Lirica Medievale Romanza
Published on Lirica Medievale Romanza (http://151.100.161.88)

Home > CERCAMON > EDIZIONE > Per fin'amor m'esjauzira > Tradizione manoscritta > CANZONIERE Dᵃ

CANZONIERE Dᵃ

  • letto 4512 volte

Riproduzione fotografica

Untitled%2021.jpg
Untitled%2022.jpg
  • letto 477 volte

Edizione diplomatica

 P Er fin amor mes iauzire. Tant q(a)nt
     fai chant ni ses frezis. Toz tems se
 rai uas lei aclis. Mas no(n) puosc sa
 ber enqera. Si poirai ab ioi remaner. Om
 uoldra p(er) seu retener. Cella cui mon cor de
 zira.
 S eignors edo(m)pnas gerpira. Salei plagu
     es qeu li seruis. Eqim diria men partis.
 Fariam morir des era. Qen autra no(n) ai mo(n)
 esper. Nouit ni iorn ni maitin ni ser. Ni
 dals mon cor no consira.
 G es tant leu no len qes ira. Seu sabes ta(n)t
     leu sa franquis. Anc res no fo nosume
 lis. Vas amor mas ill nes fera. E do(m)na non
 pot ren ualer. P(er) riqessa ni p(er) poder. Se ioi
 damor nola spira.
 I a desos pes nom partira. Sil plagues
   nimo co(n)sentis. Osol q(e) daitant men re
 quis. Qe dixes q(e) mado(m)na era. Edel plus
 fos al seu plaçez delamenzonia odel uer.
  Cab sol son diz men requira.
 E ntre ioi remai(n)g (et) ira. Ades q(a)nt denan
     lei partis. Qanc pois nolaui qelam
 dis. Qe si ames mi amera. Mas eu no sai
 lo seu uoler. Mas ben pot mado(m)na saber.
 Q(e)u morrai si gan rem tira.
 G encer en es mo(n) nos mira. Belle blancha
      plus cus hermis. Plus fresca q(e) rosa ne
 lis. Ren als nom(en) desespera. Hai si pourai lo
 ra ueder. Qeu puosca p(re)s dellei iacer. Eu
 no(n) qar uas mi nos uira. 
 T oz mos talenz ma emplira. Mado(m)na
    sol dun bais maizis. Qen guerreiera
 mos uezis. En fora larcs edonera. Em fera
 grazir etemer. E mos enemics baschade(r). 
 E tengral meu el garnira.
 E pot ben mado(m)na saber. Q(e) ia nulz hom
    demon poder. De meillor cor noill ser-
 uira. Esim fezes tant deplacer. Qem la
 isses pres de si iaser. Ja daquest mal non
 morira.
  • letto 3723 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

  P Er fin amor mes iauzire. Tant q(a)nt
      fai chant ni ses frezis. Toz tems se
  rai uas lei aclis. Mas no(n) puosc sa
  ber enqera. Si poirai ab ioi remaner. Om
  uoldra p(er) seu retener. Cella cui mon cor de
  zira.
  I. 
  Per fin'amor m'esjauzire
  tant qant fai chant ni s'esfrezis,
  toz tems serai vas lei aclis,
  mas non puosc saber enqera
  si poirai ab joi remaner, 
  o·m voldra per seu retener 
  cella cui mon cor dezira.
  S eignors edo(m)pnas gerpira. Salei plagu
      es qeu li seruis. Eqim diria men partis.
  Fariam morir des era. Qen autra no(n) ai mo(n)
  esper. Nouit ni iorn ni maitin ni ser. Ni
  dals mon cor no consira.
  II.
  Seignors e dompnas gerpira, 
  s'a lei plagues q'eu li servis, 
  e qi·m diria m'en partis
  faria·m morir des era; 
  q'en autra non ai mon esper 
  nouit ni jorn ni maitin ni ser, 
  ni d'als mon cor no consira.
  G es tant leu no len qes ira. Seu sabes ta(n)t
      leu sa franquis. Anc res no fo nosume
  lis. Vas amor mas ill nes fera. E do(m)na non
  pot ren ualer. P(er) riqessa ni p(er) poder. Se ioi
  damor nola spira.
  III.
  Ges tant leu no l'enqesira 
  s'eu sabes tant leu s'afranquis; 
  anc res no fo no s'umelis 
  vas Amor, mas ill n'es fera; 
  e domna non pot ren valer 
  per riqessa ni per poder 
  se joi d'amor no la 'spira.
  I a desos pes nom partira. Sil plagues
    nimo co(n)sentis. Osol q(e) daitant men re
  quis. Qe dixes q(e) mado(m)na era. Edel plus
  fos al seu plaçez delamenzonia odel uer.
  Cab sol son diz men requira.
  IV.
  
Ja de sos pes no·m partira 
  si·l plagues ni m'o consentis, 
  o sol qui d'aitant m'enrequis 
  qe dixes que ma domna era
  e del plus fos al seu plaçez
  de la menzonja o del ver
  c'ab sol son diz m'enrequira.
  E ntre ioi remai(n)g (et) ira. Ades q(a)nt denan
      lei partis. Qanc pois nolaui qelam
  dis. Qe si ames mi amera. Mas eu no sai
  lo seu uoler. Mas ben pot mado(m)na saber.
  Q(e)u morrai si gan rem tira.
  V.
  Entre joi remaing et ira 
  ades qant denan lei partis, 
  q'anc pois no la vi q'ela·m dis
  qe si ames mi amera; 
  mas eu no sai lo seu voler, 
  mas ben pot ma domna saber
  q'eu morrai si ganre·m tira.
  G encer en es mo(n) nos mira. Belle blancha
       plus cus hermis. Plus fresca q(e) rosa ne
  lis. Ren als nom(en) desespera. Hai si pourai lo
  ra ueder. Qeu puosca p(re)s dellei iacer. Eu
  no(n) qar uas mi nos uira. 
  VI.
  Genser en es mon no·s mira,
  bell' e blancha plus cus hermis, 
  plus fresca que rosa ni lis;
​  ren als no m'en desespera:
  hai! si pourai l'ora veder 
  q'eu puosca pres de·llei jaçer!
  Eu non, qar vas mi no·s vira.
  T oz mos talenz ma emplira. mado(m)na
     sol dun bais maizis. qen guerreiera
  mos uezis. Enfora larcs edonera. Em fera
  grazir etemer. Emos enemics baschade(r).
  etengral meu elgarnira.
  VII.
  Toz mos talenz m'aemplira 
  ma domna, sol d'un bais m'aizis, 
  q'en guerreiera mos vezis
  e·n fora larcs e donera,
​  e·m fera grazir e temer
​  e mos enemics bas chader
  e tengra·l meu e·l garnira. 
  E pot ben mado(m)na saber. q(ue)ia nuls hom
     demon poder. De meillor cor noill ser
  uira. 
  VIII.
  E pot ben ma domna saber 
  qe ja nuls hom de mon poder
​  de meillor cor no·ill servira.
  Esim fezes tant deplacer. qem la
  isses pres desi iaser. Ja daquest mal non
  morira.
  IX.
  E si·m fezes tant de plaçer 
  qe·m laisses pres de si jaser 
  ja d'aquest mal non morira.
  • letto 791 volte
Credits | Contatti | © Sapienza Università di Roma - Piazzale Aldo Moro 5, 00185 Roma T (+39) 06 49911 CF 80209930587 PI 02133771002

Source URL: http://151.100.161.88/?q=laboratorio/canzoniere-d%E1%B5%83-3