 |
Bernardus. Pel dolç chant qel resignol fai. La nuit qant mi soi adormiç. Reueil de ioi tut esbaiç. Pensiu damor (et)co(n)siranç. Cai ço es mos meillers mesters. Qanc se amei ioi uolentiers. Et ab ioi acomença mos chanç. Ai sabia lo ioi qeu nai. Nel ioi fos tals qem fos aisiç. Toç autres ioi for a petiç. Uas qe lo meu ioi fora granç Tal sen fai cointes (et)parlers. Ecui desser ric e sobrers. De fin amor qeu nai dos tanç. Suuent li remir son cors gai. Con es ben faiç e gent chausiç. De cortesia (et)de bels diç. E si de plus mi pren talenç. Ob si auria us anç entiers. Si uolia esser uertaders. Tant es cortes (et)ben estans. Do(m)na uostrom sui (et) serai Al uostre seruise garniç. Uostre sui iuraç (et)pleuiç. E uostres era des enanç. E uos es lo meu iois primers. E si seres uos lo derriers. Tant q(ua)nt la uida mer duranç. |