![]() |
![]() |
![]() |
P Er fin amor mes iauzire. Tant q(a)nt fai chant ni ses frezis. Toz tems se rai uas lei aclis. Mas no(n) puosc sa ber enqera. Si poirai ab ioi remaner. Om uoldra p(er) seu retener. Cella cui mon cor de zira. |
![]() |
S eignors edo(m)pnas gerpira. Salei plagu es qeu li seruis. Eqim diria men partis. Fariam morir des era. Qen autra no(n) ai mo(n) esper. Nouit ni iorn ni maitin ni ser. Ni dals mon cor no consira. |
![]() |
G es tant leu no len qes ira. Seu sabes ta(n)t leu sa franquis. Anc res no fo nosume lis. Vas amor mas ill nes fera. E do(m)na non pot ren ualer. P(er) riqessa ni p(er) poder. Se ioi damor nola spira. |
I a desos pes nom partira. Sil plagues nimo co(n)sentis. Osol q(e) daitant men re quis. Qe dixes q(e) mado(m)na era. Edel plus fos al seu plaçez delamenzonia odel uer. Cab sol son diz men requira. |
|
E ntre ioi remai(n)g (et) ira. Ades q(a)nt denan lei partis. Qanc pois nolaui qelam dis. Qe si ames mi amera. Mas eu no sai lo seu uoler. Mas ben pot mado(m)na saber. Q(e)u morrai si gan rem tira. |
|
G encer en es mo(n) nos mira. Belle blancha plus cus hermis. Plus fresca q(e) rosa ne lis. Ren als nom(en) desespera. Hai si pourai lo ra ueder. Qeu puosca p(re)s dellei iacer. Eu no(n) qar uas mi nos uira. |
|
T oz mos talenz ma emplira. Mado(m)na sol dun bais maizis. Qen guerreiera mos uezis. En fora larcs edonera. Em fera |
|
grazir etemer. E mos enemics baschade(r). E tengral meu el garnira. |
|
E pot ben mado(m)na saber. Q(e) ia nulz hom demon poder. De meillor cor noill ser- uira. Esim fezes tant deplacer. Qem la isses pres de si iaser. Ja daquest mal non morira. |
P Er fin amor mes iauzire. Tant q(a)nt fai chant ni ses frezis. Toz tems se rai uas lei aclis. Mas no(n) puosc sa ber enqera. Si poirai ab ioi remaner. Om uoldra p(er) seu retener. Cella cui mon cor de zira. |
I. Per fin'amor m'esjauzire tant qant fai chant ni s'esfrezis, toz tems serai vas lei aclis, mas non puosc saber enqera si poirai ab joi remaner, o·m voldra per seu retener cella cui mon cor dezira. |
S eignors edo(m)pnas gerpira. Salei plagu es qeu li seruis. Eqim diria men partis. Fariam morir des era. Qen autra no(n) ai mo(n) esper. Nouit ni iorn ni maitin ni ser. Ni dals mon cor no consira. |
II. Seignors e dompnas gerpira, s'a lei plagues q'eu li servis, e qi·m diria m'en partis faria·m morir des era; q'en autra non ai mon esper nouit ni jorn ni maitin ni ser, ni d'als mon cor no consira. |
G es tant leu no len qes ira. Seu sabes ta(n)t leu sa franquis. Anc res no fo nosume lis. Vas amor mas ill nes fera. E do(m)na non pot ren ualer. P(er) riqessa ni p(er) poder. Se ioi damor nola spira. |
III. Ges tant leu no l'enqesira s'eu sabes tant leu s'afranquis; anc res no fo no s'umelis vas Amor, mas ill n'es fera; e domna non pot ren valer per riqessa ni per poder se joi d'amor no la 'spira. |
I a desos pes nom partira. Sil plagues nimo co(n)sentis. Osol q(e) daitant men re quis. Qe dixes q(e) mado(m)na era. Edel plus fos al seu plaçez delamenzonia odel uer. Cab sol son diz men requira. |
IV. Ja de sos pes no·m partira si·l plagues ni m'o consentis, o sol qui d'aitant m'enrequis qe dixes que ma domna era e del plus fos al seu plaçez de la menzonja o del ver c'ab sol son diz m'enrequira. |
E ntre ioi remai(n)g (et) ira. Ades q(a)nt denan lei partis. Qanc pois nolaui qelam dis. Qe si ames mi amera. Mas eu no sai lo seu uoler. Mas ben pot mado(m)na saber. Q(e)u morrai si gan rem tira. |
V. Entre joi remaing et ira ades qant denan lei partis, q'anc pois no la vi q'ela·m dis qe si ames mi amera; mas eu no sai lo seu voler, mas ben pot ma domna saber q'eu morrai si ganre·m tira. |
G encer en es mo(n) nos mira. Belle blancha plus cus hermis. Plus fresca q(e) rosa ne lis. Ren als nom(en) desespera. Hai si pourai lo ra ueder. Qeu puosca p(re)s dellei iacer. Eu no(n) qar uas mi nos uira. |
VI. Genser en es mon no·s mira, bell' e blancha plus cus hermis, plus fresca que rosa ni lis; ren als no m'en desespera: hai! si pourai l'ora veder q'eu puosca pres de·llei jaçer! Eu non, qar vas mi no·s vira. |
T oz mos talenz ma emplira. mado(m)na sol dun bais maizis. qen guerreiera mos uezis. Enfora larcs edonera. Em fera grazir etemer. Emos enemics baschade(r). etengral meu elgarnira. |
VII. Toz mos talenz m'aemplira ma domna, sol d'un bais m'aizis, q'en guerreiera mos vezis e·n fora larcs e donera, e·m fera grazir e temer e mos enemics bas chader e tengra·l meu e·l garnira. |
E pot ben mado(m)na saber. q(ue)ia nuls hom demon poder. De meillor cor noill ser uira. |
VIII. E pot ben ma domna saber qe ja nuls hom de mon poder de meillor cor no·ill servira. |
Esim fezes tant deplacer. qem la isses pres desi iaser. Ja daquest mal non morira. |
IX. E si·m fezes tant de plaçer qe·m laisses pres de si jaser ja d'aquest mal non morira. |
![]() |
P(er) finamor mes baud\i/ra]i[. ta(n)t ca(n)t fay chaut ni reuerdieis. et estaray tostems aclins. mas no(n) puesc saber anq(ue)ra. si poiras am ioy remaner. om uolra p(er) sieu retener. sella q(ue) mon cor dezira. |
![]() |
Entre goi rema(n)t ezira. ales ca(n)t de leis mi partis. qua(n)c no(n) laui q(ue) lla endis. q(ue) si la mes ill mamera. al re no(n) sai del sieu uoler. mas be(n) pot p(er) uertat saber. quieu moray salor sauira. |
![]() |
Totz mos talantz ad emplira. ma do(m)na sol .i. bays mazis. quieu guere iera mos uezis. efora larc edonera. eferam blandir e temer. emos enemigs bas chazer. em te(n)gra miels en guarnira. |
![]() |
aita(n)t leu no(n) len q(ue)zira. sieu sabes ca(n) grieu sa fra(n)quis. ca(n) re(n) no(n) fan no(n) su milis. uas amors mas ill nes fera. mas en do(m)na no(n) pot pres auer. p(er) riq(ue) za ni p(er) auer. si yoi damors no(n) lespira. |
![]() |
Seinhors edo(m)nas g(e)quira. sil plagues quieu aluy seruis. esiuals daita(n)t me(n) requis q(ue) dieises q(ue) ma do(m)na era. edel plus fos al sieu plazer. de la meson ia o del uer. cap sol lo dig me(n) requira. |
![]() |
Ya de sos pes no(m) partira. sil plagues ni mi co(n) se(n)tis. equim dezia me(n) partis. faria morir alera. que(n) re(n) als no(n) ay mo(n) uoler. ior(n) ni nueh ni mati(n) ni ser. ni als mo(n) cors no(n) dezira. |
![]() |
Zenser do(m)na el mo(n)t nous mira. guaie blanca coma ermis. plus fresca q(ue) roza ni lis. re(n) als no(n) me(n) dezespera. dieus si poiray lora uezer. qui eu iosta leis puesca iazer. ben ai dreg mas trop mi tira. |
I. |
P(er) finamor mes baud\i/ra]i[. ta(n)t ca(n)t fay chaut ni reuerdieis. et estaray tostems aclins. mas no(n) puesc saber anq(ue)ra. si poiras am ioy remaner. om uolra p(er) sieu retener. sella q(ue) mon cor dezira. |
Per fin'Amor m'esbaudira tant cant fay chaut ni reverdieis, et estaray tos tems aclins, mas non puesc saber anquera si poiras am joy remaner, o·m volra per sieu retener, sella que mon cor dezira. |
II. |
Entre goi rema(n)t ezira. ales ca(n)t de leis mi partis. qua(n)c no(n) laui q(ue) lla endis. q(ue) si la mes ill mamera. al re no(n) sai del sieu uoler. mas be(n) pot p(er) uertat saber. quieu moray salor sauira. |
Entre goi remant ez ira ales cant de leis mi partis, qu'anc non la vi qu'ella en dis que si l'ames ill m'amera; al re non sai del sieu voler, mas ben pot per vertat saber qu'ieu moray s'alor s'avira. |
III. |
Totz mos talantz ad emplira. ma don(n)a sol .i. bays mazis. quieu guere iera mos uezis. efora larc edonera. eferam blandir e temer. emos enemigs bas chazer. em te(n)gra miels en guarnira. |
Totz mos talentz ademplira ma domna, sol un bays m'azis, qu'ieu guerejera mos vezis, e fora larc e donera, e fera·m blandir e temer e mos enemigs bas chazer e·m tengra miels e·n guarnira. |
IV. |
aita(n)t leu no(n) len q(ue)zira. sieu sabes ca(n) grieu sa fra(n)quis. ca(n) re(n) no(n) fan no(n) su milis. uas amors mas ill nes fera. mas en do(m)na no(n) pot pres auer. p(er) riq(ue) za ni p(er) auer. sei yoi damors no(n) lespira. |
Aitant leu non l'enquezira s'ieu sabes can grieu s'afranquis; can ren non fan non s'umilis vas Amors, mas ill n'es fera; mas en domna non pot pres aver per riqueza ni per aver, si joi d'amors non l'espira. |
V. |
Seinhors edo(m)nas g(e)quira. sil plagues quieu aluy seruis. esiuals daita(n)t me(n) requis q(ue) dieises q(ue) ma do(m)na era. edel plus fos al sieu plazer. de la meson ia o del uer. cap sol lo dig me(n) requira. |
Seinhors e domnas gequira si·l plagues qu'ieu a luy servis e sivals d'aitant m'enrequis; que dieises que ma domna era; e del plus fos al sieu plazer, de la mesonja o del ver, c'ap sol lo dig m'enrequira. |
VI. |
Ya de sos pes no(m) partira. sil plagues ni mi co(n) se(n)tis. equim dezia me(n) partis. faria morir alera. que(n) re(n) als no(n) ay mo(n) uoler. ior(n) ni nueh ni mati(n) ni ser. ni als mo(n) cors no(n) dezira. |
Ja de sos pes no·m partira si·l plagues ni mi consentis, e qui·m dezia m'en partis faria morir alera, qu'en ren als non ay mon voler, jorn ni nueh ni matin ni ser, ni als mon cors non dezira. |
VII. |
Zenser do(m)na el mo(n)t nous mira. guaie blanca coma ermis. plus fresca q(ue) roza ni lis. re(n) als no(n) me(n) dezespera. dieus si poiray lora uezer. qui eu iosta leis puesca iazer. ben ai dreg mas trop mi tira. |
Zenser domna el mont no·us mira, guai'e blanca coma ermis, plus fresca que roza ni lis; ren als non m'en dezespera; dieus! si poiray l'ora vezer, qu'ieu josta leis puesca jazer! Ben ai dreg mas trop mi tira. |
Links:
[1] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b6000800f/f96.item