Lirica Medievale Romanza
Published on Lirica Medievale Romanza (http://151.100.161.88)

Home > RAIMBAUT D'AURENGA > EDIZIONE > Ab nou cor et ab nou talen > Tradizione manoscritta > CANZONIERE N2

CANZONIERE N2

  • letto 640 volte

Riproduzione fotografica

  • letto 464 volte

Edizione diplomatica

R oembauç daurenga
 A
b nou ioi et ab nou talen
       Ab nou saber et ab nou Cen
       Et ab nou captenemen
       Uoil un nou uerset comensar
       E qui mos bons nous motz enten
       Ben er plus nous a son uinen
       Com uielz i pot renouellar
                                                          
 Qui eu renouel mon ardimen
       Quels nouel mouon pensamen
       Farai de nouel ferm paruen
       Er can tem ab nouel temps clar
       Que fan lauzel mas don deissen
       Lo nouelz criz don iois sen pren
       Dels auzels quin tran en amar
                                                           
 Don aman mi fan alegrar
       Qeu am si com non pot comdar
       Tan ben con eu am ni pensar
       Queu am laiensor ses conten
       Si dieus mam e noimet cuigar
       Cal mielz damar la sap triar
       Amors qe nos aiustet gen
 Damor me dei eu ben lauzar
       Mas caz amor guizar donar
       Non puesc camors ma em ten car
       Dat amors per son chauzimen
       Mas Camors nom pot estoiar
       A sos obs damor ni donar
       Ad autrui don ai cor rien.
                                                         
 Rire dei con sim fas souen
       Q el cor me ri neis en durmen
       E mi donz ri tan douçamen
       Que ris de dieu mes uis son par
       Don me faisos ris plus iauzen
       Que sim rizian dangles cen
       Nom deurian plus gran gauz far.
                                                          
 Gauz ai eu tan qe mil dolen
       Serion del mieu gaug manen
       Car del mieu gauz tut miei paren
       Et eu uiu ab gaug ses maniar
       E qui uol gaug sai lan querer
       Q eu ai tot gaug et eissamen
       Ia mi donz quel mi pot tot dar
                                                           
 Domna dals non ai a parlar
       Mas de uos domna que baiçar
       Uos cug ades cant aug nomar
       Uos domna que uestimen
       E mon cor domna uos esgar
       Cades mi uei domnis estar
       Uostre bels nou cors couinen
                                                           
 Demon nou uers uoil totz pregar
       Quel manon de nouel cantar
       A lei cam senes talan uar
       Dieus mi lais et amors sien men
       Cautre ris men sembla plorar
       Sim ten ferm en gaug ces laissar
       Mi dons cautre drut non cossen
                                                            
 Ga dieus mai domna nom preçen
       Sol gart ma donna mon juglar.
  • letto 496 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

   I
 
R oembauç daurenga
 A  b nou ioi et ab nou talen
 Ab nou saber et ab nou Cen
 Et ab nou captenemen
 Uoil un nou uerset comensar
 E qui mos bons nous motz enten
 Ben er plus nous a son uinen
 Com uielz i pot renouellar
 
 
Roembauç d’Aurenga
 Ab nou ioi et ab nou talen,
 ab nou saber et ab nou cen
 et ab nou captenemen,
 voil un nou verset comensar
 e, qui mos bons nous motz enten,
 ben er plus nous e son vinen,
 c'om vielz‧i pot renovellar.
 
   II
 
 Q  ui eu renouel mon ardimen
 Quels nouel mouon pensamen
 Farai de nouel ferm paruen
 Er can tem ab nouel temps clar
 Que fan lauzel mas don deissen
 Lo nouelz criz don iois sen pren
 Dels auzels quin tran en amar
 
 
 Qu’ieu renovel mon ardimen,
 que‧ls novel movon pensamen.
 Farai de novel ab ferm parven,
 er cantem ab novel temps clar,
 que fan l’auzel mas don deissen
 lo novels criz don iois s’enpren,
 dels auzels qu’intran en amar.
 
   III
 
 D  on aman mi fan alegrar
 Qeu am si com non pot comdar
 Tan ben con eu am ni pensar
 Queu am laiensor ses conten
 Si dieus mam e noimet cuigar
 Cal miels damar la sap triar
 Amors qe nos aiustet gen
 
 
 Don aman que mi fan alegrar,
 q’eu am si c'om non pot comdar
 tan ben con eu am ni pensar,
 qu’eu am la iensor ses conten:
 si Dieus m’am! E no‧i met cuigar
 c’al miels d’amar la sap triar
 Amors qe nos aiustet gen.
 
   IV
 
 D  amor me dei eu ben lauzar
 Mas caz amor guizar donar
 Non puesc camors ma em ten car
 Dat amors per son chauzimen
 Mas Camors nom pot estoiar
 A sos obs damor ni donar
 Ad autrui don ai cor rien.
 
 
 D’amor me dei eu ben lauzar
 mas c’az Amor guizardonar
 non puesc: c’Amors m’a e‧m ten car,
 dat, Amors, per son chauzimen
 mas c’Amors no‧m pot estoiar
 a sos ops d’Amors ni donar
 ad autrui, don ai cor rien. 
 
   V
 
 R  ire dei con sim fas souen
 Q el cor me ri neis en durmen
 E mi donz ri tan douçamen
 Que ris de dieu mes uis son par
 Don me fai sos ris plus iauzen
 Que sim rizian dangles cen
 Nom deurian plus gran gauz far.
 
 
 Rire dei consi‧m fas soven,
 qe‧l cor me ri neis en durmen
 e midonz ri tan douçamen
 que ris de Dieu m’es vis, son par;
 don me fai sos ris plus iauzen,
 que si‧m rizian d’angles cen
 no‧m deurian gran gauz far.
 
   VI
 
 G  auz ai eu tan qe mil dolen
 Serion del mieu gaug manen
 Car del mieu gauz tut miei paren
 Et eu uiu ab gaug ses maniar
 E qui uol gaug sai lan querer
 Q eu ai tot guag et eissamen
 Ia mi donz quel mi pot tot dar
 
 
 Gauz ai eu tan qe mil dolen
 serion del mieu gaug manen,
 car del mieu gauz tut miei paren
 et eu viu ab gaug ses maniar;
 e qui vol gaug sai l’an querer,
 q’eu ai tot gaug et eissamen
 ia midonz que‧l mi pot tot dar.
 
   VII
 
 D  omna dals non ai a parlar
 Mas de uos domna que baiçar
 Uos cug ades cant aug nomar
 Uos domna que uestimen
 E mon cor domna uos esgar
 Cades mi uei domnis estar
 Uostre bels nou cors couinen
 
 
 Domna, d’als non ai a parlar
 mas de vos, domna, que baiçar
 vos cug ades cant aug nomar
 vos, domna, que vestimen
 e mon cor, domna, vos esgar,
 c’ades mi vei domn'is estar
 vostre bels nou cors covinen.
 
   VIII
 
 D  emon nou uers uoil totz pregar
 Quel manon de nouel cantar
 A lei cam senes talan uar
 Dieus mi lais et amors sien men
 Cautre ris men sembla plorar
 Sim ten ferm en gaug ces laissar
 Mi dons cautre drut non cossen
 
 
 De mon nou vers voil totz pregar
 que‧l m’anon de novel cantar
 a lei c’am senes talan var.
 Dieus mi lais, et Amors, si en men,
 c’autre ris m'en sembla plorar
 si‧m ten ferm en gaug ces laissar
 midons, c’autre drut non cossen.
 
   IX
 
 G  a dieus mai domna nom preçen
 Sol gart ma donna mon juglar.
 
 
 Ga Dieus mai domna no‧m preçen:
 sol gart ma donna e mon Juglar.
 
  • letto 420 volte
Credits | Contatti | © Sapienza Università di Roma - Piazzale Aldo Moro 5, 00185 Roma T (+39) 06 49911 CF 80209930587 PI 02133771002

Source URL: http://151.100.161.88/?q=laboratorio/canzoniere-n2-0