Lirica Medievale Romanza
Published on Lirica Medievale Romanza (http://151.100.161.88)

Home > JOHAN SOAREZ COELHO > EDIZIONE > Senhor, o gran mal e o gran pesar > Tradizione manoscritta

Tradizione manoscritta

  • letto 689 volte

CANZONIERE A

  • letto 438 volte

Riproduzione fotografica

  • letto 411 volte

Edizione diplomatica

 
 
 
 
  S
E nnor o gran mal e
  
  
  
  
  o gran pesar. e a gran coita e o
  
  
  
  
  grand affan. pois que uus uos
​  
  
  

  non doedes demin. que por uos
​  
  
  
  soffro morte me de pran. e morte
​  
  
  
  
  me de mend assi queixar. tan 
  
  
  
  graue dia sennor que uus ui.
 


 
  p* ois estas coitas eu ei a soffrer
  que u(us) * dixe mais ca morte me.   
  pois q(ue) u(us) uos non doedes de mi(n) .
  e morte me se(n)nor per bo(n)a fe.
     q        a     aq    a                       *
  tan graue dia sennor q(ue) u(us) ui.
  
  
  *La letterina è solo annotata perchè è un'indicazione per il miniatore.
  *Dopo la parola 'u(us)' è presente un segno di rimando a margine del    revisore con la seguente dicitura: 'ia'. Il correttore non è intervenuto.

  *La pagina è tagliata in alto e non è possibile ricostruire il verso.
 
  p* or que ueio que çedo morrerei
  daquestas coitas que u(us) dixi ia.
  pois que u(us) uos no(n) doestes demi(n) .
  uedes se(n)nor mui graue me sera.
  deo dizer pero a dize ley.
  tan graue dia se(n)nor q(ue) u(us) ui.
  
  *La letterina è annotata perchè è un'indicazione per il miniatore.
  • letto 406 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

I I
 
  S
E nnor o gran mal e
  o gran pesar. e a gran coita e o
  grand affan. pois que uus uos
  non doedes demin. que por uos
  soffro morte me de pran. e morte
  me de mend assi queixar. tan
  graue dia sennor que uus ui.
  
  Sennor, o gran mal e o gran pesar
  e a gran coita e o grand affan
  -pois que vus vós non doedes de min-
  que por vós soffro, morte m’é de pran,
  e morte m’é de m’end’assi queixar!
  Tan grave dia, sennor, que vus vi!
II II
 
  p ois estas coitas eu ei a soffrer
  que u(us) dixe mais ca morte me.   
  pois q(ue) u(us) uos non doedes de mi(n).
  e morte me se(n)nor per bo(n)a fe.
       q      a    q     a                              
  tan graue dia sennor q(ue) u(us) ui.
 
  Pois estas coitas eu ei a soffrer
  que vus ia dixe mais ca morte m’é    
  -pois que vus vós non doedes de min-
  e morte m’é, sennor, per bona fé,
  …………………………………….. *
  tan grave dia, sennor, que vus vi!
  
  *La pagina è tagliata in alto e non è possibile ricostruire il verso.
III III
 
  p or que ueio que çedo morrerei
  daquestas coitas que u(us) dixi ia.
  pois que u(us) uos no(n) doestes demi(n).
  uedes se(n)nor mui graue me sera.
  deo dizer pero a dize ley.
  tan graue dia se(n)nor q(ue) u(us) ui.
 
  Porque veio que çedo morrerei
  d’aquestas coitas que vus dixi ia,
  -pois que vus vós non doestes de min-,
  vedes, sennor, mui grave me será
  de o dizer, pero a dize-l’-ei!
  Tan grave dia sennor que vus vi!
  • letto 404 volte

CANZONIERE B

  • letto 449 volte

Riproduzione fotografica

  • letto 416 volte

Edizione diplomatica

 
 
  S
 enhor o gram mal eo g(ra)m pesar
  E a gram coyta eo grandaffam
  poys queu(us) non doedes demi
  Que por uos sofro morte me depram
  E morte me de mandassy queixar
  Tan graue dia senhor queu(us) ui *
       
  *Il refrain è segnalato da un segno di paragrafo.
 
  P oys estas coitas eu ei asofrer
  Q ue u(us) ia dixi mays ca morte me
  poys que u(us) uos non doedes demi(n)
  E morte me senhor per bona fe
  De queu(us) ar ey aquesta dizer
  T an g(ra)ue dia senhor. *
  
  *Il refrain è segnalato da un segno di paragrafo.
 
  Por que ueio que cedo moirerey
  Daquestas coytas queu(us) dixi ia
  poys queu(us) uos non doedes demi(n)
  Uedes senhor mui g(ra)ue mi sera
  Deo dizer pero adizeloey
  Tan.                   
  
  *Il refrain è segnalato da un segno di paragrafo.
  • letto 511 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

I I
 
  S
enhor o gram mal eo g(ra)m pesar
  E a gram coyta eo grandaffam
  poys queu(us) non doedes demi
  Que por uos sofro morte me depram
  E morte me de mandassy queixar
  Tan graue dia senhor queu(us) ui    
 
  Senhor, o gram mal e o gram pesar
  e a gram coyta e o grand’affam
  -poys que vus non doedes de mi- *
  que por vós sofro, morte m’é de pram,
  e morte m’é de m’and’assy queixar!
  Tan grave dia, senhor, que vus vi!    
  
  *Verso ipometro: C9.
II II
 
  P oys estas coitas eu ei asofrer
  Q ue u(us) ia dixi mays ca morte me
  poys que u(us) uos non doedes demi(n)
  E morte me senhor per bona fe
  De queu(us) arey aquesta dizer
  T an g(ra)ue dia senhor.  
 
  Poys estas coitas eu ei a sofrer
  que vus ia dixi, mays ca morte m’é,
  -poys que vus vós non doedes de min-,
  e morte m’é, senhor, per bona fé,
  de que vus ar ey aquest’a dizer:
  tan grave dia, senhor...............
III III
 
  P or que ueio que cedo moirerey
  Daquestas coytas queu(us) dixi ia
  poys queu(us) uos non doedes demi(n)
  Uedes senhor mui g(ra)ue mi sera
  Deo dizer pero adizeloey
  Tan.                            
 
  Porque veio que cedo moirerey
  d’aquestas coytas que vus dixi ia,
  poys que vus vós non doedes de min,
  vedes, senhor, mui grave mi será
  de o dizer, pero a dize-lo-ey!
  Tan ..........................................        
  • letto 501 volte
Credits | Contatti | © Sapienza Università di Roma - Piazzale Aldo Moro 5, 00185 Roma T (+39) 06 49911 CF 80209930587 PI 02133771002

Source URL: http://151.100.161.88/?q=laboratorio/tradizione-manoscritta-244