Lirica Medievale Romanza
Published on Lirica Medievale Romanza (http://151.100.161.88)

Home > IACOPONE DA TODI > EDIZIONE > Assai m'esforço ad guadagnare > Tradizione manoscritta > Ms. Angelica 2216

Ms. Angelica 2216

  • letto 322 volte

Riproduzione fotografica

  • letto 252 volte

Edizione diplomatica

ASsai mesforço ad guadagna(r)e. selsapesse (con)s(er)uare.
Religioso siso stato. lo(n)go tiempo o p(ro)cacciato.
et aiolo si (con)s(er)uato. ke nulla cosa nepo mustrare.
Stato so en lectione. esforçato en oratione.
mal soffe(r)to alla staione. et alpoue(r) satesfare.
Stato so en obedença. poue(r)tate (et) soferença.
castetate adue enpiacença. secu(n)do elpoue(r)o mio affa(r)e.
Et molta fame sostenia. freddo (et) caldo sofferia.
pelegrino enlongauia. assaime paruto. dandare.
Assai me leuo ad matutino. (et) allofitio diuino.
te(r)ça. nona.(et) uesp(er)tino. (et) po (con)pieta sto ad ueghiare.
Et uil cosa me si adicta. alcor passa la saiecta.
et la lengua mia sta ricta. ad uole(r) fuoco iectare.
Or uedete elguada(n)gnato. co so ricco (et) adasiato.
ke u(n)pa(r)la(r)e masi tu(r)bato. capenaipoço p(er)dona(r)e.
  • letto 334 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

I
ASsai mesforço ad guadagna(r)e. selsapesse (con)s(er)uare.
Assai m’esforço ad guadagnare,
se ‘l sapesse conservare!
II
Religioso siso stato. lo(n)go tiempo o p(ro)cacciato.
et aiolo si (con)s(er)uato. ke nulla cosa nepo mustrare.
Religioso sì so' stato,
longo tiempo ò procacciato,
et aiolo sì conservato
ke nulla cosa ne pò mustrare.
III
Stato so en lectione. esforçato en oratione.
mal soffe(r)to alla staione. et alpoue(r) satesfare.
Stato so’ en lectione,
esforçato en oratione,
mal sofferto alla staione
et al pover satesfare.
IV
Stato so en obedença. poue(r)tate (et) soferença.
castetate adue enpiacença. secu(n)do elpoue(r)o mio affa(r)e.
Stato so’ en obediença,
povertate et sofferença;
castetate adve en piacença,
secundo el povero mio affare.
V
Et molta fame sostenia. freddo (et) caldo sofferia.
pelegrino enlongauia. assaime paruto. dandare.
Et molta fame sostenia,
freddo et caldo sofferia;
pelegrino en longa via
assai m’è paruto d’andare.
VI
Assai me leuo ad matutino. (et) allofitio diuino.
te(r)ça. nona.(et) uesp(er)tino. (et) po (con)pieta sto ad ueghiare.
Assai me levo ad matutino
et all’offitio divino;
terça, nona et vespertino
et, po’ con pietà, sto ad veghiare.
VII
Et uil cosa me si adicta. alcor passa la saiecta.
et la lengua mia sta ricta. ad uole(r) fuoco iectare.
Et vil cosa me sia dicta,
al cor passa la saiecta;
et la lengua mia sta ricta
ad voler fuoco iectare.
VIII
Or uedete elguada(n)gnato. co so ricco (et) adasiato.
ke u(n)pa(r)la(r)e masi tu(r)bato. capenaipoço p(er)dona(r)e.
Or vedet ‘l guadangnato,
co’ so’ ricco et adasiato,
ke un parlare m’à sì turbato
c’a pena i poço perdonare.
  • letto 349 volte
Credits | Contatti | © Sapienza Università di Roma - Piazzale Aldo Moro 5, 00185 Roma T (+39) 06 49911 CF 80209930587 PI 02133771002

Source URL: http://151.100.161.88/?q=laboratorio/ms-angelica-2216-26