 |
B. de uentedorn. LA doussa uotz ai auzi da. del rossinholet sal uatge. (et) es mins el cor sallida. si que tot lo cos- sirier. els malstraitz quamors mi dona. ma doussa e ma sazona. (et) auriam be mestier. lautrui ioys al mieu dampnage. Benes totz hom dauol uida que(n) ioy non a son estage. e qui ues amor non guida. son cor e son desirier. quar tot quant es sa bandona. de ioy e rifinh e sona. pratz e refrims e uergier. lan das e pla e boscatge. Ieu las qui amors oblida. que sui fors del dreg uiatge. agra de ioy ma partida. mas iram fai destorbier. e no sai on me rebona. |
 |
pus mos ioys mi dessazona. e nom tenhatz per leugier. sieu dic alcun uilanatge. Una falsa deschauzida. trairitz de mal linhatge. ma trahit (et) es trahida. e cuelh lo ram ab que(s) fier. e quant autre la razona. deix lo sieu tort mochaizona. e mais que nan li derrier. q(ue) ieu quai fait lonc dampnatge. Molt lauia gent seruida. tro quac ues mi cor uolatge. pueis quamors no mes cobida. molt sui fols si mais la sier. seruirs quom no guazardona. (et) espe- ransa bretona. fan de senhor es- cudier. per costum e per usatge. Dieus li do malescarida. qui porta maluais messatge. q(ui)eu agra amor iauzida. si no fosso(n) lauzengier. fols es qui ab sido(n)s tensona. quiel perdo siellam p(er)- dona. e tug silh son messongier. quem nan fag dir uilanatge. Mas tant es uas mi fallida. q(ua)is- si lais son senhoratge. e no uu- elh quem siaizida. ni iamais parlar non quier. mas pero q(ui) men razona. la paraula menes bona. e men esiau uoluntier. em nalegre mon coratge. Lo uers mi porta corona. lai amidons de narbona. que tug sei fag son entier. quom non pot dir uilanatge . |
| B. de uentedorn. | B. de Ventedorn. |
| I | I |
| LA doussa uotz ai auzi da. del rossinholet sal uatge. (et) es mins el cor sallida. si que tot lo cos- sirier. els malstraitz quamors mi dona. ma doussa e ma sazona. (et) auriam be mestier. lautrui ioys al mieu dampnage. |
La doussa votz ai auzida del rossinholet salvatge, et es m’ins el cor sallida si que tot lo cossirier e·ls mals traitz qu’amors mi dona, m’adoussa e m’asazona; et auria·m be mestier l’autrui ioys al mieu dampnage. |
| II | II |
| Benes totz hom dauol uida que(n) ioy non a son estage. e qui ues amor non guida. son cor e son desirier. quar tot quant es sa bandona. de ioy e rifinh e sona. pratz e refrims e uergier. lan das e pla e boscatge. |
Ben es totz hom d’avol vida qu’en ioy non a son estage e qui ves amor non guida son cor e son desirier, quar tot quant es s’abandona de ioy e rifinh’e sona: pratz e refrims e vergier, landas e pla e boscatge. |
| III | III |
| Ieu las qui amors oblida. que sui fors del dreg uiatge. agra de ioy ma partida. mas iram fai destorbier. e no sai on me rebona. pus mos ioys mi dessazona. e nom tenhatz per leugier. sieu dic alcun uilanatge. |
Ieu las! Qui Amors oblida, que sui fors del dreg viatge, agra de ioy ma partida, mas ira·m fai destorbier; e no sai on me rebona pus mos ioys mi dessazona; e no·m tenhatz per leugier s’ieu dic alcun vilanatge. |
| IV | IV |
| Una falsa deschauzida. trairitz de mal linhatge. ma trahit (et) es trahida. e cuelh lo ram ab que(s) fier. e quant autre la razona. deix lo sieu tort mochaizona. e mais que nan li derrier. q(ue) ieu quai fait lonc dampnatge. |
Una falsa deschauzida trairitz de mal linhatge m’a trahit (et es trahida, e cuelh lo ram ab que·s fier); e quant autre l’arazona, d’eix lo sieu tort m’ochaizona; e mais que·n an li derrier que ieu, qu’ai fait lonc dampnatge. |
| V | V |
| Molt lauia gent seruida. tro quac ues mi cor uolatge. pueis quamors no mes cobida. molt sui fols si mais la sier. seruirs quom no guazardona. (et) espe- ransa bretona. fan de senhor es- cudier. per costum e per usatge. |
Molt l’avia gent servida tro qu’ac ves mi cor volatge; pueis qu’amors no m’es cobida, molt sui fols, si mais la sier. Servirs qu’om no guazardona et esperansa bretona fan de senhor escudier per costum e per usatge. |
| VI | VI |
| Dieus li do malescarida. qui porta maluais messatge. q(ui)eu agra amor iauzida. si no fosso(n) lauzengier. fols es qui ab sido(n)s tensona. quiel perdo siellam p(er)- dona. e tug silh son messongier. quem nan fag dir uilanatge. |
Dieus li do mal’escarida qui porta malvais messatge, qu’ieu agra amor iauzida, si no fosson lauzengier. Fols es qui ab sidons tensona, qu’ie·l perdo si ella·m perdona, e tug silh son messongier que·m n’an fag dir vilanatge! |
| VII | VII |
| Mas tant es uas mi fallida. q(ua)is- si lais son senhoratge. e no uu- elh quem siaizida. ni iamais parlar non quier. mas pero q(ui) men razona. la paraula menes bona. e men esiau uoluntier. em nalegre mon coratge. |
Mas tant es vas mi fallida, qu’aissi lais son senhoratge, e no vuelh que·m si’aizida ni ia mais parlar no·n quier. Mas pero qui m’en razona, la paraula m’en es bona, e m’en esiau voluntier e·m n’alegre mon coratge. |
| VIII | VIII |
| Lo uers mi porta corona. lai amidons de narbona. que tug sei fag son entier. quom non pot dir uilanatge. |
Lo vers mi porta, Corona, lai a midons de Narbona, que tug sei fag son entier, qu’om non pot dir vilanatge. |
 |
 |
 |
LA douza uoiz ai auzida. Del rossi- gnolet saluage. Et es minz al cor saillida. Si q(ue) tot lo conssirer. Els ma- ls traiz camors midona. Madolza emasa- zona. Et auria(m) ben mester. Lautrui iois al meu da(m)pnatge. Ben es toz hom dauol uida. Qen ioi no(n) a son estage. Equi uers amor no(n) gui- da. Son cor eson desirer. Quar tot q(ua)nt es sabandona. De ioi erefrim e(s)[1]ona. Prat e defes eu(er)ger. Landas eplan eboscage. Eu las cui amors oblida. Qe sui fors del dreit uiage. Agra de ioi ma partida. Mas iram fai destorber. Eno sai on me re- pona. Pos mos iois me desazona. Enom teignaz p(er) leugier. Seu dic alcun uillana- ge. Una falsa deschausida. Tracheriz demal li- gnage. Matrait (et) es traida. Eill coil lora(m) ab qes fer. Eq(ua)nt autre la razona. Deus lo seu tort mochaisona. Etanran en mais lide- rreier. Qe eu qai fait lonc badage. [1] Il copista scrive edona, poi espunge la d e corregge in s.
|
| I | I |
| LA douza uoiz ai auzida. Del rossi- gnolet saluage. Et es minz al cor saillida. Si q(ue) tot lo conssirer. Els ma- ls traiz camors midona. Madolza emasa- zona. Et auria(m) ben mester. Lautrui iois al meu da(m)pnatge. |
La douza voiz ai auzida del rossignolet salvage, et es m'inz al cor saillida si que tot lo conssirer e·ls mals traiz c’amors mi dona, m’adolza e m’asazona; et auria·m ben mester l’autrui iois al meu dampnatge. |
| II | II |
| Ben es toz hom dauol uida. Qen ioi no(n) a son estage. Equi uers amor no(n) gui- da. Son cor eson desirer. Quar tot q(ua)nt es sabandona. De ioi erefrim e(s)ona. Prat e defes eu(er)ger. Landas eplan eboscage. |
Ben es toz hom d’avol vida q’en ioi non a son estage e qui vers amor non guida son cor e son desirer; quar tot quant es s’abandona de ioi e refrim’e sona: prat e defes e verger, landas e plan e boscage. |
| III | III |
| Eu las cui amors oblida. Qe sui fors del dreit uiage. Agra de ioi ma partida. Mas iram fai destorber. Eno sai on me re- pona. Pos mos iois me desazona. Enom teignaz p(er) leugier. Seu dic alcun uillana- ge. |
Eu, las! Cui Amors oblida, qe sui fors del dreit viage, agra de ioi ma partida, mas ira·m fai destorber; e no sai on me repona pos mos iois me desazona; e no·m teignaz per leugier s’eu dic alcun villanage. |
| IV | IV |
| Una falsa deschausida. Tracheriz demal li- gnage. Matrait (et) es traida. Eill coil lora(m) ab qes fer. Eq(ua)nt autre la razona. Deus lo seu tort mochaisona. Etanran en mais lide- rreier. Qe eu qai fait lonc badage. |
Una falsa deschausida tracheriz de mal lignage m’a trait (et es traida, e·ill coil lo ram ab qe·s fer); e quant autre l’arazona, Deus lo seu tort m’ochaisona; e tanran en mais li derreier qe eu, q’ai fait lonc badage. |
 |
 |
ide(m) LAdolza uoiz ai ançida. del rosei gnolet saluage. et es minz el cor sallida. si qe toz loco(n)sirer. els mals traich camors midona. ma dolza emasazona. et auriam be mester. Laltrui iois alme da(m)pnage. |
 |
Benes[1] toz hom dauol uida. Qe ioi n(on) a en ]son[[2] estage. E qui uers amors n(on) guida. Son cor eson desirer. Qar tot can es saba(n)dona. De ioi erefrim esona. Prat edeu(e)[3]s e]n[[4]u(er)g(er)s. Landas eplan eboscage. Eu las cui amor oblida. Qe sui fors del dreit uiage. Cagra de ioi ma partida. Mas iram fai destorber. E no(n) sai ome repona. Pos mo(n) ioi me desazona. E no(n) tegnaz p(er)leuger. Seu dic alcun uilanage. Una falsa deschausida. Trichariz demal lignag]n[[5]e. Matrait (et) es traida. Etoill loram abqes fer. E qan altre larazona Deus loseu tort mochaisona. E tant eun mais l(i)]o[[6]dereier. Qet eu coai fait lonc badage. Molt lauia gen s(er)uida Tro qac ues mi cor uolage. Pos camors nomes cobida. Molt sui fols si mai laser. Seruirs com no gazardona e sesp(er)anza bertona. Fai desegnor escuder. P(er) costum (et) p(er)usage. |
| ide(m) | Idem |
| I | I |
| LAdolza uoiz ai ançida. del rosei gnolet saluage. et es minz el cor sallida. si qe toz loco(n)sirer. els mals traich camors midona. ma dolza emasazona. et auriam be mester. Laltrui iois alme da(m)pnage. |
La dolza voiz ai ançida del roseignolet salvage, et es m’inz el cor sallida si qe toz lo consirer e·ls mals traich c’amors mi dona, m’adolza e m’asazona; et auria·m be mester l’altrui iois al me dampnage. |
| II | II |
| Benes toz hom dauol uida. Qe ioi n(on) a en ]son[ estage. E qui uers amors n(on) guida. Son cor eson desirer. Qar tot can es saba(n)dona. De ioi erefrim esona. Prat edeu(e)s e]n[u(er)g(er)s. Landas eplan eboscage. |
Ben es toz hom d’avol vida qe ioi non a en estage e qui vers amors non guida son cor e son desirer; qar tot can es s’abandona de ioi e refrim’e sona: prat e deves e vergers, landas e plan e boscage. |
| III | III |
| Eu las cui amor oblida. Qe sui fors del dreit uiage. Cagra de ioi ma partida. Mas iram fai destorber. E no(n) sai ome repona. Pos mo(n) ioi me desazona. E no(n) tegnaz p(er)leuger. Seu dic alcun uilanage. |
Eu, las! Cui Amor oblida, qe sui fors del dreit viage, c’agra de ioi ma partida, mas ira·m fai destorber; e non sai o me repona pos mon ioi me desazona; e non tegnaz per leuger s’eu dic alcun vilanage. |
| IV | IV |
| Una falsa deschausida. Trichariz demal lignag]n[e. Matrait (et) es traida. Etoill loram abqes fer. E qan altre larazona Deus loseu tort mochaisona. E tant eun mais l(i)]o[dereier. Qet eu coai fait lonc badage. |
Una falsa deschausida trichariz de mal lignage m’a trait (et es traida, e toill lo ram ab qe·s fer); e qan altre l’arazona, d’eus lo seu tort m’ochaisona; e tant eun mais li dereier qet eu, co ai fait lonc badage. |
| V | V |
| Molt lauia gen s(er)uida Tro qac ues mi cor uolage. Pos camors nomes cobida. Molt sui fols si mai laser. Seruirs com no gazardona e sesp(er)anza bertona. Fai desegnor escuder. P(er) costum (et) p(er)usage. |
Molt l’avia gen servida tro q’ac ves mi cor volage; pos c’amors no m’es cobida, molt sui fols, si mai la ser. Servirs c’om no gazardona, e s’esperanza bertona fai de segnor escuder per costum et per usage. |
 |
Bernartz del uentedorn. LA dousa uoitz ai auzida. Del rosignolet salu- atge. Et es minz al cor saillida. Si que tot lo consirier. Els mals traitz camors mi do- na. Ma dousa emasasona. Et auriam ben me- stier. Lautrui iois al mieu da(m)pnatge. Ben es totz hom dauol uida. Q(ue)n ioi no(n) a son estaie. Equi uers amor no(n) guida. Son cor eson desirer. Quar tot quant es abandona. De ioi erefrin esona. Prat edefes euergier. Landas e- plan boscaie. Eu las cui amors oblida. Que sui fors del dre- it uiatge. Agrade ioi ma partida. Mas iram fai destorbier. Eno sai on me repona. Pois mos io- is me desasona. Eno(n) teingnatz p(er) leugier. Seu dic al cu(n) uilanatge. Una falsa deschauzida. Traicheritz de mal lig- natge. Ma traitz et es traida. Eil coilloram ab |
 |
ques fer. Equant autre la rasona. Deus lo seu tort machaisona. Et auran en mais li derrier. Que eu quai fait lonc badatge. |
| Bernartz del uentedorn. | Bernartz del Ventedorn. |
| I | I |
| LA dousa uoitz ai auzida. Del rosignolet salu- atge. Et es minz al cor saillida. Si que tot lo consirier. Els mals traitz camors mi do- na. Ma dousa emasasona. Et auriam ben me- stier. Lautrui iois al mieu da(m)pnatge. |
La dousa voitz ai auzida del rosignolet salvatge, et es m’inz al cor saillida si que tot lo consirier e·ls mals traitz c’amors mi dona, m’adousa e m’asasona; et auria·m ben mestier l’autrui iois al mieu dampnatge. |
| II | II |
| Ben es totz hom dauol uida. Q(ue)n ioi no(n) a son estaie. Equi uers amor no(n) guida. Son cor eson desirer. Quar tot quant es abandona. De ioi erefrin esona. Prat edefes euergier. Landas e- plan boscaie. |
Ben es totz hom d’avol vida qu’en ioi non a son estaie e qui vers amor non guida son cor e son desirer; quar tot quant es abandona de ioi e refrin’e sona: prat e defes e vergier, landas e plan, boscaie. |
| III | III |
| Eu las cui amors oblida. Que sui fors del dre- it uiatge. Agrade ioi ma partida. Mas iram fai destorbier. Eno sai on me repona. Pois mos io- is me desasona. Eno(n) teingnatz p(er) leugier. Seu dic al cu(n) uilanatge. |
Eu, las! Cui Amors oblida, que sui fors del dreit viatge, agra de ioi ma partida, mas ira·m fai destorbier; e no sai on me repona pois mos iois me desasona; e no·n teingnatz per leugier s’eu dic alcun vilanatge. |
| IV | IV |
| Una falsa deschauzida. Traicheritz de mal lig- natge. Ma traitz et es traida. Eil coilloram ab ques fer. Equant autre la rasona. Deus lo seu tort machaisona. Et auran en mais li derrier. Que eu quai fait lonc badatge. |
Una falsa deschauzida traicheritz de mal lignatge m’a traitz (et es traida, e·il coil lo ram ab que·s fer); e quant autre l’arasona, d’eus lo seu tort m’achaisona; et auran en mais li derrier que eu qu’ai fait lonc badatge. |
 |
 |
 |
Bernartz del uentadorn. LA dousa uoitz ai auzida. Del rosignolet sal- uaige. Et es minz al cor saillida. Si qe tot lo consirer. Els mals traitz camors mi (dona)[1]. Ma do- usa emasasona. Et auriam ben mestier. Lautrui iois al mieu da(m)pnaie. Ben es totz hom dauol uida. Qen ioi no(n) a son estaie. Equi uers amor no(n) guida. So(n) cor eson desirer. Qar tot qant es abandona. De ioi erefrin esona. Prat edefes euergier. Lan- das eplan eboscaie. Eu las cui amors oblida. Que sui fors del dreit uiage. Agrade ioi ma partida. Mas iram fai destorbier. Eno sai on me repona. Puois mos iois me desasona. Eno(m) teingnatz per leugier. Seu dic al cu(n) uilanage. Una falsa deschauzida. Traicheritz de mal lig- nage. Ma trait et es traida. Eil coilloram ab ques fer. Equant autre la rasona. Deus lo seu tort ma chaisona. Et auran en mais li derrier. Qe eu qai fait lonc badage. [1] Il copista segnala la mancanza di dona e aggiunge poi la parola accanto al verso.
|
| Bernartz del uentadorn. | Bernartz del Ventadorn. |
| I | I |
| LA dousa uoitz ai auzida. Del rosignolet sal- uaige. Et es minz al cor saillida. Si qe tot lo consirer. Els mals traitz camors mi (dona). Ma do- usa emasasona. Et auriam ben mestier. Lautrui iois al mieu da(m)pnaie. |
La dousa voitz ai auzida del rosignolet salvaige, et es m’inz al cor saillida si qe tot lo consirer e·ls mals traitz c’amors mi dona, m’adousa e m’asasona; et auria·m ben mestier l’autrui iois al mieu dampnaie. |
| II | II |
| Ben es totz hom dauol uida. Qen ioi no(n) a son estaie. Equi uers amor no(n) guida. So(n) cor eson desirer. Qar tot qant es abandona. De ioi erefrin esona. Prat edefes euergier. Lan- das eplan eboscaie. |
Ben es totz hom d’avol vida q’en ioi non a son estaie e qui vers amor non guida son cor e son desirer; qar tot qant es abandona de ioi e refrin’e sona: prat e defes e vergier, landas e plan e boscaie. |
| III | III |
| Eu las cui amors oblida. Que sui fors del dreit uiage. Agrade ioi ma partida. Mas iram fai destorbier. Eno sai on me repona. Puois mos iois me desasona. Eno(m) teingnatz per leugier. Seu dic al cu(n) uilanage. |
Eu, las! Cui Amors oblida, que sui fors del dreit viage, agra de ioi ma partida, mas ira·m fai destorbier; e no sai on me repona puois mos iois me desasona; e no·m teingnatz per leugier s’eu dic alcun vilanage. |
| IV | IV |
| Una falsa deschauzida. Traicheritz de mal lig- nage. Ma trait et es traida. Eil coilloram ab ques fer. Equant autre la rasona. Deus lo seu tort ma chaisona. Et auran en mais li derrier. Qe eu qai fait lonc badage. |
Una falsa deschauzida traicheritz de mal lignage m’a trait (et es traida, e·il coil lo ram ab que·s fer); e quant autre l’arasona, d’eus lo seu tort m’achaisona; et auran en mais li derrier qe eu, q’ai fait lonc badage. |
 |
 |
| B.uentadorn. La dossa uotz ay auzida. del rossinholhet saluatge que mes dins lo cor salhida. si que tot lo cossirier el mal tratz camors me dona. me leuia e massazona. et auriam be mestier (autre)[1] ioi a mon dampnatie. [1] Aggiunto successivamente in interlinea.
|
 |
| Ben es totz ho(m)z dauol uida. cap ioi no(n) ha so(n) es- tatie. e q(ui) uas amors no(n) guida. son cor e so(n) dezi- rier. e p(er) tot no(n) labandona. uals e refrims critz no(n) sona. pratz e deues e u(er)giers. combas e plas e boicatie. |
 |
| Una falsa descauzida. e razitz de mal linhatge. ma trait e es traida a culhit so ab q(uem) fier. e ca(n)t autre la razona. deys lo sieu to(r)[2]t lochaizon. et a(n) ne mais li derrier. q(ui)eu q(ue)n ay fag lo(n)c bada- tge. |
 |
| Mout lauia ge(n) s(er)uida. tro ac uas mi cor uolatie e pus ilh nom es cobida. fols s(er)ai si mais li q(ui)er s(er)uir co(m)z no(n) gazardona. e(n) esp(er)a(n)sa bretona. fa del senhor escudier. p(er) costu(m)z ]contramors[[3] e p(er) uzatie. [3] Espunto e poi cancellato dal copista.
|
 |
| Pus ta(n)t es uas mi falhida. ai si lais son senhoratge. e no uuelh q(uem) siaizida. ni iamais par- lar no(n) q(ui)er. ab tot neis do(n) me(n) somona. car no(n) es maneira bona. ans par com guizardo(n) q(ui)er. q(ui) trop tem m(a)l dig cora tge. |
| B.uentadorn. | B.Ventadorn. |
| I | I |
| La dossa uotz ay auzida. del rossinholhet saluatge que mes dins lo cor salhida. si que tot lo cossirier el mal tratz camors me dona. me leuia e massazona. et auriam be mestier (autre) ioi a mon dampnatie. |
La dossa votz ay auzida del rossinholet salvatge, que m’es dins lo cor salhida si que tot lo cossirier e·l mal tratz c’amors me dona, m’elevia e m’assazona; et auria·m be mestier autre ioi a mon dampnatie. |
| II | II |
| Ben es totz ho(m)z dauol uida. cap ioi no(n) ha so(n) es- tatie. e q(ui) uas amors no(n) guida. son cor e so(n) dezi- rier. e p(er) tot no(n) labandona. uals e refrims critz no(n) sona. pratz e deues e u(er)giers. combas e plas e boicatie. |
Ben es totz homz d’avol vida c’ap ioi non ha son estatie e qui vas amors non guida son cor e son dezirier; e per tot non l’abandona vals e refrims, critz non sona: pratz e deves e vergiers, combas e plas e boicatie. |
| III | III |
| Una falsa descauzida. e razitz de mal linhatge. ma trait e es traida a culhit so ab q(uem) fier. e ca(n)t autre la razona. deys lo sieu to(r)t lochaizon. et a(n) ne mais li derrier. q(ui)eu q(ue)n ay fag lo(n)c bada- tge. |
Una falsa descauzida e razitz de mal linhatge m’a trait (e es traida, a culhit so ab que·m fier); e cant autre l’arazona, d’eys lo sieu tort l’ochaizon; et an ne mais li derrier qu’ieu, que n’ay fag lonc badatge. |
| IV | IV |
| Mout lauia ge(n) s(er)uida. tro ac uas mi cor uolatie e pus ilh nom es cobida. fols s(er)ai si mais li q(ui)er s(er)uir co(m)z no(n) gazardona. e(n) esp(er)a(n)sa bretona. fa del senhor escudier. p(er) costu(m)z ]contramors[ e p(er) uzatie. |
Mout l’avia gen servida tro ac vas mi cor volatie; e pus ilh no m’es cobida, fols serai, si mais li quier servir, c’omz non gazardona, en esperansa bretona fa del senhor escudier per costumz e per uzatie. |
| V | V |
| Pus ta(n)t es uas mi falhida. ai si lais son senhoratge. e no uuelh q(uem) siaizida. ni iamais par- lar no(n) q(ui)er. ab tot neis do(n) me(n) somona. car no(n) es maneira bona. ans par com guizardo(n) q(ui)er. q(ui) trop tem mal dig coratge. |
Pus tant es vas mi falhida, aisi lais son senhoratge, e no vuelh que·m si’aizida ni iamais parlar non quier. Ab tot neis don m’en somona car non es maneira bona, ans par com guizardon quier qui trop tem mal dig coratge. |
 |
 |
| La douza uotz ai auzida. del rossijnholet saluatge. (et) es ins e mel cor ]a[salida. si que tot lo cossirier. el martir camors |
 |
| me dona. madouza emasazona. cauram bemiester altrui ioy al meu dampnatge. Ben es tot hom dal uida. cab ioy non a son estatge. e qui uas amor non guida. son cor e son desirier. daustot cant es sabandona. uas ioy es refrain essona. prat edeues enuergier. landas eplas eboscatge. Una falsa deschausida. trairitz dauol linatge. matrait eses traida quel cuill loram ab ques fer. (et) cant autra lan razona. deus los seus tortz lochaisona. (et) an ne mais le derier. quieu qui nai fait lonc bad atge |
 |
| Mout lauia gent seruida. tro ac uas mi cor uolatge. epus no(m) es il cobida. be sui fols sui mais laser. seruir com no gasardo na car esp(er)anza bretona. fai deseinhor escudier. p(er)custum ep(er)usat ge. Deus li do malescarida. qui porta maluat messatge. quieu agra amor iausida. si no fosson lausengier. fols es cap sidons tenzona. p(er)quel p(er)do simp(er)dona. eson tot huil menzongier quim na(n) fait dire folatge. |
 |
| Pois tant es uas mi faillida. aisil gart son seinhoratge. enouuil q(ue)m sia aizida. ni iamais parlar no(n) quier. mas p(er)o qui men razona la p(er)aula men es bona. e acueill ben esofer. a forza de mon coratge. Lo uers meporta corona. lai amidons anarbona car tuit sei fa it sei fait son entier. com non pot dire folatge. |
| I | I |
| La douza votz ai auzida. del rossijnholet saluatge. (et) es ins e mel cor ]a[salida. si que tot lo cossirier. el martir camors me dona. madouza emasazona. cauram bemiester altrui ioy al meu dampnatge. |
La douza votz ai auzida del rossijnholet salvatge, et es ins e me·l cor salida si que tot lo cossirier e·l martir c’amor me dona, m’adouza e m’asazona; c’aura·m be miester altrui ioy al meu dampnatge. |
| II | II |
| Ben es tot hom dal uida. cab ioy non a son estatge. e qui uas amor non guida. son cor e son desirier. daustot cant es sabandona. uas ioy es refrain essona. prat edeues enuergier. landas eplas eboscatge. |
Ben es tot hom d’al vida c’ab ioy non a son estatge e qui vas amor non guida son cor e son desirier; da us tot cant es s’abandona vas ioy e·s refrain’e ssona: prat e deves en vergier, landas e plas e boscatge. |
| III | III |
| Una falsa deschausida. trairitz demal linatge. matrait eses traida quel cuill loram ab ques fer. (et) cant autra lan razona. deus los seus tortz lochaisona. (et) an ne mais le derier. quieu qui nai fait lonc bad atge |
Una falsa deschausida trairitz de mal linatge m’a trait e s’es traida que·l cuill lo ram ab que·s fera; et cant autra l’anrazona, d’eus los seus tortz l’ochaisona; et an ne mais le derier qu’ieu, qui n’ai fait lonc badatge. |
| IV | IV |
| Mout lauia gent seruida. tro ac uas mi cor uolatge. epus no(m) es il cobida. be sui fols sui mais laser. seruir com no gasardo na car esp(er)anza bretona. fai deseinhor escudier. p(er)custum ep(er)usat ge. |
Mout l’avia gent servida tro ac vas mi cor volatge; e pus no m’es il cobida, bes sui fols, s’uimais la ser. Servir c’om no gasardona, car esperanza bretona fai de seinhor escudier per custum e per usatge. |
| V | V |
| Deus li do malescarida. qui porta maluat messatge. quieu agra amor iausida. si no fosson lausengier. fols es cap sidons tenzona. p(er)quel p(er)do simp(er)dona. eson tut huil menzongier quim na(n) fait dire folatge. |
Deus li do mal’escarida qui porta malvat messatge, qu’ieu agra amor iausida, si no fosson lausengier. Fols es c’ap sidons tenzona, qu’e·l perdo si·m perdona, e son tut huil menzongier qui·m n’an fait dire folatge. |
| VI | VI |
| Pois tant es uas mi faillida. aisil gart son seinhoratge. enouuil q(ue)m sia aizida. ni iamais parlar no(n) quier. mas p(er)o qui men razona la p(er)aula men es bona. e acueill ben esofer. a forza de mon coratge. |
Pois tant es vas mi faillida, aisi·l gart son seinhoratge, e no vuil que·m sia aizida ni ia mais parlar no·n quier. Mas pero qui m’en razona, la peraula m’en es bona, e acueill ben e sofer a forza de mon coratge. |
| VII | VII |
| Lo uers me porta corona. lai amidons anarbona car tuit sei fa it son entier. com non pot dire folatge. |
Lo vers me porta, Corona, lai a midons a Narbona, car tuit sei fait son entier, c’om no·n pot dire folatge. |
 |
 |
 |
| La dolce uois ai oide del rosignolet saluage. qui ses en mon cor saillide si que tuit mei desier. (et) mal trait qamors mi done madou- cist et masaizone. (et) maurie bon mister. lautrui ioi en mon dannage. |
 |
| Ben es uns hom dauol uide qen ioi no(n) au son esta- ge. et qen uraie amor no(n) guide son cor (et) son desier. car tot can qes sabandone. uers amors refraint et sone. praz et defeis (et) uerger. landes. (et) plain. (et) boscage. |
 |
| Eu las cui amors oblide q(ui) sui fors de dreit uiage. alguez de ioi men partide. mais ire en fai destorber. (et) no(n) sai ou me rebone. tot mon ioi mi desacone. (et) nem tenaz pir leger sen dic alcu(n) uilanage. |
| I | I |
| La dolce uois ai oide del rosignolet saluage. qui ses en mon cor saillide si que tuit mei desier. (et) mal trait qamors mi done madou- cist et masaizone. (et) maurie bon mister. lautrui ioi en mon dannage. |
La dolce vois ai oide del rosignolet salvage, qui s’es en mon cor saillide si que tuit mei desier et mal trait q’amors mi done, m’adoucist et m’asaizone; et m’aurie bon mister l’autrui ioi en mon dannage. |
| II | II |
| Ben es uns hom dauol uide qen ioi no(n) au son esta- ge. et qen uraie amor no(n) guide son cor (et) son desier. car tot can qes sabandone. uers amors refraint et sone. praz et defeis (et) uerger. landes. (et) plain. (et) boscage. |
Ben es uns hom d’avol vide q’en ioi non au son estage et q’en vraie amor non guide son cor et son desier; car tot can q’es s’abandone vers amors refraint’et sone: praz et defeis et verger, landes et plain et boscage. |
| III | III |
| Eu las cui amors oblide q(ui) sui fors de dreit uiage. alguez de ioi men partide. mais ire en fai destorber. (et) no(n) sai ou me rebone. tot mon ioi mi desacone. (et) nem tenaz pir leger sen dic alcu(n) uilanage. |
Eu, las! Cui amors oblide qui sui fors de dreit viage, alguez de ioi m’en partide, mais ire en fai destorber; et non sai ou me rebone tot mon ioi mi desacone; et ne·m tenaz pir leger s’en dic alcun vilanage. |
 |