Esfornel, cueill ta volada:
Deman, ab la matinada,
Iras m'en un' encontrada,
On cugei aver amia;
Trobaras
E veiras
Per que vas;
Comtar l'as
E·ill diras
En eis pas
Per que se traslia.
Testo Gaunt-Harvey-Paterson 2000
Estornel, cueill ta volada;
dema, ab la matinada,
iras me en un’encontrada
on cuge aver amia.
Trobaras
e veiras
per que vas;
comtar l’as
e·ill diras
en eis pas
per qu’es tras[a]lia.
II.
22
No sai s'aissi ·s fo fadada
Que no m'am e si' amada;
C' ab una, sola vegada
Fora grans la matinia,
Si· ll plagues
Ni volgues
Qu'o fezes;
Per un mes
N'agra tres,
Aqui es
De sa companhia.
No sai s’aisi·s fo fadada
que no m’am e si’amada,
c’ab una sola veguada
fora grans la matinada;
si·ll plagues
ni volgues
c’o fezes,
per un mes
n’agra tres
aqui eis
de sa companhia».
III.
33
Ai ! com es encabalada
La falsa razos daurada,
Denan totas vai triada;
Va! ben es fols qui s'i fia,
De sos datz
C'a plombatz
Vos gardatz,
Qu'enganatz
N'a assatz,
So sapchatz,
E mes en la via.
«Ai, com es encabalada
la falsa razos daurada
«Denan totas vai triada!»
Va, ben es fols qui s’i fia.
De sos datz
c’a plombatz
vos gardatz,
qu’enguanatz
n’a assatz,
so sapchatz,
e mes en la via.
IV.
44
Per semblant es veziada,
Plus que veilla volps cassada;
L'autrier mi fetz far la bada
Tota nueg entruesc' al dia.
Sos talans
Es volans
Ab enguans;
Mas us chans
Fa·n enfans
Castians
De lor felonia.
Per semblant es veziada
plus que veilla volps cassada.
L’autrier mi fes far la bada
tota nueg entruesc’al dia.
Sos talans
es volans
ab enguans,
mas us chans
fa·n enfans,
castians
de lur felonia».
V.
55
Selui fadet gentils fada
A cui fo s' amors donada;
No fo tais crestianada
De sai lo peiron Elia;
Vol' e vai
Tot dreit lai,
E· l retrai
Qu'ieu morrai,
Si no sai
Consi jai
Nuda o vestia.
«Selui fadet gentils fada
a cui fo s’amors donada!
No fo tals crestianada
de sai lo peiro Elia!
Vol’e vai
juesca lai,
e·l retrai
qu’ieu morrai,
si no sai
consi jai,
nuda ho vestia!»
VI.
66
Sa beutatz fon ab leis nada
Ses fum de creis ni d' erbada;
De mil amicx es cazada
E de mil senhors amia.
Marcabrus
Ditz que l'us
Non es clus;
Bad e mus
Qui·ll vol plus
C'a raüs
Part de la fraia.
«Sa beutatz fo ab leis nada,
ses fum de creis ni d’erbada . . .
De mil amicx es cazada,
e de mil senhors amia.
Marcabrus
ditz que l’us
no·n es clus;
bada mus,
qui·ll vol plus,
c’a raüs
part de la frai[di]a».
VII.
77
De fin' aMor dezirada
Az una flor pic vairada
Plus que d'autruna pauzada.
Paucs fols fai tost gran folia.
Perdo· l grat
De l'abat
Saint Privat;
M'ai pensat
Ses cujat
Si·m ditz: mat,
Que l'amors embria.
«De fin’amor dezirada
a una flor pic–vairada
plus qued autruna pauzada.
Paucx fuecx fai tost gran folia!
Perdo·l grat
del abat
Saint Privat;
m’ai pensat
ses cujat,
si·m ditz “Mat”,
qu’el’amors enbria!
VIII.
84
Del deslei
Que me fei
Li fauc drei,
E·il m'autrei,
Mas sotz mei
Aplat sei,
Qu'ela·m lass' e·m lia.
Del deslei
que m’[en] fei
li fauc drei
e·ill m’autrei,
mas sotz mei
aplat sei,
qu’ela·m las’e·m lia».
