Lirica Medievale Romanza
Published on Lirica Medievale Romanza (http://151.100.161.88)

Home > FOLQUET DE MARSELHA > EDIZIONE > A pauc de chantar no·m recre > Tradizione manoscritta

Tradizione manoscritta

  • letto 268 volte

CANZONIERE A

  • letto 212 volte

Edizione diplomatica

Folqetz demarselha.
A  pauc  de chantar nom recre. P(er) enoi
dels lausengadors. Mas forsa damor
mi rete. Que nom laissa uirar aillors. ta(n)t
sui dels ben amans la flors. aissim te. A
mors pres elfre. que dalres nom soue.
Mas delieis servir aiornal. Caissim pes
cofassoill leial.
A doncs sieu fatz so qeis coue. Car quipot
amar mieills debe. p(er) dreich len eschai la
lauzors. Be men deu eschazer honors. e
sap ben midons et amors. Qieu enre.uas
lieis nom malme. Mas car liclam merce.
Qem des so que mes plus coral.pot esser
q(ue) soten amal.
E qan mi paraula nim ue. Masaill alcor
la resplandors. Dels bels huoills edel dolz
ale. Miuen mesclamens la sabors.siq(ue)
labocham nais doussors. P(er) quieu cre.Eco
nosc qelbe.Qieu dic non ai deme.Anz
mieis desamor natural.Que mainz el
cor pres ostal.
Doncs sui ben fols car nom recre.damar
lieis que bem par follors.puois cautre
bes nom nesdeue. Euei qades creis ma
dolors.Qen mi sol a faich tot son cors
P(er)mafe.mieills maue. Que sofra iasse.
Mondan sitot alieis noncal.Cautre des
 
 samor p(er) cabal.
E pouis aquel iois mi mante. Sim fezes
aitant desocors.Qem deignes retener
 ab se. Gardatz sieu fora des aussors.Q(ue)
sos rics pretz esaualors. Creis en me.S
meillura eue. ab solquil agues lai de
se. Deladolor fera amortal.nos agram
partit p(er)engal.
Pero sil clamarai merce. Del dan quil me
fai edel mal. poisnuill autramors nomi
ual.
 
  • letto 188 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

TABELLA INTERPRETATIVA IN COLONNA

  I
Folqetz demarselha.
A  pauc  de chantar nom recre. P(er) enoi
dels lausengadors. Mas forsa damor
mi rete. Que nom laissa uirar aillors. ta(n)t
sui dels ben amans la flors. aissim te. A
mors pres elfre. que dalres nom soue.
Mas delieis servir aiornal. Caissim pes
cofassoill leial.
Folquetz de Marselha.
A pauc de chantar no·m recre
per enoi dels lausenjadors,
mas forsa d’amor mi rete
que no·m laissa virar aillors,
tant sui dels benamans la flors;
aissi·m te
Amors pres el fre
que d’alres no·m sove
mas de lieis servir a jornal:
c’aissi·m pes c’o fasso·ill leial.
 
A doncs sieu fatz so qeis coue. Car quipot
amar mieills debe. p(er) dreich len eschai la
lauzors. Be men deu eschazer honors. e
sap ben midons et amors. Qieu enre.uas
lieis nom malme. Mas car liclam merce.
Qem des so que mes plus coral.pot esser
q(ue) soten amal.
 
E doncs, s’ieu fatz so que·is cove,
car qui pot amar mieillis de be
per dreich l’en eschai la lauzors,
be m’en deu eschazer honors,
e sap ben midons et amors
qu’ieu en re
vas lieis no·m malme
mas car li clam merce
que·m des so que m’es plus coral:
pot esser que so ten a mal?
 
E qan mi paraula nim ue. Masaill alcor
la resplandors. Dels bels huoills edel dolz
ale. Miuen mesclamens la sabors.siq(ue)
labocham nais doussors. P(er) quieu cre.Eco
nosc qelbe.Qieu dic non ai deme.Anz
mieis desamor natural.Que mainz el
cor pres ostal.
 
E quan mi paraula ni·m ve,
m’assaill al cor la resplandors
 dels bels huoills, e del dolz ale
mi ven mesclamens la sabors,
si qu’e la bocha·m nais doussors
per qu’ieu cre
e conosc que·l be
qu’ieu dic non ai de me,
anz m’ieis de s’amor natural
que m’a inz el cor pres ostal.
 
Doncs sui ben fols car nom recre.damar
lieis que bem par follors.puois cautre
bes nom nesdeue. Euei qades creis ma
dolors.Qen mi sol a faich tot son cors
P(er)mafe.mieills maue. Que sofra iasse.
Mondan sitot alieis noncal.Cautre des
samor p(er) cabal
Doncs sui ben fols car no·m recre
d’amar lieis, que be·m par follors,
puois c’autre bes no·m n’esdeve
e vei c’ades creis ma dolors,
qu’en mi sol a fag tot son cors;
per ma fe
mielhs m’ave
que sofra jasse
mon dan, sitot a lieis no·n cal
c’autra·m des s’amor per cabal
 
E pouis aquel iois mi mante. Sim fezes
aitant desocors.Qem deignes retener
 ab se. Gardatz sieu fora des aussors.Q(ue)
sos rics pretz esaualors. Creis en me.S
meillura eue. ab solquil agues lai de
se. Deladolor fera amortal.nos agram
partit p(er)engal.
 
E puois aquel jois mi mante,
si·m fezes altant de socors
que·m deignes retener ab se,
gardatz s’ieu fora des aussors!
qe sos rics pretz e sa valors
crels en me
meillura e ve
ab sol qu’il agues lo dese
de la dolor fera e mortal,
nos agram partit per engal.
 
Pero sil clamarai merce. Del dan quil me
fai edel mal. poisnuill autramors nomi
ual.
 
Pero si·l clamarai merce
del dan qu’il me fai e del mal
pois nuill autr’ amor no mi vai.
 
  • letto 139 volte

CANZONIERE K

  • letto 220 volte

Edizione diplomatica

  folquet de marseilla.
  A pauc de çantar nom recre. Pe(r) enoi dels la
  useniadors. Mas forsa damor mi rete. Q(ue)
  nom laissa uirar aillors. Tansoi dels ben am
  ans la flors. Aisim te. Amors pres el fre. Que

  daltre nom soue. Mas dellei seruir aiornal.
  Caissim pas cö fassol lial.


  E doncs sieu fas soques coue. Car qui pot a
  mar miels de be. Per dreich len eschai la lau
  sors. Ben men deu eschazer honors. Esab ben
  midonç et amors. Quieu enre. Vas lei nom
  malme. Mas car li clam merce. Q(u)emdes so
  que mes plus coral. Pot esser qeso tan amal.
  E can mi paraula nim ue. Massaill al cor la
  resplandors. Dels bels oills edels douz ale. Mi
  uen mesclamenz la sabors. Si qen laboram o
  nais doulors. Per quieu cre. Econose quel be.
  Quieu dic non ai de me ans mieis desamor
  natural. Que ma inz el cor pres ostal.
  Doncs son ben fols car nom recre. Damar
  leis que bem par follors. Pois cautre bos no(m)
  nes deue. Euei cades creis ma dolors. Q(ue) me
  sol afag tot son cors. Per mafe. Miels ma
  ue. Que per leis sofiera iase. Mon dan sitot a
  leis non cal. Cautra des samor per cabal.
  E puois aquel iois mi mante. Sim fezes ai
  tan de socors. Qem deines retener abse. Gar
  datz sieu fora dels ausors. Qe sos rix pretz esa
  ualors. Creis eme. Meillura eue. Ab sol quil
  agues lo dese. De la dolor fere mortal. Nos a
  gran partit per egal.
  Pero sil clamerai merce. Del dan quil mi fai
  edel mal. Puois nuill autramors nomival.
 
  • letto 275 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

  folquet de marseilla.   Folquet de Marseilla
    I
  A pauc de çantar nom recre. Pe(r) enoi dels la
  useniadors. Mas forsa damor mi rete. Q(ue)
  nom laissa uirar aillors. Tansoi dels ben am
  ans la flors. Aisim te. Amors pres el fre. Que
  daltre nom soue. Mas dellei seuir aiornal.
  Caissim pas cö fassol lial.
  A pauc de çantar no·m recre.
  Per enoi dels lauseniadors,
  mas forsa d'amor mi rete 
  que no·m laissa virar aillors,
  tan soi dels benamans la flors;
  aisi·m te.
  Amors pres el fre
  que d'altre no·m sove.
  Mas de llei servir a iornal:
  c'aissi·m pas c'o fasso·l lial. 
    II
  E doncs sieu fas soques coue. Car qui pot a
  mar miels de be. Per dreich len eschai la lau
  sors. Ben men deu eschazer honors. Esab ben
  midonç et amors. Quieu enre. Vas lei nom
  malme. Mas car li clam merce. Q(u)emdes so
  que mes plus coral. Pot esser qeso ten amal.
  E doncs, s'ieu fas so que·s cove,
  car qui pot amar miels de be
  per dreich l'en eschai la lausors;
  ben men deu eschazer honors,
  e sab ben midonç et Amors
  qu'ieu en re
  vas lei no·m malme.
  Mas car li clam merce
  que·m des so que m'es plus coral:
  pot esser qe so ten a mal? 
    III
  E can mi paraula nim ue. Massaill al cor la
  resplandors. Dels bels oills edels douz ale. Mi
  uen mesclamenz la sabors. Si qen laboram o
  nais doulors. Per quieu cre. Econose quel be.
  Quieu dic non ai de me ans mieis desamor
  natural. Que ma inz el cor pres ostal.
  E can mi paraula ni·m ve,
  m'assaill al cor la replandors
  dels bels oills, e dels douz ale
  mi ven mesclamenz la sabors,
  si qen laboram o nais doulors,
  per qu'ieu cre
  e conose que·l be
  qu'ieu dic non ai de me,
  ans m'ieis de s'amor natural
  que m'a inz el cor pres ostal.
 
  IV 
  Doncs son ben fols car nom recre. Damar
  leis que bem par follors. Pois cautre bos no(m)
  nes deue. Euei cades creis ma dolors. Q(ue) me
  sol afag tot son cors. Per mafe. Miels ma
  ue. Que per leis sofiera iase. Mon dan sitot a leis
  non cal. Cautra des samor per cabal.
  Doncs son ben fols car no·m recre
  d'amar leis, que be·m par follors,
  pois c'autre bos no·m n'esdeve
  e vei c'ades creis ma dolors,
  que me sol a fag tot son cors;
  per ma fe.
  Miels m'ave
  que per leis sofiera iase
  mon dan, sitot a leis no·n cal
  c'autra des s'amor per cabal.
    V
  E puois aquel iois mi mante. Sim fezes ai
  tan de socors. Qem deines retener abse. Gar
  datz sieu fora dels ausors. Qe sos rix pretz esa
  ualors. Creis eme. Meillura eue. Ab sol quil
  agues lo dese. De la dolor fere mortal. Nos a
  gran partit per egal.
  E puois aquel iois mi mante,
  si·m fezes aitan de socors
  qe·m deines retener ab se,
  gardatz s'ieu fora dels ausors!
  Qe sos rix pretz e sa valors
  creis e me
  meillura e ve
  ab sol qu'il agues lo dese
  de la dolor fer'e mortal,
  nos agran partit per egal.
    VI
  Pero sil clamerai merce. Del dan quil mi fai 
  edel mal. Puois nuill autramors nomival.
 
  Pero si·l clamerai merce
  del dan qu'il mi fai e del mal
  puois nuill autr'amors no mi val.
 
  • letto 193 volte
Credits | Contatti | © Sapienza Università di Roma - Piazzale Aldo Moro 5, 00185 Roma T (+39) 06 49911 CF 80209930587 PI 02133771002

Source URL: http://151.100.161.88/?q=laboratorio/tradizione-manoscritta-1124