Lirica Medievale Romanza
Published on Lirica Medievale Romanza (http://151.100.161.88)

Home > JOHAN SOAREZ COELHO > EDIZIONE > Noutro dia, quando m'eu espedi > Tradizione manoscritta

Tradizione manoscritta

  • letto 852 volte

CANZONIERE A

  • letto 650 volte

Riproduzione fotografica

  • letto 549 volte

Edizione diplomatica

 

 
 
​ 
​  N outro dia quando meu es

 
​ 
 
  pedi. de mia sennor e quando miou 

 
​​ 
 
  ua yr. e me non falou nen me  

 
 
​  quis oyr. tan sen uentura foy

 

​ 
​ 
​  que non morri. q*ue se mil

​ 
​ 
​ uezes podesse morrer me(n)or coita. 

 
​ 
  me fora de soffrer. 

  
​  *La letterina è un'indicazione per il miniatore.

  *  e* eu  x  o g aça a ennor*
​  catou m* un pouc* * tevemi* en desden *
​  (et) por que me non disso mal nen ben.
​ 
fiquey coitado e co(n) tan gran pauor.
 
q*ue se mil uezes podesse morrer

 

​
  *Lo spazio è dovuto alla mancanza della lettera capitale miniata.
  *​La 'e' è espunta.
​  *La pagina è tagliata in alto e non si decifrano alcune lettere.
  *Dopo la lettera 'm' è presente una 'r' cassata.
  *Dopo la 'c' è presente una 'o' espunta.

  *Dopo la parola 'pouc' è presente una nota tironiana espunta.
  *Dopo la 'i' è presente una 'o' espunta.
  *Sul margine destro è presente un segno di rimando con la seguente       dicitura: 'que', la cui collocazione all'interno del verso non è chiara.
  *La letterina è un’indicazione per il miniatore.

​  e*​ sei muy ben u me dela quitey
​  emendeu fuy e no(n) me q(ui)s falar.
  ca pois ali non morri co(n) pesar.
​  nu(n)ca iamais co(n) pesar morrerey
  q*ue se mil uezes podesse morrer.

  
​ *La letterina è un'indicazione per il miniatore.
​  *
La letterina è un'indicazione per il miniatore.

  • letto 575 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

I I
​  N outro dia quando meu es 
 
pedi. de mia sennor e quando miou
 
ua yr. e me non falou nen me 
​ 
quis oyr. tan sen uentura foy
​ 
que non morri. que se mil
​ 
uezes podesse morrer me(n)or coita.
​ 
me fora de soffrer. 

​ 
​  Noutro dia, quando m’eu espedi
​ 
de mia sennor e quando mi ouv’a yr,
​ 
e me non falou, nen me quis oir;
​ 
tan sen ventura foy que non morri
​  q
ue, se mil vezes podesse morrer,
​ 
menor coita me fora de soffrer!

​

II II
​ 
           eu  x  o g aça a ennor
​ 
catou m un pouc tevemi en desden
​  (et) 
por que me non disso mal nen ben.
​ 
fiquey coitado e co(n) tan gran pauor.
 
que se mil uezes podesse morrer

​ 
​             e
u x o g aça a ennor*
​  catoum' un pouqu'e teve-mi en desden;
​  e, 
porque me non disso mal nen ben,
​ 
fiquey coitado e con tan gran pavor
​ 
que, se mil vezes podesse morrer,
​  ........................................

​  
  *Dato che la pagina del manoscritto è tagliata e non permette la decifrazione di   alcune lettere, non è  possibile ricostruire il verso in questa fase, nè tantomeno fornire   un conteggio silabico.

III III
​ 
​  e sei muy ben u me dela quitey
​  emendeu fuy e no(n) me q(ui)s falar.
  ca pois ali non morri co(n) pesar.
​  nu(n)ca iamais co(n) pesar morrerey
  que se mil uezes   podesse morrer.

​ 
  E sei muy ben, u me dela quitey,  
​ 
e m’end’eu fuy e non me quis falar,
​  c
a, pois ali non morri con pesar,
​  nunca ia máis con pesar morrerey
  que, se mil vezes podesse morrer,
​  .....................................................

  • letto 507 volte

CANZONIERE B

  • letto 591 volte

Riproduzione fotografica

  • letto 552 volte

Edizione diplomatica

    

​ 
​ 
​  N
outro dia quando meu espedi*
​
  Demha senhor. e quando mouuha hir
​ 
E me non falou nenme quis oyr  
​ 
Tan sen uentura foy que non moiri
​ 
*Que se mil uezes podesse moirer
​ 
Meor coyta mi fora de sofrer

​ 
​  *
​La parola 'espedi' è sottolineata con un tratto di inchiostro        differente; molto probabilmente la sottolineatura è di mano   colocciana.
​  *Colocci marca l'inizio del refrán con un segno di paragrafo.


 
  H ulheu dixi con graça mha senhor
​ 
Catou mu(n) pouco e teuemho en desden.

 
​  p(or) quemi non disse mal nen ben
​  fiq(ue)y coyta de (con) tan g(ra)m pauor
​  *Que se mil vezes podesse.

  
​ 
 *Colocci marca l'inizio del refrán con un segno di paragrafo.

​ 
  E ssey muy ben humeu dela quitey  
​ 
E mendeu foy eno(n)mi quis falar
​ 
Ca pois ali non moiri com pesar 
​  Nunca ia mays (con) pesar moirerey
​  *Que se mil.

  
 
 *Colocci marca l'inizio del refrán con un segno di paragrafo.

  • letto 540 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

I I
​ 
  Noutro dia quando meu espedi
​  Demha senhor. e quando mouuha hir​
​  E me non falou nenme quis oyr
​  Tan sen uentura foy que non moiri
​  Que se mil uezes podesse moirer
​  Meor coyta mi fora de sofrer
​
 

​ 
  Noutro dia, quando m'eu espedi
​ 
de mha senhor e quando m'ouvh a hir,
​ 
e me non falou, nen me quis oyr;
​ 
tan sen ventura foy que non moiri
​  q
ue, se mil vezes podesse moirer,
​ 
meor coyta mi fora de sofrer!

II II

​ 
​  Hulheu dixi con graça mha senhor
​ 
Catou mu(n) pouco e teuemho en desden.
​ 
p(or) quemi non disse mal nen ben
​ 
fiq(ue)y coyta de (con) tan g(ra)m pauor
​  Que se mil vezes podesse.

  
​  Hu lh’eu dixi :«Con graça, mha senhor! »
​ 
catoum’un pouco e teve-mh o en desden;
​ 
porque mi non disse mal nen ben,*
​  fiquey coytad’e con tan gram pavor
​  que, se mil vezes podesse ............
​  .......................................................

​  *Verso ipometro: b9.

III III

 
  Essey muy ben humeu dela quitey  
​ 
E mendeu foy eno(n)mi quis falar
​  Ca pois ali non moiri com pesar
​  Nunca ia mays (con) pesar moirerey
​  Que se mil.

  
​  E ssey muy ben, hu m’eu dela quitey, 
​ 
e m’end’eu foy e non mi quis falar,
​ 
ca, pois ali non moiri com pesar,
​  nunca ia máys com pesar moirerey
  que, se mil ...................................
  ...................................................

  • letto 547 volte
Credits | Contatti | © Sapienza Università di Roma - Piazzale Aldo Moro 5, 00185 Roma T (+39) 06 49911 CF 80209930587 PI 02133771002

Source URL: http://151.100.161.88/?q=laboratorio/tradizione-manoscritta-228