinensa. Els bels ditz ren
plus nom dona. Mas per bona atendensa.
Es per cal cus iois me(n) ueingna. El setg-
les uolcom si capteingna. Segon que
pot sempres faire. Cab briu temps plus
asasona. Cap pro da co donac fam.
B   El semblan naic en paruensa. Qui ge(n)
ma cuoill em rasona. Mas del plus no(m) fai
consensa. Ni tai(n)g quieu tan aut mi sein-
gna. Ni tan rig iois men deueingna. On
couen us emperaire. Pro fai car sol gen
mi sona. Ni car sofre queu la am.
M   out fai uas mi gran temensa. Car tan
pauc si abandona. Iois que nai si trop biste(n)-
sa. Mot mostra mal entresrei(n)gna[1]. Si co(m)
li plaira mi teingna. Qui tan nom fai gra(n)
mal traire. Sel soi que no(n) len caisona. Ta(n)
nom ten en greu liam.
S   Is petchat fis penedensa. Et estorz qui
nom perdona. Et ieu fas longuentende(n)sa.
Per tal perdon qe nom deingna. Assatz cug
que mal men preingna. Que perdutz es
desesperaire. Per cai esperansa bona. Per
nostre don mi reclam.
B   enes fis de gran ualensa. Mos cors sa
quest ma barona. Per cui toz prez nais
egensa. Esaup pauc quilam enseingna.
Que ia nuillautram men sostei(n)gna. Tan
bella filla de maire. Ni tan com cel plou
ni trona. No(n) ac tal elling dassam.
A   ls comtes man en proensa. Lo uers esai
anarbona. Lai on pren iois mantenensa.
Segon daquels per cui rei(n)gna. Et ieu t(ro)p
sai quim reteingna. Tal domna don sui
amaire. Non ges ala lei gascona. Sego(n)
las nostras amam.
 
[1] Punto di espunzione sotto la r.
  • letto 368 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [98]

 

  • letto 451 volte

Canzoniere N

  • letto 684 volte

Edizione Diplomatica

[c.256rA]
 

       B fina ioia comença. Lo
      uers qui bels moiz asona[1]. E de
ren non afaillença. Mas no
mez bon que lapreigna. Tal
cui mos chanz non conuein
gna. Queu non uoill aols cha(n)
taire. Sel que tot chan des
faissona. Mon douset son tor(n)
en bram.
A mor aic en souinença. Els
bel diiz ren plus non dona
mas per bona aten dança. Es
per calcus iois men ueingna.
El segles uol consi capteingna[2].
Segon que pot sempres fai
re. Cab brieu temps plus asa
 
[1] asona aggiunto in interlinea.
[2] a aggiunta in interlinea.

 
 
[c.256rB]
 

zona. Caprop daco don ac
fam.
El semblan naic enparuen
ça. Que gen ma cueill emra
zona. Mas del plus nom fai
consença. Nitaing qui tan aut
mi seingna. Nitan rics iois m(en)
deueingna. On couen us enpe
raire. Pro fai car sol gen mi
sona. Nicar sofre queu lam.
Out fai uas mig(ra)nz
temenza car tant pauc si aban
dona. Iois que naisi trop bi
stenza. Mot mosta mal en
treseingna. Si con liplaira mi
teigna. Que tant nom fai
gran mal traire. Sel soi que
no len caizona. Tant nom
tem engreu li am.
Es pechat fis pene dença. Et
estorrz qui non per dona. Et
ieu fas longa bistenza. Pertal
perdon que nom deingna.
Assaiz cug que mal men pre
ingna. Que per duiz es des
esperaire. Per cai es perança
bona. Per nostre don mirecla(m).

 
 
[c.256vC]
 

 En es fis de gran ualença.
Mos cors sa quest mabarona.
Per cui toiz preiz creis egen
ça. Esap pauc qui lam en sei(n)
gna. Que ia nuill autram
sos teingna. Tan bella filla
de maire nitant con sel plo
u nitrona. Non ac tal elling
dasam.
Ls comtes man en proença.
Lo uers esai anarbona. Lai
on pren iois mantenença.
Segon da quels per cui rein
gna. Et eu trop sai quim re
teingna. Tals dompna don
soi hamaire. Non ges alalei
gascona. Sogon las nostras
amam.
  • letto 404 volte

Riproduzione Fotografica

 

  • letto 547 volte

Canzoniere z

  • letto 439 volte

Edizione Diplomatica

[c.2vC]
 
a[1]                             B fina ioia comenza
                               louers qui bels motz
                               asona. ederen nona
                               faillenza. mas nomes
                               bon que la preigna.
                               tals cui mos chanz no(n)
                               coueingna. qeu non
                               uoil auols chantaire.
      sel qe tot chan desfaisona. mon douset
      son torn embram.
D   amor aic ensouinenza. els bels ditz ren
      plus non dona. mas p(er)bona atendanza.
      esper calquns iois men ueingna. el se-
      gles uol con si capteingna. segon qe pot
      sempres faire. cap brieu temps plus a
      sazona. caprop daco don ac fam
B   el semblan naic en paruenza. qe gen ma-
      cueil comrazona. mas del plus nom fai co(n)-
      senza. nitaing qieu tan aut mi seingna.
      [2]on couen us emperaire. ni tan rics iois
      men deueingna. pro fai car sol gen miso-
      na. ni car sofre qeu la am.
M  out fai uasmi gran temenza. car tan pa-
      uc siabandona. iois qe naissi trop bisten-
      za. moutmostra mal entreseingna. si con
      liplaira miteingna. qe tant nom fai gra(n)
      mal traire. selsoi qe non len caisona. ta(n)t
      nom ten engreu liam.
S    es pezat fis penedenza. et estortz qui
      non perdona. et ieu fas longa bistenza.
      per tal perdon que nom deingna. assaiz
      cug que mal men preingna. que p(er)dutz
      es des esperaire. percai esperanza bona. p(er)
      nostre don mi reclam.
B   es fis de gran ualenza. mos cors saqest
      mabarona. per cui toz preiz creis egenza.
      esap pauc quilamen seingna. que ia nu-
      il autram sosteingna. tam bella filla da-
      maire. ni tant consel plou ni trona.
      nonac tal elling dasam.
A   ls comtes man en proenza. louers esai
      anarbona. lai on pren iois mantene(n)
 
[c.2vD]
 
      za. segon daques p(er)cui reingna. et eu
      trop sai qim reteingna. tal domna don
      soi amaire. non ges alalei gascona. se-
      gon las nostras aman.

 
[1] Lettera miniata assente ma presente a piccola a margine.
[2] Davanti a on un segno di richiamo, ripetuto davanti a ni, indica che il verso incominciante con ni è stato erroneamente posposto.
  • letto 380 volte

RIproduzione Fotografica

 

 
 

  • letto 462 volte

Abans que·l blanc pueg sion vert

BEdT 323,001

Mss.: A 9, B 34, D 1, E 47, I 11, K 1, N2 19, T 153, z 1 = Peire d'Alvergne; Dc 255 = Peire Rogier; C 28 (ma tavola = Peire d'Alvernhe), Q 83, R 9, Sg 53, a 60 = Giraut de Borneill; N 255 = anonimo.

Metrica: a8 b7' c8 d7' e8 f8 e8 (Frank 867:1). Sirventese (vers) di 8 coblas unissonans di 7 versi.

Edizione: Fratta 1996, p. 158.

  • letto 1163 volte

Edizioni

  • letto 750 volte

Fratta

I.
Abans que·l blanc pueg sion vert,
ni veiam flor en la sima,        
quan l’auzel son de chantar nec, 
q’us contra·l freg non s’esperta,
adoncs vuelh novelhs motz lassar 
d’un vers, qu’entendan li melhor,
que·l bes entre·ls bos creis e par. 

II.
Per so·m plai qu’en lo temps no vert
mostre·s vers de razon prima        
als valens, cui sabers cossec,      
quar esta gens mal aperta           
non sabon ren, que·is vol levar,    
que sens per nulh doctrinador       
ses bon cor no pot melhurar.        

III.
Dins es poirida e sembla vert       
un’avols gens, que blastima         
tot so qu’anc dreitura amec;        
e pus negus no s’acerta;            
Dieus, quant pot hon en els blasmar,
qu’anc no·i agron l’artelh menor    
manht home, a cui augh pretz dar.   

IV.
Nuls hom del mon non a pretz vert,  
quan vol daurar e pueys lima,       
per qu’es fols sel que·s n’auzec,   
pos ve que bes no·i reverta;        
qu’a la cocha pot hom proar         
amic de boca ses amor,              
mas don no ves, non esperar.        

V.
Qui anc vi fresc ioven ni vert,     
ar es mortz per gent cayma,         
que cuja far tot lo mon sec,        
qu’ieu non vey fol ni mamberta,     
q’us no fassa sofren son par;       
per so frutz torna en peior:        
dous semblan ab sabor d’amar.       

VI.
Ben sap far paisser herba vert      
femna, que·l marit encrima          
per son avol fag tener nec;         
d’aqui nays la gens dezerta         
de pretz, q’us no n’auza parlar     
mas: de mal frug mala sabor;        
e·lh filh no volon sordeiar.        

VII.
Aissi naisson sec e non vert,       
q’us d’enjan non repayma;           
ni anc, pos Dieus Adam formec,      
non tenc tant sa port’ uberta       
bauzia, qu’en fai manhs intrar;     
que lop son tornat li pastor,       
qui degron las fedas gardar.        

VIII.
Cobeeza a mort pretz vert,          
qu’ensenha·ls baros d’escrima;      
e cobezetatz s’abrazec,             
un’arsors, que es uberta,           
don vezem manht ric abrazar;        
pretz cuion traire d’aul labor,     
mas anc ses Dieu no vi pretz car.
 

  • letto 624 volte

Tradizione Manoscritta

  • letto 682 volte

Canzoniere A

  • letto 522 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [94]

 

 

  • letto 376 volte

Canzoniere B

  • letto 530 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [99]

 

 

 

  • letto 397 volte

Canzoniere C

  • letto 528 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [100]

 

  • letto 408 volte

Canzoniere D

  • letto 454 volte

Riproduzione Fotografica

 

  • letto 479 volte

Canzoniere Dc

  • letto 471 volte

Riproduzione Fotografica

 

  • letto 438 volte

Canzoniere E

  • letto 442 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [101]

 

 

  • letto 365 volte

Canzoniere I

  • letto 491 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [102]

 

  • letto 396 volte

Canzoniere K

  • letto 476 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [103]

 

  • letto 382 volte

Canzoniere N

  • letto 461 volte

Riproduzione Fotografica

 

  • letto 406 volte

Canzoniere N2

  • letto 458 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [104]

 

  • letto 433 volte

Canzoniere Q

  • letto 461 volte

Riproduzione Fotografica

 

  • letto 375 volte

Canzoniere R

  • letto 470 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [105]

 

  • letto 398 volte

Canzoniere Sg

  • letto 477 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [106]

 

 

  • letto 502 volte

Canzoniere T

  • letto 467 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [107]

 

 

  • letto 391 volte

Canzoniere a

  • letto 449 volte

Riproduzione Fotografica

 

 

  • letto 414 volte

Canzoniere z

  • letto 555 volte

Al dessebrar del païs

BEdT 323,003

Mss.: C 178, E 51 = Peire d'Alvernhe.

Metrica: a7 a7 b7 b7 c3 d7' c7 d7' (Frank 178:3). Chanso di 6 coblas unissonans di 8 versi, seguite da 1 tornada di 3; mot-refranh al sesto verso di ogni coblas: conia.

Edizione: Fratta 1996, p.12.

  • letto 24000 volte

Edizioni

  • letto 778 volte

Fratta

I.
Al dessebrar del pais              
on m’avi’ amors conquis            
aprendetz, si no·us es fays,       
so don m’alegr’ e e m’irays        
on que·m vir;                      
mas tan cum suy ab gent conia      
no·m dey per ira marrir            
qu’on mays puesc apres non ponia.  

II.
Mas ves un’amor fuy fis            
tro qu’a lieys plac que·m giquis,  
e quar al sieu tort mi trays       
ben fazen e trop m’afrays          
ab ben dir,                        
quar de doussa terra conia         
mi trays e·m fetz dessalhir;       
mas, quan que tric, l’er vergonia. 

III.
Anc non aniey tans camis           
ves Francs ni ves Sarrazis,        
on mielhs fos demandatz iays       
ni plus amatz pretz verays         
ab servir                          
e·lh gens qu’ es cortez’ e conia,  
silh que·m veira·n tart venir,     
ta mal m’es qui m’en deslonia.     

IV.
Sel’amor, don fuy vezis,           
dont ara m’esfredezis,             
amer’ ieu plus que Roays;          
e si no·m fos per fols brays       
trassalhir                         
et a la mia doussa conia           
si m’eschazes a mentir,            
vos agratz d’aital messonia.       

V.
D’esser hueymais m’esbaudis        
pus amars m’enamarzis;             
qu’ara·m sent de totz assays       
vertz e blancs e brus e bays,      
e m’albir                          
e dic vos d’amor nems conia        
que paors es de perir              
lai on li es ops que lonia.        

VI.
Ar an ses cors, e·l fals ris       
tot ais si cum l’abelhis;          
qu’ieu mi gurp de lieys e·m lays   
e mi no veira iamays.              
A partir                           
m’ave de la terra conia:           
si no·m fos per que·s n’azir,      
mes mi for’ en la canonia.         

VII.
Senher N’Estrieu, qui s’aconia     
de trop human ioy iauzir,          
mal fau qui non lo calonia. 
 

  • letto 550 volte

Tradizione manoscritta

A cura di Julia Boitani e Daniele Coppola

  • letto 3551 volte

CANZONIERE C

  • letto 3831 volte

Riproduzione fotografica

Vai al manoscritto [108]
 

 
 

  • letto 498 volte

Edizione diplomatica

 
[c.178vC]
 

                             . p. dalu(er)nhe .
A         
L descebrar del pays. on
            ma uia mors conquis.
            aprendetz si nous es fays[1].
            so don malegre mirays.
on quem uir. mas tan cu(m) suy
 
[1] s aggiunta in interlinea.

 
 
[c.178vD]
 

 ab gent conia. nom dey per ira
marrir. quon mays puesc apres[1]
non ponia.
M   as ues una mor fuy fis. tro
qua lieys plac quem giquis.
e quar al sieu tort mi trays. ben
fazen (et) ad ben dir. quar de dous-
sa terra conia. mi trays em fetz
dessalhir. mas quan que tric-
ler uergonia.
A   nc non aniey tans camis.
ues francs ni ues sarrazis. on
mielhs fos demandatz iays. ni
plus amatz pretz uerays. ab
seruir. el gens ques cortezae
conia. selhs quem ueiran tart
uenir. ta mal mes qui men des-
S   i la mor don fuy ue-   lonia.[2]
zis. dont ara mes fredezis. a
merieu plus que roays. e si
nom fos per fols brays. tras-
salhir. (et) ala mia doussa conia.
si mes chai e ses mentir. uos
agratz daital messonja.
D   esser hueymais mesbau-
dis. pus amar men amarzis.
quaram sent de totz assays.
uertz e blancs e brus e bays.
e malbir. e dic uos damor ne(m)s
conja. que paors es de perir.
lai on li es ops quel on ja.
A   ram ses cor e fals ris. tot ais
cum la belhis. quieu mi grup
de lieys em lays. e mi no uey
ra iamais. a partir. maue de
la terra conja. si nom fos per
ques nazir. mes mi fora en la
canonja.
S   enher nestrieu qui sa conja.
de trop human ioy iauzir. mal
 
[1] s aggiunta in interlinea.
[2] Riportato dal rigo precedente.

 
 
[c.179rA]
 

  fai qui non lo calonja.
  • letto 2159 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

  I
Al descebrar del pays. on
ma uia mors conquis.
aprendetz si nous es fays
so don malegre mirays.
​on quem uir. mas tan cu[m] suy​
ab gent conia. nom dey per ira
marrir. quon mays puesc apres
non ponia.
 

​Mas ues una mor fuy fis. tro
qua lieys plac quem giquis.
e quar al sieu tort mi trays. ben
fazen [et] ab ben dir. quar de dous
sa terra conia. mi trays emfetz
dessalhir. mas quan que tric 
ler uergonia.
 


Anc non aniey tans camis.
ues francs ni ues sarrazis. on
mielhs fos demandatz iays. ni
plus amatz pretz uerays. ab
seruir. el gens ques cortez [et]
conia. selhs quem ueiran tart
uenir. tamal mes qui men des 
                                                lonia.
Si la mor don fuy ue
zis. dont ara mes fredezis. a
merieu plus que roays. esi
 nom fos per fols brays. tras
salhir. [et] ala mia doussa conia.
si m’eschai e ses mentir. uos
agratz daital messonja.
 
Desser hueymais mesbau
dis. pus amar men amarzis.
quaram sent de totz assays.
uertz e blancs e brus e bays.
emalbir. e dic uos damor ne[m]s
conja. que paors es de perir.
lai on li es ops quel onja.
 
Aram ses cor e fals ris. tot ais
cum labelhis. quieu mi grup
de lieys em lays. e mi no uey
ra iamais. apartir. maue de
la terra conja. si nom fos per
ques nazir. mes mi fora en la
canonja.
 
Senher nestrieu qui sa conja.
de trop human ioy iauzir. mal
fai qui non lo calonja.

 

Al descebrar del pays
on m’aui’amors conquis,
aprendetz si no.us es fays,
so don m’alegr’e m’irays
on que.m vir;
mas tan cum suy ab gent conia
nom dey per ira marrir,
qu’on mays puesc apres non ponia.
 
Mas ves un’amor fuy fis
tro qu’a lieys plac que.m giquis,
e quar al sieu tort mi trays,
ben fazen et […….ays][1]
ab ben dir.
quar de doussa terra conia,
mi trays emfetz dessalhir
mas quan que tric l’er vergonia.
Anc non aniey tans camis
ves francs ni ves sarrazis,
on mielhs fos demandatz iays,
ni plus amatz pretz verays
ab seruir
e.l gens qu’es cortez et conia.
selhs quem veiran tart venir:
ta mal m’es qui m’en deslonia.
Si l’amor don fuy vezis.
dont ara m’esfredezis,
 amer’ieu plus que roays:
e si no.m fos per fols brays,
trassalhir,
et a la mia doussa conia
si m’eschai e ses mentir,
vos agratz d’aital messonja.
D’esser hueymais m’esbaudis,
pus amar m’enamarzis,
qu’ara.m sent de totz assays
vertz e blancs e brus e bays;
e m’albir
e dic vos d’amor nems conja
que paors es de perir
lai on li es ops que lonja.
Ara.m ses cor e fals ris
tot ais cum l’abelhis,
qu’ieu mi grup de lieys e.m lays
e mi no veyra ia mais
a partir
m’ave de la terra conja:
si no.m fos per que.s n’azir,
m’es mi fora en la canonja.
Senher n’Estrieu qui s’aconja
de trop human ioy iauzir
mal fai qui non lo calonja.

 

 
 
   
  • letto 1849 volte

CANZONIERE E

  • letto 23341 volte

Riproduzione fotografica

 
Vai al manoscritto [109]
 

 
 

  • letto 536 volte

Edizione diplomatica

 
[c.51B]
 

            Peire daluernhe .
A  
l dessebrar del pais. on mauiamors
      conquis. aprendetz si nous es fais.
so don malegre mirais. on quem uir. mas
tan com soi abgent conia. nom dei per
ira marrir. conplus puesc ades nom ponia.
N   as uas unamor soi fis. tro calieis plac
quem gequis. equar alsieu tort me trais.
ab ben dir. quar de dousana terra conia.
metrais emfai dessaillir. mas quan queill
tric ler uergonia.
A   nc non anei tans camis. ues francx
ni ues sarrazis. on mieils fos demandatz
iais. ni plus pretz amatz uerais. ab seruir.
eill gens ques corteze conia. sill quem ue
iran tart uenir. tan mal mes qui men
delonia.
S   i lamor don fui uezis. dont ara mesfre-
dezis. ameraus plus que roais. esi nom
forsa per fols brais. trassaillir. doussa (et)
alamia conia. si mesca esamentir. uos a-
gratz daital mensonia.
D   ezer huei mais mesbaudis. pos amars
men amarzis. queram sen detotz assais.
uertz eblanx ebrus ebais. emalbir. edic
uos damor nems comia. quen paor es
deperir. lai on noles obs que lonia.
E   ran ses cors els fals ris. tot aisi com
labelis. quieu me gurp de lieis em lais.
emi noueira iamais. al partir. mauen de

 
 
[c.52A]
 

la terra conia. si nom fos per els sis nair.
mes men fora enla canonia.
S   enher nestreup qui saconia. de trop am-
an ioi iauuir. mal fai som noloi calonia.
  • letto 4066 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

 

Al dessebrar del pais. on mauiamors
conquis. apredetz si nous es fais.
so don malegre mirais. on quem uir. mas
tan com soi abgent conia. nom dei per
ira marrir. conplus puesc ades nom ponia.
 
Al dessebrar del pais
on m’avi’amors conquis,
apredetz si nous es fais,
so don m’alegr’e m’irais
on que.m vir;
mas tan com soi ab gent conia
no.m dei per ira marrir,
c’on plus puesc ades nom ponia.
 
Mas uas unamor soi fis. tro calieis plac
quem gequis. equar alsieu tort me trais.
ab ben dir quar de dousana terra conia.
metrais emfai dessaillir. mas quan queill
tric ler uergonia.
Mas vas un’amor soi fis
tro c’a lieis plac que.m gequis,
e quar al sieu tort me trais,
(……………………………..ais)
ab ben dir,
qu’ar de dousana terra conia
me trais e.m fai dessaillir;
mas quan que.ill tric l’er uergonia.
 
Anc non anei tans camis. ues francx
ni ues sarrazis. on mieils fos demandatz
iais. ni plus pretz amatz uerais. ab seruir.
eill gens ques corteze conia. sill quem ue
iran tart uenir. tan mal mes qui men
delonia.
Anc non anei tans camis
ves francx ni ves sarrazis
on mieils fos demandatz iais,
ni plus pretz amatz verais
ab servir
e.ill gens qu’es cortez’e conia,
sill que.m veiran tart venir:
tan mal m’es qui m’en delonia.
 
Si lamor don fui vezis. dont ara mesfre -
dezis. ameraus plus que roais. esi nom
forsa per fols brais. trassaillir. doussa (et)
alamia conia. si mesca esamentir. uos a
gratz daital mensonia.
 
Si l’amor don fui vezis
dont ara m’esfredezis,
amera.us plus que roais,
esi no.m forsa per fols brais
trassaillir,
doussa et alamia conia
si m’escaes a mentir,
uos agratz d’aital mensonia.
 
Dezer huei mais mesbaudis. pos amars
men amarzis. queram sen detotz assans.
uertz eblanx ebrus ebais. emalbir. edic
uos damor nems comia. quen paor es
deperir. lai on noles obs que lonia.
Dezer hueimais m’esbaudis
pos amars m’enamarzis
qu’era.m sen de totz assans
vertz e blanx e brus e bais,
e m’albir,
e dic vos d’amor nems comia
qu’en paor es de perir
lai on no l’es obs que lonia.
 
Eran ses cors els fals ris. tot aisi com
labelis. quieu me gurp de lieis em lais.
emi noueira iamais. al partir. mauen de
 la terra conia. si nom fos per els sis nair.
mes men fora enla canonia.
 
Er an ses cors e.ls fals ris
tot aisi com l’abelis
qu’ieu me gurp de lieis e.m lais
e mi no veira ia mais.
Al partir
M’aven de la terra conia
si no.m fos per els sis nair,
mes me’n fora en la canonia.
 
Senher nestreup qui saconia. de trop am –
an ioi iauuir. mal fai som noloi calonia.
Senher n’Estreup qui s’aconia
de trop aman ioi iauvir,
mal fai s’om no lo.i calonia.
 
  • letto 2912 volte

Amics Bernartz de Ventadorn

BEdT 323,004=070,002

Mss.: A 177, D 143, E 212, G 100, I 155, K 141, L 51, W 190.

Metrica: a8 b8 b8 a8 c7' d8 d8 (Frank 621:7). Tenso di 6 coblas doblas di 7 versi, seguite da 2 tornadas di 3; le rime c (-ena) e d (-or) sono fisse in tutto il componimento.

Melodia: ABCB'DEF (ms. W).

Edizione: Fratta 1996, p. 17.

  • letto 1132 volte

Edizioni

  • letto 817 volte

Fratta

I.
Amics Bernartz de Ventadorn,     
com vos podetz de chant sofrir,  
can aissi auzetz esbaudir        
lo rossinholet noih e jorn?      
Auyatz lo joi que demena!        
Tota noih chanta sotz la flor,   
melhs s’enten que vos en amor.   

II.
Peire, lo dormir e·l sojorn      
am mais que·l rossinhol auvir;   
ni ja tan no·m sabriatz dir      
que mais en la folia torn.       
Deu lau, fors sui de chadena,    
e vos e tuih l’autr’ amador      
etz remazut en la folor.         

III.
Bernartz, greu er pros ni cortes 
que ab amor no·s sap tener;      
ni ja tan no·us fara doler       
que mais no valha c’autre bes,   
car, si fai mal, pois abena.     
Greu a om gran be ses dolor;     
mas ades vens lo jois lo plor.   

IV.
Peire, si fos dos ans o tres     
lo segles faihz al meu plazer,   
de domnas vos dic eu lo ver:    
non foran mais preyadas ges,    
ans sostengran tan greu pena    
qu’elas nos feiran tan d’onor   
c’ans nos prejaran que nos lor. 

V.
Bernartz, so non es d’avinen    
que domnas preyon; ans cove     
c’om las prec e lor clam merce; 
et es plus fols, mon escien,    
que cel qui semn’ en l’arena,   
qui las blasma ni lor valor;    
e mou de mal ensenhador.        

VI.
Peire, mout ai lo cor dolen,    
can d’una faussa me sove,       
que m’a mort, e no sai per que, 
mas car l’amava finamen.        
Faih ai lonja carantena,        
e sai, si la fezes lonhor,      
ades la trobara pejor.          

VII.
Bernartz, foudatz vos amena,    
car aissi vos partetz d’amor,   
per cui a om pretz e valor.     

VIII.
Peire, qui ama, desena,         
car las trichairitz entre lor   
an tout joi e pretz e valor.    
 

  • letto 595 volte

Tradizione Manoscritta

  • letto 789 volte

Canzoniere A

  • letto 500 volte

Edizione Diplomatica

[c.177vD]
 

 Peirols. en Bernartz deuentedorn.
A  
Mics bernartz deuentedorn. Cu(m)
uos podetz dechant sofrir. Qand
aissi auzetz esbaudir. Lo rossignolet

 
 
[c.178rA]
 

 nuoich eiorn. Auzatz lo ioi q(ue) demena.
tota nuoich chanta sotz la flor. Mieils
senten que uos en amor.
P   eire lo dormir el soiorn. Am mais qel
rossignol auzir. Ni i a tant nom sabriatz
dir. Que mais en la foillia torn. Dieu lau
fors sui decadena. Euos etuich lautre a-
mador. Etz remasut en la follor.
Q   ui ab amor nois sap tener. Bernart
greu er pros ni cortes. Ni i a tant nous
fara doler. Que mais nous uailla cau-
tre bes. Car sil fai mal pois abena. Greu
a hom gran ben sens dolor. Mas uenz
lo iois lo plor.
P   eire si fos almieu plazer. Lo segles faitz
dos ans otres. De dompnas uos dic eu lo
uer. Non foron p(er) nos pregadas ges. Anz
sosten grant tant greu pena. Que las
nos feiron tant donor. Qanz nos preie
ron que nos lor.
B   ernart so es desauinen. Q(ue) dompnas
preion anz coue. Com las prec elor cla(m)
merce. Et es plus fols mon escien. Que
cel qui semena arena. Qui las blasma
nilor ualor. Emou demal enseignador.
P   eire mout ai lo cor dolen. Qand duna
falsa me soue. Que mamort enon sai-
p(er) que. Mas car lamaua finamen. Fauch
ai longa carantena. Esai si la fe zes
loignor. Ades latrobaua peior.
B   ernart foudatz uos amena. car aissi-
uos partetz damor. P(er) cui a hom pretz
eualor.
P   eire qui ben ama desena. Car las tri-
ch airitz entre lor. Ant tout ioi epretz
e ualor.
  • letto 414 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [94]

 

 

  • letto 401 volte

Canzoniere D

  • letto 489 volte

Edizione Diplomatica

[c.143vD]
 

         Peirols.
A      
Mics bernarz del uentadorn. Com uos
          podez delchan soffrir. Qant aissi au
          zez esbaudir. lo rosignolet nouoit[1]
eiorn. Auiaz lo ioi qedemena. Tota nuoch
chanta soz la flor. Mellz senten qe uos en
amor.
P   Eire lo dormir el soiorn. Am mais que rosi
     gnol auzir. Ni ia tant nom sabriaz dir. Qu
mais en la follia torn. Dieu lau fors sui deca
dena. Euos etuich llautramador. Es remazus
en la follor.
Q   ui ab amor nous sap tener. Bernarz greu
      er pro(s) nicortes. Ni ia tan nous fara doler.
Q(ue) mais non uailla cautre bes. Car si faimal
puois abena. Greu ahom gran ben ses dolor.
Mais ades uenz lo iois lo plor.
P   eire si fos al mieu plazer. lo segles faiz dos
     anz otres. De domnas uos dic eu lo uer. No(n)
foron mais pregadas ges. Anz sosten grantan
gran pena. Qellas nos feron tant donor.
Qanz nos p(re)gueran que nos lor.
B   ernarz so es desauinen. Q(ue) domnas p(re)gue(n)
      anz coue. Comlas prec elor clam merce.
Et es plus fols mon escien. Quilas blasma
nilor ualor. Emou de mal enseingnador.
P   eire molt ai lo cor dolen. Qan duna fal sa
     mi soue. Q(ue) ma mort eno sai per que.
Mais car la maua finamen. Fach ai longa
carantena. Esaissi la fezes loiorn. Ades la tro
bera peior.
B   ernarz foudaz uos amena. Car aissi vos
     partez da mor. Per cui ahom prez eua
lor.
 
[1] Punto di espunzione sotto la prima o.

 
 
[c.144rA]
 

P   Eire qui ben ama desena. Car las trichariz
entre lor. Antout ioi eprez eualor.
  • letto 392 volte

Riproduzione Fotografica

 

  • letto 352 volte

Canzoniere E

  • letto 507 volte

Edizione Diplomatica

[c.212A]
 

                                       Tenso
A   micx bertran del uentadorn. com
      uos podes dechantar sufrir. quant
aisi auzes esbaudir. lo rossinholet nueit
eiorn. au lo ioin[1] que d(e)menon tota nu-
eit chantan. sotz laflor. meils senten q(ue)
 
[1] Due punti di espunzione sotto la n.

 
 
[c.212B]
 

 uos enamor.
P   eire lo dorm
nhol auzir. ni
ais enla folia
decadena. e uo
mazut enla
B   ernart gr
or nos sap
ler. que ma
mals eiois ab
bes ses dolor
plor.
P   eire si fos
dos ans ho tr
no foron preg[1]
agreu pena. quelas nos feiran tan donor.
cans nos preguaran que nos lor.
B   ernart so no(n) es dauinen. que donas
pregon ans couen. com las prec elur cl-
am merce. (et) es plus fols mon essien. q(ue)
sel que semena larena. qui las blasma
ni lor ualor. emou demal ensenhador.
P   eire molt ai locor dolen. quan duna
falsa mi defen. que ma mort enonsai per-
que. quar ieu lamaua finame(n). fait ai lon-
gua carentena. esai si la fezes lonhor. a-
des la trobaria peior.
B   ernart foldatz uos amena. quar aisi
uos partetz damor. percui ha hom pretz eu-
alor.
P   eire qui ama dessena. quar las trichai-
ritz entre lor. an tout ioi epretz eualor.
 
[1] Lacuna causata dall’asportazione di una parte di testo.
  • letto 404 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [110]

 

  • letto 392 volte

Canzoniere G

  • letto 515 volte

Riproduzione Fotografica

  • letto 405 volte

Canzoniere I

  • letto 560 volte

Edizione Diplomatica

[c.155rB]
 

 Peirols et en bernatz deluentedorn.   xv.
A   Mics bernartz del uentadorn. Com uos po-
      detz del chan sofrir. Quant aissi ausetz es-
      baudir. Lo rosignolet nuoit eiorn. Auiatz
lo ioi que demena. Tota nuoitz chanta sor la
flor. Mielz senten que uos en amor.
P   eire lo dormir el soiorn. Am mais quel rosig-
nol aussir. Ni ia tan sabrias dir. Que mais en
la follia torn. Deu lausors sui de cadena. Euu-
os etuich lautramador. Es remazutz en la follor.
Q   ui ab amor nos sap tener. Bernartz greu er
pro ni cortes. Ni ia tan nous fara doler. Que
mais no(n) uailla cautre bes. Quar si fai mal
pois abena. Greu ahom gran ben ses dolor.
Mas ades uenz lo iois lo plor.

 
 
[c.155vC]
 

P   eire si fos al mieu plazer. lo segles fatz dos ans
o tres. Do domnas uos dic en lo uer. No(n) foron
pregades p(er) nos. Anz sostengra tan gran greu pena.
Quelas nos feron tant donor. Quanz nos preg-
am que nos lor.
B   ernartz so es desauinen. Que domnas pre-
guen anz coue. Que hom las prec el or clan me-
rce. Et es plus fols mon esien. Que sel que sem-
enenarena. Qui las blasmas ni lor ualor. E-
mou del[1] mal enseingnador.
B   ernautz foudatz uos amena. Quar aissi uos pa-
rtetz damor. P(er)cui ahom pretz eualor.
P   eire qui ben ama desena. Quar las tricharitz
entre lor. An tot ioi epretz et amor.
 
[1] l aggiunta in interlinea.
  • letto 401 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [111]

 

 

  • letto 439 volte

Canzoniere K

  • letto 503 volte

Edizione Diplomatica

[c.141rB]
 

 Peirols et enbernatz del uentadorn.   xu.
A   Mics bernartz del uentadorn. Com uos
      podetz del chan soffrir. Quant aissi au-
      setz esbaudir. Lo rosignolet nuoit eiorn.
Auiatz lo ioi que demena. Tota nuoig cha(n)ta
sor la flor. Mielz sen ten que uos en amor.
P   eire lo dormir el soiorn. Am mais q(ue)l ro-
signol ausir. Ni ia tan sabrias dir. Queu ma-
is en la follia torn. Deulaufors sui de cade-
na. Euos etuich lautramador. Es remazutz
en la follor.
Q   ui ab amor nos sap tener. Bernartz greu

 
 
[c.141vC]
 

 er pro ni cortes. Ni iatan nous fara doler. Qe
mais non uailla cautre bes. Quar si fai mal
puois abena. Greu ahom gran ben ses dolo(r).
Mas ades uenz lo iois lo plor.
P   eire si fos al mieu plazer. lo segles fatz
dos ans otres. Do domnas uos dic en lo uer.
Non foron pregadas per nos. Anz sostengra ta(n)
gran pena. Quellas nos feron tan donor. Qa(n)z
nos pregan que nos lor.
B   ernartz so es desauinen. Que domnas pre-
guen anz coue. Que hom las prec elor clam-
merce. Et es plus fols mon esien. Qe sel
que semenenarena. Quilas blasmas ni
lor ualor. Emou del mal enseingnador.
B   ernartz foudatz uos amena. Quar aissi uos
partetz damor. Per cui ahom pretz eualor.
P   eire qui ben ama desena. Quar las tric-
haritz entre lor. Antot ioi epretz (et) amor.
  • letto 456 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [112]

 

 

  • letto 422 volte

Canzoniere L

  • letto 476 volte

Edizione Diplomatica

[c.51v]
 

 Tencho(n)s[1] denpeire
ab enbernart.[2]

A   Micx bernart deluentador
      Co(m) uos podesz delchan soffrir.
Qant aissi auzes esbaudir. Lo rissig(no)
let nueig ejor. Aujasz lojoi q(ue) d(e)mena
Tota nueig cha(n)ta sotz laflor. Meillz
sentend q(e) uos en amor.
P   ere lo dormir el sojor. Am mais q(e)
rossignol auszir. Nijata(n) no saubri
asz dir   Qieu mais enfollia cor.
Dieu lau. For soi de cazena. Euos[3] etuz
Li autr amador   Es rema(n)sutz enla
follor.
Q   i ab amor nos sap tener   Bernart
grieu er pro(s) ne cortes. Ni ja tan
nous fara doler   Q(e) mais no(n) uailla
q(e) autre bes   Qar si fai mal pueis
abena. Grieu ha ho(m) gra(n) be ses dolor.
Mais ades uensz lo joi lo plor.
 
[1] s aggiunta in interlinea.
[2] Rubrica posizionata nella colonna sinistra, a lato del componimento.
[3] s aggiunta in interlinea.

 
 

P   eire si fos almieu plaszer   Lo siegle
fach do(us) ansz ou tres   D(e) do(m)nas uos
dich jeu lo uer   No fora(n) p(er) pregadas
pernos. Ansz sostengra(n) ta(n) grieu
pena   Qellas nos fera(n) ta(n) donor
Qainsz nos[1] pregara(n) q(e) nos[2] lor.
B   ernart cho es desauinen   Q(e) do(m)nas
prec. enansz scoue   Qho(m) las prec
elor clam merce. Ez es pl(us) fols mo(n)
essien   Q(e) cel q(i) semna enlarena
Qilasblasma nelor ualor. Emou
demal esseinhador.
 
[1] s aggiunta in interlinea.
[2] s aggiunta in interlinea.

 
 
[c.52r]
 

 P   ere molt hai lo cor dolen
Qan duna falsa mi soue   Q(i)mha mort.
enosai perqe. Mas qar lamaua fina
men. Faich hai lo(n)ga carentena.
E saissi la fesz es loignor   Ades la
trobera pejor.
B   ernart foldatz uos[1] amena   Qar aissi
uos[2] partesz damor. P(er) cui ha ho(m) presz
eualor.
P   eire q(i) ama d(e)sena   Qar las t(ri)charisz
entre lor   Ha(n) tolt joi. presz eamor.
 
[1] s aggiunta in interlinea.
[2] s aggiunta in interlinea.
  • letto 423 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [113]

 

 

  • letto 405 volte

Canzoniere W

  • letto 525 volte

Edizione Diplomatica

[c.190vC]
 

 Pieres Uidaus[1]
 
A   mis bernart de uentador. (con)
 
      uos poias de chant sufrir.
 
quant ensi oias resbaudir. le louseignol et
 
nuit et ior. auiaz lou ioi que demene.
 
tote nuit chante sur la flor. maiz senten
 
de uos en amor.
P   errot lou dormir a seior. aim miauz
 
[1] Rubrica posizionata nella colonna di sinistra a margine del testo.

 
 
[c.190vD]
 

  quel louseignol auzir. ne iamaiz tant
sauriez dir. que maiz ala folie tor. lo
dieu for sui de chadene. et uos et li altre
amador. sunt remasu en la folor.
  • letto 431 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [114]

 

  • letto 489 volte

Assatz sai d'amor ben parlar

BEdT 389,018

Mss.: C 197, Da 182, I 146, K 132, N2 16, V 111, ψ 1 = Raimbaut d'Aurenga; BgAnoya 476 = Guillem de Saint Leidier; m 2 = Peire d'Alverhne; N 257 = anonimo.

Metrica: a8 b8 a8 a8 b8 c8 d8 d8 (Frank 209:1). Vers di 7 coblas unissonans di 8 versi, seguite da una tornada di 3 versi e una di 2.

Edizione: Riquer 1975, p. 433.

  • letto 890 volte

Edizioni

  • letto 637 volte

Riquer

 
I.
Assatz sai d'amor ben parlar, 
ad ops dels autres amadors;
mas al mieu pro, que m'es plus car,
non sai ren dire ni comtar;
qu'a mi non val bes ni lauzors
ni mals digz ni motz avars;
mas ar sui vas amor aitaus
fis e bos e francs e liaus
 
II.
per qu'ensenharai ad amar
los autres bos domneyadors;
e si'n crezon mon essenhar
far lor a d'amar conquistar
tot aitan cant volran de cors!
E si oguan pendutz o ars
qui no m'en creira, qar bon laus
n'auran selhs qu'en tenran las claus!
 
III.
Si voletz dompnas guazanhar,
quan querretz que·us fassan honors,
si·us fan avol respos avar 
vos las prenetz a menassar;
e si vos fan respos pejors 
datz lor del ponh per mieg sas nars;
e si son bravas siatz braus! 
Ab gran mal n'auretz gran repaus. 
 
IV.
Ancar vos vuelh mais ensenhar
ab que conquerretz las melhors:
ab mals digz et ab lag chantar
que fassatz tut, et ab vanar;
e que honretz las sordeyors.
Per lor anctas las levetz pars, 
e que guardetz vostres ostaus
que non semblon gleisas ni naus. 
 
V.
Ab aisso n'auretz pro, so·m par.
Mas ieu·m tenrai d'autras colors
per so quar no·m agrad'amar;
que ja mais no·m vuelh castiar,
que s'eron totas mas serors!
Per so lor serai fis e cars,
humils e simples e leyaus,
dous, amoros, fis e coraus. 
 
 

  • letto 506 volte

Tradizione Manoscritta

  • letto 608 volte

Canzoniere N

  • letto 445 volte

Riproduzione Fotografica

  • letto 357 volte

Canzoniere m

  • letto 447 volte

Riproduzione Fotografica

  • letto 435 volte

Be m’es plazen

BEdT 323,010

Mss.: C 180, m 1, z 2 = Peire d'Alvernhe; a1 340 = Raimbaut de Vaqueiras.

Metrica: a4 a4 b8 c4 c4 b8 (Frank 193:9). Sirventes di 12 coblas singulars di 6 versi; la rima b (-ar) è fissa.

Edizione: Fratta 1996, p. 40.

  • letto 943 volte

Edizioni

  • letto 768 volte

Fratta

I.
Be m’es plazen           
e cossezen               
que om s’ayzina de chantar
ab motz alqus             
serratz e clus            
qu’om no·ls tem ja de vergonhar.

II.
D’aut chai em bas               
qui per compas                  
no sap lo segle demenar;        
e ben hi falh                   
qui tan trassalh                
que non hi puesc’ a temps tornar.

III.
Ben es auras                     
totz Crestias                    
que ia nems si vol encombrar,    
ni sobre·l cays                  
leva tal fays                    
que corren no·l puesca portar.   

IV.
Qu’ieu sai e sen                 
mon escien,                      
e vuelh vos en tot castiar,      
per trop captens                 
val hom mot mens                 
e ten hom plus vil son afar.     

V.
Mais am un ort                   
serrat e fort                    
qu’hom ren no m’en puesca emblar 
que cent parras                  
sus en puegz plas:               
qu’autre las tenh’ ez ieu las guar. 

VI.
Que·l reprochiers                   
es vertadiers                       
que dels antics auzi comtar:        
lo ric al ric,                      
e l’om mendic...:                   
quecx d’eis semblan troba son par.  

VII.
De tot can suelh                    
amar, me tuelh                      
e so qu’ei amat desampar,           
qu’ieu non am re                    
ni autre me                         
e cug me totz d’amor lonhar.        

VIII.
Qu’arreire temps                    
ai amat nemps                       
e vuelh m’en atrazach layssar;      
non aura grat                       
qui m’a amat                        
ni en cor m’avia d’amar.            

IX.
Qu’ieu ai un cor                    
et un demor                         
et un talan et un pessar            
et un amic                          
vas cui m’abric                     
et a cuy me vuelh autreyar.         

X.
Si mal m’en pren                    
per eys mon sen,                    
cug a ma vida follejar;             
apres ma mort                       
no·m fass’ om tort                  
d’aquo qu’ieu ai ad oblidar.        

XI.
Daus manhtas pars                   
me for’ afars                       
en prendre o en gazanhar;           
fers e parvenz                      
es mos talenz                       
vas m’amiga qu’eu tenc plus car.    

XII.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .    
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .  . . .     
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .      
amors de lonh,                                         
tan gran besonh                                        
qu’ai de tener e de balhar.                    
 

  • letto 898 volte

Tradizione Manoscritta

  • letto 615 volte

Canzoniere C

  • letto 441 volte

Edizione Diplomatica

[c.180rA]
 

                                          .P. dal
B          Em es plazen.   uernhe.[1]
             e cossezen. qui sayzina
             de chantar. ab motz al-
             qus. serratz e clus. q(uo)m
temja de uergonhar.
T   an chai em bas. q(ui) per compas.
no sap lo segle demenar. aquelh
hi falh. que tan trassalh. que
non puesca atras tornar.
B   en es auras. totz crestias. q(ue)l
mezeis si uol encombrar. ni so-
 
[1] Riportato dal rigo precedente.

 
 
[c.180rB]
 

brel cays. leua tal fays. que cor-
ren nol puesca portar.
Q   uieu cug e sen. mon escien.
ieu uuelh uos o totz castiar. per
trop captens. ual hom mot mens.
en ten hom plus uilh son afar.
M   ai am un ort. serrat e fort. on
hom nom puesca ren emblar. q(ue)
cent parras. sus en puegz plas.
quautre las tenhaezieu las guar.
Q   uarreire temps. aiamat ne(m)ps.
e uuelh men atrazach layssar.
non aura grat. quima amat. ni
en cor ma uia damar.
Q   uieu ai un cor. (et) un demor. (et)
un ardit (et) un pessar. (et) un amic
(et) un abric. (et) acuy meuuelh au-
S   i mal men pren. p(er)   treyar.[1]
eys mon sen. cug a ma uida fol-
lejar. a pres ma mort. no fassom
tort. da quo quieu ai adoblidar.
 
[1] Riportato dal rigo precedente.
  • letto 533 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [115]

 

  • letto 412 volte

Canzoniere a1

  • letto 514 volte

Edizione Diplomatica

[c.340]
 

                                     reambautz de uacheiras.
B   en mes plazen. ecosezen. qe hom saizine de chantar. ab motz acus
cubertz e clus. com nols tengua de uer dizar.
B   en es auranz totz crestianz. qi enuan. si uolem combrar. ni sobrel cais.
cargar tal fais. qe corren no poscha[1] portar.
D   aut cas embas. qi p(er) compas ben no sap lo segle menar. alqes i faill.
qi nemps trassail. (et) a temps non pot tornar.
Q   eu sai un sen. mon escien. (et) uueil uos en totz chastiar. p(er) trop capt
eins. ual hom trop meins. etenen plus uil son afar.
M   ais am un ort. serrat e fort. com non men puesca emblar qe ce(n)t
parranz. sobre puegz planz cautre los p(re)nga (et) eu los gar.
Q   el reprochiers. es uertadiers. qe dels antics. dire auzics. lo rical
ric e lom mendic qe deis semblan troba son par.
 
[1] h aggiunta in interlinea.

 
 

D   e tot can sueil. amar me tueil. eso qei amat desampar qeu no(n)
am re ni autre me. e uueill me totz damor luinar.
Q   el reire temps ai amat nemps. e ueil. men atressi laissar. qi ma amat
non aura grat. nil mauia en cor damar.
Q   ar ai un cor. (et) un demor (et) un talan (et) un pensar. (et) un amic.
uas cui mabric. (et) a cui me uueil autreiar.
S   i mal men pren. p(er) eis monsen uueill a ma uida folleiar. apres ma
mort. nom fassom tort daqo mes obs ad oblidar.
D   uis maintas pars. me forafars. en prendre o engazagnar. fers e pan
nenz. es mos talenz. uas ma miga. cui tem plus car.
A   mors de long tan gran bezoin. cai de temps e de baailljar[1].
 
[1] Inizialmente vergato bailiar; successivamente aggiunte le lettere che hanno trasformato la parola in baailljar.
  • letto 376 volte

Riproduzione Fotografica

 

  • letto 391 volte

Canzoniere m

  • letto 433 volte

Edizione Diplomatica

[c.1vC]
 
                en. E cosen. puois hom
           antar. Ab motz alcuns. se
               nols temia de uergoin
 
            ai enbas. Qi p(er)compas. Non
          egle demenar. Eben ifaill. Qi
        saill. Qe non iposca tempps tor
 
     sai esen. Adescien. Euoill uos en
totz castiar. p(er)trop capteings. Ua
 ben meins. Ete nom plus uil son
   far.
B   ene sauranz. totz cristianz. Qe ia
      nems siuol emcombrar. Ni sobrel
  ais. Sileu tal fais. Qe coren nol posca
portar.
 
[c.1vD]
 
M   Ais a     n ort. Claus ben efort.
       Com ren nomi posca emblar. Qe
cent parans. Sus en puois plans. Cau
tre lastreingne leu lasgar
D   Aisso qeu soill. Amar mi tuoill. Eso
      qei amat desempar. Enom am re.
Autrui ni me. Ecug me totz damor la
issar.
C   Areire temps. Ai amat nemps.
      Ecuch men atrasach laissar. Non
aura grat. Qima amat. Ni en cor ma
uia damar.
D   Amaintas partz. Son esaiaz. per
      perdre ep(er) gaizaingnar. Fers et pre
sanz. Es mostellanz. p(er)mamia qeutenc
plus car.
S   imal men pren. perei mon sen.
     Cuch amaui da folleiar. Epuois
ma mort. Nom fa son tort. deso cai ad
oblidar.
S[1]   oreprochers. Es uertadiers, Qe del
      antics auzi comtar. los rics els rics
ab los mendics. Qes de semblan troba
son par.
A   mors de loing. Magra besoing. Qe
      pogues tener ebaillar.

 
[1] L’iniziale S è stata tracciata in azzurro per errore al posto della l minuscola indicata a margine.
  • letto 409 volte

Riproduzione Fotografica

 

 
 

  • letto 411 volte

Canzoniere z

  • letto 440 volte

Edizione Diplomatica

[c.3rA]
 
      ment ies. quesc desemblan troba son par.
A   mors delein. magra besoin. que pogues te
      ner ebaillar.

  • letto 356 volte

Riproduzione Fotografica

 

  • letto 453 volte

Bel m'es quan la roza floris

BEdT 323,007

Mss.: E 52, T 152, m 1 = Peire d'Alvernhe.

Metrica: a8 b7' c7' b7' d7 c7' e7 (Frank 793:1). Sirventes (vers) di 6 coblas unissonans di 7 versi.

Edizione: Fratta 1996, p. 24.

  • letto 845 volte

Edizioni

  • letto 725 volte

Fratta

I.
Bel m’es, quan la roza floris 
e·l gens terminis s’enansa,   
faz’ un vers a ma ventura     
don mos cors es en balansa;   
pel dous chan del rossinhol,  
c’aug chantar la nueit escura 
per los verdiers e pels plais.

II.
Reis, per Christ iamais no·ns faillis
quar Masmutz nos faun sobransa: 
coms ni dux non senh sentura    
mieils de vos feira de lansa;   
per l’emperador me dol,         
c’a moutas gens fai fraitura:   
tals en plora que n’a iais.     

III.
Vostre coratges s’esclarzis,    
quar n’avetz bon’esperansa;     
sobre paguans, gen tafura,      
cavalguatz cenes duptansa;      
premiers prenretz Labadol,      
e si anatz a dreitura           
tro a Marroc, feiran lais.      

IV.
Sel que·l ioi del setgle delis  
vei que son pretz dezenansa;    
fils es d’avol criatura,        
que fai avol demonstransa:      
e per tan non baisa·l col;      
quar gitatz es a noncura,       
estai mais entre·ls savais.     

V.
Per mi non dic, tan m’abelis,   
quan vei molt gran alegransa:   
amors vol c’a longias dura.     
No pot hom aver fizansa,        
si·l carnal amar non vol;       
quar vei que cors non a cura    
mas de senhor que engrais.      

VI.
Chantador, lo vers vos fenis:   
aprendetz la comensansa.        
Marcabrus per gran dreitura     
trobet d’altretal semblansa,    
e tengon lo tug per fol,        
qui no conoissa natura          
e no·ill membre per que·s nais.
 

  • letto 612 volte

Tradizione Manoscritta

  • letto 552 volte

Canzoniere E

  • letto 460 volte

Edizione Diplomatica

[c.52B]
 

                                        Peire daluer(nhe).
B   el mes quan laroza floris. el gens
      terminis senansa. fas un uers ama-
uentura. don mos cors es enbalansa. pel dous
chan del rossinhol. caug chantar la nueit
escura. per los uerdiers epels plais.
R   eis per crestians faillitz. quar masmutz
nos faun sobransa. coms ni dux non senh
sentura. mieils deuos feira de lansa. per
lemperador me dol. camoutas gens fai fr-
aitura. tals enplora que na iais.
U   ostre coratges sesclarzis. quar nauetz bo
nesperansa. sobre paguans gens tafura.
caualguatz cenes duptansa. premiers pen-
res labadol. esi anatz abdreitura. Tro amarroc
fieran lais.
S   el quel ioi del setgle delis. uei que son pr-
etz dezenansa. fils es dauol criatura. q(ue) fai
auol demostransa. eper tan non baisal col.
quar gitatz es anoncura. estai mais entrels
sauais.
P   er mi non dic tan mabelis. quan uei m-
olt gran alegransa. amors uol calomas
dura. enonpot auer fizansa. cel carnal ar-
mar non uol. quar uei que cors nona cu
ra. mas de senhor que engrais.
C   hantadors lo uers uos fenis. aprendetz
lacomensansa. marcabrus per gran drei-

 
 
[c.53A]
 

                                                   gon lo tug
                                                  oill mem-[1]
 
[1] Lacuna a causa dell’asportazione della miniatura.
  • letto 386 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [116]

 

 

  • letto 377 volte

Canzoniere T

  • letto 591 volte

Edizione Diplomatica

[c.152r]
 

                      Peire daluern
B   elmes canlarosa floris. elgent termini sen nan
sa. fas un uers amauentura. don mos cors es em
belansa pels doutç cant del rosignol. cauc
cantar lanuot escura. pels uergiers epels plans
R   eis per cristians fallis. carmas rauç nos fan so
bransa. coms niducx. nonsegn sentura meltç
deuos fiera delansa. p(er) len pera dor meduogll
car moutas gen fai fraitura tal en plura cenagiais.
U   ostre coragies ses claris. car naues bonespera
nsa sobre paian gient tafura. caualcatç senes
duptansa. premier prenetç laba dol. (et) sia natç
adretura dretç amon roc faran lais.

 
 

C   el cel gioi delsegle delis uei ceson pretç desena(n)sa
figllies dauol cratura. p(er) ce fai auol mostransa. ni
p(er) tan nom abasal col. cargitatç es ano(n)cura estan
ais etrals sauuais.
P(er)   mi non dic tan mabellis. canuei mout gran. al
egransa amors uol can longias dura nopot hom
auer fiansa. sicar nalarma nouol. caruei qe cors
nona cura madesegnor ce engrais.
C   antadors louers uos fenis apren des lacomensasa
marcabrus p(er) grant dretura trobet daltretal
seblansa. eten gola tut perfol qi noconois sana
tura enolmebre per qes nais
  • letto 416 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [117]

 

  • letto 401 volte

Canzoniere m

  • letto 379 volte

Edizione Diplomatica

[c.1rA]
 
B   El mes qant la rosa floris.
      El genz t(er)minis se nanssa.
      Faz un uers ama uentura.
Don mos cors es enballanssa. Pel dolz
cant de rossignol. Qant aug cantar
la nuoch escura pels uergiers[1] ep(er)les[2] plais[3]
R   Eis per cristians faillis. Car mas
      muz nos fan sobranssa. Coms ni
ducs non cein centura. Meills de uos
feira delanssa. per lemperador mi dol
Qe moutas genz fai fraitura. Tals en plora
qe naiais.
 
[c.1rB]
 
U   Ostre corages esclarzis[4]. Car nauez bon
      esperanssa. Sobre paianz genz tafura.
Calualchaz[5] senes dotanssa. premiers pren
rez lo badol. Esi anaz ab dreitura dreit a
maroc.
E[6]   El qel ioi del segle delis. uei qe son
      prez desenanssa. Fills es dauol creatu
ra. Per qes auols demostranssa. E per tant
non baissal col. Cagittatz es anon cura
Ester mais entrels[7] sauais.
P   Er mi non dic tant ma
     uei mot gran alegranssa.
uoill calienes dura. Enon pot a
ssa. Sel car                      nonouol.
qel cors non acura. Mas deso io
grais.
C   Antadors lo uers uos fenis
      la comenssansa. Marchabr
gran dreitura. Trobet daitreta
nssa. Etengnenlo tuit per fol
nois sa natura.

 
[1] Seconda r aggiunta in interlinea.
[2] Probabile caduta del tratto orizzontale sotto la p per segnare l’abbreviazione (er).
[3] s aggiunta in interlinea.
[4] r aggiunta in interlinea.
[5] Seconda l aggiunta in interlinea.
[6] L’iniziale E è stata tracciata in azzurro per errore al posto della c minuscola indicata a margine.
[7] l aggiunta in interlinea.
  • letto 399 volte

Riproduzione Fotografica

 

 
 

  • letto 392 volte

Belh m'es dous chans per la faja

BEdT 323,006

Mss.: A 10, D 2, E 46, I 12, K 2, z 1 = Peire d'Alvernhe; N 256 = anonimo; C 259 = Bernart de Venzac.

Metrica: a7' b7 b7 c7 a7' d7 e7 (Frank 671:1). Sirventes (vers) di 8 coblas unissonans di 7 versi, seguite da 1 tornada di 3 versi .

Edizione: Zenker 1900, p. 144.

  • letto 844 volte

Edizioni

  • letto 609 volte

Zenker

 
I.
Belh m'es dous chans per la faja
que fam l'auzelhet menut,
don refrimon li batut
per la beutat del frescum,
e quecs ab sa par s'asaja 
e chanton, per qu'ieu m'assai 
d'un vers faire, se noi pec.
 
II.
Quecs pes e pnha com aja
so que vol et a volgut;
volh e folh reconogut
fai del pe jusc'al rassum;
lui qu'a volontat qu'es gaja
viatz l'afolla e·l dechai
orgolhs que d'aut bas cazec.
 
III.
Et adoncs ira veraja
creis lui que s'apelha drut,
e selh que l'a fag cornut
a·l donat morsel querrum
que l'estrangle, ans que·l traja;
e mespresa l'en om sai
e lai non cal que jai pec.
 
IV.
Si ben de premier si taja
l'enemics, tot er saubut
quant fai far a rescondut, 
e volv dous en amarum,
don nais amistatz savaja,
que fai tornar un gen bai
de boca en agut bec. 
 
V.
Selh que mais a plus s'esmaja
e per tost recrezut
a l'aver qu'a conquezut,
dont elh mon a ren ma·l fum;
e·n sia iratz o·l plaja,
la menre pratz l'en eschai,
quar elh eis no·s n'apanec. 
 
VI.
Quan se volv aquesta raja,
mortz que fai de parlier mut, 
se·l bens a·l forfag vencut,
lonhada s'es del ferrum 
l'arma que del enferm braja, 
quar endreg lui mon s'en vai
lai ont ancse mal estec. 
 
VII.
Ges pueis de mal no s'esglaja, 
que·l mielhs de ben s'a tolgut,
quant a·l dreg semdier perdut;
ben es qui cel pel e plum
don a coita e sofraja;
qua folia peza mai
qui·ll balansa el dreg bavec.
 
VIII.
Lo vers vas la fin s'atraja
e·lh mot sion entendut 
per n'Isart, cui dieus aiut,
quez el ama en autum;
se i a mot que no s'eschaja, 
volh que l'en mova, si·l plai,
e que non li tenha nec.
 
IX.
Lo vescoms que gran ben aja 
vuelh que lo·m melhur, si·l plai,
lo vers, si fals motz lo sec.

  • letto 540 volte

Tradizione Manoscritta

  • letto 638 volte

Canzoniere A

  • letto 432 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [94]

 

 

  • letto 388 volte

Canzoniere C

  • letto 485 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [118]

 

  • letto 410 volte

Canzoniere D

  • letto 458 volte

Riproduzione Fotografica

 

  • letto 389 volte

Canzoniere E

  • letto 490 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [96]

 

 

  • letto 381 volte

Canzoniere I

  • letto 457 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [119]

 

  • letto 375 volte

Canzoniere K

  • letto 434 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [98]

 

 

  • letto 369 volte

Canzoniere N

  • letto 483 volte

Riproduzione Fotografica

 

 

  • letto 368 volte

Canzoniere z

  • letto 475 volte

Riproduzione Fotografica

  • letto 476 volte

Belh m’es qui a son bon sen

BEdT 323,008

Mss.: C 182, E 49, R 6, T 149 = Peire d'Alverhne.

Metrica: a7 a7 b7' c7 c7 b7' (Frank 193:4). Sirventes (vers) di 6 coblas unissonans di 6 versi, seguite da una tornada di 3.

Edizione: Fratta 1996, p. 29.

  • letto 946 volte

Edizioni

  • letto 735 volte

Fratta

I.
Belh m’es qui a son bon sen  
qu’en bona cort lo prezen,   
q’us bes ab autre s’enansa   
e ricx mestiers conogutz,    
lai on pus es mentaugutz,    
val mais qu’a la comensansa. 

II.
Doncx aissi·m dei far parven,
ieu que venc novellamen,     
e mostrar en detriansa       
lo saber que·m n’es cregutz, 
quar qui vas dos loc s’esdutz
leu l’en sort grans alegransa.

III.
Per que d’est comte aten      
de Barsalon’ un don gen,      
que pro·m fass’ e lhuy onransa;
e cre, si de dar non dutz,     
qu’en sa cort, on suy vengutz, 
es fams e vera mermansa.       

IV.
De baron m’es avinen           
qu’a verguonhos pessamen;      
tals o conoys que romansa:     
ans que s’en leu mager brutz,  
aitals afars trop saubutz      
non es grans mas per semblansa.

V.
Ara·us es ops, e non len,      
efforsar contra joven,         
qu’us encombriers vos sobransa 
de sai, on lo solelh lutz,     
en que seretz deceubutz,       
s’acortz no ven deves Fransa.  

VI.
Qu’ab un iovencel valen        
avetz lai guerr’ e conten,     
tal que fier si de sa lansa,   
que d’aquelhs Engles coutz     
ni dels vostres esternutz      
non a paor ni duptansa.        

VII.
Lai es lo vers remazutz        
on espazas sobr’escutz         
penran del forfag venjansa.
 

  • letto 586 volte

Tradizione Manoscritta

  • letto 736 volte

Canzoniere C

  • letto 479 volte

Edizione Diplomatica

[c.182rB]
 

 B         Elh mes   .P.daluernhe.
            qui a son bon sen. que(n)
            bona cort lo prezen. q(us)
            bes ab autre senansa
e ricx mestiers conogutz. lai
on pus es mentaugutz. mais[1]
ual qua la comensansa.
D   oncx aissim dei far paruen.
ieu que uenc nouellamen. de
mostrar en detriansa. lo saber
quem nes cregutz. quar quj
uas dos locs es drutz. leu len
sort gran alegransa.
P   er que dest comte aten. de-
barsalon un don gen. que pro
tanh selhuy onransa. e crezi d(e)
dar non dutz. quen sa cort on-
suy uengutz. es fams e uera
mermansa.
D   e baron mes auinen. ab uer-
guonhos pessamen. tals on co-
noys que romansa. ans que-
sen leu mager brutz. aitalsa
fars trop saubutz. no(n) es grans
mas per semblansa.
A   raus es ops e non len. effor
sar contra iouen. quecx en com-
briers uos sobransa. de sai on
lo solelh lutz. en que seretz de-
ceubutz. sia cort no uen d(e) ues
Q   uab un ioue e ua-   fra(n)sa.[2]
len. auetz lai guerre conten.
tal que fier si de sa lansa. que
da quelhs engles coutz. ni dels
uostres esternutz. no(n) a paor
ni duptansa.
L   ai es lo uers remazutz. on
espazas sobres cutz. penran del
forfag uen jansa.
 
[1] s aggiunta in interlinea.
[2] Riportato dal rigo precedente.
  • letto 432 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [120]

 

  • letto 405 volte

Canzoniere E

  • letto 431 volte

Edizione DIplomatica

 
[c.49A]
 

                  Peire daluernhe.

 
 
[c.49B]
 

B   el mes quia son bon sen. quen bona cort
      loprezen. cuns bes abautre senansa. eri-
cx mestiers conegutz. lai onplus es mante(n)gutz.
ual mais cala comensansa.
D   onx aisi dei far paruen. ieu que uenc no
uelamen. emostrar endetriansa. lo saber q(ue)
mes cregutz. quar qui uenc dous lues desd-
us. leu len sors grans alegransa.
P   ertal daquest comtaten. de barsalona
un don gen. que prom fassa lur onransa.
ecre si deldar non clutz. que sa cortz on
soi uengutz. es fam euera mermansa.
D   e baro mes auinen. cun uergonhos pen-
samen. tal ho conois co romansa. ans que
sen leu mager bruitz. caitals afars trop sa-
ubutz. non es grans mas per semblansa.
C   araus es obs enon len. esforsar contra io-
uen. cuns encombriers uos sobransa. de
sai dous on soleill lutz. enque ceres deceu-
butz. sacortz noi ue deues fransa.
C   abun iouencel ualen. auetz lai guerre
conten. tal que fer si de sa lansa. que dai-
cels engles coutz. ni dels uostres esternutz.
nona paor ni duptansa.
L   ai er lo uers remazutz. on espazas so
brescutz. penraun del forfait ueniansa.
  • letto 439 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [121]

 

  • letto 398 volte

Canzoniere R

  • letto 462 volte

Edizione Diplomatica

 
[c.6rB]
 

 .P.dalu(er)nhe.
B   El mes q(ui) a son bo(n) sen. quen bona cort lo prese(n). cus bes
      ab autre senansa. e rics mestiers conogutz. lay o(n) pus es
      me(n)taugutz. ual mays calacome(n)sansa. D   oncs aysim dey
      far paruen. yeu q(ue) uenc nouelamen. e mostrar en detrian-
sa. lo saber que(m) nes cregutz. car q(ui) uas dos locs es dutz leu lin soet
gra(n) alegransa. P   Er que dest comte aten. de barsalonam do(n) gen.
q(ue) pro fay seluy o(n)ransa. e crezi de dar no(n) clutz. q(ue)n sa cort o(n) suy ue(n)-
gutz. es fams e uera merma(n)sa. D   e baro mesauinen. ca uer-
gonhos pessame(n). tals o conoys q(ue) roma(n)sa. ans q(ue) se(n) leu mals
rebrutz. aytals afars trop sauputz. no(n) es gra(n) mas p(er) semblansa.
A   raus es obs e no(n) len. esco[1] esforsar contra iouen. cus e(n)combri-
er uos sobransa. de lay o(n) lo solelh lutz. en q(ue) seretz deseuputz. sa
cort no ue deues fransa. C   ab un ioue e uale(n). auetz la guerrel
conte(n). tal q(ue) fier si de sa lansa. q(ue) daq(ue)ls e(n)gles coutz. ni dels uos-
tres esternutz. no(n) a paor ni dopta(n)sa. L   ay es lo uers remazutz
o(n) espazas sobrescutz penran del forfach ue(n)gansa.
 
[1] Punti di espunzione sotto esco.
  • letto 446 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [122]

 

  • letto 427 volte

Canzoniere T

  • letto 424 volte

Edizione Diplomatica

 
[c.149r]
 

                     Peire daluern
B   elmes qia son bon sen. ebona cort lapresen. cun bens
      ab autre senansa. (et) rics mestiers conoguz. lai onplus
es mantegutç ual mais cala comensansa.
D   oncs aisi dei far paruent en que uenc nouelamen (et)
mostrar endreit[1]                     lo saber cemes creguz car qui
nes dos locs lesdutç. leu len sors gran allegransa.
P(er)   tal daiqest com taten. debar gelon un don gien que
prom fasa (et) lui soffransa (et) crei si ces dar nodutç quesa
cort onson uengutç. efam euera mermansa.
D   ebaros mesauinen. cui uer gognos pensamen. tal o
conois cesenansa. antç cesen leu magier brutç.
caital afar trop sabutç. nones gran mas p(er) semblansa.
A   raus es obs enon len esforsar contra sun uent
 
[1] Dopo endreit il copista lascia uno spazio bianco della lunghezza di circa quattro lettere.

 
 
[c.149v]
 

cus engonbriers uos sobransa. desai onlosol egll lutç
e que saretç decebutç. sacors noi uen deues fransa
C   ab un giouencel ualen. auetç ablui gerra (et) conten
tal qefer si desalansa qe daicel engles coutç. nid
eluostre estormentç nona paur nidoptansa.
L   ai es louers romansutç. ons patç asobre scutç. penra
delforfait ueniansa.
  • letto 412 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [123]

 

 

  • letto 480 volte

Belh m’es qu’ieu fass’ hueymays un vers

BEdT 323,009

Mss.: C 179, m 1, z 2 = Peire d'Alvernhe.

Metrica: a8 b7' a8 b7' c7' d8 d8 c7' (Frank 421:32). Sirventes (vers) di 8 coblas doblas di 8 versi, seguite da una tornada di 4; la rima c (-elha) è fissa.

Edizione: Fratta 1996, p. 33.

  • letto 840 volte

Edizioni

  • letto 650 volte

Fratta

I.
Belh m’es qu’ieu fass’ huey mays un vers, 
pus la flors e·lh fuelha brota            
e·l belh temps nos a del lag ters         
que giet’ e plou e degota;                
e pus l’aura renovelha,                   
be·s tanh que renovel mos cors,           
si que flurisc’ e bruelh defors           
so que dedins mi gragelha.                

II.
Hai! pretz, quon iest mutz, sortz e guers,
e, proeza, co·us vey rota                 
e menar de tort en travers.               
Quar qui que·s vol si·us sabota           
q’una puta gens fradelha,                 
que tir’ e bat’ e pren a mors,            
vos an cofundut e destors,                
que·us afolh’ e·us descapdelha.           

III.
Greu m’es qu’estiers sera trop paucx      
lo pretz d’aquest segl’ aora,             
et ieu suy del castiar raucx              
e no·m val ges una mora;                  
q’usquecx a facha gonelha                 
corta resciza de mal vetz,                
et a·lh fait tant estreit cabetz          
que ia res non lay espelha!               

IV.
S’als malvatz no fos tan grans guaucx,    
avoleza ia no fora,                       
et es tant adubertz lo traucx             
que sobre rocas laora,                    
selh cuy iais cors, e martelha;           
qu’ayssi·ls ten enredatz lo retz          
non lur pot escantir lo setz              
ni·l crims: tan los rasc’ iselha!         

V.
Aquist engres, envers, estrait            
fals e flac filh d’avols paires,          
felo, embronc, sebenc, mal fait,          
sers ressis, nat d’avols maires,          
malastros paubr’ escudelha,               
volpillos, blau d’enveja, sec,            
fan que quascus aprent un quec,           
don nays e bruelha·l pustelha.            

VI.
Ara·m tuelh hueymais de lur plait         
dels forlinhatz d’avols aires;            
ma qui proeza vol, aguait                 
cum pros si’ e no·s tric guaires;         
que qui s’esfors’ e·s revelha,            
atretan tost, s’anc esser dec,            
sera ben pros hom malvatz: lec            
si no fos d’avol uzelha!                  

VII.
Hueymais si’ avols qui·s volra            
o pros, plus als no·n puesc doncas;       
que si pros es, ben i para                
o avols, si ben no·n broncas.             
E non sap qu’es calamelha                 
qui sauc cuia faire telh,                 
ni quant hom en autrui conselh            
si met, qui non l’i apelha.               

VIII.
Peire d’Alvernha mot quera                
qui acoint esquius a concas:              
e per aqui hom lo sabra,                  
car del fin trobar non roncas,            
ans n’as ben la flor plus belha:          
detorz e l’art e l’aparelh,               
e no·i a motz fals que rovelh             
ni sobredolat d’astelha.                  

IX.
On plus hom mos vers favelha,             
fe que·us deg, on mais valon elh          
e no·y a motz fals que y rovelh           
ni sobredolat d’astelha.                  
 

  • letto 651 volte

Tradizione Manoscritta

  • letto 658 volte

Canzoniere C

  • letto 465 volte

Edizione Diplomatica

 
[c.179rB]
 

                                     .peire(s) dalu(er)
B         Elh mes q(ui)eu fassa   nhe.[1]
            huey mays un uers. pus
            la flors e la fuelha brota.
            el belh temps nos a del lag
ters. que gieta e plou e degota. e
pus laura renouelha. bes tanh q(ue)
renouel mos cors. si que flurisca
e bruelh defors. aisso que dedins
mi gragella.
H   ai pretz quon hiest mutz sortz
e guers. e proeza cossius uey rota.
e menar de tort en trauers. quar
selh quis pot uos sabota. quna
puta gens fradelha. que tire bat
e pren amors. uos an cofundut
e destors. queus afolha eus descap-
G   reu mes questiers se-   delha.[2]
ra trop paucx. lo pretz daquest
segle aora. (et) ieu suy del castiar
raucx. e no mi ual ges una mora.
qusquecx a facha gonelha. corta
resciza de mal uetz. (et) al fait tant
estreit cabetz. que ia res no(n) lay
S   als maluatz no fos   espelha.[3]
tan grans guaucx. auoleza ia-
no fora. (et) esse tant ubertz lo traucx.
que sobre rocas laora. selh cuy iay
lo cors[4] el martelha. quayssils ten
en redatz lo retz. non lur pot es-
cantir lo setz. nil crims tan los
rascizelha.
A   questz engres enuers estraitz.
fals e fatz filhs dauols paires. felos
 
[1] Riportato dal rigo precedente.
[2] Riportato dal rigo precedente.
[3] Riportato dal rigo precedente.
[4] s aggiunta in interlinea.

 
 
[c.179vC]
 

 embroncx sebencx mal faitz. sers[1]
resignatz dauols maires. mal
aibos paupra escudelha. uolpil-
los blau denueja sec. fan quas-
cus que a en dec. don nays e bru-
elha pustelha.
A   ram tuelh hueymais de lurs[2]
plaitz. dels forlinhatz dauols ai-
res. mas qui proeza uol aguaitz.
cum pros es e nou tric guaires.
que si sesforsa es reuelha. atre-
tantost sianc esser dec. sera ben
pros hom maluatz lec. si no fos
dauol uzelha.
O   n plus hom mos uers fauelha.
fe queus deg mais plazon elh.
e noya a mot fals quey rouelh. d(e)
sobre dolat dastelha.
 
[1] s aggiunta in interlinea.
[2] s aggiunta in interlinea.
  • letto 408 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [124]

 

 

  • letto 447 volte

Canzoniere m

  • letto 471 volte

Edizione Diplomatica

[c.1vD]
 
B   el mes qeu fassa oimais un uers. pu
      ois la flors eill foilla broca. Els bels
temps nos a dellaig ters. Qegite plo
ue degota. Epuois laura renoella.
Bens taing qe renoel mos cors. Siqe
floriscal broill de flors. So qe de dinz mi
gragella.
A   l prez conesmutz sorz egers. Eproesa
      cous uei rota. Emenar detort entra
uers. Car qiqes uol sius sabota. Cuna pu
ta genz fradella. Qe tirebat epren amors.
Uos an confundut edestors. Qeus afolla
eus descapdella.
G   reu mas qe stiers sera trop paucs.
      Lo prez daqest segle aora. Edieson
del castigar raucs. Enom ual ges una
mora. Cuns qecs afaita gonella. Corta
 
[c.2rA]
 
sesciça de mal uez. Et al faiz tan estiers
cabez. Qe ia res non lal espella.
S   Al maluaiz non fos tant grans ga
     uz. Auole saia non fora. Et es tant
ubertz     traucs. Qe sobre totas lauora.
Sill cui iais cors emartella. Casils tenen
redanz lereiz. Non lor pot enscantir la
set. Nils scrims tant sen nisisella.
A   qist enuers egres estait. Fals eflacs
      fills dauols pariers. Fellon embro
ncs seguen mal fait. Sers resis naz da
uols maires. Mal aibons paubres cudella.
uol pilon blande uerasec. Fan qe cascuns[1]
apren unqec don nais ebroilal postella.
E   tant tol oimais de lor plait. Dels
     for lomatz dauols aires. Mas qi pro
essa uol agait. Com pros sia nos traiz ga
re. Qe sis es force rauella. Atres tant tost
sancs esser dec. Sera ben pro comaluais
lec. Sinon fo daol uzella.
O   imais si auols qis uolra. o pros plus[2]
      als non posc doncas. Qesi pros es
ben ipara. Oauols sibec non brocas. En
non sap qis calamella. Qi sauc cuia fai
re taill. Ni qant hom en autrui conseill
semet qi non laipella.
P   eire daluerne mot. Qera. Qia un
     sadoncas. En aqi hom lo saubra.
Car del fin trobar non roncas. Anz nas
ben laflors plus bella de tortz elarc ella
pareill. Eno ia motz falz qi roseill. Ne
sobre dolat destella.
E   non plus mos canz fauella. Fe qe
      us dei onmais ualon eill. Eno ia
motz fals qero eill. Ne sobre dolat de
stella.

 
[1] Seconda s aggiunta in interlinea.
[2] s aggiunta in interlinea.
  • letto 434 volte

Riproduzione Fotografica

 

 
 

 
 

  • letto 360 volte

Canzoniere z

  • letto 422 volte

Edizione Diplomatica

 
[c.3rA]
 
b[1]                              El mes que fasoimais
                                un uers. pos laflors e
                                fueilla brota. el bel
                                temps nos adelaig
                                ters. qe gite polu e
                                degota. epos laura
                                renoella. ben tam
                                qe renoel mos cors.
      si qe floris cal brueil deflors. zo que dedinz
      mi gragella.
A   lprez con es mutz sortz egers. e        oeza co-
      us uei rota. emenar detort entrauers.
      car qi qes uol sius sabota. cuna puta genz
      fradella. qe tire bat epren amors. uos an
      confondut edestors. queus afolleus des-
      capdella.
G   reu mas qestiers sera trop paucs. loprez
      daquest segla ora. eieu son del castiar
      raucs. enom ual ges una mora. cuns qecs
      afaita gonella. cortaresciza demalueiz. (et)
      alfag ta mestiers cabez. que ia res non
      lal espella.
S    al maluatz non fos tan gran gaus. auo-
      leza ia non fora. et estant aubertz letra-
      ucs. qe sobre totas lauora. sil cui iais cors
      emartella. casilx ten enrendatz lereiz.
      non lor pot escatir laset. nil crims tant
      sen ni sisella.
A   quist engres euers estrait. fals eflacs fils
      dauols paires. fellon enbroncs se benc
      mal fait. sers ressis natz dauols maires.
      mal ai bos paubres cudella. uolpilon bla-
      u deuera sec. fan qe cascun aprent un
      quec. don nais ebroillal postella.
E   tan tol oimais deloz plait. dels for lo-
     matz daols aires. mas qui proeza uol
      agait. con pros sie nostrac gaires. qe si ses
      forces rauella. atrestan tost sanc esser
      dec. sera ben pro comaluais lec. si no(n) fon
      daol uzella.
O   imais siauols qis uolra. opros plus als
 
[c.3rB]
 
      non puesc doncas. qe si pros es benipara.
      oauols sibet nen brocas. enon sap qes calame-
      la. qi sauc cuia faire tail. ni cant on en au-
      trui conseil. simet qi non liapella.
P    eire daluergna mot qera. qiacomtos us
      aconcas. en per aqui om losabra. car del
fin trobar non roncas. ans nas ben laflor pl(us)
bella. de torz elarc ella pareil. enoia motz fals
qe roseil. ni sobre dolat destella.
E    nom plus mon chant fauella. fe qeus dei
      on mais ualon eil. enoia mot fals que
roeil. ni sobre dolat destella.

 
[1] Lettera miniata assente ma presente b piccola a margine.
  • letto 373 volte

Riproduzione Fotografica

 

 
 

 
 

  • letto 419 volte

Belha m'es la flors d'aguilen

BEdT 323,005

Mss.: A 9, B 33, D 1, E 45, I 11, K 1, N2 20, z 1 = Peire d'Alvernhe; C 175 = Marcabru; C (tavola), R 29 = Bernart Marti; N 254 = anonimo.

Metrica: a8 b8 a8 b8 c8 d8 (Frank 403:3). Sirventes (vers) di 8 coblas unissonans di 6 versi, seguite da una tornada di 2.

Edizione: Zenker 1900, p.141.

  • letto 4227 volte

Edizioni

  • letto 596 volte

Zenker

 
I.
Belha m'es la flor d'aguilen,
quant aug del fin joi la doussor
que fan l'auzelh novelhamen
pek temps qu'es tornatz en verdor
e son de flors cubert li renh,
gruec e vermelh e vert e blau.
 
II.
De molheratz no m'es pas gen
que·s fasson drut ni amador,
qu'ab las autris van aprenden
engienh ab que gardon las lor;
mas selh per cui om las destrenh
port'al braguier la contraclau.
 
III.
Vilas cortes ieis de son sen
e molherat dompneiador
e l'azes camiet eissamen,
quan vi·l lebrier ab son senhor;
mas ieu no cre pros dompna denh
far drut molherat gelos brau.
 
IV.
Molherat fan captenemen
dek envezit enganador:
l'autrui gran gasta e despen
e·l sieu met en luec salvador;
mas selh a cui grans fams a prenh
manja lo pan que no l'abau.
 
V.
Maritz que marit fai sufren 
deu tastar d'atretal sabor;
que car deu comprar, qui car ven,
e·l gelos met li grador,
pueis li laissa sa molher prenh
d'un girbaudo, filh de girbau. 
 
VI.
D'aqui naisson li recezen
qu'us non ama pretz ni valor;
a! com an abaissat joven
e tornat en tan gran error!
Cist tenon l'aver el destrenh,
e·l fel e·l gars son naturau.
 
VII.
Sancta Maria d'Orien,
guiza·l rei e l'emperador 
e faitz lor far ab la lor gen
lo servizi nostre senhor, 
qu'ill Turc conoscan l'entressenh
que dieus mori per nos carnau. 
 
VIII.
Aissi vai lo vers definen
et ieu que no·l puesc far lonjor;
que·l mals mi ten ab lo turmen, 
que m'a mes en tan gran langor
qu'ieu no sui drutz ni no m'en fenh
ni nuls jois d'amor no m'esjau. 
 
IX.
Non er mais drutz ni drutz no·s fenh
l'ospitars ni jois non l'esjau. 
 

  • letto 492 volte

Tradizione manoscritta

  • letto 3335 volte

Canzoniere A

  • letto 459 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [94]

 

  • letto 382 volte

Canzoniere B

  • letto 453 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [125]

 

 

  • letto 403 volte

Canzoniere C

  • letto 4498 volte

Edizione diplomatica

  B Elha mes Marcabru.
​     la flors daguilen. q(ua)nt
​     aug del fin ioy la dous-
     sor. que fan lauzelh no-
  uelhamen. pel temps ques tor-
  natz en uerdor. e son de flors cu-
  bert li reynh. gruec e uermelh
​  e uert e blau.

  D e molherat ges nom es gen.
  ques fasson drut ni amador.q(ua)b
  las autrus uau emprenden. en-

  gienhs cossi guardon las lor.
  mas selh per que hom las des-
  trenh. portal braguier la contra-
 


  Uilas cortes hieys des   clau.
  son sen. e molherat do(n)pneador.
  el azes quan bramaeyssamen.
  cum fai lebriers ab son senhor.
  mas ieu no cre pros dompna
  denh. far drut molherat gelos


  M olherat fan captene-  brau.
  men. de ueziat enguanador. q(ue)
  lautruy pa guastae despen. el
  sieu met en luec saluador. mas
  selh acuy grans fams en prenh.
  manja lo pan que no(n) labau.


  M aritz que marit uay sufren.
  deu tastar datretal sabor. q(ue) car
  deu compar qui car uen. el ge-
  los met li guardador. pueys 
  li laissa sa molher prenh. dun
  girbaudo filh de girbau.


  D a qui naisson li recrezen.qus
  non ama pretz ni ualor. a cu(m)
  an abaissat iouen. e tornat en
  tan gran error. sest ama lauer 
  el estrenh. li folh el guarso
natu


  S ancta mariaenorien.          rau.
  guizal rey el emperador. e lur
  fagz fa ab la lur gen. lo serue-
  zi nostre senhor. quelh turc co-
  nosco lentressenh. que dieus
  pres per nos mort carnau.


  A issy uay lo uers definen. (et)
  ieu que nol puesc far lonjor.
  quel mals mi ten e lo turmen.
  quem ames en tan gran la(n)guor.
  quieu no suy drutz ni drutz nom
  fenh. ni nulhs ioys damor nom

  N on er mais drutz     esiau.
  ni drutz nom felh. lo peniers
  ni ioys non lesiau.
  • letto 2667 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [126]

 

 

  • letto 398 volte

Canzoniere D

  • letto 479 volte

Riproduzione Fotografica

 

  • letto 347 volte

Canzoniere E

  • letto 477 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [127]

 

  • letto 378 volte

Canzoniere I

  • letto 476 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [128]

 

 

  • letto 421 volte

Canzoniere K

  • letto 522 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [129]

 

 

  • letto 369 volte

Canzoniere N

  • letto 529 volte

Riproduzione Fotografica

 

 

  • letto 359 volte

Canzoniere N2

  • letto 490 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [130]

 

  • letto 420 volte

Canzoniere R

  • letto 592 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [131]

 

  • letto 451 volte

Canzoniere z

  • letto 530 volte

Riproduzione Fotografica

  • letto 475 volte

Breu vers per tal que meins i poing

BEdT 172,001

Mss.: A 170, D 63, I 142, K 128 = Gausbert Amiel; G 113, N 257, w = anonimo.

Metrica: a8 b8 b8 a8 c8 c8 d8 (Frank 571:7). Chanso (vers) di 5 coblas unissonans di 7 versi, seguite da 1 tornada di 3 versi .

Edizione: Riquer 1975, p. 1670.

  • letto 877 volte

Edizioni

  • letto 603 volte

Riquer

 
I.
Breu vers per tal que meins i poing
fatz e que sia ben apres,
q'ieu sui trobaire, mas non ges
de celz rics qe·is fant auzir loing;
e s'anava mos chans tro lai
don la razons ven a mi sai,
ja non volria plus anes. 
 
II.
De trop ric'amor non ai soing,
sol de mon partage n'agues,
qe·l poders ni·l semblans non es
en mi ni fu faitz de tal coing
d'enquerre ric joi, ni s'eschai,
ni devenur que ben o sai 
no·m poiria qan be·i poignes.
 
III.
Mais dei doncs amar e mon poing
un bel auzellet q'ieutengues 
c'al cel doas gruas o tres,
per q'ieu non prec ni non somoing
d'amar dompna s'a far non fai;
ja·l fol cabrier non semblerai 
qu'enquis qe·il reina l'ames. 
 
IV.
Las ricas c'una non caloing
lais als rics donadors cortes,
c'una besseta m'a conques,
tal que de Paris tro al Groing
gensser non es ni mieills no·ill vai
a nuilla de fin pretz verai
ab lo poder qui·l ten en pes. 
 
V.
Ad aquesta soplei e joing
mas mans per referre merces, 
que la benanansa on m'a mes
mi val mais e ges no·m vergoing
si trop rica dompna non ai,
que·l sens e la beautz l'estai
tant aut que paucas li son pres.
 
VI.
De ma ricor, ni meins ni mai,
am e conosc que mieills m'estai 
que is trop autamen ames.   

  • letto 612 volte

Tradizione Manoscritta

  • letto 610 volte

Canzoniere N

  • letto 394 volte

Riproduzione Fotografica

  • letto 444 volte

Cantarai d’aqestz trobadors

BEdT 323,011

Mss.: A 214, C 183, Da 198, I 195, K 181, N2 28, R 6, a 127, z 2, b1 1, κ 95 = Peire d'Alvernhe.

Metrica: a8 a8 b8 a8 a8 b8 (Frank 91:11). Sirventes di 14 coblas singulars di 6 versi, seguite da una tornada di 2; la rima b (-en) è fissa.

Edizione: Fratta 1996, p. 47.

  • letto 1113 volte

Edizioni

  • letto 834 volte

Fratta

I.
Cantarai d’aqestz trobadors        
que canton de maintas colors       
e·l pieier cuida dir mout gen;     
mas a cantar lor er aillors        
q’entrametre·n vei cen pastors     
c’us non sap qe·s mont’ o·s dissen.

II.
D’aisso mer mal Peire Rotgiers,    
per qe n’er encolpatz primiers,    
car chanta d’amor a presen;        
e valgra li mais us sautiers       
en la glieis’ o us candeliers      
tener ab gran candel’ arden.       

III.
E·l segonz, Girautz de Borneill,   
qe sembl’ oire sec al soleill      
ab son chantar magre dolen,        
q’es chans de vieilla porta-seill; 
que si·s mirava en espeill,        
no·s prezari’ un aiguilen.         

IV.
E·l tertz, Bernartz de Ventedorn,  
q’es menre de Borneill un dorn;    
en son paire ac bon sirven         
per trair’ ab arc nanal d’alborn,  
e sa mair’ escaldava·l forn        
et amassava l’issermen.            

V.
E·l quartz, de Briva·l Lemozis,    
us ioglars q’es plus qerentis      
que sia tro q’en Beniven,          
e semblari’ us pelegris            
malautes, qan chanta·l mesquis,    
c’a pauc pietatz no m’en pren.     

VI.
E·N Guillems de Ribas lo qins,     
q’es malvatz defors e dedins,      
e ditz totz sos vers raucamen,     
per que es avols sos retins,       
c’atretan s’en fari’ us chins;     
e l’uoil semblan de vout d’argen.  

VII.
E·l seises, Grimoartz Gausmars,    
q’es cavalliers e fai ioglars;     
e perda Dieu qui·l o cossen        
ni·l dona vestirs vertz ni vars,   
que tals er adobatz semprars       
q’enioglarit s’en seran cen.       

VIII.
Ab Peire de Monzo so set,          
pos lo coms de Tolosa·l det,       
chantan, un sonet avinen,          
e cel fon cortes qe·l raubet,      
e mal o fes car no·il trenqet      
aqel pe que porta penden.          

IX.
E l’oites, Bernatz de Saissac,     
c’anc un sol bon mestier non ac    
mas d’anar menutz dons queren;     
et anc puois no·l prezei un brac   
pois a·N Bertran de Cardaillac     
qes un vieil mantel suzolen.       

X.
E·l novens es En Raembautz,        
qe·s fai de son trobar trop bautz; 
mas eu lo torni en nien,           
q’el non es alegres ni chautz;     
per so pretz aitan los pipautz     
que van las almosnas queren.       

XI.
E N’Ebles de Saigna·l dezes,       
a cui anc d’amor non venc bes,     
si tot se chanta de coinden:       
us vilanetz enflatz plages,        
que dizen que per dos poies        
lai se loga e sai se ven.          

XII.
E l’onzes, Gonzalgo Roitz,         
qe·s fai de son chant trop formitz,
per q’en cavallaria·s fen;         
et anc per lui non fo feritz       
bos colps, tant ben non fo garnitz,
si doncs no·l trobet en fugen.     

XIII.
E·l dotzes, us veilletz lombartz   
que clama sos vezins coartz,       
et ill eis sent de l’espaven       
pero sonetz fai mout gaillartz     
ab motz maribotz e bastartz,       
e lui apell’ om Cossezen.          

XIV.
Peire d’Alvernge a tal votz        
que canta de sus e de sotz,        
e lauza·s mout a tota gen;         
pero maistres es de totz,          
ab c’un pauc esclarzis sos motz,   
c’a penas nuils hom los enten.     

XV.
Lo vers fo faitz als enflabotz     
a Puoich-vert, tot iogan rizen.    
 

  • letto 600 volte

Tradizione manoscritta

  • letto 855 volte

CANZONIERE A

  • letto 525 volte

Riproduzione fotografica

Vai al manoscritto [94]

 

 

  • letto 413 volte

Edizione diplomatica

 
[c.214rB]
 

 Peire daluernge.
C   Antarai daqestz trobadors. que
        canton demaintas colors. El pie-
   ier cuida dir mout gen. Mas acantar
   lor er aillors. Qentrametren uei cen
   pastors. Cus non sap qeis monta ois
   dissen.
D   aisso mer mal peire rotgiers. p(er) qeis
   ner encolpatz primiers. Car chanta
   damor apresen. Eualgra li mais us
   sautiers. En la glieisa o us candeliers.
   Tener ab gran candela ar den.
E   l segonz girautz deborneill. Qe sem
   blaoire sec al soleill. Ab son chantar
   magre dolen. Qes chans deuieilla por-
   ta seill. Q(ue) sis miraua en espeill. Nois
   prezaria un aiguilen.
E   l tertz bernartz deuentedorn. Qes men
   re deborneill un dorn. En son paire ac
   bon siruen. P(er) trair ab arc manal dal
   born, Esamaire escaldaual forn. Et
   amassaua lissermen.
E   l qartz debriual lemozis. Us ioglars
   qes plus qerentis. Que sia troc enbe-
   niuen. Esemblariaus pelegris. Mal
   autes qan chantal mesquis. Ca pauc
   pietatz nomen pren.

 
 
[c.214vC]
 

E   guillems deribas loqins. Qes mal
   uatz deforas edins. Editz totz sos uers
   raucamen. P(er) que es auols sos retins.
   Catretan sen faria us pins. Eluoil se(m)
   blan deuout dargen.
E   l seises grimoartz gaumars. Qes ca-
   ualliers efais ioglars. Ep(er)da dieu qui
   lo cossen. Nil dona uestirs uertz ni
   uars. Qer tals er adobatz sempars. Qe(n)
   ioglarit sen seran.cen
A   b narnaut daniel son set. Canc nuil
   la ren ben non chantet. Efai us motz
   com nols enten. Canc pois p(er) soberna
   nadet. Ni la lebre ab lo bou casset. Non
   ualc sos chans un aiguilen.
L   oites es bernatz de saissac. Canc un
   sol bon mestier non ac. Mas danar me
   nutz dons queren. Et anc puois nol
   prezem un brac. Pois an bertran decar-
   daillac. Qis un uieil mantel suzolen.
E   lonouens es raembautz. Qeis fai de-
   son trobar trop bautz. Mas eu lo torni
   e nien. Qel non es alegres ni chautz. P(er)
   so pretz aitan los pipautz. Que uant
   las almosnas queren.
E   nebles de saignal dezes. Acui anc da-
   mor non uenc bes. Si tot se chanta detoi-
   den. Us uilanetz enflatz plages. Que
   dizen que p(er) dos poies. Lai se loga esai
   se uen.
E   lonzes es gonzal goritz. Qeis fai de
   son chant trop formitz. p(er) qen caualla
   riais feing. Et anc p(er) lui non fo feritz.
   Bos colps tant fort non fo garnitz. Si
   doncs nol trobet enfugen.
E   l dotzes us uieils lombartz. Q(ue) clama
   sos uezins coartz. Et ill eisson delespa-
   uen. Pero sonetz fai mout gaillartz.

 
 
[c.214vD]
 

   Ab motz uaires moinz ebastartz. e lui
   apellom casseden.
P   eire daluernge atal uotz. Q(ue) chanta
   de sus edesotz. Elauzais mout a tota
   gen. Pero maistres es detotz. Ab cun pauc
   esclarzis sos motz. Capenas nuils hom
   los enten.
L   o uers fo faitz als enflabotz. Apuoich
   uert tot iogan rizen.
  • letto 512 volte

CANZONIERE C

  • letto 473 volte

Riproduzione fotografica

Vai al manoscritto [132]

 

 

  • letto 414 volte

Edizione diplomatica

 
[c.183rA]
 
 

 C           Hantarai   .P. daluer-
              daquest trobadors.    nhe[1]
              que chantan de manh
              tas colors. el sordeyor
cuyda dir gen. mas achantar lor
er alhors. quentremetre naug .c.
pastors. qus no sap ques mo(n)ton
D   aisso mer mal peire      dizen.[2]
rogier. per que ner en colpatz pre-
mier. quar chantet damor apre-
zen. e couengral mielhs un sau-
tier. en la gleiro zun candelier.
portar ab gran candelar den.
E   l segon guiraut de bornelh.
que sembla drap sec al solelh. q(ue)
son magre cantar dolen. que ca(n)-
ta uielhas porta selh. e sis uezia
en espelh. nos prezaria un agole(n).
E   l ters bernat de uentedorn. q(ue)s-
men res den bornel un dorn. mas
en son pair ac bon siruen. p(er) trair
ab arc manal dalborn. e samai
re calfaual forn. (et) amassaua lis-
E   l quart debriual[3] le   sermen.[4]
mozis. us ioglaretz pus prezen-
tis. que sia tro en benauen. e se(m)-
blaria pelegris. malautes quan
cantal mesquis. qua pauc pietatz
no men pren.
E   n guillems de briues lo q(ui)ns.
ques maluatz defors e de dins. e
di totz sos chans raucamen. per
quieu non pretz res sos retins.
catrestan sen faria us chins. e dels
huelhs sembla uout dargen.
 
[1] Riportato dal rigo precedente.
[2] Riportato dal rigo precedente.
[3] i aggiunta in interlinea.
[4] Riportato dal rigo precedente.

 
 
[c.183rB]
 

E   l seizen nelias gausmars. q(ue)s
cauayers e uai ioglars. e fai ho
mal qui loy cossen. nil dona ues-
tirs belhs ni cars. quaitan ual-
rials agues ars. quen ioglaritz
sen son ia cen.
E   peire bermon se baysset. p(us)
quel coms de tolozal det. quanc
no soanet dauinen. per que fon
cordes quil raubet. e fe o mal
quar nol tallet. a quo que hom
porta penden.
E   l ochen bernat de sayssac. q(ua)nc
negun bon mestier non ac. mas
que uai menutz dos queren. q(ue)
despueys nol prezei un brac. p(us)
an bertrans de cardalhac[1]. queri
un mantelh suzolen.
E   l noues es en rayambautz.
ques fai per son trobar trop bauz.
mas ieu lo torne anien. q(ue) non
es alegres ni cautz. (et) ieu pretz
trop mais los pipautz. q(ue) uan
las almornas queren.
E   n nebles de sanchal dezes.
a cuy anc ben damor non pres.
si tot se canta de coyden. uila
netz es e fals pages. e ditz ho(m)
que per dos poges. sai se logua
e lai si uen.
E   l onzes guossalbo rozitz. Q(ue)s
fai per son trobar formitz. tan q(ue)
cauallairian fen. (et) anc no fon
tan ben guarnitz. que p(er) elh
fos dos colps feritz. si doncs nol
trobet en fugen.
E   l dozes us petitz lombartz.
que clama si souen coartz. mas
elh es daquelh eys paruen. per
qus sonetz fai gualiartz[2]. ab motz
 
[1] s de card è sottolineato e a margine è segnato Bertrans de Cardalhac.
[2] r aggiunta in interlinea.

 
 
[c.183vC]
 

amaribot bastartz. e luy apel-
hom cossezen.
P   eire daluernhe a tal uotz.
que canta cum granolhem-
potz. e lauzas trop a tota gen.
pero maiestres es de totz. ab
qun pauc esclarzis sos motz.
qua penas nulhs hom los ente(n).
  • letto 461 volte

CANZONIERE Da

  • letto 560 volte

Riproduzione Fotografica

 

 

  • letto 393 volte

Edizione diplomatica

 
[c.198vC]
 

            peire dalu(er)gne
C      
hantarei daqez trobadors. Qui cha(n)-
          ton de maintas colors. El pieger cu-
          ida dir mot gen. Mas achantar lor
er aillors. Qentremetrem uei pastors. Cus
no(n) sap qes monta ous deissen.

 
 
[c.198vD]
 

D   aicho mer mal peire rogiers. P(er) qes
      ner en colpatz p(re)miers. Car chanta
damor ap(re)sen. Eualgra limais un salti
ers. En la gliesa o uns cadelers tener ab
gran candela arden.
E   l segonz girauz deborneill. Qe sembla
     oire sec asoleill. Abson chantar maig(re)
dolen. Qes chans deuiella porta seill. Qe
sis miraua en espeill.[1]
nos p(re)saria un aguillen
E   lterz Bernartz de uentadorn. Qes me(n)
      re de borneill un dorn. En son paire ac
bon siruen. P(er) trair ab arc manal dalbor(n).
Esamaire es calfaual forn. Et amassaira
le sermen.
E   l quarz de bruiual le mozis. Uns iogla
     rs qes plus q(ue)rentis. Que sia tro qen
bonauen. Esemblaria os pelegris. Mala
utes q(ua)nt chantal mesqis. Cab pauc pie
taz nom(en) pren.
E   n guillems deribas lo quinz. Ques mal-
     uaz defors ededinz. E di toz sos uers ra-
ucamen. P(er) qes es auols sos retinz. Qua
tretan sen faria uns pinz. Eli oil semblon
deuot larien.
E   l seies grimoarz gaumars. Qes caua
     liers esfai ioglars. E p(er) gadeu qui lo con-
sen. Nil dona uestirs uerz ni uars. Que
tals er adobaz semprars. Qen ioglarit.
sen seran cen.
A   b arnaut daniel son set. Canc nuilla
      ren ben no chantet. E fai uns moz qom
nols enten. Qanc puois p(er) suberna na
clet. Nila lebre ablo buo chacet. Sos cha
nz no(n) ualc un aguillen.
L   ihuich es bernarz desesac. Qanc un
     sol bon mester no(n) ac. Mais danar me
uz dons qeren. Et anc puois nol p(re)zem
un brac. Puois an bertran decardaillac.
Qes un mantel uiel suzolen.
E   l noues es en rambauz. Qes fai deson tro
     bar trop bauz. Mas eu lo torn en nien.
 
[1] Segno di richiamo dopo il punto metrico, ripetuto nuovamente al rigo successivo prima di nos, per indicare la consequenzialità dei versi.

 
 
[c.199rA]
 

Quil no(n) es alegres ni chauz. P(er) ço p(re)z au-
tan lo pipauz. Que uan las almosnas qe-
ren.
E   neble desagnal dezes. Acui anc damor
     no uenc bes. Sitot se chanta de toiden.
Uns uilanetz enflatz plaiges. Q(ue) dizon qe
p(er) dos poges. Lai se loga echai se uen.
E   l unzes gonzalgo roiz. Qes fai deson
     chan trop formiz. P(er) qel caualaria ifen.
Et anc p(er) lui no fo feriz. Bos colps tant fo-
rt no fo garniz. Si doncs nol trobet enfu-
gen.
E   l dozes uns ueilletz lombarz. Qe clama
     sos uezis coarz. Et el eissent del espaue(n)
P(er)o sonetz fai mout gaillartz. ab moz ma-
ire moinz ebastarz. Elui apellon cosse-
den.
P   eire daluergne a tal uoz. Q(ue) no(n) chanta
     sus nidesoz. E laudas molt atota gen. P(er)o
maistres es detoz. Ab un pauc sclarzis
sos moz. Capena nulz hom losen ten.
L   o uers fo faichs als enflabez. A puoi
uert tot iogan riden.
  • letto 421 volte

CANZONIERE I

  • letto 476 volte

Riproduzione fotografica

Vai al manoscritto [133]

 

 

  • letto 390 volte

Edizione diplomatica

[c.195vD]
 

                     Peire dalu(er)ne.                 xl.
C  
Antarei daquetz trobadors. Quichanto(n) de
      ma(n)tas colors. El peier cuida dir mot gen.
      Mas achantar lor er aillors. Q(ue)ntremetren
uei cent pastors. Cus no(n) sap q(ue)s mo(n)ta os d(e)isse(n).
D   aisso mer mal peire rogiers. P(er) ques ner en-
colpatz p(re)miers. Quar chanta damor apresen.
Eualgra li mais uns saltiers. En la gleisa ou(n)s
candelers. Tener ab gran candella arden.
E   l segonz guirautz de borneill. Quise(m)bla oire
sec asoleill. Abson chantar magre dolen. Ques
chans de uiella porta seill. Que ses miraua enes-
peill. Nos presaria un aguillen.
E   l tertz bernatz de l[1] uentadorn. Ques me(n)re de
borneill un dorn. En son paire ac bon siruen. P(er)
trair abar manal dal born, Esa maire escalfau-
al forn. Et amasaua le sermen.
 
[1] l sbarrata.

 
 

E   l quartz de briual lemozis. Uns ioglars qes
plus quere(n)tis. Q(ue) sia tro q(ue)n bonauen. Esembla-
ria us pelegrins. Malautes qua(n)t chantal mes-
quis. Cab pauc pietatz nomen pren.
E   nguillems de ribas lo quinz. Ques maluaz
de fors edinz. Edi toz sos uers raucamen. P(er) qe
es auols sos retinz. Quatretan se(n) faria us pinz.
Eloill senblon de not clarien.
E   l seies grimoartz gaumars. Q(ue)s caualliers
es fai ioglars. Eprega dieu qui lo co(n)sen. Nil do-
na uestirs uertz ni uars. Que tals er adobatz
semprars. Q(ue)n ioglarit sen seran cen.
A   barnautz daniels son set. Qua(n)c nuilla ren
be(n) no(n) chantet. Efai uns motz qoms nols e(n)ten.
Qua(n)c pois p(er) soberna nadet. Ni la lebre ablo
bou chacet. Sos chanz n(on) ualc un aguillen.

 
 

L   i huich es bernartz de saesac. Qua(n)c un sol bo(n)
mestier n(on) ac. Mais danar menutz dons queren
Et anc pois nol prezen un brac. Pois an b(er)tran
de cardailac. Q(ue)s un uiel ma(n)tel suzolen.
E   lo nouems es en rambautz. Q(ue)s fai de so(n) tro-
bar trop bautz. Mas eu lo torni en nien. Qil no(n)
es alegres ni chautz. P(er) so pretz aitan los pipatz.
Que uan las almosnas queren.
E   nebles de sagnal dezes. Acui anc damor no
uenc bes. Si tot se chanta de toi den. Us uilanez
enflatz plaigues. Que dison q(ue) p(er)dos pogues.
Laise loga echai senen.

 
 
[c.196rA]
 

E   lunzens gonzalgorotz. Ques fai de so(n) chan t(ro)p
formitz. P(er) quel caualaria ifen. Et anc p(er) lui n(on)
fo feritz. Bons colps tant fort no fo garnitz. Si
doncs nol trobet enfugen.
E   l dozes uns uiels lombartz. Q(ue) clama sos uezis
coartz. Et eissent del espauen. P(er) so sonez fai mo(n)t
gaillartz. Ab motz maire moi(n)z ebastartz. Elui
apellon cosseden.
P   eire dalu(er)ne atal uoz. Q(ue) no(n) chanta sus ni desoz.
Elaudas mont atota gen. P(er) so maestres d(e) totz.
Ab cun pauc sclaris sos motz. Apena nulz hom
los enten.
L   o uers fo faitz als enflabes. Apoi uert tot io-
gan riden.
  • letto 424 volte

CANZONIERE K

  • letto 485 volte

Riproduzione fotografica

Vai al manoscritto [134]

 

 

  • letto 680 volte

Edizione diplomatica

 
[c.181rB]
 

 Peire daluerne.                                          ij.
C  
Antarei da quetz trobadors. Qui chanton
      de maintas colors. El peier cuida dir mot
      gen. Mas achantar lor er aillors. Qen tre-
metren uei gent[1] pastors. Cuns no(n) sap qes mon-
ta os deissen.
D   aisso mer mal peire rogiers. P(er) ques ner en-
colpatz premiers. Quar chanta damor aprese(n).
Eualgra li mais uns saltiers. En la gleisa onus
cadelers. Tener ab gran chandella arden.
E   l segonz girautz de borneill. Que sembla oire
sec a soleill. Ab son chantar magre dolen. Q(ue)s
chans de uiella porta seill. Q(ue) sis miraua en es-
peill. Nos presaria un aguillen.
 
[1] Punto di espunzione sotto la g e sovrascritta c in interlinea.

 
 
[c.181vC]
 

 E   l tertz bernatz de uentadorn. Ques menre de
borneill un dorn. En son paire ac bon siruen.
P(er) trair ab ar manal dal born, Esa maire escal
faual for(n). Et amasaua le sermen.
E   l quartz de briual lemozis. Uns ioglars q(ue)s
plus querentis. Que sia tro qen bonauen. E-
semblaria os pelegrins. Malautes quant cha(n)-
tal mesquis. Cab pauc pietatz nome(n) pren.
E   n guillems de ribas lo quinz. Ques malu-
atz de fors edinz. Edi totz sos uers raucame(n).
Per que es auols sos retinz. Quatretan se(n)
faria us pinz. Eluoill semblon de not clarie(n).
E   l seies grimoarz gaumars. Ques cauall-
iers es fai ioglars. Eperga dieu qui lo co(n)se(n).
Nil dona uestirs uerz ni uars. Que tals er
adobatz semprars. Qen ioglarit sen seran
cen.

 
 

 A   b arnautz daniels son set. Quanc nulla re(n)
ben no chantet. Efai uns motz qoms nols en-
ten. Quanc puois per soberna nadet. Ni
la lebre ab lo bou chachet. Sos chanz no(n) ua-
lc un aguillen.
L   i huich es bernartz de sesac. Quanc un
sol bon mestier no(n) ac. Mais danar menutz
dons queren. Et anc puois nol prezen un br-
ac. Puois an bertran de cardailac. Ques un
uiell mantel suzolen.
E   lo nouens es en rambautz. Ques fai de
son trobar trop bautz. Mas eu lo torni en ni-
en. Quil no(n) es alegres ni chautz. P(er) so p(re)tz
ai tan los pipautz. Que uan las almosnas
queren.
E   ne bels de sagnal dezes. Acui anc damor
no uenc bes. Si tot se chanta de toi den.
Uns uilanetz enflatz plaiges. Que dison
que perdos pogues. Lai se loga echai senen.

 
 

 E   lun zens gonzal gorotz. Ques fai de so(n) cha(n)
trop formitz. P(er) quel caualaria ifen. Et a(n)c
per lui non fo feritz. Bons colps tant fort
no fo garnitz. Si doncs nol trobet en fugen
E   l dozes uns uiels lombartz. Que clama
sos uezis coartz. Et el eissent del espauen.
P(er) so sonetz fai mont gaillartz. Ab motz ma-
ire moinz ebastartz. Elui apellon cosse den.
P   eire daluerne atal uoz. Que no(n) chanta
sus ni desoz. Elaudas mo(n)t atota gen. P(er) so
maestres es de totz. Ab cun pauc sclaris sos
motz. Apena nulz hom los enten.
L   o uers fo faitz als enflabes. Apoi uert
tot iogan riden.
  • letto 395 volte

CANZONIERE N2

  • letto 474 volte

Riproduzione fotografica

Vai al manoscritto [135]

 

  • letto 480 volte

Edizione diplomatica

 
[c.28vC]
 

                      Peire dal uernia

Cantarei   da qestz Trobadors
         Qi chanton de maintas colors
         El peger cuida dir molt gen
         Mas a chantar lor etraillors
         Q(ue)n tremetren uei cent pastors
         Cuns non sap qes monta os deissen.
Daisso   mer mal peire rogiers
         Per qes ner en colpaz premiers
         Car chanta damor a prezen
         E ualgra li mais uns saltiers
         En la glieisa o uns candeliers
         Tener ab gran candela arden.
EL   segonz Girauz de Borneill
         Qe sembla oire sec a soleill
         Ab son chantar maigre dolen
         Qescans de uiela porta seill
         Qe sis mi[1] miraua enespeill
         Nos preçaria un anguillen.
EL   terz Bernarz de Uentedorn
         Q(ue)s menre de borneill un dorn
         En son paire ac bon siruen
         Per trair a barc manal dal born
         E sa maire escalfaual forn
         Et amassaua le sermen.
AL   quarç de briual lamu[2] le mozis
         Uns Ioglars qes plus qerentis
         Qe sia tro q(ue)n bonauen
         E semblaria os pelegris
         Malautes quant chantal mes qis
         Cab pauc pietaz no men pren
En   guillems de ribas lo quins
         Qes maluaz de fors e dinz
         Edi toz sos uers raucamen
         Per qe es auols sos rete[3] retinz
         Qatretan sen faria uns pinz
         S ei uoil semblon esser dargen.
Al   seies grimoarz gaumars
         Qes cauailliers es fai joglars
         E prega dieu qui lo consen
         Nil dona uestirz uerz ni uarz
         Qe tals er a dobaz semprars
         Q(ue)n Ioglarit sen seran cen.
Ab   Arnaut Daniel son set
         Qanc nuilla re ben non chantet
         E fai uns motz com nols enten
         Qanc pius per sober na nadet
         Ni la lebre ab lo buo chachet
         Sos chans non ualc un anguillen.
Lj   huich es berna(n)z de se sac[4]

 
[1] mi cancellato.
[2] lamu cancellato.
[3] rete cancellato.
[4] Tutto questo verso, a partire da Lj, è cancellato.

 
 
[c.28vD]
 

 Lj   huich es berna(n)z de se sac
         Qanc un sol bon mestier non ac
         Mas danar menuz dons queren
         Et anc puois nol preçem un brac
         Puois an bretran de cardaillac
         Qes un uieill mantel suzolen.
E   lo nouens es en Rambauz
         Q(ue)s fai de son trobar tropbauz
         Mas eu lo torni en nien
         Quil non es alegres ni chauz
         Per so prez aitan los pipauz
         Q(ue) uan las al mosnas qeren
E   neble de sagnal deses
         Anc[1] A cui anc damor non uenc bes
         Si tot se canta de toinden
         Uns uilanez enflaz plaiges
         Q(ue) dizon qe perdos[2] per dos poges
         Lai se loga e chai seuen.
EL   unzes gonzal gonaiz
         Q(ue)s fai de son chan trop formiz
         Per qel caualaria i fen
         Et anc per lui no fo feritz[3] feriz
         Bos colpbs tant fort no fo garniz
         Si doncs nol trobet en fugen
EL   dozes uns ueilles Lombarz[4] lombarz
         Q(ue) clama sos ueçins coarz
         Et el eissent de lo spauen
         Pero sonez fai mont gaillarz
         Ab moz magres monz e bastraz
         E lui appellon cosseden.
P   eire daluerna a tal uoz
         Q(ue) non chanta sus ni de soz
         E Laudas molt a tota gen
         Pero maistres es de toz
         Ab cun pauc sclarzis sos moz
         Ca pena nuls hom los enten.
Lo   uers faiz al enflaboz
         A poi uert tot iogan rizen.
 
[1] Anc cancellato.
[2] perdos cancellato.
[3] feritz cancellato.
[4] Lombarz cancellato.
  • letto 368 volte

CANZONIERE R

  • letto 521 volte

Riproduzione fotografica

Vai al manoscritto [122]

 

  • letto 368 volte

Edizione diplomatica

 
[c.6rA]
 

 C   hantaray daq(ui)st trobadors. q(ue) chanto(n) de .P. dalu(er)nhe
      mantas colors[1]. el sordeior cuia dir gen. mas a cha(n)tar
      lor er a lors. quentremetre naug .c. pastors. cus no
      sap q(ue)s mo(n) tot dize(n). D   ayso mer mal .p. rotgiers
p(er) q(ue) ner encolpatz premiers. car chantet damor a preze(n). e
couengral mielhs. us sautiers. (et) e(n) la gleyza us ca(n)deliers. por-
tar ab gra(n) ca(n)delarden.   El[2] sego(n) guiraut de bornelh. q(ue) semblo-
dresec al solelh. ab so magre cantar dole(n). q(uo) ca(n)ta uielha porta
selh. e sis uezia en espelh. nos prezaria .i. aguile(n). E   l ters B.
de ue(n)tadorn. q(ue)s me(n)res de(n). bornelh .i. dorn. may e(n) so(n) payreac bo(n)
sirue(n). p(er) trayrab dart manal dal bor(n). e sa mayre calfaual forn
et amassaua lisserme(n). E   l cart de briual lemozis. us ioglars[3]
pus preze(n)tis. q(ue)siatros q(ue)nbeneue(n). e se(m)blariaus pelegris. ma-
lautes ca(n)t cantal mesq(ui)s. capauc piatat no me(n) pren. E   n .G.
de briues lo q(ui)ns. q(ue)s maluatz de fors e de dins. e ditz totz sos
chans raucamens. p(er) quieu no(n) pres res sos retins. catresta(n)t
se(n) faria us chis. e dels uelhs sembla uout dargen.     l[4] seizes
nelias gaumars. q(ue)s cauayers e uay ioglars. e fay o mal qui
loy cossen. nil dona uestirs bels ni cars. cayta(n)t ualrials a-
gues ars. q(ue)n ioglaritz sen so(n) ia cen. E   .p. bermon si bayset
pus q(ue)l coms de tolosal det. ca(n)c no soanet dauinen. p(er) q(ue) fo(n) cor-
tes q(ui)l raubet. e fe o mal car nol talhet. aq(uo) q(ue) ho(m) porta pe(n)de(n).
 
[1] s aggiunta in interlinea.
[2] Iniziale in rosso mancante.
[3] r aggiunta in interlinea.
[4] Iniziale in rosso mancante.

 
 

E   l oche(n) .B. de saychac. ca(n) degu(n) bo mestier no(n) ac. may q(ue) uay me-
nutz dos q(ue)re(n). ca(n)c de pueys nol preziei .i. brac. pus a(n) b(er)tra(n) de
cardelhac. q(ue)s un uil ma(n)tel suzolenc. E   l noues es e(n) ray(m)bautz
q(ue)s fa p(er) so(n) trobar trop bautz. mays yeu lo torni anien. q(ue) no(n)
es alegres ni cautz. e ieu pres trop mays los ribautz. q(ue) ua(n)
las almoinas q(ue)ren. E   n ebles de sanhal dezes. a cuy a(n)c be(n)
damors no(n) pres. si tot se cha(n)ta de coyde(n). uilanetz es e fals pa-
ies. e dis nom q(ue) p(er) dos[1] pogues. say se logua e lay seue(n). E   l o(n)ze
guossalbo rozitz. q(ue)s fa p(er) so(n) trobar formitz. ta(n) q(ue) caualaria fen.
et a(n)c no fo ta(n) be(n) guarnitz. q(ue) p(er) el fos dos colps feritz. si doncs
nol trobet e(n) fuge(n). E   l dotzes us petitz lombartz. q(ue) clama
soue(n) si coartz. (et) el es daq(ue)l eys parue(n). p(er) q(ue) us sonetz fay goliartz
ab motz amaribotz bastartz. e luy apelom cossere(n). P   eyre-
dalu(er)nhe a tal uotz. q(ue) ca(n)ta com granolhe(m) potz. e lauzas trop
a tota ge(n). p(er) o maystre es de totz. ab cun pauc esclazis sos motz.
                                                                        ca penas lu(n)s ho(m) los[2] e(n)te(n).
 
[1] s aggiunta in interlinea.
[2] s aggiunta in interlinea.
  • letto 394 volte

CANZONIERE a1

  • letto 545 volte

Riproduzione fotografica

 

 

  • letto 374 volte

Edizione diplomatica

 
[c.127]
 

                         Peire daluergne
C   hantarai daqels trobadors. qe chanton de tropas colors
el pieger cuia odir gent (et) atrobar lor es aillors qentre
metre naug cent pastors cus non sap qes pueg ni
dessent

 
 
[c.128]
 

 D   aisso mer mal peire rotgier. p(er) son er encolpatz primer
car chanta damor a prezent. e ualriail[1] mais un sautier
dinz la glera[2] ab un candelier. on portes gran
candela ardent.
L   autre es .G. de de[3] borneil. qe par loira seca soleil. ab
son chantar maigre dolent. qe chanto ueillas porta
seil. e sis uezia en espeil. nos p(re)zaria un aiguilent.
E   l ters b(er)nartz del uentadorn. qes m(en) re de borneil en dorn
e son paire al[4] mout bel siruent. p(er) traire ab arc manal
dalbo(r)n. e sa maire cal faual forn. el gars amassaual
sierment
E   l q(a)rtz don ugo lemozis. us iogla(r)s qesplus qerentis.
no(n) a tal tro abnauent. e cui aratz[5] fos pelegris.
malautes can chantal mesqis. a pauc pietatz nome(n)
prent
 
[1] Prima i aggiunta in interlinea e punto di espunzione sotto la seconda i.
[2] i aggiunta in interlinea e punto di espunzione sotto la r.
[3] Il secondo de è cancellato.
[4] i aggiunta in interlinea e punto di espunzione sotto la l.
[5] i aggiunta in interlinea e punto di espunzione sotto la r.

 
 

 G   uillenz de ribas es loqinz. qel[1] maluatz de fors e de
dinz. e ditz totz sos uers raucament. e non e ges bos
sos latins. cautretan sen farius chinz. el oill semblo
deuout dargent.
E   l ui. es gramoart gausmar. q(ue)s cauallers e ua
ioglar. e fai o mal qe o consent. nil dona uestir
uert ni uar. qe tal er adobat sempar. qen ioglarit
ne seran cent
A   b .p. demonzo so vii pos[2] lo coms de tolosau det chanta(n)
un sonet avinen. e cel fon cortes q(ue)l raubet. e mal
o fes car noil trenqet. a q(ue)l pe q(ue) porta pendent.
E   loites b(er)tranz de saissac. qe anc un bon mestier no(n)
ac. mas da nar menus deqerent. et anc pueis nol
prezei un brac. pos den b(er)t(ra)n de cardaillac. prez
un ueill mantel. suzolent.
 
[1] s aggiunta in interlinea e punto di espunzione sotto la l.
[2] pos aggiunto in interlinea.

 
 
[c.129]
 

 E   lai de marseillan folqet. qe chanta de fotre
folet. p(er) una butta cui saten. ca plus ample con dun
cabes. e forail meils pesqes ab ret. en mar can no(n) la
mouolo vent.
E   l dezes gosaluo roitz. qes fai trop de son trobar formitz.
en cui caualairias feing. (et) anc bos colps no(n) fo feritz.
p(er) lui tam be no fo garnitz. si nom lac trobat enfugent
E   l onzes es enraimbaut. qes fai trop de son trobar baut
e non es mia auinent. dome qe a gran pez (et)[1] aut. e sen
geraua ni a faut. en negun non a iauziment.
E   l dotz es us clergatz peirols. ab cara maigra secs mur
sols. e can uol chantar ua tossent. caissi nes esclarzitz
lo sols. ca totz uos en penria dols tan sa[2] lag son
captenement.
 
[1] Compendio per (et) aggiunto in interlinea.
[2] f aggiunta in interlinea e punto di espunzione sotto la s.

 
 

 E   l tretz es us ueils lumbartz. capela sos uezis coartz.
e ditz qe se derel desment ni la pot tener en escos.
qe tantas dara dels dos[1] e laisal del esser niment.
p(er) o us sonetz fai galliartz. ab motz maribotz et grimartz
e apelal hom consezent.
E   n G. fai ditz. fai chanzos. de si do(n)z no potetz pelos.
e ditz qe si derel desment. ni la pot tener en es cos
qe tantas dara dels dos. cazes amal pas plus non
prent
E   l xu.es .p. uidals. gabaires messongiers e fals. enoi
qeiratz gota de sen. p(er) so apres .c. colps de pals. q(ue)
amic noi ac nuils[2] corals. de lai sa foudatz no(n) dizent.
P   eire daluergne a tal uotz. q(ue) cha(n)ta con granoille(m)
potz. e faz lauzar a maintas genz. p(er)o maestres es
de totz. ab un pauc qes clarzis sos[3] motz. capenas om
negun nentent.
 
[1] Cancellatura a partire da ditz nella riga precedente fino a dos.
[2] i aggiunta in interlinea.
[3] Seconda s aggiunta in interlinea.
  • letto 433 volte

CANZONIERE b1

  • letto 490 volte

Riproduzione fotografica

Vai al manoscritto [136]

 

  • letto 373 volte

Edizione diplomatica

 
[c.1rA]
 

Versi di Piero d’Aluernia.
            P   eire daluernhe a tal uotz,
                 Que chanta de sobre e desotz,
                 E sei so son dous e plazen,

                 E pueis es maistre de totz,
                 Ab cun pauc esclarzis los motz,
                 Capenas nuills hom los enten.

 
 
[c.1rB]
 

             Pietro d’Aluernia ha tal voce,
                 Che canta di sopra, et di sotto[1]
                 Et suoi soni[2] sono dolci, et piace(n)ti,
                 Et poi è maestro di tutti,
                 Per poco offusca[3] i motti,
                 Che a pena nessun huom’ gl’intende.
 
[1] Vergato nel margine destro: soprano, et basso.
[2] Vergato nel margine destro: canti. Nel margine sinistro è vergato: et si e il suo suono dolce, et piacente.
[3] Vergato nel margine destro: presto, o co(n) facilità.
  • letto 409 volte

CANZONIERE z

  • letto 494 volte

Edizione diplomatica

 
[c.3rB]
 
c[1]                          Hantarei da qez troba-
                            dors. qi chanton dema-
                            intas colors. el pieger
                            cuida dir mot gen.
                            mas achantar lor es
                            aillors. qen tremetre
                            uei cent pastors. cus
                            non sap qes monta
os deissen.
D    aizo mer mal peire rogiers. per ques
       neren colpatz premiers. car chanta damor
apresen. eualgra li mais un saltiers. en la
gliesa ouns cadelers. tener ab gran candel
larden.
E    l segons girauz de borneill. qe sembla oi
       re sec asoleill. abson chantar maigre
dolen. qes chanz de uiella portaseill. qe sis
miraua en espeill. nos presaria un agui-
neill.
E    l terz bernarz deuentador. qes menre
      den borneil un dorn. en son paire ac bon
siruen. p(er)trar ab arc manal dalborn. esa
maire calfaual fron. et amassaira lais-
sermen.
E    l quartz debriual lemozis. uns ioglars
      qes plus qerentis. qe sia tro qen bona
uen. esemblaria os pellegris. malautes
qant chantal mesqis. cap pauc pietaz no
men pren.
E    l guillems de ribas loquinz. qes mal-
      uaz deforz ededinz. editoz sos uers rau-
camen. p(er) que es auols sos retinz. qatre
 
[c.3vC]
 
      tan sen faria uns pinz. el uoil semblon        e
      uot larien.
E    l seies grimoarz gaumars. ges caualiers
      es fai ioglars. eprega dieu qi loconsen.
      nil dona uestirs uerz niuars. qe tals er
      adobatz semprars. qen ioglarit sen seran
      seran[2] cen.
A    b arnaut daniel son set. canc nuilla ren
       ben non chantet. efai uns motz qom nols
       enten. canc puois per suberna nedet. ni
       lalebre ab lo bou chazer. sos chanz non u[3]
       ualc un aiguinel.
L     i huich es bernarz dese sac. qanc un sol bo(n)
       mestier non ac. mais danar menuz dons
       queren. et anc pueis nol prezem un brac.
       puos an bertram decardaillac. qes un uiel
       manten suzolen.
E     l noues es en rambauz[4]. qes fai[5] deson trobar
       trop bauz. mas eu lo torni ennien. qil no(n)
       es alegres ni chauz. p(er)cho prez aitan los
       pipauz. que uan las almosnas qeren.
E     nebre desagnal deçes. acui anc damor no(n)
       uenc bes. sitot se chanta detoiden. uns uil
       lanetz en flaen plaiges. qe dizon qe perdos
       poges. lai se loga echaiseuen.
E     lunzes gonzalgonoiz. qes fai deson chan trop
       formiz. p(er)quel caualaria ifen. et anc per lui
       nofo feritz. bos colps tant fort nofo garnitz.
       si doncs nol trobet enfugen.
E     l dozes uns guillelms lombartz. qe clama sos
       uezis coartz. et el eissent del espauen. pero
       sonetz fai mout gaillaritz. ab moz maire
       moinz ebastartz. ellui apellon conseden.
P     eire daluergna atal uoz. qe non chanta sus
       ni desoz. elaudas mout atota gen. pero mai
       stres es detoz. ab cun pauc sclarzis sos moz.
       capena nuls om losenten.
L     ouers fo faichs als enflaboz. apuoi uert
       tot iogan riden.

 
[1] Lettera miniata assente ma presente C piccola a margine
[2] Il secondo seran è cancellato.
[3] u cancellata.
[4] Il verso è scritto sopra una rasura.
[5] Punto di espunzione sotto la i.
  • letto 426 volte

STAMPA κ

  • letto 520 volte

Riproduzione fotografica

 

  • letto 400 volte

Trascrizione

 

[c.96]
 
Peire d’Aluernhe à tal votz,
Que chanta de sobre & de sotz,
E sei so son dous, e plazen,
E pueis es maistre de totz.
Ab cun pauc esclarzis los motz
Capenas nuills hom los enten.

  • letto 501 volte

Chantarai pus vey qu’a far m’er

BEdT 323,012

Mss.: C 179, E 48, R 6, T 150, V 78, m 1 = Peire d'Alvernhe.

Metrica: a8 b8 b8 c7' d8 e8 e8 (Frank 759:2). Chanso di 7 coblas unissonans di 7 versi, seguite da una tornada di 3.

Edizione: Fratta 1996, p. 60.

  • letto 1005 volte

Edizioni

  • letto 745 volte

Fratta

I.
Chantarai pus vey qu’a far m’er           
d’un chant nou que·m gronh dins lo cays;  
chantars m’a tengut en pantays,           
cum si chantes d’aytal guiza              
qu’autruy chantar non ressembles,         
qu’anc chans no fon valens ni bos         
que ressembles autruy chansos.            

II.
Belh m’es quan l’alauza se fer             
en l’ayr, per on dissen lo rays,            
e monta, tro li·s bel que·s bays            
sobre·l fuelh que branda·l biza,            
e·l dous temps — qu’anc bona nasques! —     
entruebre·ls becx dels auzelhos,            
don retin lur chans sus e ios.              

III.
Qui a doncx amor e l’enquier,       
et amors brot’ e bruelh’ e nays,    
e qui l’es humils e verays,         
en breu d’ora l’a conquiza;         
q’umilitatz la vens ades            
e belhs semblans ab gent respos,    
qu’estiers no n’es hom poderos.     

IV.
Mays de mi, las!, qu’enayssi·l ser    
e re no n’ai mas quan lo fays:        
ayso meteys m’es lo grans iays,       
maier que qui·m dava Piza;            
e s’a lieys plagues qu’a sos pes      
vengues ves lieys de ginolhos         
e·lh disses un mot amoros! . . .      

V.
Amors, saber volgra quon er           
de nos dos, si·us plazi’, hueymays,   
que per re engrayssar no·m lays,      
mas quar no sai ma deviza;            
e podetz aver cor engres              
ves mi, qu’ieu non l’aurai ves vos,   
tro que·l cors rest de l’arma blos!   

VI.
Ab sol qu’ilh — ayso no m’esfer —  
non reblan gelos ni savays,        
que ia nulh dan, si be·s n’irays,  
no·l pretz una pauca briza.        
M’en puesca tener luenh ni pres,   
sia lausengiers o gilos,           
sol qu’ela·m sia a mos pros;       

VII.
sol sia que mos cors s’esmer,      
que ves autra part non biays!      
Qu’un’amors ad autr’enquier plays, 
si·n sabi’ esser auciza;           
e sapchatz, s’ieu tant non l’ames, 
ia non saupra far vers ni sos,     
e non o feira, s’ilh no fos.       

VIII.
Peire d’Alvernhe l’er cofes        
tant de servir e d’orazos,         
tro que li·n venha guizardos.      
 

  • letto 509 volte

Tradizione Manoscritta

  • letto 671 volte

Canzoniere C

  • letto 502 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [124]

 

  • letto 417 volte

Canzoniere E

  • letto 539 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [137]

 

  • letto 386 volte

Canzoniere R

  • letto 463 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [122]

 

  • letto 402 volte

Canzoniere T

  • letto 566 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [138]

 

 

  • letto 401 volte

Canzoniere V

  • letto 515 volte

Riproduzione Fotografica

  • letto 383 volte

Canzoniere m

  • letto 501 volte

Riproduzione Fotografica

  • letto 457 volte

Cui bon vers agrad’ a auzir

BEdT 323,013

Mss.: C 180, E 50, R 48, T 149, V 79, a 125, b1 5, κ 34 = Peire d'Alverhne.

Metrica: a8 b8 a8 c8 d8 c8 e8 (Frank 457:1). Vers di 7 coblas unissonans di 7 versi, seguite da una tornada di 5.

Edizione: Fratta 1996, p. 69.

  • letto 936 volte

Edizioni

  • letto 823 volte

Fratta

I.
Cui bon vers agrad’ a auzir,     
de me lo cosselh qu’el escout    
aquest c’ara comens a dir;       
que pus li er sos cors assis     
en ben entendre·ls sos e·ls motz, 
ia non dira qu’el anc auzis       
melhors ditz trobatz lujnh ni prop.

II.
Ges ben no fai az escarnir         
qui l’au, ans deu agradar mout,    
si tot l’outracujat albir,         
ab lor nesci feble fat ris         
tornon zo qu’es d’amon de sotz;    
e·l be vezem que s’enantis         
e l’esquerns resta de galop.       

III.
E per tal fai s’en bon gequir,     
qu’anc esquerns ni coratg’ es tout:
si bruillet no sai vim florir,     
e par d’avol respeit iardis,       
can vei que la cima ni·l brotz     
non gieta frucha ni tequis,        
e l’intrador n’eisson tug clop.    

IV.
Era·s vol alre devezir:            
qui d’aver sai a gran comout       
be s’en deuria far servir;         
qu’en un mueg de marbotis          
no·us donaria doas notz,           
pos a la boca venra·l fis          
ni·l prestre secodra l’izop.       

V.
A quec deuria sovenir              
que non agues corag’ estout        
del be don nos devem iauzir,       
qu’en pauc d’ora es hom conquis;   
e can ven als deriers sanglotz,    
no li val honcles ni cozis,        
ni metges ab son issarop.          

VI.
Ben deuria pensar morir            
qui dreitz huils garda sus lo vout: 
cossi Dieus per nos a guerir        
receup mort, e pos mort aucis       
celui qui per nos venc en crotz;    
tug morrem, c’avers non gueris      
negun al temps plus que fetz Iop.   

VII.
Mes son intrat en lonc cossir       
cels qui son al derier escout       
c’a la mort no·s pot escremir       
coms ni reis ni ducs ni marquis,    
e, s’enantz no·s nedeia totz        
que la mortz li serre lo vis,       
be si pot, si·s vol, trigar trop.   

VIII.
Totz jorns vos poiria legir;        
mas preguem cel qu’es caps e fis    
que·ns garde del enfernal potz      
e que·ns met’ el sieu paradis       
lay on mes Ysach e Iacop.           
 

  • letto 558 volte

Tradizione Manoscritta

  • letto 645 volte

Canzoniere C

  • letto 475 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [139]

 

 

  • letto 397 volte

Canzoniere E

  • letto 466 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [140]

 

 

  • letto 389 volte

Canzoniere R

  • letto 460 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [141]

 

  • letto 411 volte

Canzoniere T

  • letto 446 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [142]

 

 

  • letto 420 volte

Canzoniere V

  • letto 467 volte

Riproduzione Fotografica

 

 

  • letto 351 volte

Canzoniere a

  • letto 460 volte

Riproduzione Fotografica

 

  • letto 416 volte

Canzoniere b1

  • letto 479 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [136]

 

  • letto 403 volte

Stampa κ

  • letto 490 volte

Riproduzione Fotografica

  • letto 459 volte

De Dieu non puesc pauc ben parlar

BEdT 323,014

Mss.: C 181, R 5, a 126 = Peire d'Alvernhe.

Metrica: a8 b8 b8 a8 c8 d8 c8 d8 (Frank 612:7). Geistliches Lied di 9 coblas unissonans di 8 versi, seguite da una tornada di 4.

Edizione: Fratta 1996, p. 76.

  • letto 926 volte

Edizioni

  • letto 662 volte

Fratta

I.
De Dieu non puesc pauc ben parlar   
ni mout no·us en sai yssernir,      
quar gran res restari’ a dir        
e·l paucs es pus que non apar;      
mas pus ylh m’abriv’ en valor       
al belh sen si cuma parier          
ben tanh dir a dreg per s’amor      
so qu’al sieu poble a mestier.      

II.
Don dic cossi deu esguarar          
quals es ni que deu devenir,        
e s’om so meti’ en cossir           
ia res no·s deuria prezar;          
mas l’uelh belh tenon tenebror      
e l’esguart gloton desirier,        
e·l cors cossenten la folhor        
guida l’arm’ a mal destorbier.      

III.
De que·m puesc pro meravillar       
cum per se non pren hom albir;      
que, quan que·l tric, l’er a murir  
e pel pas ansessor passar;          
et en tan estranha flairor          
revertis qui·s pus bobansier        
qu’als auzens hi a gran feror,      
mas huey oblidon aquo d’ier.        

IV.
Mout es grieu e fort et amar        
als trespassans de desgiquir        
d’aysso de que·s degran aizir,      
ans que·ns sobrevengues afar;       
qu’ieu sai que tart, si contra·l cor,
no·s cobri hom ben del arquier       
que del colp sentra la viguor,       
quar trop val guarda de premier.     

V.
Mas grieus es hom a castiar          
que mais ama son dan chauzir;        
mas qui·s volgues tant enantir       
vas ben cum contra mal obrar,        
ia non perdera·l regn’ aussor        
pel ioy d’aquest mon messongier;     
quan la carn caitiv’ a sabor         
l’esperitz pren gran encombrier.     

VI.
E que·us puesc per peior contar      
d’ome, si·l vey ben resplandir       
de ren qu’el segl’ ay’ a formir,     
mas ab Dieu no·s sap acordar;        
e tot l’als es dezanador             
e desrefugen e corsier,              
per qu’om ren a son creator,         
pus mor, dels faitz respost entier.  

VII.
E pus Dieus nos denha donar          
vezer, entendre et auzir             
e sen e saber e sentir               
e tanta riquez’ ad uzar,             
be·ns degr’esser sovenidor;          
quar tort ten qui d’autruy terrier   
deven rics e del frug melhor         
es escas al don a sobrier.           

VIII.
Per qu’er escur so qu’ar es clar     
lay on Dieus mostrara·l martir       
qu’elh sostenc per nos a guarir;     
on nos sera totz a tremblar          
lo iorn del iutjamen maior,          
on non aura ren d’ufanier;           
qu’ab gran ioi et ab non pauc plor   
eissens desebran duy semdier.        

IX.
On chascuns se degra senhar          
et esser soven en sospir             
com Dieus se denhet humelir          
e que pres per los sieus salvar,     
e quan pauc porton tug del lor       
seguentre lo sanglot derrier;        
quar mout met estreicha labor        
cel que trop s’en fai parsonier.     

X.
E com lo blanc e·l vert e·l var      
sostenc, el fai demeg servir;        
don no·il platz alcus bes ufrir      
per aquel qui n’ar’ a penar.         
E totz temps reviura dolor           
tot so qu’el segl’ es d’alegrier,    
car aver vas nostre Senhor           
ni quan qu’es no val un dinier.      

XI.
A! co·s pot pauc quascus fiar        
en quan say laissa al transir,       
si·lh eys no so sap devezir          
tan gen que·s puesca profichar;      
e tan breu vid’ an li pluzor,        
vilan e clerc e cavalier,            
e tan tost torn’ en amargor          
lo ioys d’aquest segle leugier.      

XII.
Mas Dieus per la sua doussor         
nos don cum siam tal obrier,         
que·ns acuelha en resplandor         
on li sieu sanh son eretier. Amen.
 

  • letto 510 volte

Tradizione Manoscritta

  • letto 602 volte

Canzoniere C

  • letto 460 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [143]

 

 

  • letto 392 volte

Canzoniere R

  • letto 438 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [144]

 

 

  • letto 354 volte

Canzoniere a

  • letto 483 volte

Riproduzione Fotografica

 

 

  • letto 430 volte

Deiosta·ls breus iorns e·ls loncs sers

BEdT 323,015

Mss.: A 10, B 35, C 178, D 2, E 45, I 11, K 1, N2 19, R 6, T 153, V 78 = Peire d'Alvernhe; X 86 = anonimo.

Metrica: a8 b8 a8 b8 c10 d10 c10 (Frank 405:1). Chanso (vers) di 7 coblas unissonans di 7 versi, seguite da 2 tornadas di 3.

Melodia: A B A' B' C D E (= ms. R); A B A B C D E (= ms. X). 

Edizione: Fratta 1996, p. 84.

  • letto 1341 volte

Edizioni

  • letto 887 volte

Fratta

I.
Deiosta·ls breus iorns e·ls loncs sers,   
qan la blanc’aura brunezis,               
vuoill que branc e bruoill mos sabers     
d’un nou ioi qe·m fruich’ e·m floris;     
car del doutz fuoill vei clarzir los garrics, 
per qe retrai entre·ls enois e·ls freis       
lo rossignols e·l tortz e·l gais e·l pics.    

II.
Contr’aisso m’agrada·l parers                 
d’amor loindan’ e devezis                     
car pauc val levars ni iazers                 
a lui ses lieis cui es aclis;                 
c’amors vol gaug e guerpis los enics,         
e qui s’esgau a l’ora q’es destreis,          
be·m par q’a dreit li vol esser amics.        

III.
Q’ieu vei e crei e sai q’es vers              
c’amors engraiss’ e magrezis                  
l’un ab trichar, l’autr’ ab plazers           
e l’un ab plor e l’autr’ ab ris;              
lo cals qe·s vol n’es manens o mendics,       
per qu’ieu n’am mais so qu’en ai q’esser reis 
assatz non — re d’Escotz ni de Galics.        

IV.
Ges ieu non sai los capteners                 
mas soffre, c’una m’a conquis                 
don reviu iois e nais valers,                 
tals que denan li·m trassaillis;              
car no m’enqier de dir, m’en ven destrics,    
tan tem qe·l mieils lais e prenda·l sordeis;  
on plus n’ai cor, mi pens: car non t’en gics? 

V.
A! car si fos dels mieus volers               
lo sieus rics coratges devis,                 
desque ma dompna·m tol poders                 
de so de q’ieu plus l’ai requis!              
Mas no·ll sai dir lausengas ni prezics,       
mas meillor cor l’ai trop que non pareis;     
s’ella no·l sap, morrai m’en totz antics.     

VI.
Tant m’es doutz e fis sos vezers              
pel ioi qe·m n’es al cor assis                
e sobre tot lo bons espers                    
q’ieu n’ai, per que m’en enriquis;            
c’anc tant non fui mais coartz ni mendics,    
ab q’ieu la vis alques, aqui mezeis           
no·m saubes far de gran paubretat rics.       

VII.
So es gaugz e iois e plazers                  
que a moutas gens abellis                     
e sos pretz mont’ a grans poders              
e sos iois sobreseignoris,                    
q’enseignamens e beutatz l’es abrics:         
dompneis d’amor, q’en lieis s’espan e creis,  
plens de dousor, vertz e blancs, cum es nics; 

VIII.
per q’ieu mi pens: ia non t’en desrazics,     
quan mi conquis en loc on ilh me seis         
plus que se·m des Franssa lo reis Loics.      

IX.
En aqest vers sapcha vilans, Audrics,         
que d’Alvernge manda c’om ses dompneis        
no val ren plus que bels malvatz espics.
 

  • letto 696 volte

Tradizione Manoscritta

  • letto 616 volte

Canzoniere A

  • letto 521 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [94]

 

  • letto 636 volte

Canzoniere B

  • letto 487 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [145]

 

 

  • letto 374 volte

Canzoniere C

  • letto 451 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [146]

 

 

  • letto 375 volte

Canzoniere D

  • letto 463 volte

Riproduzione Fotografica

 

 

  • letto 345 volte

Canzoniere E

  • letto 519 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [127]

 

 

  • letto 419 volte

Canzoniere I

  • letto 448 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [128]

 

  • letto 362 volte

Canzoniere K

  • letto 476 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [129]

 

  • letto 369 volte

Canzoniere N2

  • letto 496 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [104]

 

 

  • letto 420 volte

Canzoniere R

  • letto 466 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [122]

 

  • letto 381 volte

Canzoniere T

  • letto 446 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [147]

 

 

 

  • letto 388 volte

Canzoniere V

  • letto 421 volte

Riproduzione Fotografica

 

 

  • letto 403 volte

Canzoniere X

  • letto 447 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [148]

 

  • letto 467 volte

Deu lau car resta l...

BEdT 323,015a

Mss.: m 1 = Peire d'Alvernhe.

Metrica: a8 b8 c8 d8 e8 f8 f4 e8 (Frank 871:1). Chanso di 7 coblas unissonans di 8 versi.

Edizione: Monteverdi 1939, p. 137.

  • letto 844 volte

Edizioni

  • letto 630 volte

Tradizione Manoscritta

  • letto 635 volte

Canzoniere m

  • letto 455 volte

Riproduzione Fotografica

  • letto 412 volte

Deus verais a vos mi ren

BEdT 027,004b

Mss.: M 187 = Arnaut Catalan, C 360 (ma tavola = Peire d'Alvernhe) = Geneys lo Joglars.

Metrica: a7 b7 b7 a7 c7 c7 d7' d7' e7 e7 d7' (Frank 594:1). Gebet di 5 coblas unissonans di 11 versi, seguite da una tornada di 7.

Edizione: Zenker 1900, p. 152.

  • letto 805 volte

Edizioni

  • letto 601 volte

Zenker

I. 
Dieus verais, a vos mi ren,
que de la verge fos natz
e per nos en crotz levatz,
vos clam merce humilen
que·m perdonetz los mortals
falhimens e·ls venials
qu'ai faz en tota ma via;
dieus, filhs de sancta Maria,
Jesu Cristz, on gaug s'espan,
segon vostre merce gran
non gradetz la colpa mia.
 
II.
Senher, ab cor peneden
vos clam merce dels pecatz
qu'ai faitz ni digz ni pensatz,
desqu'ieu ai estat deslials
vas vos en est segle fals;
per so, dieus, merce·us querria,
e vos, maire de dieu pia,
pregatz ne lo vostr'efan,
que·us comandet a Johan,
quan sus en la crotz pendia
 
III.
Senher, que sus el turmen
fos de la lansa nafratz,
si qu0en issi pe·ls costatz
sancs e aiga eissamen,
per que vostre pobl'es sals
si que·l princepsinfernals
no a poder com solia,
vostra passios me sia
defendens que no m'engan
l'enemics, que·m vai temptan,
antics qu'es pels de feunia.
 
IV.
Senher, qu'el sanh monimen
fon lo vostre cors pausatz
e per los juziens gardatz
lo sanh sepulcre garnen,
fazen el vas lur senhals,
e vos, reis celestials,
ressusscitetz al tertz dia, 
la vostr'eternal paria
perc que·m defenda de dan, 
de mort subtana gardan 
mon cors e de vilania.
 
V.
Reina del firmamen, 
la vostra verginitatz,
per qu'es totz lo mons salvatz,
mi gar l'arma e·l cor e·l sen
e·m do qu'ieu viva lejals
e·m defenda de totz mals,
qu'ieu non fassa ni non plazia,
e lais mi de ben far tan
que, quan morrai, l'arma·s n'an
en la vostra companhia.
 
VI.
Senher, dels bels temporals
me donatz tan que sivals 
trop sofrachos non estia,
quar ab aitan pro auria;
e prendetz en grat on chan
qu'ieu pro fi de bon talan
a la votsra senhoria.

  • letto 428 volte

Tradizione Manoscritta

  • letto 600 volte

Canzoniere C

  • letto 457 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [149]

 

  • letto 471 volte

Dieus, vera vida, verais

BEdT 323,016

Mss.: B 34, C 182, Da 153, I 11, K 1, R 5, a 129, m 2 = Peire d'Alvernhe.

Metrica: a7 a7 b7 a7 b7 b7 c8 (Frank 124:4). Gebet di 13 coblas singulars di 7 versi, seguite da 3 tornadas di 1 verso e da un rigo di prosa.

Edizione: Fratta 1996, p. 99.

  • letto 1041 volte

Edizioni

  • letto 752 volte

Fratta

I.
Dieus, vera vida, verais        
e dreitz endrech clers e lais,  
e nomnatz salvaire Cristz       
en latin e sobr’ebrais,         
e natz e pois mortz vius vistz  
e sorsetz, don laissetz tristz  
aquels que pois fezetz gauzens. 

II.
Seigner reis, eu failli fals,   
don es issitz tant grans mals,  
en consir et en ditz durs,      
et en fols faitz enfernals      
ab brondis d’estrains aturs,    
et en tals talens tafurs:       
mi·us rend colpables penedens.  

III.
De tot so q’ieu fesi anc,       
e si non ai cor ferm franc      
de dir so que·m agra ops,       
prec a vos al cal m’en planc,   
per cui tant fon fizels Iops,   
que non gardetz mos tortz trops,
ma gratia·m sia sofrens.        

IV.
Q’ieu no·m sent si savis sai    
que posca conqerre lai          
lo reing on hom set ni fam      
ni freig non a ni esmai,        
si·ll vostra vertuz, cui clam,  
no·m don’ esfortz q’ieu desam   
lo ioi d’aqest segle giquens.   

V.
Qe·m fai faillir vas vos sol,   
per que·l cors m’intr’ en tremol;   
e si·m servatz mos forfaitz         
tro lai al derrier tribol           
q’enans no·ls m’aiatz fag fraitz,   
Seigner, ges bons no·m n’es plaitz, 
si doncs merces no·ls sobrevens.    

VI.
De vos, q’estorsetz Sydrac          
d’ardent la flam’ e Misac           
ensems et Abdenago                  
e Daniel dinz del lac               
e Ionas ab utero                    
e·lz tres rics reis contr’Ero       
e Susann’ entre·ls fals guirens.    

VII.
E paguetz, Seigner sobrans,         
tanz de dos peis e cinc pans,       
e·l Lazer suscitetz vos             
q’era ia quatredians;               
de vos ac per bel respos            
son serf salv Centurios,            
e gitetz del mon mains turmens.     

VIII.
E fesetz de l’aiga vin              
al covit d’Archeteclin,             
ed autres meravills moutz,          
don hom carnals non sap fin         
ni no·s n’entremet’ estoutz;        
e parlet per vos lo voutz           
de Lucha, rics reis resplandens.    

IX.
E fezetz la terra e·l tron          
e tot qant es ni anc fon            
d’un sol seing el sol el cel,       
e confondetz Faraon,                
e detz als fills d’Israel           
laich e brescha, mann’ e mel,       
e dampnetz per serpen serpens.      

X.
C’als vostres fon requies,          
qand vos plac que Moyses            
encausses lai el desert;            
e solsetz las mans e·ls pes,        
quand us angels l’ac espert,        
saint Peire e·l fezetz cert         
dels vostres destrics destreignens. 

XI.
E·us quesiron la lor pleps          
tro lai on es mons Oreps,           
aucien dinz Bethleem,               
qan vos en fugi Ioseps              
en Egipte, so sabem;                
e pois en Iherusalem                
venguetz, e·ntre·ls vostres parens  

XII.
a Nazareth, reis Ihesus.            
Pair’ en tres personas us           
e fills e sainz esperitz,           
ador en trinitat sus                
q’etz cims e rams e razitz          
e Deus e de qant q’es guitz:        
siatz me, si·us platz, defendens.   

XIII.
E sai obr’ e bon talan                
mi detz e far entretan                
que, qan venretz en las nius          
iutgar lo segl’ el iorn gran,         
doutz Dieus, no·m siatz esquius       
e q’ieu, clars reis regum pius,       
m’en an ab los gausitz gauzens.       

XIV.
E, Seigner, no m’oblidetz gens,       
que ses vos non sui sostenens;        
e seing m’en vostre nom crezens:      
in nomine patris e filii et spiritus sancti. Amen. 
 

  • letto 544 volte

Tradizione Manoscritta

  • letto 625 volte

Canzoniere B

  • letto 513 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [95]

 

 

 

  • letto 399 volte

Canzoniere C

  • letto 483 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [150]

 

 

  • letto 398 volte

Canzoniere Da

  • letto 449 volte

Riproduzione Fotografica

 

  • letto 549 volte

Canzoniere I

  • letto 471 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [102]

 

 

  • letto 384 volte

Canzoniere K

  • letto 478 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [103]

 

 

  • letto 417 volte

Canzoniere R

  • letto 496 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [144]

 

  • letto 388 volte

Canzoniere a

  • letto 523 volte

Riproduzione Fotografica

 

 

 

  • letto 392 volte

Canzoniere m

  • letto 489 volte

Riproduzione Fotografica

  • letto 479 volte

Domna dels angels regina

BEdT 338,001

Mss.: C 373, Da 192, I 149, K 135, R 29 = Peire de Corbiac; b1 1, κ 96 = Peire d'Alvernhe; Bamberg Ed. V 11 f.32 = anonimo.

Metrica: a7' b7 b7 c7' d7' d7' e7' a7' (Frank 748:1). Geistliches Lied di 7 coblas unissonans di 8 versi, seguite da 1 tornada di 4 versi e da una di 2 .
 
Edizioni: Bartsch-Koschwitz 1904, p.231.

  • letto 1028 volte

Edizioni

  • letto 614 volte

Bartsch-Koschwitz

 
I.
Domna, dels angels regina,
esperansa dels crezens,
segon que·m comanda sens,
chan de vos lenga romana;
quar nulhs hom justz ni peccaire
de vos lauzar no·s deu traire,
cum sos sens mielhs l'aparelha,
romas o lenga latina. 
 
II.
Domna, roza ses espina,
sobre totas flors olens,
verga seca frug fazens, 
terra que ses labor grana, 
estela, del solelh maire,
noirissa del vostre paire, 
el mon nulha no·us semelha 
ni londana ni vezina.
 
III.
Domna, joves, enfantina,
fos a Dieu obediens
en totz sos comandamens,
per que la gens crestiana,
cre ver e sap tot l'afaire
que·us dis l'angels saludaire,
quan receubs per l'aurelha
Dieu, cui enfantes vergina.
 
IV.
Domna, verges pura e fina,
ans que fos l'enfamtamens,
et apres tot eissamens,
receup en vos carn humana
Jesu Crist, nostre salvaire,
si com ses trencamen faire
intra·l bels rais, quan solelha,
per la fenestra veirina.
 
V.
Domna, vos etz l'aiglentina 
que trobet vert Moysens
entre las flamas ardens,
e la toizos de la lana
que·s moillet dins la sec'aire,
don Gedons fon proaire;
e natura·s meravelha
com remazetz intaizina.  
 
VI.
Domna, estela marina
de las autras plus luzens,
la mars nos combat e·l vens;
mostra nos via certana:
car si·ns vols a bon port traire,
non tem nau ni governaire
ni tempest que·ns destorbelha 
ni·l sobern de la marina. 
 
VII.
Domna, metges e mezina,
lectoris et enguens,
los nafratz de mort guirens,
l'avilheje (?) onh e sana;
doussa, pia, de bon aire,
vos me faitz de mal estraire;
quar perdutz es qui somelha,
que la mortz l'es trop vezina. 
 
VIII.
Domna, espoza, filh' e maire,
manda·l filh e prega·l paire,
ab l'espos parl'e conselha,
com merces nos si'aizina.
 
IX.
Nos dormem, mas tu·ns revelha,
ans que·ns sia mortz vezina.  
 
  

  • letto 523 volte

Tradizione Manoscritta

  • letto 609 volte

Canzoniere b1

  • letto 425 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [136]

 

  • letto 424 volte

Stampa κ

  • letto 447 volte

Riproduzione Fotografica

  • letto 480 volte

En estiu, quan crida·l jais

BEdT 323,017

Mss.: A 9, B 33, C 179, D 1, E 47, I 12, K 2, z 1 = Peire d'Alvernhe; a1 296 = Marcabru; N 255 = anonimo.

Metrica: a7 a7 a7 a7 b7 b7 (Frank 27:4). Chanso di 8 coblas doblas di 6 versi, seguite da una tornada di 2 versi.

Edizione: Fratta 1996, p. 112.

  • letto 1045 volte

Edizioni

  • letto 722 volte

Fratta

I.
En estiu, qan crida·l iais    
e reviu per miei los plais    
jovens ab la flor que nais,   
adoncs es razos c’om lais     
fals’amor enganairitz         
als volpillos acropitz:       

II.
li sordeior e·il savais       
n’an lo mieills e·l meins del fais: 
pauc so prezon, qui·s n’irais.      
Amarai, mas non puosc mais,         
que de tal amor sui guitz           
don sai que serai trahitz.          

III.
Pres ai estat en caslar,            
ab so que no·i aus estar,           
e pero non puosc mudar              
de mos enemics no·l gar;            
ja non serai assaillitz,            
q’en auta roch’ es bastitz.         

IV.
Si·l portiers me vol iurar          
c’autre non i lais intrar,          
segur poirai gerreiar;              
mas al sagramen passar              
tem que serai escarnitz,            
que mil vetz i sui faillitz.        

V.
Lai sui plevitz e iuratz            
q’ieu non am ves autre latz,        
mas d’aisso es grans pechatz        
q’eu am e non sui amatz;            
totz temps ai fag plaitz e ditz     
per q’eu sui gen acuillitz.         

VI.
A Dompnidieu qier solatz            
per q’ieu si’ enamoratz,            
q’en aital hora fui natz            
c’anc non puoc amar en patz,        
e platz mi car sui issitz           
de la terr’ on fui noiritz.         

VII.
Amor mi lais Dieus trobar           
on ia no·m posc afiar,              
e qant ieu la tenrai car,           
ill pens de mi enganar;             
c’adoncs mi tenc per garitz,        
qan mi ment tot cant mi ditz.       

VIII.
Assatz a a cavalgar                 
qui la cuid’ autra trobar,          
c’aissi co·l cels clau la mar,      
non pot hom gaire trobar            
que non sion camiairitz             
vas drutz e vas lor maritz.         

IX.
Totz temps deu esser marritz        
qui d’aital amor es guitz.         
 

  • letto 526 volte

Tradizione manoscritta

  • letto 844 volte

Canzoniere A

  • letto 485 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [94]

 

 

  • letto 377 volte

Canzoniere B

  • letto 541 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [151]

 

 

  • letto 463 volte

Canzoniere C

  • letto 492 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [152]

 

 

  • letto 425 volte

Canzoniere D

  • letto 471 volte

Riproduzione Fotografica

 

 

  • letto 351 volte

Canzoniere E

  • letto 506 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [101]

 

  • letto 421 volte

Canzoniere I

  • letto 519 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [97]

 

  • letto 376 volte

Canzoniere K

  • letto 481 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [98]

 

  • letto 388 volte

Canzoniere N

  • letto 478 volte

Riproduzione Fotografica

 

 

  • letto 342 volte

Canzoniere a1

  • letto 567 volte

Edizione diplomatica

[c. 296]

 
 
 

                      Marchabrus
   En estui cant cridal iais. e reuiu p(er) mei lo plais. iouens ab
   la flor. qe nais. adoncs es razos. com lais. falzamor engua
   nairitz als uol pilhos atCon la -c- espunta e la -t- trascritta nell’interlinea dal correttorerupitz.
 
 

   Li sordeior. el sauais. nan lo mails el meins delfais. pauc so
   prezo qil ni rais. amarai mas non puesc mais qe de talamor.
   soi guitz. don sai qe serai traitz.
 
 
 

   P(er)er pres autrui caslar. ab so qe noi auz estar. ep(er)o non puesc
   mudar. de mos enemics no lguar. ia noi serai assalitz.
   qen auta roqes bastitz.
 
 
 

   Si col portiers mi uoilau cir cautre. nom lais entrar. segur
   poirai guereiar. mas al sagramen passar. temqe serai esch
   arnitz. qe mil uetz. i soi saillitz.


[c. 297]
 
 
 

   Lai sui pleuitz e iuratz. qe no(n) am uas autrelatz. mas daisso es
   granz pechatz. qeu am e no sui amatz. totz temps ai faigz plagz
   e ditz. p(er) qeu soi gent acuillitz.
 
 

   Adomredieu qeir solatz. p(er) qieu sia enamoratz. qen aitallhora
   fui natz. canc no(n) poec amar. empatz. e plai mi car sui issitz. A seguire una o più lettere illegibili.
   la terra on fui noiritz.
 
 

   Amor mi lais dieus trobar. on ia non puesca fiar. e can eula
   tenrai car. el penz de mi enguanar. cadonc mi tenc p(er)garitz
   cant me ment tot cant me ditz.
 
 

   Assatz a acaualgar. qi autran cuia trobar. caissi col
   cels clau lamar. non pot homgaire trobar. qe no(n) sion engua
   nairitz. als drutz e uas lur maritz.
 
 
 

   Totz temps deu amar maritz. qi daital amores guitz.
   Eu sui de tal amor guitz. don serai tart serai tart seignoritz.
  • letto 490 volte

Riproduzione Fotografica

 

 

  • letto 370 volte

Canzoniere z

  • letto 489 volte

Riproduzione Fotografica

  • letto 462 volte

Gent es, mentr’om n’a lezer

BEdT 323,018

Mss.: C 181, E 48, R 6, T 151, V 79, a 126 = Peire d'Alvernhe.

Metrica: a7 b7' b7' a7 c7 c7 b7' (Frank 557:2). Geistliches Lied di 9 coblas unissonans di 7 versi, seguite da una tornada di 5.

Edizione: Fratta 1996, p. 122.

  • letto 1032 volte

Edizioni

  • letto 745 volte

Fratta

I.
Gent es, mentr’om n’a lezer,      
s’enans de son mielhs a faire,    
que, quan s’aizina·l cuidaire,    
tal hor’ es larcs de voler,       
e qui enans es avertitz           
que l’aguaitz li sia yssitz,      
non es ges del tot muzaire.       

II.
Contr’aso deu aparer              
en cuy sens es alberguaire,       
que sciensa no pretz guaire       
s’als ops non la vey valer;       
doncs ar er de mi sentitz         
lo sabers don suy tequitz,        
s’er fis o mesclatz de vaire.     

III.
Qu’el segl’ ai fag mon plazer     
tan qu’en suy de trop peccaire,   
et ar agrada·m n’estraire,        
pus Dieus pro·m n’a dat lezer;    
qu’esser pot hom descauzitz       
e non es ops n’an delitz          
per oltracujat vejaire.           

IV.
Pueys Dieus so·m laissa vezer     
en que puesc esser miraire        
de mo mielhs e·l sordeis raire.   
Hon om plus a de saber,           
hon maier sens l’es quesitz,      
et aquelh par plus falhitz        
qu’a sos ops n’es enguanaire.     

V.
Mas s’ieu en saubes lo ver        
be sai, for’ ancar compaire       
de ioven et enquistaire.          
Sil ric, cuy degra chazer         
en grat, fan vis esbauditz,       
mas si·l fals segl’ es mestitz    
que·il fait son pauc contra·l braire. 

VI.
E mentr’usquecs pot querer            
luy qu’es vers Dieus e salvaire       
mout es endreg si bauzaire,           
pus o met en nonchaler;               
que mager gratz n’es cobitz           
qui fer s’escolp que feritz,          
d’aitan suy ben esperaire.            

VII.
So fera plus a temer,                 
per que suy meravilhaire              
qu’hom non es Dieu reguardaire,       
tro qu’es tan prosmatz al ser         
que·l iornals l’es escurzitz;         
e s’adoncx no·l ven complitz          
non cug que pueys se n’esclaire.      

VIII.
Amors, be·m degra doler,              
si negus autr’enginhaire              
mas lo dreituriers iutiaire           
de vos me pogues mover;               
que per vos er’ enriquitz,            
essaussatz et enantitz                
e pel senhor de Belcaire.             

IX.
Mas so non pot remaner,               
cortez’amors de bon aire,             
don mi lais esser amaire,             
tan m’agrada a tener                  
lai on vol sanhs esperitz;            
e pueys el mezeys m’es guitz,         
no·us pes s’ab vos non repaire.       

X.
Qu’ ieu sai, tan rics governaire      
no·m denhes en guit aver              
— Peire d’Alvernhe so ditz —          
no de·us for’ enquer partitz          
ni per autr’amor camiaire.            
 

  • letto 544 volte

Tradizione Manoscritta

  • letto 614 volte

Canzoniere C

  • letto 509 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [153]

 

 

  • letto 385 volte

Canzoniere E

  • letto 492 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [137]

 

 

  • letto 401 volte

Canzoniere R

  • letto 442 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [122]

 

  • letto 419 volte

Canzoniere T

  • letto 452 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [154]

 

 

  • letto 418 volte

Canzoniere V

  • letto 479 volte

Riproduzione Fotografica

 

 

  • letto 377 volte

Canzoniere a

  • letto 463 volte

Riproduzione Fotografica

 

 

  • letto 455 volte

Ges per lo freg temps no m'irais

BEdT 112,002

Mss.: Da 196, I 133, K 119 = Cercamon; E 51 = Peire d'Alvergne; S 21 = Peire Vidal; N 110; N2 25 (incipit) = Gaucelm Faidit; L 18 = Bernart de Ventadorn.

Metrica: a8 a8 b8 c7' a8 c7' d8 e8 f7' (Frank 668:1). Vers di 7 coblas unissonans di 9 versi.

Edizione: Zenker 1900, p. 149.

  • letto 885 volte

Edizioni

  • letto 633 volte

Zenker

 
I. 
Ges per lo freit temps no m'irais,
anz l'am tan cum fatz la calor, 
qu'atressi posc aver d'amor 
en ivern bon'escharida, 
com lanquan verdeion li plais, 
e n'aten bon esjauzida, 
s'a lei platz que mos ditz acuolh;
que per autra mais no s'esjau
mos cors ni a benanansa. 
 
II. 
Cuidatz vos doncs qu'ieu sia gais
per folha ses par ni per flor, 
ni plus iratz, si·l freitz vens cor
ni quan vei gent acropida,
que amon tan com dura mais
e fan adoncs esbrugida,
puois deschazon, quan deschai·l folh,
e·ill fin remanon e·ill vassau
cui fin amistatz enansa.
 
III. 
Pero pro n'i a de savais,
qu'anc hom segle non vi melhor,
si tot s'en fan maint blasmador;
e cel que bon pretz oblida
senbla fols que l'autrui abais,
et es razos deschauzida
qu'om veia·l pel en l'autrui olh
et el sieu no conois lo trau
per la foudat que·l sobransa.
 
IV.
Tant es mos jois fis e verais
e grans qu'anc hom no l'ac mejor, 
quar de dompnas am la gensor,
que m'es tant fort abellida;
e s'il vol, si m'am o s'en lais,
qu'ieu l'amarai a ma vida,
e s'ela no vol, ieu m'o volh,
que d'aitan pois tener la clau,
si plus non ai d'abondansa. 
 
V.
Tut jorn perpren e·m creis e·m nais
uns rams de joi plens de doussor,
que m'a partit d'ir'e de plor
e·m chapdela si e·m guida
qu'en als no sojorn ni engrais 
ni ai m'amor establida;
e qui qu'en parlw ni·m janglolh,
us no sap via ni esclau
ni on mos cors plus balansa.
 
VI.
Ges aquella foudat nom pais,
anz n'am mais lo pro que l'onor
e celar qu'o sapchon plusor,
que fols es qui jangl'e crida 
de dompna ni s'en fenh trop gais,
e tenc l'onor per delida
e mou de folia e d'orgolh
a cel qu'en vol blasme ni lau
ne bruich de fol que·s bobansa.
 
VII.
Bella domna, no·us si'esmais
car no ve de vostr'amador;
qu'eu sui chai ses cor trichador,
que ja non farai falhida
ver vos, on qu'eu m'an ni m'apais;
qu'autr'amors m'es avelida,
e sui totz vostres si com suolh,
e si tot no·us vei ni no·us au,
ades n'ai al cor membransa.

 

  • letto 502 volte

Tradizione Manoscritta

  • letto 631 volte

Canzoniere E

  • letto 404 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [109]

 

  • letto 466 volte

Lauzatz si’ Emanuel

BEdT 323,021

Mss.: C 181, R 5 = Peire d'Alvernhe.

Metrica: a7 a7 b7 c7 c7 c7 b7 (Frank 199:1). Geistliches Lied di 9 coblas capcaudadas di 7 versi e una tornada di 4 versi.

Edizione: Fratta 1996, p. 139.

  • letto 908 volte

Edizioni

  • letto 667 volte

Fratta

I.
Lauzatz si’ Emanuel,     
lo reys de terr’ e de cel, 
qu’es trinus et unitatz,   
e filhs e sanctz esperitz  
e quasqus payre complitz,  
si q’us noms es et us guitz
et Dieus et homs apellatz, 

II.
En divers digz assemblatz  
totz, et una trinitatz,    
senes sustantia partir;    
qu’ayssi tenc l’un per maior,
quom l’autre non dic menor,  
mas un sol Dieu ieu azor     
e·l prec que·m denh’ eyssauzir, 

III.
seluy qu’el mon volc venir      
per nostres peccatz delir       
e per que·ls quatr’elemen       
agron dessemblatz semblans;     
qu’alre no·y era estans         
mas Dieus qu’es pueys e denans, 
qu’anc non ac comensamen,       

IV.
ni ia fin en negun sen          
non aura, qu’el resplanden      
de prim destinet, anceys        
qu’el fetz sobrescur la lutz,   
quar tan ferma·s sa vertutz     
qu’esser non pot descrezutz     
ni ren pus aver decreys         

V.
en luy que det si meteys,       
per que·l premiers mals s’esteys
qu’era mout grans desconortz,   
quar selh qu’anc no fes peccat  
venc sufrir humanitat           
e mort desotz Pons Pilat        
e sobre sos vestirs sortz.      

VI.
Mas iamays non l’er faitz tortz 
ni·l senhorejara mortz,         
luy qu’al ters iorn sors del vas, 
aissi cum era promes,             
per que·l fels d’ifern mespres,   
quant als dissipols crec fes      
e parec a sant Tomas.             

VII.
Pueys non say estet tan bas       
que de la val Iozaphas            
d’un pueg desobr’un peiro         
no montes en cel e pus;           
pueys venc l’onzen iorn de sus,   
vist soptans e clars e clus       
als sieus dins una maizo.         

VIII.
Per aver melhor razo              
ab bona entencio                  
lur laisset ses ocaizo            
don quascus discipulus            
fos forz e ferms sos estrus,      
com Dieus dessendenz say jus      
lur det benedictio.               

IX.
Aquelh crey ieu per cuy so,       
que per nos pres passio           
e perdonet al lairo               
e qu’es trinitatz et us,          
selh que la maire Ihesus          
cossellet en la crotz sus         
e qu’es a venir el tro,           

X.
pus lo segle er cofus,            
per iutjar los blancs e·ls brus;  
aquelh prec ieu que m’escus       
e mon cor e m’arma·l do.
 

  • letto 543 volte

Tradizione Manoscritta

  • letto 678 volte

CANZONIERE C

  • letto 521 volte

Riproduzione Fotografica

 Vai al manoscritto [143]

 

  • letto 397 volte

CANZONIERE R

  • letto 498 volte

Riproduzione Fotografica

 Vai al manoscritto [144]

 

  • letto 672 volte

Lo fuelhs e·l flors, e·l frugz madurs

BEdT 323,019

Mss.: C 179 = Peire d'Alvernhe.

Metrica: a8 b4 c6 a8 b4 c6 d4 e6 d4 e6  (Frank 775:1). Chanso di 7 coblas unissonans di 10 versi.

Edizione: Fratta 1996, p. 129.

  • letto 870 volte

Edizioni

  • letto 685 volte

Fratta

I.
Lo fuelhs e·l flors e·l frugz madurs,
quan es sazos, 
m’es ioys e gaugz m’adutz,  
e·l retins per plas e per murs 
dels auzelhos  
e·l ros qu’el ram relutz,
qu’entendemens 
mi ven e voluntatz 
d’esser sabens 
de mais en mielhs assatz.

II.
Quar ses gaug grans sabers ni purs
ni gienhs ginhos  
non er aut elegutz;
per que ie·m cre en cent augurs
iauzens ioyos  
e iauzens mantengutz  
contra tals gens  
cuy falh sciens’ e patz: 
envi encens 
sobre·ls enamoratz.

III.
Qu’ab lo plus gent ioy vau segurs 
qu’anc entre nos  
sai fos aparegutz, 
e no mi tenran dan digz durs
d’omes iros 
ni lauzengiers lengutz;  
que·l senatz sens  
no·s camja ni·lh beutatz 
don sui iauzens,  
de bon’amor amatz. 

IV.
E sembla·m ben els ditz escurs 
et en razos 
de dir ses motz romputz; 
de que cove que mot mellurs 
tu, cuy det sos
e motz far mentaugutz;
que·l mai manens  
d’autruy part pert viatz 
bos covinens,  
pus no·y ren dels dos gratz.

V.
Mas de mi non auja rancurs, 
que cobeytos
suy sobre·ls autres drutz
d’esquivar contra fals tafurs  
e d’amoros  
esser e ben volgutz;  
quar si trop tens  
mi fes fals’amistatz  
ia·m sent tenens,  
de fina afinatz.  

VI.
E quals qu’an contr’amar periurs, 
ieu serai bos  
ves l’amor que·m condutz,
e francs e ferms en mos aturs, 
e·lh sospeyssos
er en los sieus aiutz;   
don sapiens 
suy e mai melhuratz
d’autres sinc cens 
d’amor enamoratz.  

VII.
Que cum l’aurs resplan e l’azurs  
contra·l fer ros  
desobre los escutz 
mi det do, tro lai ont es Surs,  
qu’ieu sobriers fos
als grans et als menutz  
dels esciens
de trobar ses fenhs fatz,
don sui grazens
ad aquilh don m’es datz. 
 

  • letto 537 volte

Tradizione Manoscritta

  • letto 628 volte

Canzoniere C

  • letto 474 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [152]

 

  • letto 473 volte

Lo senher que formet lo tro

BEdT 323,022

Mss.: E 52 = Peire d'Alvernhe.

Metrica: a8 b8 b8 a8 c8' c8' d8 d8 (Frank 577:232). Kreuzlied di 7 coblas unissonans di 8 versi, seguite da 2 tornadas da 4 versi.

Edizione: Pulsoni 1994, p. 82.

  • letto 878 volte

Edizioni

  • letto 763 volte

Pulsoni

 
I.
Lo senher que formet lo tro
e tot quan terr'e mar perpren 
evenc pel nostre salvamen 
recebre mort e passio
e<n> quan vit que sa gen perdia.
En resors de mort al ters dia
et en enfern n'anet dece
per nos salvar, vera merce.
 
II.
Aisi com nos det guerizo
e·n liuret son cors a turmen,
nos quer qu'el dezeratamen
que·ill faun Sarrazi felo
lo seguam tug la dreita via,
que la votz del cel nos escria:
"Sortz, e mort venetz a merce!"
e no la vol qui no m'en cre.
 
III.
Totz nos apela a razo,
quar son aspre li faillimen,
e pot nos sorzer veramen
sel que per·l rei Farao.
Seguam lo com ditz l clersia
e poira·l dir senes fadia
qui morra: "Tu morist per me,
vers Dieus, et ieu soi mortz per te".
 
IV.
E qui viura, ses faillizo,
er cazatz d'onrat pretz valen,
et er salvatz plus salvamen
que Ionas qu'eisit del peiso,
qu'era peritz pel tort c'avia 
al Senhor. Laisem la folia,
e seguam Dieu que val qui·l cre,
 
V.
Al rei Felip et a·n Oto
et al rei Ioan eisamen,
laus que fasson acordamen
entr'els e segon lo perdo,
e servon a Sancta Maria, 
don sos fils pert la senhoria
de Suria, del comte de 
Sur tro al regne d'Egipte. 
 
VI.
Las poestatz e·l ric baro
e·ill pros cavalier e·ill sirven,
- et auri'obs l'afortimen -
anem tug que Dieus nos somo,
quar si negus hi remania,
enferns er a sa companhia;
cel que Dieu laisa, en enfern te,
e·n enfern aura la merce. 
 
VII.
Hueimais parran li ric e·ill pro 
e·ls coratios ab ardimen 
al be ferir de mantenen;
aras parran li adreg e i·ll pro,
qu·el<s> bos armatz somo e tria
nostre Senher, cui non oblia,
e laisa·<ls> malvatz d'avol fe,
e·ls pros vol menar a merce.
 
VIII.
Lo chans tenra <en> ves Suria
e·<l> crotz on Dieus nos rezemia 
e·l saint sepulcre e·l loc on <t>e
a cobrar qui volra merce.
 
IX.
Profeta, vai e te ta via
vas Magna, on pretz novs desvia,
al senhor qui lo guard'e·l te
plus que no faun Iuzieu lur fe. 
 

  • letto 507 volte

Tradizione Manoscritta

  • letto 648 volte

Canzoniere E

  • letto 443 volte

Riproduzione Fotografica

  • letto 503 volte

L’airs clars e·l chans dels auzelhs

BEdT 323,020

Mss.: C 180 = Peire d'Alvernhe.

Metrica: a7 b5' a7 b5' a7 b5' a7 b5' c8 c8 d8 d8 (Frank 253:1). Vers di 5 coblas singulars di 12 versi, seguite da una tornada di 2; le rime c (-ier) e d (-ais) sono fisse.

Edizione: Fratta 1996, p. 134.

  • letto 988 volte

Edizioni

  • letto 682 volte

Fratta

I.
L’airs clars e·l chans dels auzelhs   
la flors fresc’ e·l fuelha            
que s’espan per los brondelhs         
— e·l vertz herba bruelha —           
mi mostra d’esser ysnelhs             
q’un vers non-clus cuelha,            
tal que·l sos sia novelhs,            
que·l chant qui ia·s vuelha;          
per qu’ara chanten cavallier,         
que chans aporta alegrier,            
e pert de son segle lo mays           
qui seguon sazo non es guays.         

II.
Qu’ira ni grans cossiriers            
non obra boneza,                      
qu’ans es dans e destorbiers:         
non obra proeza;                      
que, cum totz mals encombriers        
mou de cobezeza,                      
atressi sortz totz faitz niers        
d’embronquar, qui·l veza.             
Doncx qui de gaug a dezirier          
ben tengua a dreyt so semdier         
e l’ir’ e l’avol parven lays          
als malvatz ni als sers savays.       

III.
Mas dels dos ioys es ops sens         
e reconoyssensa,                      
e l’us es abaissamens                 
e l’autre creyssensa.                 
E s’oms es lo mon seguens             
vir se on mais l’agensa,              
qu’ayselh sos faitz es grazens        
qu’es ses repentensa;                 
qu’aital es de gaug ufanier           
— qui·lh sec e defug l’autr’ entier —, 
cum del can cuy cazec del cays         
la carns, quan l’ombr’ e l’aigua·l trays. 

IV.
Perque qui del ioy munda                  
s’apropch’ e s’aferma                     
si: “Era·l terras”, non l’a,              
que, quan creys mais, merma;              
quar, s’amors fon bona ia,                
qui no·m pliu ni·m ferma,                 
que no m’o menta dema,                    
don l’amars s’azerma                      
fors cum volva a descordier?              
Ieu no sai; mas e sent e quier            
l’amor on non a ren biays,                
on ma bon’esperansa·m pays.               

V.
Que·l sieus ioys gensetz esjau            
selhuy qui·l s’autreya                    
senes fenh’ e semblant brau               
e ses vair’enveya                         
qu’ades a quasqun iornau                  
sai viu e verdeya                         
sa valors ab ver lonc lau,                
cuy totz pretz sopleya;                   
que, cum resplan roz’ en rozier           
gensetz d’autra flor de vergier,          
sobra sobre totz ioys sos iays            
del maior gaug qu’anc nasc ni nays.       

VI.
Lo vers chant, qui·l sabra, ses brays,    
on mot mi platz de qui mas bays.          
 

  • letto 579 volte

Tradizione Manoscritta

  • letto 650 volte

Canzoniere C

  • letto 489 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [115]

  

 

  • letto 442 volte

Rossinhol, el seu repaire

BEdT 323,023

Mss.: E 49, T 152, V 80 = Peire d'Alvernhe.

Metrica: a7' b7 a7' b7 c3 c3 d5' c3 c3 e5' (Frank 378:1). Romanza divisa in due parti da 6 coblas unissonans di 10 versi ciascuna.

Edizione: Fratta 1996, p.144.

  • letto 1288 volte

Edizioni

  • letto 786 volte

Fratta

I.
“Rossinhol, el seu repaire  
m’iras ma dona vezer  
e diguas li·l mieu afaire
et ill digua·t del sieu ver,
e man sai 
com l’estai, 
mas de mi·ll sovenha, 
que ges lai  
per nuill plai  
ab si no·t retenha,

II.
qu’ades no·m tornes retraire
son star e son captener, 
qu’ieu non ai paren ni fraire  
don tant ho vueilla saber.” 
Ar s’en vai  
l’auzels guai
dreit vas hon ill renha, 
ab essai, 
ses esglai,  
tro qu’en trob l’ensenha.

III.
Quan l’auzeletz de bon aire 
vi sa beutat aparer,  
dous chant comenset a braire,  
si com sol far contra·l ser;
pueis se tai 
que non brai,
mas de liei s’engenha,
co·l retrai  
ses pantai
so qu’ill auzir denha.

IV.
“Sel que·us es verais amaire,  
volc qu’ ieu en vostre poder
vengues sai esser chantaire,
per so que·us fos a plazer. 
E sabrai, 
quan veirai  
de vos l’entresenha,  
que·il dirai.
Si ren sai
per qu’el lai s’en fenha,

V.
e si·l port per que·s n’esclaire, 
gran gaug en devetz aver,
c’anc hom no nasquet de maire  
tan de be·us puesca voler.  
Ie·m n’irai  
e·m mourai
ab gaug, on que·m venha ...  
No farai, 
quar non ai  
dig qual plag en prenha. 

VI.
D’aiso·m farai plaideiaire: 
qui·n amor ha son esper, 
no·s deuria tardar gaire,
tan com l’amors n’a lezer;  
que tost chai
blancs en bai
cum flors sobre lenha;
e val mai 
qui·l fag fai
ans qu’als la·n destrenha.”

VII.
Ben ha tengut dreg viatge
l’auzels lai on e·l tramis, 
et ill envia·m mesatge
segon que de mi formis:  
“Molt mi platz, 
so sapchatz, 
vostra parladura;  
et aujatz,
que·l diguatz,  
so don mi pren cura.  

VIII.
Fort mi pot esser salvatge  
quar s’es lonhatz mos amis, 
c’anc ioi de negun linhatge 
no vi que tan m’abelis;  
trop viatz
fo·l comiatz,
mas, s’ieu fos segura,
mais bontatz 
n’agr’ asatz:
per qu’ieu n’ai rancura. 

IX.
Que tan l’am de bon coratge,
c’ades, s’eu entredormis,
ab lui ai en guidonatge  
ioc e ioi e gaug e ris;  
e·l solatz
c’ai em patz 
no sap creatura,
tan quan iatz
e mos bratz  
tro que·s trasfigura. 

X.
Tostems mi fo d’agradatge,  
pos lo vi et ans que·l vis, 
e ges de plus ric linhatge  
non vueill autr’aver conquis;  
mos cuidatz  
es bos fatz; 
no·m pot far tortura  
vens ni glatz
ni estatz 
ni cautz ni freidura. 

XI.
Bon’amors ha un uzatge  
co·l bos aurs, quan ben es fis,
que s’esmera de bontatge 
qui ab bontat li servis; 
e crezatz 
c’amistatz
cascun iorn meillura: 
meilluratz
et amatz  
es cui iois s’aura.

XII.
Dous auzels, vas son estatge
m’iretz, quan venra·l matis,
e diguatz l’en dreg lengatge
de qual guiza l’obedis.” 
Abrivatz  
n’es tornatz,
trop per gran mezura  
doctrinatz,  
emparlatz 
de bon’aventura.
 

  • letto 609 volte

Tradizione Manoscritta

  • letto 655 volte

Canzoniere E

  • letto 453 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [121]

 

 

  • letto 371 volte

Canzoniere T

  • letto 431 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [155]

 

 

  • letto 376 volte

Canzoniere V

  • letto 475 volte

Riproduzione Fotografica

 

 

 

  • letto 468 volte

Sobre·l vieill trobar e·l novel

BEdT 323,024

Mss.: E 44, V 78 = Peire d'Alvernhe.

Metrica: a8 b8 c4 d6 c4 e6 c4 e6 c4 d6 (Frank 843:1). Sirventes di 6 coblas unissonans di 10 versi, seguite da una tornada di 4; la rima c, interna ai décasyllabes, è singulars. 

Edizione: Fratta 1996, p. 153.

  • letto 1260 volte

Edizioni

  • letto 726 volte

Fratta

I.
Sobre·l vieill trobar e·l novel    
vueill mostrar mon sen als sabens,    
qu’entendon be    aquels c’a venir so    
c’anc tro per me    no fo faitz vers entiers;    
e qui non cre    qu’ieu sia verdadiers    
auja dese    con estau a razo.    

II.
Qu’ieu tenh l’us e·l pan e·l coutel    
de que·m platz apanar las gens;    
que d’est mestier    an levat en pairo,    
ses acordier    que no·s rompa·l semdiers,    
qu’ieu dic que nier    mi mostr’ els faitz non niers,    
qu’a fol parlier    ten hom lui e·l sermo.    

III.
C’a un tenen ses mot borrel    
deu de dir esser avinens;     
quar qui trassaill    de Mauri en Miro,    
entre·l mieg faill    si no·s pren als ladriers;    
com del trebaill    quecs motz fatz messatgiers    
qu’en devinaill    met l’auzir de maizo.    

IV.
E qui qu’en frima ni·n fragel,    
pos qu’es mos trobars tan valens    
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .    
q’ieu soi raitz    e dic qu’ieu soi premiers    
de digz complitz,    vensen mos fatz guerriers,    
que·m levon critz    que ieu no m’en tenh pro.    

V.
Donx com qu’ill sion d’un tropel    
menton tot gent er per las dens,    
qu’ie·m sen sertas    del mieils qu’es e que fo,    
enseguras    de mon chant e sobriers    
ves los bauzas,    e sai que dic, qu’estiers    
no vengra·l gras    don a trop en sazo.    

VI.
Quar er m’abelis e m’es bel    
qu’el mieu ioi s’enant la iovens;    
e s’ieu ren dic    que lur an enviro,    
aisi m’en gic,    c’uns gaugz mi creis dobliers    
d’un dous espic    qu’es ioios consiriers,    
don m’an amic    hueimais li mal e·ill bo.    

VII.
D’aisi·m sent ric    per bona sospeiso    
qu’en ioi m’afic    e m’estau volentiers,    
et ab ioi pic    e gaug mos deziriers    
et ab ioi pic    e gaug vueill: Dieus lo·m do.    
 

  • letto 529 volte

Tradizione Manoscritta

  • letto 645 volte

Canzoniere E

  • letto 498 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [156]

 

 

  • letto 445 volte

Canzoniere V

  • letto 459 volte

Riproduzione Fotografica

 

 

  • letto 478 volte

Vida

BEdT 323, B.A.

Mss.: A 9, B 33, E 189, I 11, K 1, N2 19, R 3, κ 95.

Edizione: Fratta 1996, p. 3.

  • letto 848 volte

Edizioni

  • letto 660 volte

Fratta

 
Peire d'Alverne si fo de l'evesquat de Clarmon. Savis hom fo e ben letratz, e fo fils d'un borges. Bels et avinens fo de la persona. E trobet ben e cantet ben, e fo lo premiers bons trobaire que fon outra mon et aquel que fez los meillors sons de vers que anc fosson faichs: 
 
De josta·ls breus jorns e·ls loncs sers.
 
Canson no fetz, qe non era adoncs negus cantars appellatz cansos, mas vers; qu'En Guiratz de Borneil fetz la premeira canson que anc fos faita. Mout fo onratz e garsitz per totz los valenz barons que adonc eran e per totas las valenz dompnas, et era tengutz per lo meillor trobador del mon, tro que venc Guirautz de Borneill. Mout se lausava en sos cantars e blasmava los autres trobadors, si qu'el dis de si en una cobla d'un sirventes qu'il fez:
 
Peire d'Alverne e a tal votz
Que canta de sobr' e de sotz,
E siei son son douz e plasen;
E pois es maïstre de totz,
Ab q'un pauc esclaris sos motz,
Qu'a penas nuillz hom los enten.
 
Longuamen estet e visquet al mon, ab la bona gen, segon qu'en dis lo Dalfins d'Alverne, que nasquet en son temps; e pois el fetz penitensa e mori. 
 
  • letto 629 volte

Tradizione Manoscritta

  • letto 675 volte

Canzoniere A

  • letto 492 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [94]

 

  • letto 384 volte

Canzoniere B

  • letto 440 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [125]

 

  • letto 353 volte

Canzoniere E

  • letto 478 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [157]

 

  • letto 380 volte

Canzoniere I

  • letto 482 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [102]

 

  • letto 380 volte

Canzoniere K

  • letto 495 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [103]

 

  • letto 399 volte

Canzoniere N2

  • letto 470 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [158]

 

  • letto 388 volte

Canzoniere R

  • letto 455 volte

Riproduzione Fotografica

Vai al manoscritto [159]

 

 

  • letto 393 volte

Stampa κ

  • letto 451 volte

Riproduzione Fotografica

  • letto 296 volte
Credits | Contatti | © Sapienza Università di Roma - Piazzale Aldo Moro 5, 00185 Roma T (+39) 06 49911 CF 80209930587 PI 02133771002

Source URL: http://151.100.161.88/?q=laboratorio/edizione-8

Links:
[1] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/ab-fina-joia-comensa
[2] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/edizioni-126
[3] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/tradizione-manoscritta-765
[4] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/al-dessebrar-del-pa%C3%AFs
[5] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/edizioni-127
[6] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/tradizione-manoscritta-56
[7] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/amics-bernartz-de-ventadorn
[8] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/edizioni-128
[9] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/tradizione-manoscritta-767
[10] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/be-m%E2%80%99es-plazen
[11] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/edizioni-132
[12] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/tradizione-manoscritta-771
[13] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/bel-mes-quan-la-roza-floris
[14] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/edizioni-129
[15] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/tradizione-manoscritta-768
[16] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/belh-m%E2%80%99es-qui-son-bon-sen
[17] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/edizioni-130
[18] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/tradizione-manoscritta-769
[19] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/belh-m%E2%80%99es-qu%E2%80%99ieu-fass%E2%80%99-hueymays-un-vers
[20] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/edizioni-131
[21] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/tradizione-manoscritta-770
[22] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/cantarai-d%E2%80%99aqestz-trobadors
[23] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/edizioni-133
[24] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/tradizione-manoscritta-772
[25] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/chantarai-pus-vey-qu%E2%80%99-far-m%E2%80%99er
[26] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/edizioni-134
[27] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/tradizione-manoscritta-773
[28] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/cui-bon-vers-agrad%E2%80%99-auzir
[29] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/edizioni-136
[30] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/tradizione-manoscritta-774
[31] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/de-dieu-non-puesc-pauc-ben-parlar
[32] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/edizioni-137
[33] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/tradizione-manoscritta-775
[34] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/deiosta%C2%B7ls-breus-iorns-e%C2%B7ls-loncs-sers
[35] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/edizioni-138
[36] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/tradizione-manoscritta-776
[37] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/deu-lau-car-resta-l
[38] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/edizioni-803
[39] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/tradizione-manoscritta-781
[40] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/dieus-vera-vida-verais
[41] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/edizioni-139
[42] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/tradizione-manoscritta-777
[43] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/en-estiu-quan-crida%C2%B7l-jais
[44] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/edizioni-140
[45] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/tradizione-manoscritta-486
[46] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/gent-es-mentr%E2%80%99om-n%E2%80%99-lezer
[47] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/edizioni-141
[48] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/tradizione-manoscritta-778
[49] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/lo-fuelhs-e%C2%B7l-flors-e%C2%B7l-frugz-madurs-0
[50] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/edizioni-142
[51] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/tradizione-manoscritta-764
[52] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/l%E2%80%99airs-clars-e%C2%B7l-chans-dels-auzelhs
[53] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/edizioni-143
[54] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/tradizione-manoscritta-763
[55] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/lauzatz-si%E2%80%99-emanuel
[56] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/edizioni-144
[57] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/tradizione-manoscritta-762
[58] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/rossinhol-el-seu-repaire
[59] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/edizioni-145
[60] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/tradizione-manoscritta-779
[61] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/sobre%C2%B7l-vieill-trobar-e%C2%B7l-novel
[62] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/edizioni-146
[63] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/tradizione-manoscritta-780
[64] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/vida-5
[65] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/edizioni-805
[66] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/tradizione-manoscritta-784
[67] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/abans-que%C2%B7l-blanc-pueg-sion-vert
[68] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/edizioni-125
[69] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/tradizione-manoscritta-766
[70] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/belh-mes-dous-chans-la-faja
[71] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/edizioni-801
[72] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/tradizione-manoscritta-783
[73] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/belha-mes-la-flors-daguilen
[74] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/edizioni-802
[75] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/tradizione-manoscritta-110
[76] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/assatz-sai-damor-ben-parlar-0
[77] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/edizioni-808
[78] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/tradizione-manoscritta-787
[79] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/breu-vers-tal-que-meins-i-poing
[80] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/edizioni-809
[81] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/tradizione-manoscritta-788
[82] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/deus-verais-vos-mi-ren
[83] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/edizioni-807
[84] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/tradizione-manoscritta-786
[85] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/domna-dels-angels-regina
[86] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/edizioni-810
[87] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/tradizione-manoscritta-789
[88] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/ges-lo-freg-temps-no-mirais
[89] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/edizioni-806
[90] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/tradizione-manoscritta-785
[91] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/lo-senher-que-formet-lo-tro
[92] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/edizioni-804
[93] https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/tradizione-manoscritta-782
[94] https://digi.vatlib.it/view/MSS_Vat.lat.5232
[95] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b8419241r/f78.image
[96] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b6000801v/f50.image
[97] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b8419245d/f33.image
[98] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b60007960/f31.image
[99] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b8419241r/f77.image
[100] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b8419246t/f124.image
[101] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b6000801v/f51.image
[102] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b8419245d/f31.image
[103] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b60007960/f29.image
[104] https://digital.staatsbibliothek-berlin.de/werkansicht?PPN=PPN82840321X&amp;PHYSID=PHYS_0046&amp;DMDID=DMDLOG_0001
[105] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b60004306/f32.image
[106] http://www.cervantesvirtual.com/obra-visor/canconer-provencal-canconer-gil-manuscrit--0/html/00b5d694-82b2-11df-acc7-002185ce6064_108.html
[107] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b6000798t/f317.image
[108] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b8419246t/f424.image.r
[109] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b6000801v/f55.image
[110] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b6000801v/f216.image
[111] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b8419245d/f323.image
[112] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b60007960/f305.image
[113] https://digi.vatlib.it/view/MSS_Vat.lat.3206
[114] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b84192440/f396.image
[115] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b8419246t/f427.image
[116] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b6000801v/f56.image
[117] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b6000798t/f315.image
[118] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b8419246t/f585.image
[119] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b8419245d/f34.image
[120] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b8419246t/f431.image
[121] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b6000801v/f53.image
[122] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b60004306/f25.image
[123] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b6000798t/f309.image
[124] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b8419246t/f425.image
[125] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b8419241r/f75.image
[126] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b8419246t/f418.image
[127] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b6000801v/f49.image
[128] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b8419245d/f32.image
[129] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b60007960/f30.image
[130] https://digital.staatsbibliothek-berlin.de/werkansicht?PPN=PPN82840321X&amp;PHYSID=PHYS_0047&amp;DMDID=DMDLOG_0001
[131] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b60004306/f72.image
[132] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b8419246t/f433.image
[133] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b8419245d/f404.image
[134] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b60007960/f385.image
[135] https://digital.staatsbibliothek-berlin.de/werkansicht?PPN=PPN82840321X&amp;PHYSID=PHYS_0064&amp;DMDID=DMDLOG_0001
[136] https://digi.vatlib.it/view/MSS_Barb.lat.4087/0020
[137] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b6000801v/f52.image
[138] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b6000798t/f311.image
[139] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b8419246t/f428.image
[140] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b6000801v/f54.image
[141] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b60004306/f109.image
[142] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b6000798t/f310.image
[143] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b8419246t/f429.image
[144] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b60004306/f24.image
[145] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b8419241r/f80.image
[146] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b8419246t/f423.image
[147] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b6000798t/f318.image
[148] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b60009580/f179.image
[149] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b8419246t/f788.image
[150] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b8419246t/f432.image
[151] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b8419241r/f76.image
[152] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b8419246t/f426.image
[153] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b8419246t/f430.image
[154] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b6000798t/f313.image
[155] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b6000798t/f316.image
[156] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b6000801v/f48.image
[157] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b6000801v/f193.image
[158] https://digital.staatsbibliothek-berlin.de/werkansicht?PPN=PPN82840321X&amp;PHYSID=PHYS_0045&amp;DMDID=DMDLOG_0001
[159] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b60004306/f19.image