Lirica Medievale Romanza
Published on Lirica Medievale Romanza (http://151.100.161.88)

Home > JAUFRE RUDEL > EDIZIONE > Bels m'es l'estius e·l temps floritz

Bels m'es l'estius e·l temps floritz

BdT 262,1

Mss.: C 214, Mʰ² 73, e 174 = Jaufre Rudel.

Metrica: a8 b8 b8 a8 c8 c8 d8 (Frank 571:9). Vers (chan) di 8 coblas doblas di 7 versi.

Edizioni: Stimming 1873, p. 49; Jeanroy 1915, p. 9; Pickens 1978, p. 144; Beltrami 1978-79; Wolf - Rosenstein 1983, p. 130; Chiarini 1985, p. 101; Lafont 1992, p. 48; Chiarini 2003, p. 109.

Vai al Rialto [1].

  • letto 4000 volte

Edizioni

A cura di Flavia Volpe

  • letto 1343 volte

Beltrami

I.
Belhs m’es l’estius e·l temps floritz
quan l’auzelh chanton sotz la flor,
mas ieu tenc l’ivern per gensor
quar mais de joy m’i es cobitz;
e quant hom ve son jauzimen
es ben razos e d’avinen
qu’om sia plus coyndes e guays.

II.
Er ai ieu joy e suy jauzitz
e restauratz en ma valor,
e non iray jamai alhor
ni non querrai autruy conquistz,
qu’eras say ben az escien
que selh es savis qui aten
e selh es fols qui trop s’irays.

III.
Lonc temps ai estat en dolor
e de tot mon afar marritz,
qu’anc no fuy tan fort endurmitz
que no·m rissides de paor;
mas aras vey e pes e sen
que passat ai aquelh turmen,
e non hi vuelh tornar jamays.

IV.
Mout m’o tenon a gran honor
tug silh cuy ieu n’ey obeditz
quar a mon joy suy revertitz,
e laus en lieys e Dieu e lhor
qu’er an lur grat e lur prezen,
e, que qu’ieu m’en anes dizen,
lai mi remanh e lay m’apays.

V.
Mas per so m’en suy esclarzitz:
ja non creyrai lauzenjador,
qu’anc no fuy tan lunhatz d’amor
qu’er no·n sia sals e gueritz;
plus savis hom de mi mespren,
per qu’ieu sai ben az escien
qu’anc fin’amors home non trays.

VI.
Mielhs mi fora jazer vestitz
que despollatz sotz cobertor,
e puesc vos en traire auctor
la nueyt quant ieu fuy assalhitz;
totz temps n’aurai mon cor dolen,
quar aissi·s n’aneron rizen,
qu’enquer en sospir e·n pantays.

VII.
Mais d’una re soi en error,
e·n estai mos cors ebaïtz,
que tot can lo fraire·m desditz
aug autreiar a la seror,
e nuills hom non a tan de sen,
que puesc’aver cominalmen,
que ves calque part non biais.

VIII.
El mes d’abril e de pascor,
can l’auzel movon lur dous critz,
adoncs vueill mos chans si’auzitz,
et aprendetz lo, chantador!
E sapchatz tug cominalmen
qu’ie·m tenc per ric e per manen,
car soi descargatz de fol fais.

  • letto 533 volte

Chiarini

I.
Belhs m’es l’estius e·l temps floritz,
quan l’auzelh chanton sotz la flor;
mas ieu tenc l’ivern per gensor,
quar mais de joi m’i es cobitz.
Et quant hom ve son jauzimen,
es ben razos e avinen
qu’om sia plus coindes e guais.
 
II.
Er ai ieu joi e sui jausitz
e restauratz en ma valor,
e non irai jamais alhor
ni non querrai autrui conquistz:
qu’eras sai ben az escien
que sol es savis qui aten,
e selh es fols qui tro s’irais.
 
III.
Lonc temps ai estat en dolor
et de tot mon afar marritz,
qu’anc no fui tan fort endurmitz
que no·m reisides de paor.
Mas aras vei e pes e sen
que passat ai aquelh turmen,
e non hi vuelh tornar ja mais.

IV.
Mout m’o tenon a gran honor
tug silh cui ieu n’ei obeditz,
quar a mon joi sui revertitz;
e laus en lieis e Dieu e lor,
qu’er an lur grat e lur prezen.
E que qu’ieu m’en anes dizen,
lai mi remanh e lai m’apais.
 
V.
Mas per so m’en sui encharzitz,
ja non creirai lauzenjador:
qu’anc no fui tan lunhatz d’amor,
qu’er no·n sia sals e gueritz.
Plus savis hom de mi mespren:
per qu’ieu sai ben az escien
qu’anc fin’amors home non trais.
 
VI.
Mielhs mi fora jazer vestitz,
que despolhatz sotz cobertor:
e puesc vos en traire auctor
la nueit quant ieu fui assalhitz.
Totz temps n’aurai mon cor dolen,
quar aissi·s n’aneron rizen,
qu’enquer en sospir e·n pantais.

VII.
Mais d’una re soi en error
e·n estai mos cors esbaitz:
que tot can lo fraire·m desditz,
aug autrejar a la seror.
E nulhs hom non a tan de sen,
que puesc’aver cominalmen,
que ves calque part non biais.
 
VIII.
El mes d’abril e de pascor,
can l’auzel movon lur dous critz,
adoncs vuelh mos chans si’auzitz.
Et aprendetz lo, chantador!
E sapchatz tug cominalmen
qu’ie·m tenc per ric e per manen,
car soi descargatz de fol fais.

  • letto 835 volte

Chiarini2

I.
Belhs m’es l’estius e·l temps floritz,
quan l’auzelh chanton sotz la flor;
mas ieu tenc l’ivern per gensor,
quar mais de joi m’i es cobitz.
Et quant hom ve son jauzimen,  
es ben razos e avinen
qu’om sia plus coindes e guais.
 
II.
Er ai ieu joi e sui jausitz
e restauratz en ma valor,
e non irai jamais alhor  
ni non querrai autrui conquistz:
qu’eras sai ben az escien
que sol es savis qui aten,
e selh es fols qui trop s’irais.
 
III.
Lonc temps ai estat en dolor  
et de tot mon afar marritz,
qu’anc no fui tan fort endurmitz
que no·m reisides de paor.
Mas aras vei e pes e sen
que passat ai aquelh turmen,  
e non hi vuelh tornar ja mais.

IV.
Mout m’o tenon a gran honor
tug silh cui ieu n’ei obeditz,
quar a mon joi sui revertitz;
e laus en lieis e Dieu e lor,  
qu’er an lur grat e lur prezen.
E que qu’ieu m’en anes dizen,
lai mi remanh e lai m’apais.
 
V.
Mas per so m’en sui encharzitz,
ja non creirai lauzenjador:  
qu’anc no fui tan lunhatz d’amor,
qu’er no·n sia sals e gueritz.
Plus savis hom de mi mespren:
per qu’ieu sai ben az escien
qu’anc fin’amors home non trais.  
 
VI.
Mielhs mi fora jazer vestitz,  
que despolhatz sotz cobertor:
e puesc vos en traire auctor
la nueit quant ieu fui assalhitz.
Totz temps n’aurai mon cor dolen,  
quar aissi·s n’aneron rizen,
qu’enquer en sospir e·n pantais.

VII.
Mais d’una re soi en error
e·n estai mos cors esbaitz:
que tot can lo fraire·m desditz,  
aug autrejar a la seror.
E nulhs hom non a tan de sen,
que puesc’aver cominalmen,
que ves calque part non biais.
 
VIII.
El mes d’abril e de pascor,  
can l’auzel movon lur dous critz,
adoncs vuelh mos chans si’auzitz.
Et aprendetz lo, chantador!
E sapchatz tug cominalmen
qu’ie·m tenc per ric e per manen,  
car soi descargatz de fol fais.

  • letto 517 volte

Jeanroy

I.
Belhs m’es l’estius e·l temps floritz,
Quan l’auzelh chanton sotz la flor,
Mas ieu tenc l’ivern per gensor
Quar mais de joy m’i es cobitz;
Et quant hom ve son jauzimen
Es ben razos e d’avinen
Qu’om sia plus coyndes e guays.

II.
Er ai ieu joy e suy jauzitz
E restauratz en ma valor,
E non iray jamai alhor  
Ni non querrai autrui conquistz,
Qu’eras say ben az escien
Que selh es savis, qui aten
E’ selh es fols, qui trop s’irays.

III.
Lonc temps ai estat en dolor  
E de tot mon afar marritz,
Qu’anc no fuy tant fort endurmitz
Que no·m rissides de paor.
Mas aras vey e pes e sen,
Que passat ai aquelh turmen, 
E non hi vuelh tornar ja mays.

IV.
Mout mi tenon a gran honor
Tug silh, cui ieu n’ey obeditz
Quar a mon joi suy revertitz:
E laus en lieys e Dieu e lor,  
Qu’er an lur grat e lur prezen,
E, que qu’ieu m’en anes dizen,
Lai mi remanh e lai m’apais.

V.
Mas per so m’en sui encharzitz,  
Ja no·n creyrai lauzenjador,  
Qu’anc no fuy tan lunhatz d’amor
Qu’er no·n sia sals e gueritz.
Plus savis hom de mi mespren;
Per qu’ieu sai ben az escien
Qu’anc fin’amor home non trays.  

VI.
Mielhs mi fora jazer vestitz
Que despolhatz sotz cobertor
E puesc vos en traire auctor
La nueyt, quant ieu fuy assalhitz.
Totz temps n’aurai mon cor dolen,  
Quar aissi·s n’aneron rizen,
Qu’enquer en sospir e·n pantays.

VII.
Mais d’una re soi en error
E·n estai mos cors esbaïtz
Que tot can lo fraire·m desditz
Aug autrejar a la seror;
E nulhs hom non a tan de sen,
Que puesc’ aver cominalmen,
Que ves calque part non biais.

VIII.
El mes d’abril e de pascor
Can l’auzel movon lur dous critz
Adoncs vuelh mos chans si’ auzitz,
Et aprendetz lo, chantador!
E sapchatz tug cominalmen
Qu’ie·m tenc per ric e per manen
Car soi descargatz de fol fais.

  • letto 531 volte

Lafont

I.
Belhs m’es l’estius e’l temps floritz,
quan l’auzelh chanton sotz la flor;
mas ieu tenc l’ivern per gensor,
quar mais de jòy m’i es cobitz.
E quant hòm ve son jauzimen,
es ben razós e d’avinen
qu’òm sia plus coyndes e guays.

II.
Er ai ieu jòy e suy jausitz
e restauratz en ma valor,
e non iray jamai alhor
ni non querrai autruy conquistz,
qu’eras say ben az escien
que selh es savis qui atén,
e selh es fóls qui tròp s’irays.

III.
Lonc temps ai estat en dolor
e de tot mon afar marritz,
qu’anc no fuy tan fòrt endurmitz
que no’m rissidès de paor.
Mas aras vey e pen e sen
que passat ai aquelh turmen,
e non hi vuelh tornar ja mays.

IV.
Mout mi tenon a gran honor
totz selhs cuy ieu n’ey obeditz,
quar a mon jòy suy revertitz;
e laus eu lieys e Dieu e lhor,
qu’er an lur grat e lur prezen.
E qué qu'ieu me’n anès dizen
lai mi remanh e lay m’apays.

V.
Mas per sò m’en suy encharzitz
ja non creyrai lauzenjadors:
q’anc no fuy tan lunhatz d’amor
qu’er no’n sia sals e gueritz.
Plus savis hòm de mi mesprén,
per qu’ieu sai ben az escien
qu’anc fin’amors hòme non trays.

VI.
Mielhs mi fora jazer vestitz
que despollatz sotz cobertor,
e puesc vos en traire auctor
la nueyt quant ieu fuy assalhitz.
Totz temps n’aurai mon còr dolen,
quar aissí’s n’aneron rizen
qu’enquer en sospir e’n pantais.

  • letto 486 volte

Pickens

I.
Belhs m’es l’estius e·l temps floritz
Quan l’auzelh chanton sotz la flor,
Mas ieu tenc l’ivern per gensor
Quar mais de joy m’i es cobitz;
Et quant hom ve son jauzimen,
Es ben razos e d’avinen
Qu’om sia plus coyndes e guays.

II.
Er ai ieu joy e suy jauzitz
E restauratz en ma valor,
E non iray ja mai alhor  
Ni non querrai autruy conquistz,
Qu’eras say ben az escïen
Que selh es savis qui aten
E selh es fols qui trop s’irays.

III.
Lonc temps ai estat en dolor  
E de tot mon afar marritz,
Qu’anc no fuy tant fort endurmitz
Que mo·m rissides de paor;
Mas aras vey e pes e sen
Que passat ai aquelh turmen
E non hi vuelh tornar ja mays.

IV.
Mout mi tenon a gran honor
Totz selhs cuy ieu n’ey obeditz.
Quar a mon joy suy revertitz
E laus en lieys e Dieu e lhor,  
Qu’er an lur grat e lur prezen;
E que qu’ieu me n’anes dizen,
Lai me remanh e lay m’apays.

V.
Mas per so m·en suy encharzitz:
Ja non creyrai lauzenjador,  
Qu’anc no fuy tan lunhatz d’amor
Qu’er non sia sals e gueritz.
Plus savis hom de mi mespren,
Per qu’ieu sai ben az escïen
Qu’anc fin’ amor home no trays.  

VI.
Mielhs mi fora jazer vestitz
Que despollatz sotz cobertor,
E puesc vos en traire auctor
La nueyt quant ieu fuy assalhitz:
Totz temps n’aurai mon cor dolen,  
Quar aissi n’aneron rizen,
Qu’enquer en sospir e·n pantays.

VII.
Mais d’una re soi en error,
E n’estai mos cors esbaïtz,
Que tot can lo fraire·m desditz
Aug autrejar a la seror;
E nuills hom non a tan de sen
(Que puesc’ aver cominalmen)
Que ves calque part non biais.

VIII.
El mes d’abril e de Pascor,
Can l’auzel movon lurs dous critz,
Adoncs vueill mon chans si’ auzitz;
Et aprendetz lo, cantador,
E sapchatz tug cominalmen
Qu’ie·m tenc per rics e per manen
Car soi descargatz de fol fais.

  • letto 515 volte

Stimming

I.
Belhs m’es l’estius el temps floritz,
quan l’auzelh chanton sotz la flor,
mas ieu tenc l’ivern per gensor,
quar mais de joi mi es cobitz;
e quant hom ve son jauzimen, 
es ben razos e d’avinen,
qu’om sia plus coindes e guais.

II.
Er ai ieu joi e sui jauzitz
e restauratz en ma valor
e non irai jamai alhor  
ni non querai autrui conquitz;  
qu’eras sai ben az escien,
que selh es savis, qui aten,
e selh es fols, qui trop s’irais.

III.
Lonc temps ai estat en dolor  
e de tot mon afar marritz,
qu’anc no fui tan fort endurmitz,
que nom rissides de paor;
mas aras vei e pes e sen,
que passat ai aquelh turmen, 
e non hi vuelh tornar jamais.

IV.
Mout mi tenon a gran honor
tug silh, cui ieu n’ei obeditz,
quar a mon joi sui revertitz,  
e laus en lieis e dieu e lor,  
qu’er an lur grat e lur prezen,
e que qu’ieu m’en anes dizen,
lai mi remanh e lai m’apais.

V.
Mas per so m’en sui escharitz,  
ja non creirai lauzenjador,  
qu’anc no fui tan lunhatz d’amor,
qu’er non sia sals e gueritz;
plus savis hom de mi mespren;
per qu’ieu sai ben az escien, 
qu’anc fin’amor home non trais.  

VI.
Mielhs mi fora jazer vestitz
que despolhatz sotz cobertor,
e puesc vos en traire auctor
la nueit, quant ieu fui assalhitz;  
totz temps n’aurai mon cor dolen,  
quar aissis n’aneron rizen,
qu’enquer en sospir en pantais.

VII.
Mais d’una re soi en error,
en estai mos cors esbaitz,  
que tot, can lo frairem desditz,  
aug autrejar a la seror;
e nulhs hom non a tan de sen,
que puesc’ aver cominalmen,
que ves calque part non biais.

VIII.
El mes d’abril e de pascor,  
can l’auzel movon lurs dous critz,
 adoncs vuelh, mos chans si’ auzitz,
et aprendetz lo, chantador;
e sapchatz tug cominalmen,  
qu’ ieum tenc per ric e per manen,  
car soi descargatz de fol fais.

  • letto 492 volte

Wolf-Rosenstein

I
Belhs m’es l’estius e·l temps floritz
quan l’auzelh chanton sotz la flor,
mas ieu tenc l’ivern per gensor
quar mais de joy mi es cobitz;
e quant hom ve son jauzimen,
es ben razos e d’avinen
qu’om sia plus coyndes e guays.

II.
Er ai ieu joy e suy jauzitz,
e restauratz en ma valor,
e non iray ja mai alhor,
ni non querrai autruy conquistz;
qu’eras say ben az escien
que selh es savis qui aten,
e selh es fols qui trop s’irays.

III.
Lonc temps ai estat en dolor,
e de tot mon afar marritz,
qu’anc no fuy tan fort endurmitz
que no·m rissides de paor;
mas aras vey e pes e sen
que passat ai aquelh turmen,
e non hi vuelh tornar ja mays.

IV.
Mout mi tenon a gran honor,
totz selhs cuy ieu n’ey obeditz,
quar a mon joy suy revertitz,
e laus en lieys e Dieu e lhor,
qu’er an lur grat e lur prezen,
e que qu’ieu m’en anes dizen,
lai mi remanh e lay m’apays.

V.
Mas per so m’en suy escharzitz,
ja non creyrai lauzenjador;
qu’anc no fuy tan lunhatz d’amor
qu’er no·n sia sals e gueritz;
plus savis hom de mi mespren,
per qu’ieu sai ben az escien
qu’anc fin’amor home non trays.

VI.
Mielhs mi for a jazer vestitz
que despollatz sotz cobertor,
e puesc vos en traire auctor
la nueyt quant ieu fuy assalhitz;
totz temps n’aurai mon cor dolen,
quar aissi·s n’aneron rizen,
qu’enquer en sospir e·n pantays.

VII.
Mais d’una re soi en error,
e·n estai mos cors ebaïtz:
que tot can lo fraire·m desditz
aug autrejar a la seror;
e nuills hom non a tan de sen
que puesc’aver cominalmen,
que ves calque part non biais.

VIII.
El mes d’abril e de pascor,
can l’auzel movon lur dous critz,
adoncs vueill mos chans si’auzitz:
et aprendetz lo, chantador!
e sapchatz tug cominalmen
qu’ie·m tenc per rics e per manen
car soi descargatz de fol fais.

  • letto 479 volte

Collazione

1
C: Belhs m'es l'estius e·l temps floritz
Mʰ²: Bel m'es l'estius e·l temps fluritz
e: Bel m'est l'estius e·l temps fluritz

2
C: quan l'auzelh chanton sotz la flor
Mʰ²: e·ls auzels chanton sotz la flor
e: e·ls auzels chanton sotz la flor

3
C: mas ieu tenc l'ivern per gensor
Mʰ²: mai ieu tenc l'ivern per gensor
e: mai ieu tenc l'ivern per gensor

4
C: quar mais de joy m'i es cobitz
Mʰ²: car mais de joi mi es cobitz
e: car mais de joi m'i es cobitz

5
C: e quant hom ve son jauzimen
Mʰ²: e cant hom ve son jauzimen
e: e cant hom ve son jauzimen

6
C: es ben razos e d'avinen
Mʰ²: es ben razos et avinen
e: es ben razos et avinen

7
C: qu'om sia plus coyndes e guays.
Mʰ²: c'om sia cueintes e gais.
e: c'om sia cueintes e gais.

8
C: Er ai ieu joy e suy jauzitz
Mʰ²: Er ai ieu joi e soi jausitz
e: Er ai ieu joi e soi jauzitz

9
C: e restauratz en ma valor
Mʰ²: e restauratz en ma valor
e: e restauratz en ma valor

10
C: e non iray iamai alhor
Mʰ²: e non irai jamais aillor
e: e non irai jamais aillor

11
C: ni non querrai autruy conquistz
Mʰ²: ni conquerrai autruis conquitz
e: ni conquerrai autruis conquitz

12
C: qu'eras say ben az escien
Mʰ²: qu'eras sai ben az essien
e: qu'eras sai ben ad essien

13
C: que selh es savis qui aten
Mʰ²: que sel es savis qui aten
e: que sol es savais qui aten

14
C: e selh es fols qui trop s'irays.
Mʰ²: e sel es fol qui trop s'irais.
e: e sel es fol qui trop s'irais.

15
C: Lonc temps ai estat en dolor
Mʰ²: Lonc temps ai estat en dolor
e: Lonc temps ai estat en dolor

16
C:  e de tot mon afar marritz
Mʰ²: e de tot mon afar marritz
e: e de tot mon afar marritz

17
C: qu'anc no fuy tan fort endurmitz
Mʰ²: c'anc no fui tan fort endurmitz
e: c'anc no fui tant fort endurmitz

18
C:  que no·m rissides de paor
Mʰ²: que no·m reisides de paor
e: que no·m reisides de paor

19
C: mas aras vey e pes e sen
Mʰ²: mas eras vei e pes e sen
e: mas eras vei e pes e sen

20
C: que passat ai aquelh turmen
Mʰ²: que pasatz sui d'aisel turmen
e: que passatz sui d'aisel turmen

21
C: e non hi vuelh tornar ja mays.
Mʰ²: e no·i vueil tornar ja mais.
e: e no i vueill tornar ja mais.

22
C: Mout mi tenon a gran honor
Mʰ²: Molt m'o tenon a gran honor
e: Molt m'o tenon a gran honor

23
C: totz selhs cuy ieu n'ey obeditz
Mʰ²: tug silh a cui non soi peditz
e: tug silh a cui non soi peditz

24
C: quar a mon joy suy revertitz
Mʰ²: car a mon joi soi revertitz
e: car a mon joi soi revertitz

25
C: e laus en lieys e Dieu e lhor
Mʰ²: e laus en Dieu e lieis e lor
e: e laus en Dieu e leis e lor

26
C: quer an lur grat e lur prezen
Mʰ²: qu'er an lur grat e lur prezen
e: qu'er an lur grat e lur prezen

27
C: e que qu'ieu m'en anes dizen
Mʰ²: e que que ieu manes dizen
e: manca

28
C: lai mi remanh e lay m'apays.
Mʰ²: lai mi remanh e lai m'apais.
e: lai mi rimanh e lai m'apais

29
C: Mas per so m'en suy escharzitz
Mʰ²: Mai per so men soi escarzitz
e: Mai per so m'en soi escarzitz

30
C: ja non creyrai lauzenjador
Mʰ²: ja non creirai lauzenjador
e: ja non creirai lauzenjador

31
C: qu'anc no fuy tan lunhatz d'amor
Mʰ²: car non soi tan lonhatz d'amor
e: car non soi tan lonhatz d'amor

32
C: qu'er no·n sia sals e gueritz
Mʰ²: qu'er no·n sia sals e gueritz
e: qu'er non sia sals e gueritz

33
C: plus savis hom de mi mespren
Mʰ²: plus savis hom de mi mespren
e: plus savis hom de mi mespren

34
C: per qu'ieu sai ben az escien
Mʰ²: per qu'ieu sai be az essien
e: per qu'ieu sai be ad essien

35
C: qu'anc fin'amor home non trays.
Mʰ²: c'anc fin'amors home non trais.
e: c'anc fin'amors home non trais.

36
C: Mielhs mi fora jazer vestitz
Mʰ²: Meills mi fora jazer vestitz
e: Meills mi fora jazer vestitz

37
C: que despollatz sotz cobertor
Mʰ²: que despoillatz sotz cobertor (v. 38)
e: que despoillatz sotz cobertor (v. 38)

38
C: e puesc vos en traire auctor
Mʰ²: e puesc vos en traire auctor (v. 37)
e: e puesc vos en traire auctor (v. 37)

39
C: la nueyt quant ieu fuy assalhitz
Mʰ²: la nueit cant ieu soi asaillitz
e: la nueit, cant ieu soi assaillitz

40
C: totz temps n'aurai mon cor dolen
Mʰ²: tostemps n'aurai mon cor dolen
e: tostemps n'aurai mon cor dolen

41
C: quar aissi·s n'aneron rizen
Mʰ²: c'aisi·s n'aneron rizen
e: c'aisi·s n'aneron rizen

42
C: qu'enquer en sospir e·n pantays.
Mʰ²: qu'enquer en sospir e·n patais.
e: qu'enquer en sospir e·n patais.

43
Mʰ²: Mai d'una re soi en error
e: Mais d'una re soi en error

44
Mʰ²: e·n estai mos cors esbaitz
e: e·n estai mos cors esbaitz

45
Mʰ²: que tot can lo fraire·m desditz
e: que tot can lo fraire·m desditz

46
Mʰ²: aug autrejar a la seror
e: aug autrejar a la seror

47
Mʰ²: e nuills hom nona tan de sen
e: e nuills hom non a tan de sen,

48
Mʰ²: que puesc'aver cominalmen
e: que puesc'aver cominalmen

49
Mʰ²: que ves calque part non biais.
e: que ves calque part non biais.

50
Mʰ²: El mes d'abril e de pascor
e: El mes d'abril e de pascor

51
Mʰ²: can l'auzel movon lurs dous critz
e: can l'auzel movon lurs dous critz

52
Mʰ²: adoncx vueil mos chans si'auzitz
e: adoncs vueill mos chans si'auzitz

53
Mʰ²: et aprendetz lo chantador
e: et aprendetz lo chantador

54
Mʰ²: e sapchatz tug cominalmen
e: e sapchatz tug cominalmen

55
Mʰ²: qu'ie·m tenc per ricx e per manen
e: qu'ie·m tenc per rics e per manen

56
Mʰ²: car soi descargatz de fol fais.
e: car soi descargatz de fol fais.

  • letto 1211 volte

Tradizione manoscritta

  • letto 2694 volte

CANZONIERE C

A cura di Sara Rattenni

  • letto 3066 volte

Riproduzione fotografica

                                                                                                                                        Vai al manoscritto [2]

  • letto 2119 volte

Edizione diplomatica

 

   B  Elhs              Jaufre rudel.
        mes lestius el temps flo
         ritz. quan lauzelh cha(n)
          ton sotz la flor. mas ieu
    tenc liuern per gensor. q(ua)r mais
    de ioy mi es cobitz. e quant hom
    ue son iauzimen. es ben razos e
    dauinen. quom sia plus coyndes
    
                                              eguay(s).


    E r ai ieu ioy e suy iau
    zitz. e restauratz en ma ualor. e
    non iray iamai alhor. ni non q(ue)r-
    rai autruy conquistz. queras
    say ben azescien. que selh es sa-
    uis qui aten. e selh es fols qui
    trop sirays.


    L onc temps ai estat en dolor.
    e de tot mon a far marritz. q(ua)nc
    no fuy tan fort endurmitz. que
    nom rissides de paor. mas aras
    uey e pes e sen. que passat ai a
    quelh turmen. e non hi uuelh
    tornar iamays.

    M out mi tenon a gran honor.
    totz selhs cuy ieu ney obeditz.
    quar amon ioy suy reuertitz. e
    laus en lieys e dieu elhor. quer
    an lur grat e lur prezen. e que
    quieu men anes dizen. lai mi
    remanh e lay ma pays.

     M as per so men suy escharzitz.
   ia non creyrai lauzen iador. q(ua)nc
   no fuy tan lunhatz damor. quer
   non sia sals e gueritz. plus sauis
   hom de mi mespren. per quieu sai
   ben azescien. quanc finamor ho-
   me non trays.

   M ielhs mi fora iazer uestitz. que
   despollatz sotz cobertor. e puesc uos
   en traire auctor. la nueyt quant
   ieu fuy assalhitz. totz temps nau 
   rai mon cor dolen. quar aissis na-
   ueron rizen. quenquer en sospir
   en pantays.
  • letto 2885 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

 

  Jaufre rudel.   Jaufre Rudel
    I
   B  Elhs              Jaufre rudel.
        mes lestius el temps flo
         ritz. quan lauzelh cha(n)
          ton sotz la flor. mas ieu
    tenc liuern per gensor. q(ua)r mais
    de ioy mi es cobitz. e quant hom
    ue son iauzimen. es ben razos e
    dauinen. quom sia plus coyndes
      
                                              eguay(s).
  Belhs m'es l'estius e·l temps floritz,
  quan l'auzelh chanton sotz la flor;
  mas ieu tenc l'ivern per gensor,
  quar mais de joy m'i es cobitz.
  E quant hom ve son jauzimen
  es ben razos e d'avinen
  qu'om sia plus coyndes e guays.
    II
    E r ai ieu ioy e suy iau
    zitz. e restauratz en ma ualor. e
    non iray iamai alhor. ni non q(ue)r-
    rai autruy conquistz. queras
    say ben azescien. que selh es sa-
    uis qui aten. e selh es fols qui
    trop sirays.
  Er ai ieu joy e suy jauzitz
  e restauratz en ma valor,
  e non iray jamai alhor
  ni non querrai autruy conquistz:
  qu'eras say ben az escien
  que selh es savis qui aten,
  e selh es fols qui trop s'irays.
    III
    L onc temps ai estat en dolor.
    e de tot mon a far marritz. q(ua)nc
    no fuy tan fort endurmitz. que
    nom rissides de paor. mas aras
    uey e pes e sen. que passat ai a
    quelh turmen. e non hi uuelh
    tornar iamays.
  Lonc temps ai estat en dolor
  e de tot mon afar marritz,
  qu'anc no fuy tan fort endurmitz
  que no
·m rissides de paor.
  Mas aras vey e pes e sen
  que passat ai aquelh turmen,
  e non hi vuelh tornar ja mays.
    IV
    M out mi tenon a gran honor.
    totz selhs cuy ieu ney obeditz.
    quar amon ioy suy reuertitz. e
    laus en lieys e dieu elhor. quer
    an lur grat e lur prezen. e que
    quieu men anes dizen. lai mi
    remanh e lay ma pays.
  Mout mi tenon a gran honor
  totz selhs cuy ieu n'ey obeditz,
  quar a mon joy suy revertitz;
  e laus en lieys e Dieu e lhor,
  quer an lur grat e lur prezen.
  E que qu'ieu m'en anes dizen,
  lai mi remanh e lay m'apays.
    V
   M as per so men suy escharzitz.
   ia non creyrai lauzen iador. q(ua)nc
   no fuy tan lunhatz damor. quer
   non sia sals e gueritz. plus sauis
   hom de mi mespren. per quieu sai
   ben azescien. quanc finamor ho-
   me non trays.
  Mas per so m'en suy escharzitz,
  ja non creyrai lauzenjador:
  qu'anc no fuy tan lunhatz d'amor,
  qu'er no
·n sia sals e gueritz.
  Plus savis hom de mi mespren:
  per qu'ieu sai ben az escien
  qu'anc fin'amor home non trays.
    VI
   M ielhs mi fora iazer uestitz. que
   despollatz sotz cobertor. e puesc uos
   en traire auctor. la nueyt quant
   ieu fuy assalhitz. totz temps nau-
   rai mon cor dolen. quar aissis na-
   neron rizen. quenquer en sospir
    en pantays.
  Mielhs mi fora jazer vestitz,
  que despollatz sotz cobertor:
  e puesc vos en traire auctor
  la nueyt quant ieu fuy assalhitz.
  Totz temps n'aurai mon cor dolen,
  quar aissi
·s n'aneron rizen,
  qu'enquer en sospir e
·n pantays.
  • letto 898 volte

CANZONIERE Mʰ²

  • letto 782 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

Testo Careri 1996, p. 395.
 

Bel mes lestius el temps fluritz
Els auzels chanton sotz la flor
Mai ieu tenc liuern per gensor
Car mais de ioi mi es cobitz
E cant hom ue son iauzimen
Es ben razos et auinen
Com sia cueintes e gais
I.
Bel m'es l'estius e·l temps fluritz,
e·ls auzels chanton sotz la flor;
mai ieu tenc l'ivern per gensor,
car mais de joi mi es cobitz.
E cant hom ve son jauzimen,
es ben razos et avinen
c'om sia cueintes e gais.
Erai ieu ioi e soi iausitz
E restauratz en ma ualor
E nonirai iamais aillor
                                Ni conquerrai
Ni conquerrai autruis conquitz
Queras sai ben azessien
Que sel es sauis qui aten
E sel es fol qui trop sirais.
II.
Er ai ieu joi e soi jausitz
e restauratz en ma valor,
e non irai jamais aillor
ni conquerrai autruis conquitz:
qu'eras sai ben az essien
que sel es savis qui aten,
e sel es fol qui trop s'irais.
Lonc temps ai estat en dolor
E de tot mon afar marritz
Canc no fui tan fort endurmitz
Que nom reisides de paor
Mas eras uei e pes e sen
Que pasatz sui daisel turmen
E noi uueil tornar iamais
III.
Lonc temps ai estat en dolor
e de tot mon afar marritz,
c'anc no fui tan fort endurmitz
que no·m reisides de paor.
Mas eras vei e pes e sen
que pasatz sui d'aisel turmen,
e no·i vueil tornar ja mais.
Molt mo tenon a gran honor
Tug silh a cui non soi peditz
Car a mon ioi soi reuertitz
E laus en dieu e lieis e lor
Queran lur grat e lur prezen;
E que que ieu manes dizen
Lai mi remanh e lai mapais.
IV.
Molt m'o tenon a gran honor
tug silh a cui non soi peditz
car a mon joi soi revertitz;
e laus en Dieu e lieis e lor,
qu'er an lur grat e lur prezen.
E que que ieu manes dizen,
lai mi remanh e lai m'apais.
Mai per so men soi escarzitz
Ia non creirai lauzeniador
Car non soi tan lonhatz damor
Quer non sia sals e gueritz
Plus sauis hom de mi mespren
Perquieu sai be azessien
Canc finamors home non trais.
V.
Mai per so men soi escarzitz,
ja non creirai lauzenjador:
car non soi tan lonhatz d'amor,
qu'er no·n sia sals e gueritz.
Plus savis hom de mi mespren:
per qu'ieu sai be az essien
c'anc fin'amors home non trais.
Meills mi fora iazer uestitz
E puesc uos en traire auctor
Que despoillatz sotz cobertor
La nueit cant ieu soi asaillitz
Tostemps naurai mon cor dolen
Caisis naneron rizen
Quenquer en sospir en patais.
VI.
Meills mi fora jazer vestitz,
e puesc vos en traire auctor
que despoillatz sotz cobertor
la nueit cant ieu soi asaillitz.
Tostemps n'aurai mon cor dolen
c'aisi·s n'aneron rizen,
qu'enquer en sospir e·n patais.
Mai duna re soi en error
Enestai mos cors esbaitz
Que tot can lo frairem desditz
                                Aug
Aug autreiar ala seror
E nuills hom nona tan de sen
Que puescauer cominalmen
Que ues calque part non biais.
VII.
Mai d'una re soi en error
e·n estai mos cors esbaitz:
que tot can lo fraire·m desditz,
aug autrejar a la seror.
E nuills hom nona tan de sen,
que puesc'aver cominalmen,
que ves calque part non biais.
El mes dabril e de pascor
Can lauzel mouon lurs dous critz
Adoncx uueil mos chans siauzitz
Et aprendetz lo chantador
E sapchatz tug cominalmen
Quiem tenc per ricx e per manen
Car soi descargatz de fol fais.
VIII.
El mes d'abril e de pascor,
can l'auzel movon lurs dous critz,
adoncx vueil mos chans si'auzitz.
Et aprendetz lo, chantador!
E sapchatz tug cominalmen
qu'ie·m tenc per ricx e per manen,
car soi descargatz de fol fais.    
  • letto 565 volte

CANZONIERE e

A cura di Luca Gatti

  • letto 657 volte

Riproduzione fotografica

Untitled%202_1.jpg
Untitled%203_2.jpg
Untitled%204_0.jpg
Untitled%205_0.jpg
Untitled%206.jpg
Untitled%207.jpg
  • letto 639 volte

Edizione diplomatica

Untitled%208_3.png Jaufre Rudel.
Bel m'est l'estius, e 'l temps fluritz
E' ls auzels chanton sotz la flor;
Mai ieu tenc l'ivern per gensor,
Car mais de ioi mi es cobitz:
E cant hom ve son iauzimen,
Es ben razos, et avinen,
Com sia cueintes, e gais.
Untitled%209_3.png Er ai ieu ioi, e soi iauzitz,
E restauratz en ma valor;
E non irai iamais aillor;
Ni conquerrai autruis conquitz;
Qu'eras sai ben ad essien,
Que sol es savais qui aten,
E sel es fol, qui trop s'irais.
Untitled%2010_1.png Lonc temps ai estat en dolor,
E de tot mon afar marritz,
C'anc no fui tant fort endurmitz,
Que no'm reisides de paor.
Mas eras vei, e pes, e sen,
Que passatz sui d'aisel turmen,
E no i vueill tornar iamais.
Untitled%2011_1.png Molt m'o tenon à gran honor
Tug silh, a cui non soi peditz;
Car à mon ioi soi revertitz;
E laus en Dieu, e leis, e lor,
Quer an lur grat, e lur prezen:
Lai mi rimanh, e lai m'apais.
Untitled%2012_2.png Mai per so men soi escarzitz;
Ia non creirai lauzeniador,
Car non soi tan lonhatz d'amor,
Quer non sia sals, e gueritz.
Plus savis hom de mi mespren,
Per quieu sai be ad essien,
C'anc fin amors home non trais.
Untitled%2013_1.png Meills mi fora iazer vestitz,
E puesc vos en traire auctor,
Que despoillatz sotz cobertor
La nueit, cant ieu soi assaillitz.
Tostemps n'aurai mon cor dolen,
C'aisis n'aneron rizen,
Quenquer en sospir, e'n patais.
Untitled%2014_1.png Mais d'una re soi en error,
E n'estai mos cors esbaitz,
Que tot can lo fraire'm desditz,
Aug autreiar à la seror.
E nuills hom non a tan de sen,
Que puesc'aver cominalmen,
Que ves calque part non biais.
Untitled%2015_1.png El mes d'Abril, e de Pascor,
Car l'auzel el movon lurs dous critz,
Adoncs vueill mos chans sia'uzitz;
Et aprendetzlo chantador,
E sapchatz tug cominalmen,
Quie'm tenc per rics, e per manen,
Car soi descargatz de fol fais.
  • letto 733 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

Bel m'est l'estius, e 'l temps fluritz
E' ls auzels chanton sotz la flor;
Mai ieu tenc l'ivern per gensor,
Car mais de ioi mi es cobitz:
E cant hom ve son iauzimen,
Es ben razos, et avinen,
Com sia cueintes, e gais.
I.
Bel m'est l'estius e·l temps fluritz
e·ls auzels chanton sotz la flor;
mai ieu tenc l'ivern per gensor,
car mais de joi m'i es cobitz.
E cant hom ve son jauzimen,
es ben razos et avinen
c'om sia cueintes e gais.
Er ai ieu ioi, e soi iauzitz,
E restauratz en ma valor;
E non irai iamais aillor;
Ni conquerrai autruis conquitz;
Qu'eras sai ben ad essien,
Que sol es savais qui aten,
E sel es fol, qui trop s'irais.
II.
Er ai ieu joi e soi jauzitz
e restauratz en ma valor,
e non irai jamais aillor
ni conquerrai autruis conquitz:
qu'eras sai ben ad essien,
que sol es savais qui aten,
e sel es fol qui trop s'irais.
Lonc temps ai estat en dolor,
E de tot mon afar marritz,
C'anc no fui tant fort endurmitz,
Que no'm reisides de paor.
Mas eras vei, e pes, e sen,
Que passatz sui d'aisel turmen,
E no i vueill tornar iamais.
III.
Lonc temps ai estat en dolor
e de tot mon afar marritz,
c'anc no fui tant fort endurmitz
que no·m reisides de paor.
Mas eras vei e pes e sen
que passatz sui d'aisel turmen
e no i vueill tornar ja mais.
Molt m'o tenon à gran honor
Tug silh, a cui non soi peditz;
Car à mon ioi soi revertitz;
E laus en Dieu, e leis, e lor,
Quer an lur grat, e lur prezen:
Lai mi rimanh, e lai m'apais.
IV.
Molt m'o tenon a gran honor
tug silh a cui non soi peditz,
car a mon joi soi revertitz;
e laus en Dieu e leis e lor,
qu'er an lur grat e lur prezen.
Lai mi rimanh e lai m'apais.
Mai per so men soi escarzitz;
Ia non creirai lauzeniador,
Car non soi tan lonhatz d'amor,
Quer non sia sals, e gueritz.
Plus savis hom de mi mespren,
Per quieu sai be ad essien,
C'anc fin amors home non trais.
V.
Mai per so m'en soi escarzitz,
ja non creirai lauzenjador:
car non soi tan lonhatz d'amor,
qu'er non sia sals e gueritz.
Plus savis hom de mi mespren:
per qu'ieu sai be ad essien
c'anc fin'amors home non trais.
Meills mi fora iazer vestitz,
E puesc vos en traire auctor,
Que despoillatz sotz cobertor
La nueit, cant ieu soi assaillitz.
Tostemps n'aurai mon cor dolen,
C'aisis n'aneron rizen,
Quenquer en sospir, e'n patais.
VI.
Meills mi fora jazer vestitz,
e puesc vos en traire auctor,
que despoillatz sotz cobertor
la nueit cant ieu soi assaillitz.
Tostemps n'aurai mon cor dolen,
c'aisi·s n'aneron rizen,
qu'enquer en sospir e·n patais.
Mais d'una re soi en error,
E n'estai mos cors esbaitz,
Que tot can lo fraire'm desditz,
Aug autreiar à la seror.
E nuills hom non a tan de sen,
Que puesc'aver cominalmen,
Que ves calque part non biais.
VII.
Mais d'una re soi en error
e·n estai mos cors esbaitz:
que tot can lo fraire·m desditz,
aug autrejar a la seror.
E nuills hom non a tan de sen,
que puesc'aver cominalmen,
que ves calque part non biais.
El mes d'Abril, e de Pascor,
Can l'auzel movon lurs dous critz,
Adoncs vueill mos chans sia'uzitz;
Et aprendetzlo chantador,
E sapchatz tug cominalmen,
Quie'm tenc per rics, e per manen,
Car soi descargatz de fol fais.
VIII.
El mes d'abril e de pascor,
can l'auzel movon lurs dous critz,
adoncs vueill mos chans si'auzitz.
Et aprendetz lo, chantador!
E sapchatz tug cominalmen,
qu'ie·m tenc per rics e per manen,
car soi descargatz de fol fais.
  • letto 1010 volte
Credits | Contatti | © Sapienza Università di Roma - Piazzale Aldo Moro 5, 00185 Roma T (+39) 06 49911 CF 80209930587 PI 02133771002

Source URL: http://151.100.161.88/?q=laboratorio/bels-mes-lestius-e%C2%B7l-temps-floritz

Links:
[1] http://www.rialto.unina.it/JfrRud/262.1(Chiarini).htm
[2] http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b8419246t/f496.item.r=fran%C3%A7ais%20856.zoom