Lirica Medievale Romanza
Published on Lirica Medievale Romanza (http://151.100.161.88)

Home > RAIMBAUT D'AURENGA > EDIZIONE > Assatz sai d'amor ben parlar

Assatz sai d'amor ben parlar

BdT 389,18

Mss.: C 187, Da 182, I 146, K 132, N² 16, V 111, ψ 1 = Raimbaut d'Aurenga; BgAnoya 476 = Guillem de Saint Leidier; m 2 = Peire d'Alverhne; N 257 = anonimo.

Metrica: a8 b8 a8 a8 b8 c8 d8 d8 (Frank 209:1). Vers di 7 coblas unissonans di 8 versi, seguite da 2 tornadas di 3 e 2.

Edizioni: Constans 1881, p. 118; Pattison 1952, p. 134; Milone 1998, p. 73; Milone 2004, p.110.

  • letto 1362 volte

Edizioni

  • letto 883 volte

Pattison

I.
Assatz sai d’amor ben parlar         
ad ops dels autres amadors;          
mas al mieu pro, que m’es plus car,  
non sai ren dire ni comtar;          
qu’a mi non val bes ni lauzors       
ni mals-digz ni motz avars;          
mas ar sui vas Amor aitaus           
fis e bos e francs e liaus           

II.
Per qu’ensenharai ad amar            
los autres bos dompneyadors;         
e si·n crezon mon essenhar           
far lor a d’amar conquistar          
tot aitan cant volran de cors!       
E si’ oguan pendutz o ars            
qui no m’en creira, qar bon laus     
n’auran selhs qu’en tenran las claus!

III.
Si voletz dompnas guazanhar,         
quan querretz que·us fassan honors,  
si·us fan avol respos avar           
vos las prenetz a menassar;          
e si vos fan respos peiors           
datz lor del ponh per mieg sas nars; 
e si son bravas siatz braus!         
Ab gran mal n’auretz gran repaus.    

IV.
Ancar vos vuelh mais ensenhar        
ab que conquerretz las melhors.      
Ab mals digz et ab lag chantar       
que fassatz tut, et ab vanar;        
e que honretz las sordeyors.         
Per lor anctas las levetz pars,      
e que guardetz vostres ostaus        
que non semblon gleisas ni naus.     

V.
Ab aisso n’auretz pro, so·m par.     
Mas ieu·m tenrai d’autras colors     
per so quar no·m agrad’ amar;        
que ja mais no·m vuelh castiar,      
que s’eron totas mas serors!         
Per so lor serai fis e cars,         
humils e simples e leyaus,           
dous, amoros, fis e coraus.          

VI.
Mas d’aisso·us sapchatz ben gardar,  
que so qu’ie·n farai er folhors.     
Non fassatz ver que nesci par;       
mas so qu’ieu ensenh tenetz car      
si non voletz sofrir dolors          
ab penas et ab loncs plorars!        
Qu’aissi lor for’ envers e maus      
si mais m’agrades lor ostaus.        

VII.
Mas per so·m puesc segurs guabar     
qu’ieu, et es mi grans deshonors,    
non am ren, ni sai qu’es enquar!     
Mas Mon Anel am, que·m ten clar,     
quar fon el det . . . Ar son, trop sors!
Lengua, non mais! Que trop parlars      
fai piegz que pechatz criminaus;        
per qu’ieu·m tenrai mon cor enclaus.    

VIII.
Mas be·l sabra Mos Belhs Jocglars;      
qu’ilh val tant, e m’es tan coraus,     
que ja de lieys no·m venra maus.        

IX.
E mos vers tenra, qu’era·l paus,        
a Rodes, don son naturaus.              
 

  • letto 620 volte

Tradizione manoscritta

  • letto 674 volte

CANZONIERE C

  • letto 492 volte

Riproduzione fotografica

Vai al manoscritto [1] 
 

  • letto 636 volte
Credits | Contatti | © Sapienza Università di Roma - Piazzale Aldo Moro 5, 00185 Roma T (+39) 06 49911 CF 80209930587 PI 02133771002

Source URL: http://151.100.161.88/?q=laboratorio/assatz-sai-damor-ben-parlar

Links:
[1] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b8419246t/f462.image.r=856.langFR