Lirica Medievale Romanza
Published on Lirica Medievale Romanza (http://151.100.161.88)

Home > CERCAMON > EDIZIONE > Ab lo temps que fai refrescar

Ab lo temps que fai refrescar

BdT 112,1b

Ms. unico: a¹ 366 = Cercamon.

Metrica: a8 b8 a8 b8 c7' b8 c7' (Frank 352:2). Chanso di 7 coblas unissonans di 7 versi.

Edizioni critiche: Dejeanne 1905, p. 45; Jeanroy 1922, p. 4; Tortoreto 1981, p.123; Wolf - Rosenstein 1983, p. 44; Rossi 2009, p. 158.

  • letto 1471 volte

Edizioni

  • letto 881 volte

Edizioni a confronto



 
I. 
 
 
 
 
 
7
Testo Rossi 2009 
 
Ab lo temps qe·s fai refreschar
lo segle, e reverdezir,
veil un novel chant comenzar
d’un' amor cui am e dezir;
mas tant s’es de mi loignada
q’ieu non la puesc acoseguir,
ni de mos digz no s’agrada.

 
Testo Tortoreto 1981 
 
Ab lo temps qe fai refreschar
lo segle e reverdezir,
vueil un novel chant comenzar
d’un amor cui am e dezir;
mas tan s’es de mi loignada
q’ieu non la puesc aconseguir,
ni de mos digz no s’agrada.

 
Testo Wolf - Rosenstein 1983 
 
Ab lo temps qe·s fai refreschar
lo segle e·[ls pratz] reverdezir,
vueil un novel chant comenzar
d’un'amor cui am e dezir;
mas tan s’es de mi loignada
q’ieu non la puesc aconseguir,
ni de mos digz no s’agrada.

 
II. 
 
 
 
 
 
14
Jamai res no·m pot conortar,
abanz mi laissarai morir,
can m’an fag de midonz sebrar lauzenjador, cui deus azir!
Las! tan l’aurai desirada
qe per lei plaing, plor e sospir,
e vau cum res enaurada.

 
Ja mai res no·m pot conortar,
abanz mi laissarai morir,
can m’an fag de mi donz sebrar
lauzenjador, cui Deus azir!
Las! tan l’aurai desirada
qe per lei plaing, plor e sospir,
e vau cum res enaurada.

 
Ja mai res no·m pot conortar;
abanz mi laissarai morir,
can m’an fag de mi donz sebrar
lauzenjador, cui Deus azir!
Las! tan l’aurai desirada
qe per lei plaing, plor, e sospir,
e vau cum res enaurada.

 
III. 
 
 
 
 
 
21
Aqesta, don m’auzetz chantar,
es plus bella q’ieu no sai dir,
fresc’a color e bel esgar et es blancha ses brunezir;
oc! e non es vernisada,
ni om de leis non pot maldir,
tant es fina, esmerada.

 
Aqesta, don m’auzetz chantar,
es plus bella q’ieu no sai dir,
fresc’ a color e bel esgar,
et es blancha ses brunezir;
oc, e non es vernisada,
ni om de leis non pot mal dir,
tant es fina, esmerada.

 
Aqesta don m’auzet[z] chantar,
es plus bella q’ieu no sai dir;
fresc’a color e bel esgar,
et es blancha ses brunezir;
oc, e non es vernisada,
ni om de leis non pot mal dir,
tant es fina [et] esmerada.

 
IV. 
 
 
 
 
 
28
E sobre tota·s deu prezar
de dic ver, segon mon albir,
d’ensegnamen e de parlar,
c’anc non volc son amic traïr;
et ieu fols [fui] la vegada
car crezei ren qe·n auzis dir,
ni·l fiz so don fos irada.

 
E sobre totas deu prezar
de dig ver, segon mon albir,
d’ensegnamen e de parlar,
c’anc non volc son amic trair;
et ieu fols fui la vegada.
car crezei ren q’en auzis dir,
ni·l fiz so don fos irada.

 
E sobre tota·s deu prezar
de dig ver, segon mon albir,
d’ensegnamen e de parlar,
c’anc non volc son amic traïr;
et ieu fols [fui] la vegada
car crezei ren q’en auzis dir,
ni·l fiz so don fos irada.

 
V. 
 
 
 
 
 
35
Anc ieu de lei non volc clamar,
q’enqer, si·s vol, me pot jauzir,
et a ben poder de donar d’aqo on me pot enrequir;
no posc far lonja durada,
qe·l manjar en pert e·l durmir,
car no m’es plus aizinada.

 
Anc ieu de lei non volc clamar,
q’enqer, si·s vol, me pot jauzir,
et a ben poder de donar
d’aqo on me pot enrequir;
no posc far lonja durada,
qe·l manjar en pert e·l durmir,
car no m’es plus aizinada.

 
Anc ieu de lei non volc clamar,
q’enqer, si·s vol, me pot jauzir,
et a ben poder de donar
d’aqo on me pot enrequir;
no posc far lonja durada,
qe·l manjar en pert e·l durmir,
car no m’es plus aizinada.

 
VI. 
 
 
 
 
 
42
Amors es douza a l’intrar
et amara al departir,
q’en un jorn vos fara plorar,
et autre jogar e burdir,
q’eu sai d’Amor enseigniada,
on plus la cujava servir,
ilh es vas mi cambiada.

 
Amors es douza a l’intrar
et amara al departir,
q’en un jorn vos fara plorar,
et autre jogar e burdir,
q’eu sai d’Amor enseigniada,
on plus la cujava servir,
ilh es vas mi cambiada.

 
Amors es douza al mirar
et amara al departir;
q’en un jorn vos fara plorar,
et autre jogar e burdir;
q’eu sai d’Amor enseigniada:
on plus la cujava servir,
ilh es vas mi cambiada.

 
VII. 
 
 
 
 
 
49
Messatges, vai, si Deus ti guar,
e sapchas ab midonz furmir,
q’eu non puesc lonjamen estar
[de] sai vius ni de lai guerir,
si josta mi despoliada
non la puesc baizar e tenir
dins cambra encortinada.

 
Messatges, vai, si Deus ti guar,
e sapchas ab mi donz furmir
q’eu non puesc lonjamen estar
de sai vius ni de lai guerir,
si josta mi despoliada
non la puesc baizar e tenir
dins cambra encortinada.

 
Messatges, vai, si Deus ti guar,
e sapchas ab mi donz furmir,
q’eu non puesc lonjamen estar
[de] sai vius ni de lai guerir,
si josta mi despoliada
non la puesc baizar e tenir
dins cambra encortinada.

 
  • letto 675 volte

Rossi

I.
Ab lo temps qe·s fai refreschar
lo segle, e reverdezir,       
veil un novel chant comenzar
d’un' amor cui am e dezir;    
mas tant s’es de mi loignada  
q’ieu non la puesc acoseguir,
ni de mos digz no s’agrada.   

II.
Jamai res no·m pot conortar, 
abanz mi laissarai morir,     
can m’an fag de midonz sebrar
lauzenjador, cui deus azir!   
Las! tan l’aurai desirada     
qe per lei plaing, plor e sospir,
e vau cum res enaurada.          

III.
Aqesta, don m’auzetz chantar,    
es plus bella q’ieu no sai dir,  
fresc’a color e bel esgar      
et es blancha ses brunezir;      
oc! e non es vernisada,          
ni om de leis non pot maldir,   
tant es fina, esmerada.  
        
IV.
E sobre tota·s deu prezar         
de dic ver, segon mon albir,     
d’ensegnamen e de parlar,        
c’anc non volc son amic traïr;   
et ieu fols [fui] la vegada       
car crezei ren qe·n auzis dir,   
ni·l fiz so don fos irada.       

V.
Anc ieu de lei non volc clamar,  
q’enqer, si·s vol, me pot jauzir,
et a ben poder de donar          
d’aqo on me pot enrequir;        
no posc far lonja durada,        
qe·l manjar en pert e·l durmir,  
car no m’es plus aizinada.       

VI.
Amors es douza al mirar
et amara al departir,            
q’en un jorn vos fara plorar,    
et autre jogar e burdir;      
q’eu sai d’Amor enseigniada,     
on plus la cujava servir,        
ilh es vas mi cambïada.          

VII.
Messatges, vai, si Deus ti guar, 
e sapchas ab midonz furmir,      
q’eu non puesc lonjamen estar    
[de] sai vius ni de lai guerir,    
si josta mi despoliada           
non la puesc baizar e tenir      
dins cambra encortinada.
 

  • letto 759 volte

Tortoreto

I.
Ab lo temps qe fai refreschar
lo segle e reverdezir,       
vueil un novel chant comenzar
d’un amor cui am e dezir;    
mas tan s’es de mi loignada  
q’ieu non la puesc aconseguir,
ni de mos digz no s’agrada.   

II.
Ja mai res no·m pot conortar, 
abanz mi laissarai morir,     
can m’an fag de mi donz sebrar
lauzenjador, cui Deus azir!   
Las! tan l’aurai desirada     
qe per lei plaing, plor e sospir,
e vau cum res enaurada.          

III.
Aqesta, don m’auzetz chantar,    
es plus bella q’ieu no sai dir,  
fresc’ a color e bel esgar,      
et es blancha ses brunezir;      
oc, e non es vernisada,          
ni om de leis non pot mal dir,   
tant es fina, esmerada.          

IV.
E sobre totas deu prezar         
de dig ver, segon mon albir,     
d’ensegnamen e de parlar,        
c’anc non volc son amic trair;   
et ieu fols fui la vegada.       
car crezei ren q’en auzis dir,   
ni·l fiz so don fos irada.       

V.
Anc ieu de lei non volc clamar,  
q’enqer, si·s vol, me pot jauzir,
et a ben poder de donar          
d’aqo on me pot enrequir;        
no posc far lonja durada,        
qe·l manjar en pert e·l durmir,  
car no m’es plus aizinada.       

VI.
Amors es douza a l’intrar        
et amara al departir,            
q’en un jorn vos fara plorar,    
et autre jogar e burdir,         
q’eu sai d’Amor enseigniada,     
on plus la cujava servir,        
ilh es vas mi cambiada.          

VII.
Messatges, vai, si Deus ti guar, 
e sapchas ab mi donz furmir      
q’eu non puesc lonjamen estar    
de sai vius ni de lai guerir,    
si josta mi despoliada           
non la puesc baizar e tenir      
dins cambra encortinada.        
 

  • letto 618 volte

Wolf - Rosenstein

I.
Ab lo temps qe·s fai refreschar
lo segle e·[ls pratz] reverdezir,       
vueil un novel chant comenzar
d’un'amor cui am e dezir;    
 mas tan s’es de mi loignada  
q’ieu non la puesc aconseguir,
 ni de mos digz no s’agrada.   

II.
Ja mai res no·m pot conortar;
abanz mi laissarai morir,     
can m’an fag de mi donz sebrar
lauzenjador, cui Deus azir!   
 Las! tan l’aurai desirada     
qe per lei plaing, plor, e sospir,
 e vau cum res enaurada.          

III.
Aqesta don m’auzet[z] chantar,    
es plus bella q’ieu no sai dir; 
fresc’a color e bel esgar,      
et es blancha ses brunezir;      
 oc, e non es vernisada,          
ni om de leis non pot mal dir,   
 tant es fina [et] esmerada.          

IV.
E sobre tota·s deu prezar         
de dig ver, segon mon albir,     
d’ensegnamen e de parlar,        
c’anc non volc son amic traïr;   
 et ieu fols [fui] la vegada       
car crezei ren q’en auzis dir, 
 ni·l fiz so don fos irada.       

V.
Anc ieu de lei non volc clamar,  
q’enqer, si·s vol, me pot jauzir,
et a ben poder de donar          
d’aqo on me pot enrequir;        
 no posc far lonja durada,        
qe·l manjar en pert e·l durmir,  
 car no m’es plus aizinada.       

VI.
Amors es douza al mirar
et amara al departir; 
q’en un jorn vos fara plorar,    
et autre jogar e burdir;         
 q’eu sai d’Amor enseigniada:     
on plus la cujava servir,        
 ilh es vas mi cambiada.          

VII.
Messatges, vai, si Deus ti guar, 
e sapchas ab mi donz furmir,      
q’eu non puesc lonjamen estar    
[de] sai vius ni de lai guerir,    
 si josta mi despoliada           
non la puesc baizar e tenir      
 dins cambra encortinada.
 

  • letto 709 volte

Tradizione manoscritta

  • letto 927 volte

CANZONIERE a¹

  • letto 688 volte

Riproduzione fotografica

Untitled%202.jpg
Untitled%203_0.jpg
  • letto 587 volte

Edizione diplomatica

Untitled%204_2.png
                   Sercamons.
Ab lo temps. qes fai refreschar lo segle e reu(er)dezir ueil un no
uel chant comenzar. dun amor cui am e dezir. mas tant. ses de
mi loignada. qieu non la puesc acoseguir. ni de mos digz.
no sagrada.   
Untitled%205_1.png
Jamai ]t[res nom pot conortar. abanz mi laissaratz morir. can.
man fag de mi donz sobrar. lauzeniador. cui deus azir las tan
laurai desirada. qe p(er) lei plaing. plor e sospir. e uau cum.
res en aurada. 
Untitled%206_1.png
Aqesta don mauzet chantar es plus bella qieu no sai dir. ]tant
es fina esmerada. e sobre totas deu prezar.[ fresca color e bel
esgar (et) es blancha ses brunezir. oc e non es uernisada. ni om de
]De dic uer[
            leis non pot mal dir. tant es fina esmerada e sobre
            totas deu prezar.
Untitled%207_1.png
De dic ]n[\u/er segon mon albir. densegnamen e de parlar. canc no(n) uolc
son amic trair. (et) ieu fols la uegada. car crezei ren qen auzis dir nil fiz.
so don fos irada. 
Untitled%208_1.png
Anc ieu de lei non uolc clamar. qen qer ]s[\f/is uol me pot iauzir. (et)
a ben poder de donar. da qo on me pot enquerir. no posc far lonia
durada. qel maniar en pert el durmir. car no mes plus aizinada. 
Untitled%209_1.png
Amors es douza al mirar (et) amara al departir. qen un iorn uos.
fara plorar. (et) autre iogar e burdir. qeu sai damor enseigniada.     
on plus la cuiava seruir. Jlhes uas mi cambiada.    
Untitled%2010_0.png
Messatges. uai si deus ti guar. e sapchas ab mi donz ]fu[\s/urmir qeu
non puesc loniamen estar. sai uius ni de lai guerir. si iosta mi
despoliada. non la puesc baizar e tenir. dinz cambra encortinada.   
  • letto 820 volte
Credits | Contatti | © Sapienza Università di Roma - Piazzale Aldo Moro 5, 00185 Roma T (+39) 06 49911 CF 80209930587 PI 02133771002

Source URL: http://151.100.161.88/?q=laboratorio/ab-lo-temps-que-fai-refrescar