![]() |
![]() |
S E nnor o gran mal e o gran pesar. e a gran coita e o grand affan. pois que uus uos non doedes demin. que por uos |
![]() ![]() |
p* ois estas coitas eu ei a soffrer que u(us) * dixe mais ca morte me. pois q(ue) u(us) uos non doedes de mi(n) . e morte me se(n)nor per bo(n)a fe. q a aq a * tan graue dia sennor q(ue) u(us) ui. *La letterina è solo annotata perchè è un'indicazione per il miniatore. *Dopo la parola 'u(us)' è presente un segno di rimando a margine del revisore con la seguente dicitura: 'ia'. Il correttore non è intervenuto. *La pagina è tagliata in alto e non è possibile ricostruire il verso. |
![]() |
p* or que ueio que çedo morrerei daquestas coitas que u(us) dixi ia. pois que u(us) uos no(n) doestes demi(n) . uedes se(n)nor mui graue me sera. deo dizer pero a dize ley. tan graue dia se(n)nor q(ue) u(us) ui. *La letterina è annotata perchè è un'indicazione per il miniatore. |
I | I |
S E nnor o gran mal e o gran pesar. e a gran coita e o grand affan. pois que uus uos non doedes demin. que por uos soffro morte me de pran. e morte me de mend assi queixar. tan graue dia sennor que uus ui. |
Sennor, o gran mal e o gran pesar e a gran coita e o grand affan -pois que vus vós non doedes de min- que por vós soffro, morte m’é de pran, e morte m’é de m’end’assi queixar! Tan grave dia, sennor, que vus vi! |
II | II |
p ois estas coitas eu ei a soffrer que u(us) dixe mais ca morte me. pois q(ue) u(us) uos non doedes de mi(n). e morte me se(n)nor per bo(n)a fe. q a q a tan graue dia sennor q(ue) u(us) ui. |
Pois estas coitas eu ei a soffrer que vus ia dixe mais ca morte m’é -pois que vus vós non doedes de min- e morte m’é, sennor, per bona fé, …………………………………….. * tan grave dia, sennor, que vus vi! *La pagina è tagliata in alto e non è possibile ricostruire il verso. |
III | III |
p or que ueio que çedo morrerei daquestas coitas que u(us) dixi ia. pois que u(us) uos no(n) doestes demi(n). uedes se(n)nor mui graue me sera. deo dizer pero a dize ley. tan graue dia se(n)nor q(ue) u(us) ui. |
Porque veio que çedo morrerei d’aquestas coitas que vus dixi ia, -pois que vus vós non doestes de min-, vedes, sennor, mui grave me será de o dizer, pero a dize-l’-ei! Tan grave dia sennor que vus vi! |
![]() |
![]() |
S enhor o gram mal eo g(ra)m pesar E a gram coyta eo grandaffam poys queu(us) non doedes demi Que por uos sofro morte me depram E morte me de mandassy queixar Tan graue dia senhor queu(us) ui * *Il refrain è segnalato da un segno di paragrafo. |
![]() |
P oys estas coitas eu ei asofrer Q ue u(us) ia dixi mays ca morte me poys que u(us) uos non doedes demi(n) E morte me senhor per bona fe De queu(us) ar ey aquesta dizer T an g(ra)ue dia senhor. * *Il refrain è segnalato da un segno di paragrafo. |
![]() |
Por que ueio que cedo moirerey Daquestas coytas queu(us) dixi ia poys queu(us) uos non doedes demi(n) Uedes senhor mui g(ra)ue mi sera Deo dizer pero adizeloey Tan. *Il refrain è segnalato da un segno di paragrafo. |
I | I |
S enhor o gram mal eo g(ra)m pesar E a gram coyta eo grandaffam poys queu(us) non doedes demi Que por uos sofro morte me depram E morte me de mandassy queixar Tan graue dia senhor queu(us) ui |
Senhor, o gram mal e o gram pesar e a gram coyta e o grand’affam -poys que vus non doedes de mi- * que por vós sofro, morte m’é de pram, e morte m’é de m’and’assy queixar! Tan grave dia, senhor, que vus vi! *Verso ipometro: C9. |
II | II |
P oys estas coitas eu ei asofrer Q ue u(us) ia dixi mays ca morte me poys que u(us) uos non doedes demi(n) E morte me senhor per bona fe De queu(us) arey aquesta dizer T an g(ra)ue dia senhor. |
Poys estas coitas eu ei a sofrer que vus ia dixi, mays ca morte m’é, -poys que vus vós non doedes de min-, e morte m’é, senhor, per bona fé, de que vus ar ey aquest’a dizer: tan grave dia, senhor............... |
III | III |
P or que ueio que cedo moirerey Daquestas coytas queu(us) dixi ia poys queu(us) uos non doedes demi(n) Uedes senhor mui g(ra)ue mi sera Deo dizer pero adizeloey Tan. |
Porque veio que cedo moirerey d’aquestas coytas que vus dixi ia, poys que vus vós non doedes de min, vedes, senhor, mui grave mi será de o dizer, pero a dize-lo-ey! Tan .......................................... |