 |
 |
Atre(n)tan dei ben cantar finamen. QAnbe malbre emnon ric pensamen. De lei qals es acui mautrei emdo. Tan lan qar ual part las plasenz qeso. Qendreg damor tei(n)g chascuna men. Eqar nosai autrel mon tan presan. Deqeu preses plazer iazen baissan. Qeno uoill ges nul frug asaborar. P(er) qe lo dolz metornes en amar. |
 |
E Qui fai tot debe qan pot s(er)uen. Sidonz sego(n) qel dretz damor despo(n). Segur len pot qerre loquiza(r)don. Ezillen deu befar sil dreg nente(n). per qeu enprec midonz me(r)ce clama(n)z. Qep(er) nul dreg guizardo noil deman. Qar il ual tan qenos pot ega lar. Negus s(er)uirs alseu guiza(r)donar. |
| I | I |
| Atre(n)tan dei ben cantar finamen. | Atrentan dei ben cantar finamen. |
| III | III |
| QAnbe malbre emnon ric pensamen. De lei qals es acui mautrei emdo. Tan lan qar ual part las plasenz qeso. Qendreg damor tei(n)g chascuna men. Eqar nosai autrel mon tan presan. Deqeu preses plazer iazen baissan. Qeno uoill ges nul frug asaborar. P(er) qe lo dolz metornes en amar. |
Qan be m'albre eu mon ric pensamen De lei quals es a cui m'autrei em do, Tan l’an, qar val part las plasenz qe so, Q'en dreg d'amor teing chascuna men, E qar no sai autr'el mon tan presan De qeu preses plazer, iazen, baissan; Q’e no voill ges nul frug asaborar, Per qe lo dolz me tornes en amar. |
| V | V |
| E Qui fai tot debe qan pot s(er)uen. Sidonz sego(n) qel dretz damor despo(n). Segur len pot qerre loquiza(r)don. Ezillen deu befar sil dreg nente(n). per Qeu enprec midonz me(r)ce clama(n)z. Qep(er) nul dreg Guizardo noil deman. Qar il ual tan qenos pot ega lar. Negus s(er)uirs alseu guiza(r)donar. |
E qui fai tot de be qan pot, serven si donz, segon qel dretz d'amor despon, Segur l'en pot qerre lo quizardon, E zi ll’en deu be far, sil dreg n'enten; Per q'eu en prec mi donz, merce clamanz, Que per nul dreg guizardo no·il deman: Qar il val tan, qe nos pot egalar Negus servirs al seu guizar donar. |
  |
|
 |
A Tretan dou ben chantar finamen. Dinu(er)n co(n) fatz destiu segon rason. P(er) cab lo freitz uoill far gaia canson. Que sen pascor de cha(n)- tar cor mi p(re)n. Quar la rosa senbla lei d(e) cui chan. Aultre si es la neus del sieu senblan. P(er) que nandos deu p(er) samor chantar. Ta(n)t fo- rt mi fan la rosa el neus menbrar. |
  |
Sobre totz am domna pro evalen. Do(n)ma mestier ric cor totas sason. En ben amar qar me sura semon. Com aia cor segon los faitz conpren. Ecar enpris tal amor co(n)quenan. Que de sotz minan domnas tuit laman. Cor ai quels fins uensa de ben amar. Els pl(us) ua- lenz seu posc de miels afar. |
 |
Quan ben malbir emo(n) ric pensamen. Dellei qual ses aqui mautrei emdon. Tan lamquar ual part las plasenz q(ue) son. Q(ue)n dreg damor tenc chascunen men. Equar no(n) sai autren montan p(re)sen. De qui enpreses plaser iauzen baisen. no(n) uoill ges nuls frautz asaborar. P(er) que lo dolz no tornes enamar. |
 |
Miralz asir quar trop mi son nosen. Ablei qui(m) fai languir ensa p(ri)son. Equan mirason cors esa fason pensan quals es pauc presa mon turmen. Edoncs li uan los oillz del cor baiss an. Lorgoill p(er) que met mamor ensoan. Ta(n) miten uil etan si ten encar. Quar uiu d(e) p(re)tz ede brutat sespar. |
 |
E qui fai tot qan pot de ben siruen. Segon sidonz quel dretz damor despon. Segur le(n) pot querre lo gueserdon. Esi len deu ben far sil dretz me(n)ten. P(er) q(ue)u enprec midonz merce cla man. Q(ue) p(er) nuill dretz gueserdon nol deman. Quar il ual tan que nes pot engalar. Negun seruir al seu genser donar. |
 |
Sacol soleill es fassa quan resblan. Autras clardatz uai de pretz es fasen. Autras do(m)pnas la co(n)tessam cors quar. Sil de rodes es ma do mnes fassar. |
 |
La comtessa nom deu ges asirar sieu am ni pretz lei don sui hom senspar. |
| I | I |
| A Tretan dou ben chantar finamen. Dinu(er)n co(n) fatz destiu segon rason. P(er) cab lo freitz uoill far gaia canson. Que sen pascor de cha(n)- tar cor mi p(re)n. Quar la rosa senbla lei d(e) cui chan. Aultre si es la neus del sieu senblan. P(er) que nandos deu p(er) samor chantar. Ta(n)t fo- rt mi fan la rosa el neus menbrar. |
Atretan dou ben chantar finamen D'inuern con fatz d'estiu, segon rason, Per c'ab lo freitz voill far gaia canson, Que sen pascor de chantar cor mi pren, Quar la rosa senbla lei de cui chan, Aultresi es la neus del sieu senblan: Per qu'en andos deu per s'amor chantar; Tant fort mi fan la rosa el neus menbrar. |
| II | II |
| Sobre totz am domna pro evalen. Do(n)ma mestier ric cor totas sason. En ben amar qar me sura semon. Com aia cor segon los faitz conpren. Ecar enpris tal amor co(n)quenan. Que de sotz minan domnas tuit laman. Cor ai quels fins uensa de ben amar. Els pl(us) ua- lenz seu posc de miels afar. |
Sobre totz am domna prò e valen, Don m'a mestier ric cor totas sason En ben amar, qar mesura semon C’om aia cor segon los faitz c’on pren; E car en pris tal amor conqu'enan, Que de sotz mi n'an, domnas, tuit l’aman, Cor ai quels fins vensa de ben amar, Els plus valens, s'eu posc, de miels a far. |
| III | III |
| Quan ben malbir emo(n) ric pensamen. Dellei qual ses aqui mautrei emdon. Tan lamquar ual part las plasenz q(ue) son. Q(ue)n dreg damor tenc chascunen men. Equar no(n) sai autren montan p(re)sen. De qui enpreses plaser iauzen baisen. no(n) uoill ges nuls frautz asaborar. P(er) que lo dolz no tornes enamar. |
Quan ben m'albir e mon ric pensamen De-llei quals es a qui m'autrei em don, Tan l’am, qar val part las plasenz que son, Qu'en dreg d'amor tenc chascun en men, E quar non sai autr' en mon tan presen De qu'ie'n preses plaser, iauzen, baisen; Qeu non voill ges nuls frautz asaborar, Per que lo dolz no tornes en amar. |
| IV | IV |
| Miralz asir quar trop mi son nosen. Ablei qui(m) fai languir ensa p(ri)son. Equan mirason cors esa fason pensan quals es pauc presa mon turmen. Edoncs li uan los oillz del cor baiss an. Lorgoill p(er) que met mamor ensoan. Ta(n) miten uil etan si ten encar. Quar uiu d(e) p(re)tz ede brutat sespar. |
Miralz asir, quar trop mi son nosen Ab lei quim fai languir en sa prison, E quan mira son cors e sa fason, Pensan quals es, pauc presa mon turmen; E doncs li van los oillz del cor baissan L'orgoill per que met m'amor en soan: Tan mi ten vil e tan si ten en car, Quar viu de pretz e de brutat ses par. |
| V | V |
| E qui fai tot qan pot de ben siruen. Segon sidonz quel dretz damor despon. Segur le(n) pot querre lo gueserdon. Esi len deu ben far sil dretz me(n)ten. P(er) q(ue)u enprec midonz merce cla man. Q(ue) p(er) nuill dretz gueserdon nol deman. Quar il ual tan que nes pot engalar. Negun seruir al seu genser donar. |
E qui fai tot qan pot de ben, sirven segon si donz, quel dretz d'amor despon, Segur l'en pot querre lo gueserdon, E si l’en deu ben far, sil dretz m'enten; Per qu'eu en prec mi donz, merce claman, Que per nuill dretz gueserdon nol deman: Quar il val tan, que nes pot engalar Negun servir al seu genser donar. |
| VI | VI |
| Sacol soleill es fassa quan resblan. Autras clardatz uai de pretz es fasen. Autras do(m)pnas la co(n)tessam cors quar. Sil de rodes es ma do mnes fassar. |
Sa col soleill esfassa, quan resblan, Autras clardatz, vai de pretz esfasen Autras dompnas la contess'am cors quar, Sil de Rodes, es ma domn esfassar. |
| VII | VII |
| La comtessa nom deu ges asirar sieu am ni pretz lei don sui hom senspar. |
La comtessa no.m deu ges asirar, S’ ieu am ni pretz lei don sui hom sens par. |
 |
 |
Atretan dou ben chantar finamen. Din- vern confatz destiu segon rason. P(er) cab lofretz uoill far gaia zanzon. Que sen pascor de chantar cor mi pren. Quar la ro sa senbla lei de cui chan. Aultre si es la neus del seu semblan. P(er) que nandos deu per sam or chantar. Tant fort mi fan la rosa el ne us menbrar. |
 |
Sobre totz am domna pro eualen. Do(n) ma mestier ric cor totas sason. En ben amar quar mesura semon. Com aia cor segon los faig conpren. Ecar en pris talamor conquenan. Que desotz minan domnas tu It laman. Cor ai quels fins uensa de ben a mar. els plus ualens seuposc de meils a far. |
 |
Quan ben malbir emon ric pensame(n). Del lei qual ses aqui mautrei emdon. Tan lam quar ual part las plasenz que son. Quen dreg damor tenc chascunen men. Equar n(on) sai autren montan presan. De quien pre ses plaiser zauzen baisan. Qeu no(n) uoillges nuills fruitz asaborar. P(er) q(u)e lo dolz no tor- nes en amar. |
 |
Mirals asir quar trop mi son nosen. Ab lei qim fai languir en sapreson. Et quan mira son cors esa fason. Pensan quals es pauc presa mon turmen. Edoncs liuan los oillz del cor baissan. Lorguoill per que met mamor en soan. Tan mi ten uil etan si te(n) enquar. Quar uiu de pretz ede brutat se- spar. |
 |
Equi fai tot qan pot de ben siruen. Sego(n) sidonz quel dretz damor despon. Segurlen pot querre logersedon. Esilen deu ben far sil dretz nenten. P(er) queu en prec midonz merce claman. Que per nuail dreg ges eidon nol deman. Qual il ual tan q(ue) nos pot egalar. Negun seruir al seugenser donar. |
 |
Sacol solleill es fassa quan resblan. au tras clardatz uai de pretz es fasen. Autras domnas la contesam cors quar. Sil de ro des es madompnes fassar. |
 |
La contessa nom deu ges asirar. Sieu am ni pretz lei don sui hom sens par. |
| I | I |
| Atretan dou ben chantar finamen. Din- vern confatz destiu segon rason. P(er) cab lofretz uoill far gaia zanzon. Que sen pascor de chantar cor mi pren. Quar la ro sa senbla lei de cui chan. Aultre si es la neus del seu semblan. P(er) que nandos deu per sam or chantar. Tant fort mi fan la rosa el ne us menbrar. |
Atretan dou ben chantar finamen D'invern con fatz d'estiu, segon rason, Per c'ab lo fretz voill far gaia zanzon, Que sen pascor de chantar cor mi pren, Quar la rosa senbla lei de cui chan, Aultresi es la neus del seu semblan: Per qu'en andos deu per s'amor chantar; Tant fort mi fan la rosa el neus menbrar. |
| II | II |
| Sobre totz am domna pro eualen. Do(n) ma mestier ric cor totas sason. En ben amar quar mesura semon. Com aia cor segon los faig conpren. Ecar en pris talamor conquenan. Que desotz minan domnas tu It laman. Cor ai quels fins uensa de ben a mar. els plus ualens seuposc de meils a far. |
Sobre totz am domna prò e valen, Don m'a mestier ric cor totas sason En ben amar, quar mesura semon C’om aia cor segon los faig c’on pren; E car en pris tal amor conqu'enan, Que de sotz mi n'an, domnas, tuit l’aman, Cor ai quels fins vensa de ben amar, Els plus valens, s'eu posc, de meils a far. |
| III | III |
| Quan ben malbir emon ric pensame(n). Del lei qual ses aqui mautrei emdon. Tan lam quar ual part las plasenz que son. Quen dreg damor tenc chascunen men. Equar n(on) sai autren montan presan. De quien pre ses plaiser zauzen baisan. Qeu no(n) uoillges nuills fruitz asaborar. P(er) q(u)e lo dolz no tor- nes en amar. |
Quan ben m'albir e mon ric pensamen De-llei quals es a qui m' autrei em don, Tan l’am, quar val part las plasenz que son, Qu'en dreg d'amor tenc chascun en men, E quar non sai autr'en mon tan presan De qu'ie'n preses plaiser, zauzen, baisan; Q’eu non voill ges nuills fuitz asaborar, Per que lo dolz no tornes en amar. |
| IV | IV |
| Mirals asir quar trop mi son nosen. Ab lei qim fai languir en sapreson. Et quan mira son cors esa fason. Pensan quals es pauc presa mon turmen. Edoncs liuan los oillz del cor baissan. Lorguoill per que met mamor en soan. Tan mi ten uil etan si te(n) enquar. Quar uiu de pretz ede brutat se- spar. |
Miralz asir, quar trop mi son nosen Ab lei qim fai languir en sa preson, Et quan mira son cors e sa fason, Pensan quals es, pauc presa mon turmen; E doncs li van los oillz del cor baissan L'orgoill per que met m'amor en soan: Tan mi ten vil e tan si ten en quar, Quar viu de pretz e de brutat ses par. |
| V | V |
| Equi fai tot qan pot de ben siruen. Sego(n) sidonz quel dretz damor despon. Segurlen pot querre logersedon. Esilen deu ben far sil dretz nenten. P(er) queu en prec midonz merce claman. Que per nuail dreg ges eidon nol deman. Qual il ual tan q(ue) nos pot egalar. Negun seruir al seugenser donar. |
qui fai tot qan pot de ben, sirven segon si donz, quel dretz d'amor despon, Segur l'en pot querre lo gersedon, E si l’en deu ben far, sil dretz n'enten; Per qu'eu en prec mi donz, merce claman, Que per nuaill dreg geserdon nol deman: Qual il val tan, que nos pot egalar Negun servir al seu genser donar. |
| VI | VI |
| Sacol solleill es fassa quan resblan. au tras clardatz uai de pretz es fasen. Autras domnas la contesam cors quar. Sil de ro- des es madompnes fassar. |
Sa col solleill esfassa, quan resblan, Autras clardatz, vai de pretz esfasen Autras domnas la contess' am cors quar, Sil de Rodes, es ma dompn esfassar. |
| VII | VII |
| La contessa nom deu ges asirar. Sieu am ni pretz lei don sui hom sens par. |
La contessa no.m deu ges asirar, S’ieu am ni pretz lei don sui hom sens par. |
 |
 |
Atretan dou ben chantar fina- men. Dinuern confatz destiu se- gon rason. Per cab lo fretz uoill far gaia qanson. Que sen pascor. de chantar cor mj pren. Quar la rosa senbla lei de cui chan. Aultre- si es la neus del seu semblan. Per que na(n) dos deu per samor chantar. Tant fort mi fan la rosa el neus membrar. |
 |
Sobre totz am domna pro e ualen. Don ma mestrier ric cors totas sason. En ben amar quar me sura semon. Com aia cor seg- on los faiz compren. Ecar en pris talamor conquenan. Que desotz minan domnas tuit lama(n). Cor ai quels fins uensa de ben amar. Els plus ualens seu posc de meils afar. |
  |
Quan ben malbir emon ric pensamen. Del lei qual ses aqui mautrei em do(n). Tan lam quar ual part las plazens que son quen dreg damor tenc chascu nie(n) nen. E quar n(on) sai autre(n) montan presan. De qui en preses plaiser zauzen baisen. Qeu non uoill ges nuills fruitz a saborar. Per que lo dolz ne tornes en amar. |
 |
Miralz asir quar trop mi son nosen. Ab lei qim fai languir en sa preson. Et quan mira son cors e sa fason. Pensan quals es pauc presa mon turmen. E doncs liua(n) los oillz del cor baissan. Lorguoill perque met mamor en soan. Tan mi ten uil e tan si ten en quar. Quar uiu de pretz e de brutatz sespar. |
 |
E qui fai tot qan pot de ben sir uen. Segon si donz quel dretz damor despon. Segur len pot quer re logersedo(n). Esi len deu ben far si dretz nenten. Per queu en prec midonz merce claman. Que per nuail dreg ges erdon nol deman. Qual il ual tan q(ue) nos pot egalar negun seruir al seu genser donar. |
 |
Sa col solleill es fassa quan res blan. Autras clardatz uai de pretz es fasen. Autras domnas la contesam cors quar. Sil de rodes es ma dompnes fassar. |
 |
La comtessa nom deu ges asi- rar. Sieu am ni pretz lei don sui hom sems par. |
| I | I |
| Atretan dou ben chantar fina- men. Dinuern confatz destiu se- gon rason. Per cab lo fretz uoill Far gaia qanson. Que sen pascor. De chantar cor mj pren. Quar la Rosa senbla lei de cui chan. Aultre- si es la neus del seu semblan. Per que na(n) dos deu per samor Chantar. Tant fort mi fan la Rosa el neus membrar. |
Atretan dou ben chantar finamen D'invern con fatz d'estiu, segon rason, Per c'ab lo fretz voill far gaia qanzon, Que sen pascor de chantar cor mi pren, Quar la rosa senbla lei de cui chan, Aultresi es la neus del seu semblan: Per qu'en andos deu per s'amor chantar; Tant fort mi fan la rosa el neus membrar. |
| II | II |
| Sobre totz am domna pro e ualen. Don ma mestrier ric cors Totas sason. En ben amar quar Me sura semon. Com aia cor seg- on los faiz compren. Ecar en Pris talamor conquenan. Que desotz minan domnas tuit lama(n). Cor ai quels fins uensa de ben amar. Els plus ualens seu posc de meils afar. |
Sobre totz am domna prò e valen, Don m'a mestier ric cors totas sason En ben amar, quar mesura semon C’om aia cor segon los faiz c’on pren; E car en pris tal amor conqu'enan, Que de sotz mi n'an, domnas, tuit l’aman, Cor ai quels fins vensa de ben amar, Els plus valens, s'eu posc, de meils a far. |
| III | III |
| Quan ben malbir emon ric pensamen. Del lei qual ses aqui mautrei em do(n). Tan lam quar ual part las plazens que son quen dreg damor tenc chascu nie(n) nen. E quar n(on) sai autre(n) montan presan. De qui en preses plaiser zauzen baisen. Qeu non uoill ges nuills fruitz a saborar. Per que lo dolz ne tornes en amar. |
Quan ben m'albir e mon ric pensamen De-llei quals es a qui m'autrei em don, Tan l’am, quar val part las plazens que son, Qu'en dreg d' amor tenc chascun iennen, E quar non sai autr'en mon tan presan De qu'ie'n preses plaiser, zauzen, baisen; Q’eu non voill ges nuills fuitz asaborar, Per que lo dolz no tornes en amar. |
| IV | IV |
| Miralz asir quar trop mi son nosen. Ab lei qim fai languir en sa preson. Et quan mira son cors e sa fason. Pensan quals es pauc presa mon turmen. E doncs liua(n) los oillz del cor baissan. Lorguoill perque met mamor en soan. Tan Mi ten uil e tan si ten en quar. Quar uiu de pretz e de brutatz sespar. |
Miralz asir, quar trop mi son nosen Ab lei qim fai languir en sa preson, Et quan mira son cors e sa fason, Pensan quals es, pauc presa mon turmen; E doncs li van los oillz del cor baissan L'orguoill per que met m' amor en soan: Tan mi ten vil e tan si ten en quar, Quar viu de pretz e de brutatz ses par. |
| V | V |
| E qui fai tot qan pot de ben sir- uen. Segon si donz quel dretz damor despon. Segur len pot quer re logersedo(n). Esi len deu ben far si dretz nenten. Per queu en prec midonz merce claman. Que per nuail dreg ges erdon nol deman. Qual il ual tan q(ue) nos pot egalar negun seruir al seu genser donar. |
E qui fai tot qan pot de ben, sirven segon si donz, quel dretz d'amor despon, Segur l'en pot querre lo gersedon, E si l’en deu ben far, sil dretz n'enten; Per qu'eu en prec mi donz, merce claman, Que per nuaill dreg geserdon nol deman: Qual il val tan, que nos pot egalar Negun servir al seu genser donar. |
| VI | VI |
| Sa col solleill es fassa quan res blan. Autras clardatz uai de pretz es fasen. Autras domnas la contesam cors quar. Sil de rodes es ma dompnes fassar. |
Sa col solleill esfassa, quan resblan, Autras clardatz, vai de pretz esfasen Autras domnas la contes'am cors quar, Sil de Rodes, es ma dompn esfassar. |
| VII | VII |
| La comtessa nom deu ges asi- rar. Sieu am ni pretz lei don sui hom sems par. |
La comtessa no.m deu ges asirar, S’ieu am ni pretz lei don sui hom sems par. |