| Bernartz de uentadorn. | Bernartz de Ventadorn. |
| Qan uei la flor lerba fresc ela foilla. | Qan vei la flor, l’erba fresc’e la foilla. |
| I | I |
| (m)As costum es qe fols totz te(m)ps folia. Eia no(n) er qel eis loram no(n) coilla. Qel bat el fer p(er) qai razon qem doilla. Qar anc mi pres dautrui amor e(n)ueia. Mas fe qeu dei lei en mo(n) bel uezer. Si desamor mi torn en bon esp(er). Iamais uas lei no(n) frarai uilanage. |
Mas costum’es qe fols totz temps folia, e ia non er q’el eis lo ram non coilla qe·l bat e·l fer, per q’ai razon qe·m doilla, qar anc mi pres d’autrui amor enveia; mas, fe q’eu dei lei en mon Bel Vezer, si de s’amor mi torn’en bon esper, ia mais vas lei non frarai vilanage. |