Lirica Medievale Romanza
Published on Lirica Medievale Romanza (http://151.100.161.88)

Home > DON DENIS > EDIZIONE > Vi oj' eu cantar d' amor > Tradizione manoscritta > CANZONIERE V

CANZONIERE V

  • letto 276 volte

Edizione diplomatica


 
 
  Uy oieu cantar damor
    en hu(n) fremoso uirgeu
    hunha fremosa pastor que a o parecer seu
    ia mays nu(n)ca lhi par ui
    epor endrei lhassy
    senhor por uosso uou eu
 
   Tornou sanhuda en ton
    quando mestoyu diz(er)
    edissideu(os) uaro(n)
    que(n) u(os) foy aq(ui) trager
    p(er)a mirdes destoruar
    du digaq(ue)ste cantar
    q(uan) fez que(n) sey be(n) q(ue)rer
 
  Poys q(ue)me ma(n)dades hir
   dixilheu senh(or) hir mey
    mays ia u(os) ei de s(er)uir
    senp(re) p(or) uossan darey
    ca uossamor me* forçou
    assy q(ue) p(or) uosso uou
    cuio senpreu ia serey  
  Diz ela no(n) u(os) ten prol
   esso q(ue) dizedes nen
    mi praz deo oyr sol
    an tey noie pesar en
    ca meu coraço(n) no(n) e
    ne(n) sera p(er) bo(n)a fe ]se[
    se no(n) no q(ue)ro ben 
 
  Neno meu dixi lheu ia
    senhor no(n) sse p(ar)tira
    de uos p(or) cuio sel ten
 
 
 
  O meu dissela sera
    hu foy semp(re) hu esta
    ede uos no(n) curo ren
  • letto 195 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

  I
  Uy oieu cantar damor
    en hu(n) fremoso uirgeu
    hunha fremosa pastor que a o parecer seu
    ia mays nu(n)ca lhi par ui
    epor endrei lhassy
    senhor por uosso uou eu
  Vy oi’eu cantar d’amor
  en hun fremoso virgeu
  hunha fremosa pastor, 
  que ao parecer seu
  ia máys nunca lhi par vi;
  e por én drei lh’assy:
  “Senhor, por vosso vou eu”. 
 
  II
   Tornou sanhuda en ton
    quando mestoyu diz(er)
    edissideu(os) uaro(n)
    que(n) u(os) foy aq(ui) trager
    p(er)a mirdes destoruar
    du digaq(ue)ste cantar
    q(uan) fez que(n) sey be(n) q(ue)rer
  Tornou sanhuda enton
  quando m’est’oyu dizer,
  e diss’: “Ide-vos, varon!
  Quen vos foy aqui trager
  pera m’irdes destorvar
  du dig’aqueste cantar
  quan fez quen sey ben querer?”. 
 
  III
  Poys q(ue)me ma(n)dades hir
   dixilheu senh(or) hir mey
    mays ia u(os) ei de s(er)uir
    senp(re) p(or) uossan darey
    ca uossamor me* forçou
    assy q(ue) p(or) uosso uou
    cuio senpreu ia serey  
  “Poys que me mandades hir”,
  dixi-lh’eu, “senhor, hir-m’-ey;
  mays ia vos ei de servir
  senpr’e por voss’andarey,
  ca voss’amor me forçou
  assy que por vosso vou,
  cuio senpr’eu ia serey”. 
 
  IV
  Diz ela no(n) u(os) ten prol
   esso q(ue) dizedes nen
    mi praz deo oyr sol
    an tey noie pesar en
    ca meu coraço(n) no(n) e
    ne(n) sera p(er) bo(n)a fe ]se[
    se no(n) no q(ue)ro ben 
  Diz ela: “Non vos ten prol
  esso que dizedes, nen
  mi praz de o oyr sol,
  ant’ey noi’e pesar én,
  ca meu coraçon non é
  nen sera, per bona fe,
  senon no quero ben”. 
 
  V
  Neno meu dixi lheu ia
    senhor no(n) sse p(ar)tira
    de uos p(or) cuio sel ten
  “Nen o meu”, dixi-lh’eu, “ia,
  senhor, non sse partirá
  de vós, por cuio s’el ten”. 
 
  VI
  O meu dissela sera
    hu foy semp(re) hu esta
    ede uos no(n) curo ren
  “O meu”, diss’ela, “sera
  hu foy sempr’e hu está,
  e de vós non curo ren”. 
 

 

  • letto 193 volte

Riproduzione fotografica


  • letto 293 volte
Credits | Contatti | © Sapienza Università di Roma - Piazzale Aldo Moro 5, 00185 Roma T (+39) 06 49911 CF 80209930587 PI 02133771002

Source URL: http://151.100.161.88/?q=laboratorio/canzoniere-v-403