I.
Ben aia·l messagiers                                            
e cill que lo·m trames,                                         
a cui ren mil merces,                                           
si ja·m torn’ alegriers:                                         
pero de mos mals cossiriers                                     
c’ai aguz, sui tan sobrepres                                    
c’a penas crei qe domna per amor                                
m’aia bon cor ni·m voilla fas honor.                            

II. 
C’ab mainz adreiz mestiers                                      
avia joi conques                                                
tal q’eu cre qe·m taisses                                       
si de lai fos entiers,                                          
qe massa ricx ni trop sobriers                                  
ni cugera que m’i nogues,                                       
q’eu esgardei domna de tal valor                                
qe de beutat fos bass’ e de ricor.                              

III. 
Tal qe ja lausengiers                                           
no s’en entremezes,                                             
qe mainz enois n’ai pres                                        
mentr’ era druz leugiers;                                        
c’adoncs cuiava c’us empiers                                    
no·m tengues sa domn’ en defes,                                  
qe maintas ves m’es tornat a follor                             
e maintas vez en joi et en dousor.                              

IV. 
Per so m’era deriers                                            
de toz los autres mes,                                          
qe mon loc no·m tolgues                                         
Rolanz ni Oliviers,                                           
ni ges Orestains ni Ogiers                                    
no cuiera qe s’i mezes;                                         
mas mi ten om per tan bon chausidor                             
qe so q’eu voill ten chascus per meillor.                       

V. 
Ben cuidei fos estiers                                          
ma domna qe non es,                                             
qe toztemps li tengues                                          
s’esbaudimenz premiers;                                         
sos fols cuiars es mensongiers                                 
e consec la sa mala fes;                                        
de son pauc prez li faza Deus menor,                           
qe mon ferm cor m’a tornat en error.                            
 
VI.
Qe·ill fui al prim destriers                                    
et apres palafres,                                              
mas er creis tant l’arnes                                       
qe trop peza·l dobliers;                                        
e puois ades baissa·l logiers                                   
e·m sembla que l’afanz cregues,                                
no m’aura mais ab si per servidor                               
e lais me Deus mon meills trobar aillor.                       
 
VII.
Domna qe torn’ en blasme sa lausor                               
no pot aver de Miraval la tor.                                 
 
VIII.
Mon Audiart sal Deus e sa honor,                              
qe toz lo monz val mais per sa valor.