Lirica Medievale Romanza
Published on Lirica Medievale Romanza (http://151.100.161.88)

Home > JOHAN SOAREZ COELHO > EDIZIONE > u me coidei, u me Deus fez veer

<E>u me coidei, u me Deus fez veer

79,20

Ms.: A 161

Cantiga de meestria di tre coblas unissonans di sette versi e due fiindas di tre versi. Coblas capcaudadas. È presente la seguente palabra volta: veer; si riscontrano inoltre le rime derivate tra il secondo verso della prima strofa e il primo della seconda; tra il settimo della seconda e il primo della prima fiinda.

Schema metrico: a10 b10 b10 a10 c10 c10 a10 (161:57).

I fiinda: d10 d10 a10.

II fiinda: e10 e10 a10.

Edizioni: CA 161; Correia, Tese, IV; Machado 1584; Alvar/Beltrán, Antología, 130.

 

  • letto 1226 volte

Testo e traduzione

<E>u me coidei, u me Deus fez veer
esta senhor, contra que me non val,
que nunca me dela verria mal,
tanto a vi fremoso parecer,
e falar mans’, e fremos’e tan ben,  5      
e tan de bon prez e tan de bon sén
que nunca dela mal cuidei prender.
 
Esto tiv’eu que m’avia valer
contra ela, e todo mi ora fal,
e de máis Deus; e viv’en coita tal 10                     qual poderedes mui ced’entender,
per mia morte, ca moir’e prazem’én.
E d’al me praz: que non saben por quen,
nen o poden ja máis per mí saber!
 
<P>ero vus eu seu ben queira dizer   15
todo, non sei, pero convosco en al
nunca falei. Mais fezo-a Deus qual
El melhor soube no mundo fazer.
Ainda vus al direi que lh’aven:
todas as outras donas non son ren    20
contra ela, nen an ja de seer.
 
E esta dona, poi-lo non souber,
non lhe poden, se torto non ouver,
Deus nen ar as gentes culpa põer.
 
<M>ai-la mia ventura e aquestes meus    25
olhos an i gran<de> culpa e Deus
que me fezeron tal dona veer.

 

  1. Io ho pensato, quando Dio mi ha fatto vedere questa signora, Lui che non mi è d’aiuto quando si tratta di lei, che mai avrei potuto ricevere male da quest’ultima, tanto l’ho vista bella nell’aspetto e nel parlare docile, incantevole e fluente, di tanto valore e tanto assennata, che mai avrei pensato di soffrire a causa sua.

 

  1. Io consideravo che tutto questo mi avrebbe potuto giovare con lei, ma ora tutto mi inganna, anche Dio; e vivo in uno stato di angoscia tale che potrete capire molto presto, al momento della mia morte, perché muoio e ciò mi rende felice. E traggo godimento anche da altro: dal fatto che non sanno per chi morirò, né mai lo sapranno da me!

 

  1. Per quanto io voglia rivelarvi tutto l’amore che provo per lei, non so farlo, anche se con voi non ho mai parlato d’altro. Però Dio l’ha concepita migliore di quanto si potesse generare al mondo. E vi dirò anche un’altra cosa che la riguarda: tutte le altre donne sono niente se paragonate a lei, né mai potranno eguagliarla.

 

  1. né Dio né le altre persone hanno il diritto di accusare questa donna considerato che su di lei non ricadrà mai una colpa, dal momento che ella non verrà mai a conoscenza di ciò.

 

  1. Al contrario la mia sorte, questi miei occhi e Dio sono noti per avere una grande colpa dal momento che mi fecero vedere una donna siffatta. 
  • letto 730 volte

Testo critico

 
<E>u me coidei, u me Deus fez veer
esta senhor, contra que me non val,
que nunca me dela verria mal,
tanto a vi fremoso parecer,
e falar mans’, e fremos’e tan ben,                           5
e tan de bon prez e tan de bon sén
que nunca dela mal cuidei prender.

Esto tiv’eu que m’avia valer
contra ela, e todo mi ora fal,
e de máis Deus; e viv’en coita tal                            10
qual poderedes mui ced’entender,
56
per mia morte, ca moir’e prazem’én.
E d’al me praz: que non saben por quen,
nen o poden ja máis per mí saber!

<P>ero vus eu seu ben queira dizer                        15
todo, non sei, pero convosco en al
nunca falei. Mais fezo-a Deus qual
El melhor soube no mundo fazer.
Ainda vus al direi que lh’aven:
todas as outras donas non son ren                          20
contra ela, nen an ja de seer.

E esta dona, poi-lo non souber,
non lhe poden, se torto non ouver,
Deus nen ar as gentes culpa põer.

<M>ai-la mia ventura e aquestes meus                   25
olhos an i gran<de> culpa e Deus
que me fezeron tal dona veer.

1 […]u : lettera miniata mancante 15 […]ero : lettera miniata mancante 16 convusque 24 deus nar nas 25 […]ai : lettera miniata mancante 26 gran culpa

 
 
v. 1: ho accolto a testo la congettura di Michaëlis: <E>u.
v. 15: ho accolto a testo l’intervento di Michaëlis: <P>ero.
v. 16: ho emendato convosco sulla base della cantiga 39,8 poiché, sebbene non abbia il riscontro con il manoscritto B, suppongo si sia verificato lo stesso fenomeno: il revisore è solito intervenire sul testo mediante segni di rinvio a margine in tutti quei casi in cui rileva un’ipermetria immotivata, facilmente risolvibile mediante l’espediente della sinalefe. Ipotizzo che il correttore sia già intervenuto raschiando i segni di rimando di cui si potrebbe rintracciare un residuo sopra il grafema <n>. Correia riporta in apparato uusqueñ.
v. 22: Machado legge A Esta dona.
v. 25: ho accolto a testo la congettura di Michaëlis: <M>ai.
v. 26: il verso risulta ipometro di una sillaba: Michaëlis integra gran<de> senza segnalare l’errore del codice in apparato; Correia sceglie di non intervenire editando il verso ipometro.

  • letto 753 volte

Edizioni

  • letto 624 volte

Michaëlis

Eu me coidei, u me Deus fez veer
esta senhor, contra que me non val,
que nunca me d' ela verria mal:
tanto a vi fremoso parecer,
e falar mans', e fremos' e tan ben,                           5
e tan de bon prez, e tan de bon sen
que nunca d' ela mal cuidei prender.
 
Esto tiv' eu que m' avia valer
contra ela, e todo mi-ora fal,
e de mais Deus; e viv' en coita tal                           10
qual poderedes mui ced' entender
per mia morte, ca moir' e praze-m' én.
E d' al me praz: que non saben por quen!
ne'-no poden jamais per mi saber!
 
Pero vus eu seu ben queira dizer                            15
todo, non sei, pero convusqu' en al
nunca falei. Mais fezo-a Deus qual
el melhor soube no mundo fazer.
Ainda vus al direi que lh' aven:
todas as outras donas non son ren                          20
contra ela, nen an ja de seer.
 
E esta dona, poi'-lo non souber',
non lhe poden, se torto non ouver',
Deus nen ar as gentes culpa põer.
 
Mai'-la mia ventura e aquestes meus                       25
olhos an i grande culpa e Deus
que me fezeron tal dona veer. 

 

  • letto 393 volte

Tradizione manoscritta

  • letto 733 volte

CANZONIERE A

  • letto 550 volte

Riproduzione fotografica

  • letto 444 volte

Edizione diplomatica


 
 
     *   u me coidei u me deus
 
 
 
  fez ueer. esta sennor contra que

 
 
 
  me non val. que nun ca me de

 
 
 
  la uerria mal. tanto a ui fremo 

 
 
  so parecer e fa lar mans e fre

 
 
 
  mos e tan ben. e tan de bon      

​ 
  
  
  prez e tan de bon sen. que

​ 
 
 
nunca dela mal cuidei prender. 

 
  *L'ampio spazio è dovuto alla mancanza della lettera capitale miniata.

  E sto tiuueu que ma uia ualer
  contra ela e todo miora fal
  e demais d(eu)s e uiuen coita tal
  qual poderedes mui çed entender
  per mia morte ca moir e praze men*
  e dal me praz q(ue) no(n) saben por quen*
  neno poden ia mais p(er) mi saber

 
  *Sul margine sinistro sono presente due annotazioni con le seguenti    diciture: 'e' e 'p(o)r' lasciate dal revisore per il correttore che è    effettivamente intervenuto sul testo, raschiando i segni di rimando.

    * ero u(us) eu seu ben queira dizer.
  todo non sei pero co(n) uusquen al
  nunca falei mais fezoa d(eu)s qual.
  el mellor soube no mundo fazer
​  ainda uus al direi quella uen.*
  todas as outras donas no(n) so(n) ren
  contra ela nen an ia de seer.

 
  *L'ampio spazio è dovuto alla mancanza della lettera capitale miniata.
  *
Sul margine sinistro è presente un' annotazione con la seguente     dicitura: 'uus' lasciata dal revisore per il correttore che è    effettivamente intervenuto sul testo, raschiando il segno di rimando.

 
  
  
  E
e*sta dona poilo non souber 

​ 
 
 
  nonlle poden se torto non ouuer

 
 

  deus nar nas gentes culpa po(n) er.
 

  *La letterina è un'indicazione per il miniatore.


​ 
   *  ai la mia uentura e aquestes

 
 
  meus ollos an y gran culpa e  

 
 
 
  deus que me fezeron tal dona

​ 
 
  
  ueer.    

 *L'ampio spazio è dovuto alla mancanza della lettera capitale miniata. 

  • letto 472 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

I I
 
     u me coidei u me deus
  fez ueer. esta sennor contra que
  me non val. que nun ca me de
  la uerria mal. tanto a ui fremo
  so parecer e fa lar mans e fre
  mos e tan ben. e tan de bon
  prez e tan de bon sen. que
  nunca dela mal cuidei prender. 
 
  u me coidei, u me Deus fez veer
  esta sennor, contra que me non val,
  que nunca me dela verria mal,
  tanto a vi fremoso parecer,
  e falar mans’, e fremos’ e tan ben,
  e tan de bon prez e tan de bon sén
  que nunca dela mal cuidei prender.
II II

 
  E
 sto tiuueu que ma uia ualer
  contra ela e todo miora fal
  e demais d(eu)s e uiuen coita tal
  qual poderedes mui çed entender
  per mia morte ca moir e praze men
  e dal me praz q(ue) no(n) saben por quen
  neno poden ia mais p(er) mi saber

  
  Esto tivv’eu que m’avia valer
  contra ela, e todo mi ora fal,
  e de máis Deus; e viv’en coita tal
  qual poderedes mui çed’ entender,
  per mia morte, ca moir’ e prazem’én.
  E d’al me praz: que non saben por quen,
  nen o poden ia máis per mí saber!
III III
​       
       ero u(us) eu seu ben queira dizer. 
  todo non sei pero co(n) uusquen al
  nunca falei mais fezoa d(eu)s qual.
  el mellor soube no mundo fazer
​  ainda uus al direi quella uen.
  todas as outras donas no(n) so(n) ren
  contra ela nen an ia de seer.
 
       ero vus eu seu ben queira dizer
  todo, non sei, pero convusqu’en al
  nunca falei. Mais fezo-a Deus qual
  El mellor soube no mundo fazer.
  Ainda vus al direi que ll’aven:
  todas as outras donas non son ren 
  contra ela, nen an ia de seer.
IV IV
 
  E
 esta dona poilo non souber
  nonlle poden se torto non ouuer
  deus nar nas gentes culpa po(n) er. 
 
 
  E esta dona, poi-lo non souber, 
  non lle poden, se torto non ovuer,
  Deus nar nas gentes culpa poner.*

 
  *Verso ipometro: a9

V V
   
       ai la mia uentura e aquestes
  meus ollos an y gran culpa e
  deus que me fezeron tal dona
  ueer
 
      ai-la mia ventura e aquestes meus
  ollos an y gran culpa e Deus*
  que me fezeron tal dona veer.

 
  *Verso ipometro: e9

  • letto 577 volte
Credits | Contatti | © Sapienza Università di Roma - Piazzale Aldo Moro 5, 00185 Roma T (+39) 06 49911 CF 80209930587 PI 02133771002

Source URL: http://151.100.161.88/?q=laboratorio/u-me-coidei-u-me-deus-fez-veer