Lirica Medievale Romanza
Published on Lirica Medievale Romanza (http://151.100.161.88)

Home > DON DENIS > EDIZIONE > O que vus nunca cuydey a dizer > Tradizione manoscritta

Tradizione manoscritta

  • letto 299 volte

CANZONIERE B

  • letto 250 volte

Edizione diplomatica


 
 
  O q(ue)u(os) nu(n)ca cuydey a dizer
  Co(n) gram coyta senhor uolo direy
  Por q(ue) me ueio ia por uos moirer
  Ca sabedes q(ue) nu(n)ca. u(os) faley
  De comome mataua uossamor
  Ca sabe d(eu)s ben. q(ue) doutra senhor
  Que eu no(n) auya miu(os) chamei  
 
 
  E Todaq(ue)sto mi fez faz(er).
  O muy gra(n) medo q(ue) eu de uos ei
  E desi p(or)u(os) dar a ente(n)der
  Que p(or) outra moiria de q(ue) ei
  Ben sabe d(eu)s mui peq(ue)no pauor
  E de soy mays fremosa mha senhor
  Se me matardes be(n)uolo busq(ue)y  
 
 
  E creede q(ue) auey prazer
  De me matardes poys eu certo sey

 
 
 
 
 
  Que esso pouco q(ue) ei de uiue
  Que ne(n) hu(n) p(ra)zer nu(n)ca ueerey
  E p(or) q(ue) soo desto sabedor
  Semi q(ui)s(er)des dar/morte senh(or)
  P(or) gram mercee uolo teirei

  • letto 195 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

  I
  O q(ue)u(os) nu(n)ca cuydey a dizer
  Co(n) gram coyta senhor uolo direy
  Por q(ue) me ueio ia por uos moirer
  Ca sabedes q(ue) nu(n)ca. u(os) faley
  De comome mataua uossamor
  Ca sabe d(eu)s ben. q(ue) doutra senhor
  Que eu no(n) auya miu(os) chamei  
  O que vos nunca cuydey a dizer,
  con gram coyta, senhor, vo-lo direy
  porque me veio ia por vós moirer,
  ca sabedes que nunca vos faley
  de como me matava voss’amor,
  ca sabe Deus ben que d’outra senhor
  que eu non avya mi vos chamei. 
 
  II
  E Todaq(ue)sto mi fez faz(er).
  O muy gra(n) medo q(ue) eu de uos ei
  E desi p(or)u(os) dar a ente(n)der
  Que p(or) outra moiria de q(ue) ei
  Ben sabe d(eu)s mui peq(ue)no pauor
  E de soy mays fremosa mha senhor
  Se me matardes be(n)uolo busq(ue)y  
  E tod’aquesto mi fez fazer
  o muy gran medo que eu de vós ei,
  e des i por vos dar a entender
  que por outra moiria, de que ei,
  ben sabe Deus, mui pequeno pavor;
  e des oymays, fremosa mha senhor,
  se me matardes, ben vo-lo busquey. 
 
  III
  E creede q(ue) auey prazer
  De me matardes poys eu certo sey
 
  Que esso pouco q(ue) ei de uiue
  Que ne(n) hu(n) p(ra)zer nu(n)ca ueerey
  E p(or) q(ue) soo desto sabedor
  Semi q(ui)s(er)des dar/morte senh(or)
  P(or) gram mercee uolo teirei 
 
  E creede que avey prazer
  de me matardes, poys eu certo sey
  que, esso pouco que ei de vive,
  que nen hun prazer nunca veerey;
  e, porque soo desto sabedor,
  se mi quiserdes dar morte, senhor,
  por gram mercee vo-lo teirei.

 

  • letto 185 volte

Riproduzione fotografica

  • letto 325 volte

CANZONIERE T

  • letto 289 volte

Edizione diplomatica


 
 
 
 
 
  [O] que u(os) nunca cuydeya di
 
 
 
 
 
 
  zer./con gram coyta senho   [u]olo
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
  faley / de como me mataua 
 
 
 
 
 
 
  mor/ ca sabe de(us) ben. que 
 
 
 
 
 
 
 
  senhor/ que eu non au
 
 
 
 
 
  mey. /
  E todaq(ue)sto mi fez fa[z] *
  deuos ei / e desi p(or) u[os] 
  morria de q(ue) ei / be(n) 
  uor / e de soy mays fre
        me matardes be(n) uolo bus  
 
  E creedes q(ue) auey p(ra)zer / deme m
  eu certo sey / q(ue) esso pouco q(ue)ei de 
  hu(n) p(ra)zer nu(n)ca ueerey / ep(or) q(ue) soo de[s] 
  semi q(ui)s(er)des dar morte senh(or) / p(or) g(ra)m
  uolo terrey. /
  • letto 181 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

  I
  [O] que u(os) nunca cuydeya di
  zer./con gram coyta senho   [u]olo 
 
  faley / de como me mataua 
  mor/ ca sabe de(us) ben. que 
  senhor/ que eu non au
  mey. / 
 
  O que vos nunca cuydey a dizer, 
  con gram coyta, senho     vo-lo
                                              faley  
  de como me matava            mor, 
  ca sabe Deus ben que               senhor 
  que eu non au                        mey. 
  
  II
  E todaq(ue)sto mi fez fa[z] *
  deuos ei / e desi p(or) u[os] 
  morria de q(ue) ei / be(n) 
  uor / e de soy mays fre
        me matardes be(n) uolo bus 
  E tod’aquesto mi fez faz
                                             de vós ei, 
  e des i por vos
                         morria, de que ei,
  ben                                            vor;
  e des oymays, fre
       me matardes, ben vo-lo bus
 
  III
  E creedes q(ue) auey p(ra)zer / deme m
  eu certo sey / q(ue) esso pouco q(ue)ei de 
  hu(n) p(ra)zer nu(n)ca ueerey / ep(or) q(ue) soo de[s] 
  semi q(ui)s(er)des dar morte senh(or) / p(or) g(ra)m
  uolo terrey. /
  E creedes que avey prazer  
  de me m                       eu certo sey  
  que, esso pouco que ei de 
                 hun prazer nunca veerey; 
  e, porque soo des
  se mi quiserdes dar morte, senhor, 
  por gram              vo-lo terrey.  
 

 

  • letto 229 volte

Riproduzione fotografica

  • letto 301 volte

CANZONIERE V

  • letto 280 volte

Edizione diplomatica

 
 
  O q(ue) u(os) nu(n)ca cuydey a dizer
    con gram coyta senhor uolo direy
    por que me ueio ia por uos morrer
    ca la bedes que nunca u(os) faley
    de como me mataua uossa mor
    ca sabe de(us) ben que doutra senhor
    que eu no(n) auya mi u(os) chamey  
 
 
 
  E todaq(ue)sto mi fez faz(er)
    o mui g(ra)m medo q(ue) eu deuos ei
    edesi p(or) u(os) dar aentender   
    q(ue) p(or) outra morria de q(ue) ei
    be(n) sabe d(eu)s mui peq(ue)no pauor
    e de soy mays fremosa mha senhor
    se me matardes be(n) uolo busquey  
 
 
 
 
  E creedes q(ue) auey p(ra)zer
    deme matardes poys eu certo sey
    q(ue) esso pouco q(ue) ei de uiue
    q(ue) ne(n) hu(n) p(ra)zer nu(n)ca ueerey
    e p(or) q(ue) soo desto sabedor
    semi q(ui)s(er)des dar morte senh(or)
    p(or) gram mercee uolo terrey.
  • letto 204 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

  I
  O q(ue) u(os) nu(n)ca cuydey a dizer
    con gram coyta senhor uolo direy
    por que me ueio ia por uos morrer
    ca la bedes que nunca u(os) faley
    de como me mataua uossa mor
    ca sabe de(us) ben que doutra senhor
    que eu no(n) auya mi u(os) chamey  
  O que vos nunca cuydey a dizer,
  con gram coyta, senhor, vo-lo direy
  porque me veio ia por vós morrer,
  ca la bedes que nunca vos faley
  de como me matava voss’amor,
  ca sabe Deus ben que d’outra senhor
  que eu non avya mi vos chamey. 
 
  II
  E todaq(ue)sto mi fez faz(er)
    o mui g(ra)m medo q(ue) eu deuos ei
    edesi p(or) outra morria de q(ue) ei
    be(n) sabe d(eu)s mui peq(ue)no pauor
    e de soy mays fremosa mha senhor
    se me matardes be(n) uolo busquey  
  E tod’aquesto mi fez fazer
  o mui gram medo que eu de vós ei,
  e des i por outra morria, de que ei,
  ben sabe Deus, mui pequeno pavor;
  e des oymays, fremosa mha senhor,
  se me matardes, ben vo-lo busquey. 
 
  III
  E creedes q(ue) auey p(ra)zer
    deme matardes poys eu certo sey
    q(ue) esso pouco q(ue) ei de uiue
    q(ue) ne(n) hu(n) p(ra)zer nu(n)ca ueerey
    e p(or) q(ue) soo desto sabedor
    semi q(ui)s(er)des dar morte senh(or)
    p(or) gram mercee uolo terrey.
  E creedes que avey prazer
  de me matardes, poys eu certo sey
  que, esso pouco que ei de vive,
  que nen hun prazer nunca veerey;
  e, porque soo desto sabedor,
  se mi quiserdes dar morte, senhor,
  por gram mercee vo-lo terrey. 
 

 

  • letto 175 volte

Riproduzione fotografica

  • letto 297 volte
Credits | Contatti | © Sapienza Università di Roma - Piazzale Aldo Moro 5, 00185 Roma T (+39) 06 49911 CF 80209930587 PI 02133771002

Source URL: http://151.100.161.88/?q=laboratorio/tradizione-manoscritta-843