Lirica Medievale Romanza
Published on Lirica Medievale Romanza (http://151.100.161.88)

Home > BERNART DE VENTADORN > EDIZIONE > En cossirer et en esmai > Tradizione manoscritta

Tradizione manoscritta

  • letto 645 volte

CANZONIERE A

  • letto 546 volte

Edizione diplomatica

 
 Bernartz deuentedorn.

 EN cossirier et en esmai. Sui dun amo(r)
 qem lassa em te. Que tant non uau
 ni sai ni lai. Quill ades nom teigna en
 son fre. Caras ma dat cor etalen. qieu
 enquises si podia. Tal que sil reis lenqe-
 ria. Auria faich grand ardimen.
 Ai las chaitius eqem farai. Ni cal cosseil
 penrai deme. Qella non sap lo mal q(ue)u
 trai. Ni eu noil aus clamar merce. Folla
 res ben as pauc desen. Qella non ca ta-
 maria. P(er) nom que p(er) drudaria. Qanz
 not laisses leuar al uen.
 Edoncs puois atressim morrai. Dirai
 li lafan que men ue. Uers es cades lo
 li dirai. No farai alamia. Si sabia qa
 un tenen. Enfos tot espaigna mia. Anz
 uuoill morir defeunia. Car anc mi ue(n)c
 enpessamen.
 Ia p(er) mi non sabra qieu mai. ni autre
 nolen dira re. Amic non uoill ad a
 qest plai. Anz p(er)da dieu qui pro men
 te. Qieu non uuoill cosin ni paren. Q(ue)
 mout mes grans cortesia. Camors p(er)mi
 donz maucia. Mas alieis non estara
 gen.
 Edoncs ella cal tort mi fai. Quil non
 sap p(er) que sesdeue. Dieus deuinar de-
 gra oimai. Qieu muor p(er) samor. (et) aq(ue).
 Al mieu nesci chaptenemen. Et ala
 
 
 gran uilania. P(er) qeil legua mentrelia.
 Qand ieu denan lieis mi presen.
 Negus iois almieu noseschai. Qan ma
 dompnam garda nim ue. Qel sieus
 bels doutz semblans mi uai. Al cor que
 ma doussa em reue. Esim duraua lon-
 gamen. Sobre sains li iuraria. q(ue)l mon
 mais nuills iois non sia. Mas al partir
 art et encen.
 Pois messatgier noil trametrai. ni ami
 dire nois coue. Negun cosseill demi no
 sai. Mas duna ren mi conort be. Ella
 sap letras (et) enten. Et agradam qieu
 escria. Los motz esalieis plazia. Legis
 los almieu saluamen.
 Esalies autre dols non pren. P(er) dieu
 e p(er) merceil sia. Qel bel solatz q(ue) mauia.
 nom tuoilla nil sieu parlar gen.
 
  • letto 414 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

 Bernartz deuentedorn.  Bernartz de Ventedorn.
  I   I
 
 EN 
cossirier et en esmai. Sui dun amo(r)
 qem lassa em te. Que tant non uau
 ni sai ni lai. Quill ades nom teigna en
 son fre. Caras ma dat cor etalen. qieu
 enquises si podia. Tal que sil reis lenqe-
 ria. Auria faich grand ardimen.
 
 
 En cossirier et en esmai
 sui d’un’amor qe·m lassa e·m te,
 que tant non vau ni sai ni lai
 qu’ill ades no·m teigna en son fre,
 c’aras m’a dat cor e talen
 q’ieu enquises, si podia,
 tal que, si·l reis l’enqeria,
 auria faich grand ardimen.
 
  II   II
 
 A
i las chaitius eqem farai. Ni cal cosseil
 penrai deme. Qella non sap lo mal q(ue)u
 trai. Ni eu noil aus clamar merce. Folla
 res ben as pauc desen. Qella non ca ta-
 maria. P(er) nom que p(er) drudaria. Qanz
 not laisses leuar al uen.
 
 
 Ai las, chaitius! E qe·m farai?
 Ni cal cosseil penrai de me?
 Q’ella non sap lo mal qu’eu trai
 ni eu no·il aus clamar merce.
 Folla res! Ben as pauc de sen,
 q’ella nonca t’amaria
 per nom que per drudaria,
 q’anz no·t laisses levar al ven.
 
  III   III
 
 E
doncs puois atressim morrai. Dirai
 li lafan que men ue. Uers es cades lo
 li dirai. No farai alamia. Si sabia qa
 un tenen. Enfos tot espaigna mia. Anz
 uuoill morir defeunia. Car anc mi ue(n)c
 enpessamen.
 
 
 E doncs, puois atressi·m morrai,
 dirai li l’afan que m’en ve?
 Vers es c’ades lo li dirai.
 No farai a la mia,
 si sabia q’a un tenen
 en fos tot’Espaigna mia;
 anz  vuoill morir de feunia
 car anc mi venc en pessamen.
 
  IV   IV
 
 I
a p(er) mi non sabra qieu mai. ni autre
 nolen dira re. Amic non uoill ad a
 qest plai. Anz p(er)da dieu qui pro men
 te. Qieu non uuoill cosin ni paren. Q(ue)
 mout mes grans cortesia. Camors p(er)mi
 donz maucia. Mas alieis non estara
 gen.
 
 
 Ia per mi non sabra q’ieu m’ai
 ni autre no l’en dira re.
 Amic non voill ad aqest plai,
 anz perda Dieu qui pro m’en te;
 q’ieu no·n vuoill cosin ni paren,
 que mout m’es grans cortesia
 c’amors per midonz m’aucia;
 mas a lieis non estara gen.
 
  V   V
 
 E
doncs ella cal tort mi fai. Quil non
 sap p(er) que sesdeue. Dieus deuinar de-
 gra oimai. Qieu muor p(er) samor. (et) aq(ue).
 Al mieu nesci chaptenemen. Et ala
 gran uilania. P(er) qeil legua mentrelia.
 Qand ieu denan lieis mi presen.
 
 
 E doncs, ella cal tort m’i fai,
 qu’il non sap per que s’esdeve?
 Dieus! Devinar degra oimai
 q’ieu muor per s’amor! Et a que?
 Al mieu nesci chaptenemen
 et a la gran vilania
 per qe·il legua m’entrelia
 qand ieu denan lieis mi presen.
 
  VI   VI
 
 N
egus iois almieu noseschai. Qan ma
 dompnam garda nim ue. Qel sieus
 bels doutz semblans mi uai. Al cor que
 ma doussa em reue. Esim duraua lon-
 gamen. Sobre sains li iuraria. q(ue)l mon
 mais nuills iois non sia. Mas al partir
 art et encen.
 
 
 Negus iois al mieu no s’eschai,
 qan ma dompna·m garda ni·m ve,
 qe·l sieus bels doutz semblans mi vai
 al cor, que m’adoussa e·m reve;
 e si·m durava longamen,
 sobre sains li iuraria
 qu’el mon mais nuills iois non sia;
 mas al partir art et encen.
 
  VII   VII
 
 P
ois messatgier noil trametrai. ni ami
 dire nois coue. Negun cosseill demi no
 sai. Mas duna ren mi conort be. Ella
 sap letras (et) enten. Et agradam qieu
 escria. Los motz esalieis plazia. Legis
 los almieu saluamen.
 
 
 Pois messatgier no·il trametrai
 ni a mi dire no·is cove,
 negun cosseill de mi no sai;
 mas d’una ren mi conort be:
 ella sap letras et enten,
 et agrada·m q’ieu escria
 los motz, e s’a lieis plazia,
 legis los al mieu salvamen.
 
  VIII   VIII
 
 E
salies autre dols non pren. P(er) dieu
 e p(er) merceil sia. Qel bel solatz q(ue) mauia.
 nom tuoilla nil sieu parlar gen.
 
 
 E s’a lies autre dols non pren,
 per Dieu e per merce·il sia
 qe·l bel solatz que m’avia
 no·m tuoilla ni·l sieu parlar gen.
 
  • letto 376 volte

Riproduzione fotografica

  • letto 394 volte

CANZONIERE C

  • letto 535 volte

Edizione diplomatica

 
                                   Bernat.

 EN cossirier  de uentedor(n).
 (et) en  esmay. son duna
 mor quim lassem te.
 que tan no uau ni sai
 ni lay. quil ades nom tenguen
 son fre. quara ma dat cor e tale(n).
 que nen quezes si podia. tal q(ue)
 sil reys lanqueria. auria fait
 gran ardimen.
 
 
 A
i las caitiu e quem farai. ni q(ua)l
 cosselh penrai de me. quelha no
 sap lo mal quieu tray. ni non li
 aus clamar merce. fol neci be-
 nas puc de sen. elha no quat a
 maria. per nom que per drudai-
 ria. cans not laixes leuar al ue(n).
 E donc pus atressi murrai. dirai
 li lafan que men ue. uers q(ua)des
 lo li dirai. no fararai ala mia fe.
 sieu sabia qua un tenen. fos tota
 espanha mia.  mais uuelh morir
 de feunia. q(ua)r anc me uenc en pes-
 samen.
 Ia per mi no sabra q(ue)
 may. ni autre non lin dira re. q(ua)r
 amic no uol aquest plai. ans p(er)-
 gua dieu qui pro men te. q(ui)eu
 no uuelh cozin ni paren. q(ue) molt
 es gran cortezia. quamor p(er) mi-
 dons maucia. mas alieys non es-
 tara gen.
 E donc elha qual tort me fay.
 quilh no sap per que sesdeue. q(ua)r
 deuinar degra huei may. q(ui)eu pert
 samor (et) elha me. quel mieu nes-
 ci captenemen. (et) a la gran uila-
 nia. per quel lengua mentrelia.
 quan ieu denant ley me prezen.
 Negun ioy al mieu noseschay.
 quan ma donam guarda nim ue.
 quel sieu belh dos semblan mi
 uay. al cor qui ma dous em reue.
 e saissom dura loniamen. sobre
 sains li iuraria. quel mon mays
 nulh ioy no sia. mas al partir
 art (et) ensen.
 Ia messatge nol trametrai. ni
 ami dire non coue. negun cos-
 selh en me non sai. mas duna
 re me conort be. elha sap letras
 
 
 (et) enten. (et) agrada me quescria.
 los motz e sa lieys plazia. ligis
 los al mieu saluamen.
 Esa leys altre dol non pren. p(er)
 dieu e per mercel sia. quel belh
 solatz que mauia. nom tolha
 nil sieu parlar gen.
 
  • letto 416 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

  Bernat. de uentedor(n).  Bernat de Ventedorn.
  I   I
 
 EN
 cossirier  
 (et) en  esmay. son duna
 mor quim lassem te.
 que tan no uau ni sai
 ni lay. quil ades nom tenguen
 son fre. quara ma dat cor e tale(n).
 que nen quezes si podia. tal q(ue)
 sil reys lanqueria. auria fait
 gran ardimen.
 
 
 En cossirier et en  esmay
 son d’un’amor qui·m lass’e·m te,
 que tan no vau ni sai ni lay
 qu’il ades no·m tengu’en son fre,
 qu’ara m’a dat cor e talen
 que n’enquezes, si podia,
 tal que, si·l reys l’anqueria,
 auria fait gran ardimen.
 
  II   II
 
 A
i las caitiu e quem farai. ni q(ua)l
 cosselh penrai de me. quelha no
 sap lo mal quieu tray. ni non li
 aus clamar merce. fol neci be-
 nas puc de sen. elha no quat a
 maria. per nom que per drudai-
 ria. cans not laixes leuar al ue(n).
 
 
 Ai las, caitiu! E que·m farai?
 Ni qual cosselh penrai de me?
 Qu’elha no sap lo mal qu’ieu tray
 ni non li aus clamar merce.
 Fol neci! Ben as puc de sen,
 elha noqua t’amaria
 per nom que per drudairia,
 cans no·t laixes levar al ven.
 
  III   III
 
 E
 donc pus atressi murrai. dirai
 li lafan que men ue. uers q(ua)des
 lo li dirai. no fararai ala mia fe.
 sieu sabia qua un tenen. fos tota
 espanha mia.  mais uuelh morir
 de feunia. q(ua)r anc me uenc en pes-
 samen.
 
 
 E donc, pus atressi murrai,
 dirai li l’afan que m’en ve?
 Vers qu’ades lo li dirai.
 No fararai, a la mia fe,
 s’ieu sabia qu’a un tenen
 fos tota Espanha mia;
 mais vuelh morir de feunia
 quar anc me venc en pessamen.
 
  IV   IV
 
 I
a per mi no sabra q(ue)
 may. ni autre non lin dira re. q(ua)r
 amic no uol aquest plai. ans p(er)-
 gua dieu qui pro men te. q(ui)eu
 no uuelh cozin ni paren. q(ue) molt
 es gran cortezia. quamor p(er) mi-
 dons maucia. mas alieys non es-
 tara gen.
 
 
 Ia per mi no sabra que m’ay
 ni autre non l’in dira re.
 Qu’ar amic no vol aquest plai,
 ans pergua Dieu qui pro m’en te;
 qu’ieu no vuelh cozin ni paren,
 que molt es gran cortezia
 qu’amor per midons m’aucia;
 mas a lieys non estara gen.
 
  V   V
 
 E 
donc elha qual tort me fay.
 quilh no sap per que sesdeue. q(ua)r
 deuinar degra huei may. q(ui)eu pert
 samor (et) elha me. quel mieu nes-
 ci captenemen. (et) a la gran uila-
 nia. per quel lengua mentrelia.
 quan ieu denant ley me prezen.
 
 
 E donc, elha qual tort me fay,
 qu’ilh no sap per que s’esdeve?
 quar devinar degra hueimay
 qu’ieu pert s’amor, et elha me.
 Qu’el mieu nesci captenemen
 et a la gran vilania
 per que·l lengua m’entrelia
 quan ieu denant ley me prezen.
 
  VI   VI
 
 N
egun ioy al mieu noseschay.
 quan ma donam guarda nim ue.
 quel sieu belh dos semblan mi
 uay. al cor qui ma dous em reue.
 e saissom dura loniamen. sobre
 sains li iuraria. quel mon mays
 nulh ioy no sia. mas al partir
 art (et) ensen.
 
 
 Negun ioy al mieu no s’eschay,
 quan ma dona·m guarda ni·m ve,
 que·l sieu belh dos semblan mi vay
 al cor qui m’adous e·m reve;
 e s’aisso·m dura loniamen,
 sobre sains li iuraria
 qu’el mon mays nulh ioy no sia;
 mas al partir art et ensen.
 
  VII   VII
 
 I
a messatge nol trametrai. ni
 ami dire non coue. negun cos-
 selh en me non sai. mas duna
 re me conort be. elha sap letras
 (et) enten. (et) agrada me quescria.
 los motz e sa lieys plazia. ligis
 los al mieu saluamen.
 
 
 Ia messatge no·l trametrai
 ni a mi dire non cove,
 negun cosselh en me non sai;
 mas d’una re me conort be:
 elha sap letras et enten,
 et agrada me qu’escria
 los motz, e s’a lieys plazia,
 ligis los al mieu salvamen.
 
  VIII   VIII
 
 E
sa leys altre dol non pren. p(er)
 dieu e per mercel sia. quel belh
 solatz que mauia. nom tolha
 nil sieu parlar gen.
 
 
 E s’a leys altre dol no·n pren,
 per Dieu e per merce·l sia
 que·l belh solatz que m’avia
 no·m tolha ni·l sieu parlar gen.
 
  • letto 333 volte

Riproduzione fotografica

  • letto 387 volte

CANZONIERE D

  • letto 511 volte

Edizione diplomatica

 
 Idem B.

 En conserier (et) en esmai. Son dun amo(r)
 q(ue)m lassem te qui tan no(n) uau ni sai
 ni lai. Qil ades nom tenguen son
 fre. Cara ma dat cor etalen. Qeu en q(ue)ces
 si podia. tal q(ue) sel reis lenq(ue)ria. Auria fag
 gran ardimen.
 A las caitiu e q(ue)m farai. Ni cal co(n)seil penrai
 deme. Quella no(n) sap lomal q(ue)u trai. Ne
 eu no(n) laus clamar m(er)ce. fola res ben as pa
 uc de cen. Qella no(n) cata maria. P(er) nom q(ue)
 par drudaria. Canz not laisses leuar aluen.
 Edoncs pos autresit morai.
 Dirai li la fan q(ue) men ue. Uers es cades
 lo li dirai. No(n) farai ala mia fe. Si sabia ca
 un tene(n). En fos tota(s)[1] paigna mia. Mais uo
 ill morir defeunia. Car anc me uenc en pe(n)
 samen.
 Ia p(er) mi no(n) sabra q(ue)u mai. Ni autre no len
 dira re. Amic no(n) uoil azaq(ue)st plai. Anz
 p(er)da dieu qui promen te. Queu noi uoill
 cozin ni paren. Que mout mes granz cor
 

 [1] Aggiunto in interlinea.
 
 
 tesia. qamors p(er)midons maucia. Mas alei
 no(n) estara gen.
 Edoncs ella cal tort mi fai. Qil no(n) sal p(er) q(ue)
 ses deue. dieu deuinar degra oimai. Qeu
 mu muor p(er)samor (et) a q(ue). al meu nesi captene-
 men. (et) ala gran uilania. p(er) q(ue)l lengua me(n)tre
 lia. Cant eu denan le mi p(re)zen.
 Negus iois al meu no(n) ses chai. Can ma do(m)p-
 na(m) garda ni mi ue. Qels sieus belz douz
 semblanz me uai. al cor q(ue) ma dousem re
 ue. Esim duraua longamen. Sobre sanz li
 iuraria. Quel mon mais nuls iois no(n) sia.
 Mas al partir art et ensen.
 Pos messagier nol trametrai. Ni ami dire
 nous coue. Negun (con)seil demi no(n) sai. Mas
 duna ren mi conort be. Ellasal letras et
 enten. Et agradame q(ue) escria. los motz esa
 lei plazia. legis los al mieu saluamen.
 E salei autre dol no(n) pren.
 p(er) dieu ep(er) m(er)ceil sia. Quel bel solaz q(ue) ma-
 uia no(m) tolla nil seu parlar gen.
 
  • letto 388 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

 Idem B.  Idem B.
  I   I
 
 E
n conserier (et) en esmai. Son dun amo(r)
 q(ue)m lassem te qui tan no(n) uau ni sai
 ni lai. Qil ades nom tenguen son
 fre. Cara ma dat cor etalen. Qeu en q(ue)ces
 si podia. tal q(ue) sel reis lenq(ue)ria. Auria fag
 gran ardimen.
 
 
 En conserier et en esmai
 son d’un amor que·m lass’e·m te,
 qui tan non vau ni sai ni lai
 q’il ades no·m tengu’en son fre,
 c’ara m’a dat cor e talen
 q’eu enqueces, si podia,
 tal que, se·l reis l’enqueria,
 auria fag gran ardimen.
 
  II   II
 
 A
 las caitiu e q(ue)m farai. Ni cal co(n)seil penrai
 deme. Quella no(n) sap lomal q(ue)u trai. Ne
 eu no(n) laus clamar m(er)ce. fola res ben as pa
 uc de cen. Qella no(n) cata maria. P(er) nom q(ue)
 par drudaria. Canz not laisses leuar aluen.
 
 
 A las, caitiu! E que·m farai?
 Ni cal conseil penrai de me?
 Qu’ella non sap lo mal qu’eu trai
 ne eu non l’aus clamar merce.
 Fola res! Ben as pauc de cen,
 q’ella nonca t’amaria
 per nom que par drudaria,
 c’anz no·t laisses levar al ven.
 
  III   III
 
 E
doncs pos autresit morai.
 Dirai li la fan q(ue) men ue. Uers es cades
 lo li dirai. No(n) farai ala mia fe. Si sabia ca
 un tene(n). En fos tota(s) paigna mia. Mais uo
 ill morir defeunia. Car anc me uenc en pe(n)
 samen.
 
 
 E doncs, pos autresit morai,
 dirai li l’afan que m’en ve?
 Vers es c’ades lo li dirai.
 Non farai, a la mia fe,
 si sabia c’a un tenen
 en fos tota Spaigna mia;
 mais voill morir de feunia
 car anc me venc en pensamen.
 
  IV   IV
 
 I
a p(er) mi no(n) sabra q(ue)u mai. Ni autre no len
 dira re. Amic no(n) uoil azaq(ue)st plai. Anz
 p(er)da dieu qui promen te. Queu noi uoill
 cozin ni paren. Que mout mes granz cor
 tesia. qamors p(er)midons maucia. Mas alei
 no(n) estara gen.
 
 
 Ia per mi non sabra qu’eu m’ai
 ni autre no l’en dira re.
 Amic non voil az aquest plai,
 anz perda Dieu qui pro m’en te;
 qu’eu no·i voill cozin ni paren,
 que mout m’es granz cortesia
 q’amors per midons m’aucia;
 mas a lei non estara gen.
 
  V   V
 
 E
doncs ella cal tort mi fai. Qil no(n) sal p(er) q(ue)
 ses deue. dieu deuinar degra oimai. Qeu
 mu muor p(er)samor (et) a q(ue). al meu nesi captene-
 men. (et) ala gran uilania. p(er) q(ue)l lengua me(n)tre
 lia. Cant eu denan le mi p(re)zen.
 
 
 E doncs, ella, cal tort m’i fai,
 q’il non sa·l per que s’esdeve?
 Dieu! Devinar degra oimai
 q’eu mu muor per s’amor! Et a que?
 Al meu nesi captenemen
 et a la gran vilania
 per que·l lengua m’entrelia
 cant eu denan le mi prezen.
 
  VI   VI
 
 N
egus iois al meu no(n) ses chai. Can ma do(m)p-
 na(m) garda ni mi ue. Qels sieus belz douz
 semblanz me uai. al cor q(ue) ma dousem re
 ue. Esim duraua longamen. Sobre sanz li
 iuraria. Quel mon mais nuls iois no(n) sia.
 Mas al partir art et ensen.
 
 
 Negus iois al meu non s’eschai,
 can ma dompna·m garda ni mi ve,
 qe·ls sieus belz douz semblanz me vai
 al cor, que m’adous’e·m reve;
 e si·m durava longamen,
 sobre sanz li iuraria
 qu’el mon mais nuls iois non sia;
 mas al partir art et ensen.
 
  VII   VII
 
 P
os messagier nol trametrai. Ni ami dire
 nous coue. Negun (con)seil demi no(n) sai. Mas
 duna ren mi conort be. Ellasal letras et
 enten. Et agradame q(ue) escria. los motz esa
 lei plazia. legis los al mieu saluamen.
 
 
 Pos messagier no·l trametrai
 ni a mi dire no·us cove,
 negun conseil de mi non sai;
 mas d’una ren mi conort be:
 ella sa·l letras et enten,
 et agrada me que escria
 los motz, e s’a lei plazia,
 legis los al mieu salvamen.
 
  VIII   VIII
 
 E 
salei autre dol no(n) pren.
 p(er) dieu ep(er) m(er)ceil sia. Quel bel solaz q(ue) ma-
 uia no(m) tolla nil seu parlar gen.
 
 
 E s’a lei autre dol no·n pren,
 per Dieu e per merce·il sia
 que·l bel solaz que m’avia
 no·m tolla ni·l seu parlar gen.
 
  • letto 318 volte

Riproduzione fotografica

  • letto 316 volte

CANZONIERE G

  • letto 510 volte

Edizione diplomatica

 
 Idem
 IN co(n)sirer (et) enes mai. sui dun
 
 
 
 amor qim laça em te. qe ta(n) no uai
 
 
 
 niça nilai. qades no(n) tegna en son
 
 
 
 fre. qera madat cor etalen. qeu en
 
 
 
 qeses si podia. tal qe sil reis le(n)qe

  
 
 ria. auria faiz g(ra)n ardimen.
 

 
 Hailas chaitiu eqe(m) farai.
 Niqal co(n)seill pe(n)rai deme.
 Qella no sap lo mal qeu trai.
 Nieu noill aus clamer m(er)ce.
 Fol nesci ben as pauc desen.
 Qella no tamaria.
 P(er) no(m) qe p(er) drudaria.
 Canz not laises leuar alue(n).
 Donc pois atressi morai
 Diraili lafan qi men ue.
 Uers es cades loli dirai.
 Nofaria alamia fe.
 Si saubia qa un tene(n).
 En fos tota spagna mia.
 Mais uoill morir defeonia.
 Car anc mi ue(n)c un pesame(n).
 Ia p(er)mi nosabra qeu mai.
 Ni altre noill en dira re.
 Amic no uoill ad aqest plai.
 Anz p(er)da d(eu)s qi p(ro) me(n)te.
 Qeu no prec co(n)sin ni paren.
 Qe molt es granz cortesia.
 Camors p(er)mido(n)z maucia.
 Mas alei no estara gen
 Edoncs ella qal tort mi fai.
 Qill no sap p(er)qe ses deue.
 Deu d(e)uinar degra oimai.
 Qeu muor p(er)samor et abqe.
 Al meu nesci capteneme(n).
 Et alagra(n) uilania.
 P(er) qill lengua me(n)trelia.
 Cant eu dena(n) lei me p(re)sen.
 Negus iois al meu noseschai.
 Qan madona(m) garda nimue.
 Qel seus bels dolz senbla(n)z miuai.
 Al cor qi ma dolçem reue.
 Esim duraua loniame(n).
 
 
 Sobre sainz li iuraria
 Del mo(n) mais niull iois nosia.
 Mas alpartir art et ence(n).
 Pos messagers noill trametrai.
 Niami dire nos conue.
 Negus co(n)seill d(e)mi nosai
 Mas duna re me conort be.
 Qella sab letras et enten.
 Et agrada me qe scria.
 Los moz esalei plazia.
 Legis los almeu saluamen.
 Esalei altre dols n(on) pren.
 P(er) deu ep(er) merceill sia.
 Qel bel solaz qe nauia
 No(n) truoilla nil seu parlar gen.    
 
  • letto 363 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

 Idem  Idem
  I   I
 
 I
N co(n)sirer (et) enes mai. sui dun
 amor qim laça em te. qe ta(n) no uai
 niça nilai. qades no(n) tegna en son
 fre. qera madat cor etalen. qeu en
 qeses si podia. tal qe sil reis le(n)qe
 ria. auria faiz g(ra)n ardimen.
 
 
 In consirer et en esmai
 sui d’un’amor qi·m laça e·m te,
 qe tan no vai ni ça ni lai
 q’ades non tegna en son fre,
 q’era m’a dat cor e talen
 q’eu enqeses, si podia,
 tal qe, si·l reis l’enqeria,
 auria faiz gran ardimen.
 
  II   II
 
 Hailas chaitiu eqe(m) farai.
 Niqal co(n)seill pe(n)rai deme.
 Qella no sap lo mal qeu trai.
 Nieu noill aus clamer m(er)ce.
 Fol nesci ben as pauc desen.
 Qella no tamaria.
 P(er) no(m) qe p(er) drudaria.
 Canz not laises leuar alue(n).
 
 
 Hai las, chaitiu! E qe·m farai?
 Ni qal conseill penrai de me?
 Q’ella no sap lo mal q’eu trai
 ni eu no·ill aus clamer merce.
 Fol nesci! Ben as pauc de sen,
 q’ella no t’amaria
 per nom qe per drudaria,
 c’anz no·t laises levar al ven.
 
  III   III
 
 Donc pois atressi morai
 Diraili lafan qi men ue.
 Uers es cades loli dirai.
 Nofaria alamia fe.
 Si saubia qa un tene(n).
 En fos tota spagna mia.
 Mais uoill morir defeonia.
 Car anc mi ue(n)c un pesame(n).
 
 
 Donc pois atressi morai,
 dirai li l’afan qi m’en ve?
 Vers es c’ades lo li dirai.
 No faria, a la mia fe,
 si saubia q’a un tenen
 en fos tota Spagna mia;
 mais voill morir de feonia
 car anc mi venc un pesamen.
 
  IV   IV
 
 Ia p(er)mi nosabra qeu mai.
 Ni altre noill en dira re.
 Amic no uoill ad aqest plai.
 Anz p(er)da d(eu)s qi p(ro) me(n)te.
 Qeu no prec co(n)sin ni paren.
 Qe molt es granz cortesia.
 Camors p(er)mido(n)z maucia.
 Mas alei no estara gen
 
 
 Ia per mi no sabra q’eu m’ai
 ni altre no·ill en dira re.
 Amic no voill ad aqest plai,
 anz perda Deus qi pro m’en te;
 q’eu no prec consin ni paren,
 qe molt es granz cortesia
 c’amors per midonz m’aucia;
 mas a lei no estara gen.
 
  V   V
 
 Edoncs ella qal tort mi fai.
 Qill no sap p(er)qe ses deue.
 Deu d(e)uinar degra oimai.
 Qeu muor p(er)samor et abqe.
 Al meu nesci capteneme(n).
 Et alagra(n) uilania.
 P(er) qill lengua me(n)trelia.
 Cant eu dena(n) lei me p(re)sen.
 
 
 E doncs, ella, qal tort m’i fai?
 Q’ill no sap per qe s’esdeve?
 Deu! Devinar degra oimai
 q’eu muor per s’amor! Et ab qe?
 Al meu nesci captenemen
 et a la gran vilania
 per qi·ll lengua m’entrelia
 cant eu denan lei me presen.
 
  VI   VI
 
 Negus iois al meu noseschai.
 Qan madona(m) garda nimue.
 Qel seus bels dolz senbla(n)z miuai.
 Al cor qi ma dolçem reue.
 Esim duraua loniame(n).
 Sobre sainz li iuraria
 Del mo(n) mais niull iois nosia.
 Mas alpartir art et ence(n).
 
 
 Negus iois al meu no s’eschai,
 qan ma dona·m garda ni·m ve,
 qe·l seus bels dolz senblanz mi vai
 al cor qi m’adolç’e·m reve;
 e si·m durava loniamen,
 sobre sainz li iuraria
 del mon mais niull iois no sia;
 mas al partir art et encen.
 
  VII   VII
 
 Pos messagers noill trametrai.
 Niami dire nos conue.
 Negus co(n)seill d(e)mi nosai
 Mas duna re me conort be.
 Qella sab letras et enten.
 Et agrada me qe scria.
 Los moz esalei plazia.
 Legis los almeu saluamen.
 
 
 Pos messagers no·ill trametrai
 ni a mi dire no·s conve,
 negus conseill de mi no sai;
 mas d’una re me conort be:
 q’ella sab letras et enten,
 et agrada me q’escria
 los moz, e s’a lei plazia,
 legis los al meu salvamen.
 
  VIII   VIII
 
 Esalei altre dols n(on) pren.
 P(er) deu ep(er) merceill sia.
 Qel bel solaz qe nauia
 No(n) truoilla nil seu parlar gen.  
 
 
 E s’a lei altre dols no·n pren,
 per Deu e per merce·ill sia
 qe·l bel solaz qe n’avia
 non truoilla ni·l seu parlar gen.
 
  • letto 408 volte

Riproduzione fotografica

  • letto 341 volte

CANZONIERE I

  • letto 487 volte

Edizione diplomatica

 
 Bernartz de uentedorn.

 EN consirer et enesmai. Son dun amor que(m)
 laissem te. Que tan no(n) uau ni sai ni lai.
 Quil ades nom teingue(n) son fre. Quira ma
 dat cor etalan. Q(ue)u enquezes si podia. tal q(ue)
 sil reis lenqueria. Auria fag gran ardime(n).
 A las caitiu equem farai. Ni cal conseill pen-
 rai de me. Quella no(n) sap lo mal queu trai.
 Ne eu no(n) laus clamar merce. Folla res ben
 as pauc de sen. Quella nonc tamaria. P(er) nom
 que par drudaria. Quanz not laisses leuar al
 uen.
 Edoncs puois atressi mor(r)ai. Dirai li la fan
 que men ue. Uers es quades loli dirai. No(n)
 farai a la mia fe. Si sabia ca un tene(n). En fos
 totespai(n)gna mia. Mas uoill morir de feunia.
 
 
 Car anc me uenc en pensamen.
 Ia p(er) mi no(n) saubra queu mai. Ni autre no le(n)
 dira re. Amic no uoill azaq(ue)st plai. Anz p(er)da di
 eu qui pro mente. Q(ue)u no uoill cosin ni pare(n).
 Que mout mes granz cortesia. Quamors p(er)
 mi donz maucia. Mas alei no(n) estera ien.
 Edoncs ella cal tort mi fai. Quil no(n) sab que ses
 deue. Dieus deuinar degra oimai. Quieu mor
 p(er) samor (et) aque. Ai mieu nesi chaptene men.
 Et ala gran uilania. P(er) quel lengua m(en)trelia.
 Quant ieu denan lei me presen.
 Negus iois al mieu seschai. Quan ma do(m)pna(m)
 garda nim ue. Quels sieus bels douz sembla(n)z
 me uai. Al cor que madousem reue. Esim dur-
 aua longamen. Sobre sainz li iuraria. Quel
 mon mais nuills iois no(n) sia. Mas al partir
 art et encen.
 Puois messagier nol trametrai. Ni ami dire no(s)
 coue. Negu(n)s conseill de mi no(n) sai. Mas duna
 ren mi conort ben. Ella sap letras et enten.
 Et agrada me que escria los motz esa lei pla-
 sia. legis los al mieu saluamen.
 Esa lei autre dol no(n) pren. P(er) dieu ep(er) merce
 il sia. Quel bel solatz que mauia. No(m) tuoil-
 la nil sieu parlar ien.
 
  • letto 441 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

 Bernartz de uentedorn.  Bernartz de Ventedorn.
  I   I
 
 E
N consirer et enesmai. Son dun amor que(m)
 laissem te. Que tan no(n) uau ni sai ni lai.
 Quil ades nom teingue(n) son fre. Quira ma
 dat cor etalan. Q(ue)u enquezes si podia. tal q(ue)
 sil reis lenqueria. Auria fag gran ardime(n).
 
 
 En consirer et en esmai
 son d’un amor que·m laiss’e·m te,
 que tan non vau ni sai ni lai
 qu’il ades no·m teingu’en son fre,
 qu’ira m’a dat cor e talan
 qu’eu enquezes, si podia,
 tal que, si·l reis l’enqueria,
 auria fag gran ardimen.
 
  II   II
 
 A 
las caitiu equem farai. Ni cal conseill pen-
 rai de me. Quella no(n) sap lo mal queu trai.
 Ne eu no(n) laus clamar merce. Folla res ben
 as pauc de sen. Quella nonc tamaria. P(er) nom
 que par drudaria. Quanz not laisses leuar al
 uen.
 
 
 A las, caitiu! e que·m farai?
 Ni cal conseill penrai de me?
 Qu’ella non sap lo mal qu’eu trai
 ne eu non l’aus clamar merce.
 Folla res! Ben as pauc de sen,
 qu’ella nonc t’amaria
 per nom que par drudaria,
 qu’anz no·t laisses levar al ven.
 
  III   III
 
 E
doncs puois atressi mor(r)ai. Dirai li la fan
 que men ue. Uers es quades loli dirai. No(n)
 farai a la mia fe. Si sabia ca un tene(n). En fos
 totespai(n)gna mia. Mas uoill morir de feunia.
 Car anc me uenc en pensamen.
 
 
 E doncs, puois atressi morrai,
 dirai li l’afan que m’en ve?
 Vers es qu’ades lo li dirai.
 Non farai, a la mia fe,
 si sabia c’a un tenen
 en fos tot’Espaingna mia;
 mas voill morir de feunia
 car anc me venc en pensamen.
 
  IV   IV
 
 I
a p(er) mi no(n) saubra queu mai. Ni autre no le(n)
 dira re. Amic no uoill azaq(ue)st plai. Anz p(er)da di
 eu qui pro mente. Q(ue)u no uoill cosin ni pare(n).
 Que mout mes granz cortesia. Quamors p(er)
 mi donz maucia. Mas alei no(n) estera ien.
 
 
 Ia per mi non saubra qu’eu m’ai
 ni autre no l’en dira re.
 Amic no voill az aquest plai,
 anz perda Dieu qui pro m’en te;
 qu’eu no voill cosin ni paren,
 que mout m’es granz cortesia
 qu’amors per midonz m’aucia;
 mas a lei non estera ien.
 
  V   V
 
 E
doncs ella cal tort mi fai. Quil no(n) sab que ses
 deue. Dieus deuinar degra oimai. Quieu mor
 p(er) samor (et) aque. Ai mieu nesi chaptene men.
 Et ala gran uilania. P(er) quel lengua m(en)trelia.
 Quant ieu denan lei me presen.
 
 
 E doncs, ella cal tort m’i fai,
 qu’il non sab que s’esdeve?
 Dieus! Devinar degra oimai
 qu’ieu mor per s’amor! Et a que?
 Ai mieu nesi chaptenemen
 et a la gran vilania
 per que·l lengua m’entrelia
 quant ieu denan lei me presen.
 
  VI   VI
 
 N
egus iois al mieu seschai. Quan ma do(m)pna(m)
 garda nim ue. Quels sieus bels douz sembla(n)z
 me uai. Al cor que madousem reue. Esim dur-
 aua longamen. Sobre sainz li iuraria. Quel
 mon mais nuills iois no(n) sia. Mas al partir
 art et encen.
 
 
 Negus iois al mieu s’eschai,
 quan ma dompna·m garda ni·m ve,
 que·ls sieus bels douz semblanz me vai
 al cor, que m’adous’e·m reve;
 e si·m durava longamen,
 sobre sainz li iuraria
 qu’el mon mais nuills iois non sia;
 mas al partir art et encen.
 
  VII   VII
 
 P
uois messagier nol trametrai. Ni ami dire no(s)
 coue. Negu(n)s conseill de mi no(n) sai. Mas duna
 ren mi conort ben. Ella sap letras et enten.
 Et agrada me que escria los motz esa lei pla-
 sia. legis los al mieu saluamen.
 
 
 Puois messagier no·l trametrai
 ni a mi dire no·s cove,
 neguns conseill de mi non sai;
 mas d’una ren mi conort ben:
 ella sap letras et enten,
 et agrada me que escria
 los motz, e s’a lei plasia,
 legis los al mieu salvamen.
 
  VIII   VIII
 
 E
sa lei autre dol no(n) pren. P(er) dieu ep(er) merce
 il sia. Quel bel solatz que mauia. No(m) tuoil-
 la nil sieu parlar ien.
 
 
 E s’a lei autre dol no·n pren,
 per Dieu e per merce·il sia
 que·l bel solatz que m’avia
 no·m tuoilla ni·l sieu parlar ien.
 

 

  • letto 341 volte

Riproduzione fotografica

  • letto 317 volte

CANZONIERE K

  • letto 510 volte

Edizione diplomatica

 
 Bernatz de uentadorn.

 EN consirer et en esmai. Son dun amor que(m)
 laissem te. Que tan no(n) uau ni sai ni lai.
 Quil ades nom tenguen son fre. Quira ma dat
 cor etalan. Quieu en quezes si podia. tal qe sil
 reis lenqueria. Auria fag gran ardimen.
 A las caitiu equem farai. Ni cal conseill penrai
 de me. Quella no(n) sap lo mal quieu trai. Ne
 eu no(n) laus clamar merce. Fola res ben as pauc
 de sen. Quella nonc tamaria. Per nom qe par
 drudaria. Qanz not laisses leuar al uen.
 Edoncs puois atressi morrai. Dirai li la fan q(ue)
 men ue. Uers es qades lo li dirai. Non farai a
 la mia fe. Si sabia ca un tenen. En fos totespai(n) -
 gna mia. Mas uoill morir de feunia. Car anc
 me uenc en pensamen.
 Ia per mi no(n) saubra queu mai. Ni autre no
 len dira re. Amic no(n) uoill azaqest plai. Anz p(er) -
 da dieu qui pro me(n)te. Queu no uoill cosin ni
 paren. Que mout mes granz cortesia. Qua -
 mors per midonz maucia. Mas alei no(n) estera
 ien.
 Edoncs ella cal tort mi fai. Quil no(n)
 sab que ses deue. Dieus deuinar degra oimai.
 Quieu mor per samor et aque. Al mieu nesi
 chaptemen. Et ala gran uilania. Per quel le(n) -
 gua m(en)tre lia. Qant ieu de nan lei me p(re)sen.
 Negus iois al mieu no(n) seschai. Qan ma domna(m)
 garda nim ue. Quels sieus bels douz sembla(n)z
 me uai. Al cor que ma dousem reue. Esim du -
 raua longamen. Sobre sainz li iuraria. Quel
 mon mais nuills iois no(n) sia. Mas al partir art
 et encen.
 Puois messagier nol trametrai. Ni ami dire
 nos coue. Negun conseill de mi non sai. Mas
 duna ren mi conort ben. Ella sap letras et en -
 ten. Et agrada me que escria los motz esa lei
 plasia. legis los al mieu saluamen.
 
 
 E
salei autre dol non pren. Per dieu eper mer -
 ceill sia. Quel bel solatz que mauia. No(n) tuoi  -
 lla nil sieu parlar ien.
 
  • letto 379 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

 Bernatz de uentadorn.  Bernatz de Ventadorn.
  I   I
 
 E
N consirer et en esmai. Son dun amor que(m)
 laissem te. Que tan no(n) uau ni sai ni lai.
 Quil ades nom tenguen son fre. Quira ma dat
 cor etalan. Quieu en quezes si podia. tal qe sil
 reis lenqueria. Auria fag gran ardimen.
 
 
 En consirer et en esmai
 son d’un’amor que·m laiss’e·m te,
 que tan non vau ni sai ni lai
 qu’il ades no·m tengu’en son fre,
 qu’ira m’a dat cor e talan
 qu’ieu enquezes, si podia,
 tal qe, si·l reis l’enqueria,
 auria fag gran ardimen.
 
  II   II
 
 A 
las caitiu equem farai. Ni cal conseill penrai
 de me. Quella no(n) sap lo mal quieu trai. Ne
 eu no(n) laus clamar merce. Fola res ben as pauc
 de sen. Quella nonc tamaria. Per nom qe par
 drudaria. Qanz not laisses leuar al uen.
 
 
 A las, caitiu! E que·m farai?
 Ni cal conseill penrai de me?
 Qu’ella non sap lo mal qu’ieu trai
 ne eu non l’aus clamar merce.
 Fola res! Ben as pauc de sen,
 qu’ella nonc t’amaria
 per nom qe par drudaria,
 q’anz no·t laisses levar al ven.
 
  III   III
 
 E
doncs puois atressi morrai. Dirai li la fan q(ue)
 men ue. Uers es qades lo li dirai. Non farai a
 la mia fe. Si sabia ca un tenen. En fos totespai(n) -
 gna mia. Mas uoill morir de feunia. Car anc
 me uenc en pensamen.
 
 
 E doncs, puois atressi morrai,
 dirai li l’afan que m’en ve?
 Vers es q’ades lo li dirai.
 Non farai, a la mia fe,
 si sabia c’a un tenen
 en fos tot’Espaingna mia;
 mas voill morir de feunia
 car anc me venc en pensamen.
 
  IV   IV
 
 I
a per mi no(n) saubra queu mai. Ni autre no
 len dira re. Amic no(n) uoill azaqest plai. Anz p(er) -
 da dieu qui pro me(n)te. Queu no uoill cosin ni
 paren. Que mout mes granz cortesia. Qua -
 mors per midonz maucia. Mas alei no(n) estera
 ien.
 
 
 Ia per mi non saubra qu’eu m’ai
 ni autre no l’en dira re.
 Amic non voill az aqest plai,
 anz perda Dieu qui pro m’en te;
 qu’eu no voill cosin ni paren
 que mout m’es granz cortesia
 qu’amors per midonz m’aucia;
 mas a lei non estera ien.
 
  V   V
 
 E
doncs ella cal tort mi fai. Quil no(n)
 sab que ses deue. Dieus deuinar degra oimai.
 Quieu mor per samor et aque. Al mieu nesi
 chaptemen. Et ala gran uilania. Per quel le(n) -
 gua m(en)tre lia. Qant ieu de nan lei me p(re)sen.
 
 
 E doncs, ella cal tort m’i fai,
 qu’il non sab que s’esdeve?
 Dieus! Devinar degra oimai
 qu’ieu mor per s’amor! Et a que?
 Al mieu nesi chaptemen
 et a la gran vilania
 per que·l lengua m’entrelia
 qant ieu denan lei me presen.
 
  VI   VI
 
 N
egus iois al mieu no(n) seschai. Qan ma domna(m)
 garda nim ue. Quels sieus bels douz sembla(n)z
 me uai. Al cor que ma dousem reue. Esim du -
 raua longamen. Sobre sainz li iuraria. Quel
 mon mais nuills iois no(n) sia. Mas al partir art
 et encen.
 
 
 Negus iois al mieu non s’eschai,
 qan ma domna·m garda ni·m ve,
 que·ls sieus bels douz semblanz me vai
 al cor, que m’adous’e·m reve;
 e si·m durava longamen,
 sobre sainz li iuraria
 qu’el mon mais nuills iois non sia;
 mas al partir art et encen.
 
  VII   VII
 
 P
uois messagier nol trametrai. Ni ami dire
 nos coue. Negun conseill de mi non sai. Mas
 duna ren mi conort ben. Ella sap letras et en -
 ten. Et agrada me que escria los motz esa lei
 plasia. legis los al mieu saluamen.
 
 
 Puois messagier no·l trametrai
 ni a mi dire no·s cove,
 negun conseill de mi non sai;
 mas d’una ren mi conort ben:
 ella sap letras et enten,
 et agrada me que escria
 los motz, e s’a lei plasia,
 legis los al mieu salvamen.
 
  VIII   VIII
 
 E
salei autre dol non pren. Per dieu eper mer -
 ceill sia. Quel bel solatz que mauia. No(n) tuoi  -
 lla nil sieu parlar ien.
 
 
 E s’a lei autre dol no·n pren,
 per Dieu e per merce·ill sia
 que·l bel solatz que m’avia
 non tuoilla ni·l sieu parlar ien.
 

 

  • letto 396 volte

Riproduzione fotografica

  • letto 316 volte

CANZONIERE Ka

  • letto 209 volte

Edizione diplomatica

                .Bernartz del ventadorn.
        
   (e) Nconsirer et enesmai. Son dun
        amor quem laissemte. Que tan
        non uau ni sai ni lai. Quil ades nom
        tenguen son fre. Quira ma dat cor
        etalen. Quieu enquezes si podia. tal
        que sil reis lenqueria. Auria fag gran
        ardimen.
   (a) las caitiu equem farai. Nical conseill
        penrai de me. Quella non sap lo mal
        quieu trai. Ne eu non laus clamar
        merce. Folares ben as pauc de sen.
        Quella nonc tamaria. Per nom que
        par drudaria. Qanz not laisses le
        uar al uen.
   (e) doncs puois atressi morrai. Dirai li
        la fan que men ue. Vers es qades lo
        li dirai. Non farai ala mia fe. Si sabia
        ca un tenen. En fos totespaingna mia.
        Mais uoill morrir de feunia. Caranc
        me uenc enpensamen.
    (j) aper mi non saubra queu mai. Ni autre
        nolendirare. Amic non uoill azaquest
        plai. Anz perda dieu qui pro mente. Queu  
        no uoill cosin ni paren. Que mout mes
        granz cortesia. Quamors per midonz
        maucia. Mas alei non estera ien.
  (e) doncs ella cal tort mi fai. Quil non
  

Secondo l'edizione diplomatica fornita in: L. Suttina, Frammento di un nuovo canzoniere provenzale del secolo XIII, In: Romania, tome 54 n°213, 1928. pp. 1-10.

  • letto 144 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

  .Bernartz del ventadorn.   .Bernartz del Ventadorn
  I   I
  
  (e)Nconsirer et enesmai. Son dun
      amor quem laissemte. Que tan
      non uau ni sai ni lai. Quil ades nom
      tenguen son fre. Quira ma dat cor
      etalen. Quieu enquezes si podia. tal
      que sil reis lenqueria. Auria fag gran
      ardimen.
  
  En consirer et en esmai
  son d'un amor que·m laiss'e·m te,
  que tan non vau ni sai ni lai
  qu'il ades no·m tengu'en son fre,
  qu'ira m'a dat cor e talen.
  qu'ieu enquezes, si podia,
  tal que, si·l reis l'enqueria,
  auria fag gran ardimen.
  
  II   II
  (a) las caitiu equem farai. Nical conseill
       penrai de me. Quella non sap lo mal
       quieu trai. Ne eu non laus clamar
       merce. Folares ben as pauc de sen.
       Quella nonc tamaria. Per nom que
       par drudaria. Qanz not laisses le
       uar al uen.
 
  A las, caitiu! E que·m farai?
  Ni cal conseill penrai de me?
  Qu'ella non sap lo mal qu'ieu trai
  ne eu non l'aus clamar merce.
  Fola res! Ben as pauc de sen,
  qu'ella nonc t'amaria
  per nom que par drudaria,
  q'anz no·t laisses levar al ven.
  
  III   III
 
 (e) doncs puois atressi morrai. Dirai li
      la fan que men ue. Vers es qades lo
      li dirai. Non farai ala mia fe. Si sabia
      ca un tenen. En fos totespaingna mia.
      Mais uoill morrir de feunia. Caranc
      me uenc enpensamen.
  
  
  E doncs, puois atressi morrai,
  dirai li l'afan que m'en ve?
  Vers es q'ades lo li dirai.
  Non farai, a la mia fe,
  si sabia c'a un tenen
  en fos tot'Espaingna mia;
  Mais voill morrir de feunia
  car anc me venc en pensamen.
  
  IV   IV
 
  (j) aper mi non saubra queu mai. Ni autre
      nolendirare. Amic non uoill azaquest
      plai. Anz perda dieu qui pro mente.Queu  
      no uoill cosin ni paren. Que mout mes
      granz cortesia. Quamors per midonz
      maucia. Mas alei non estera ien.
  
 
  Ja per mi non saubra qu'eu m'ai
  ni autre no l'en dira re.
  Amic non voill az aquest plai,
  anz perda Dieu qui pro m'en te;
  qu'eu no voill cosin ni paren,
  que mout m'es granz cortesia
  qu'amors per midonz m'aucia;
  mas a lei non estera ien.
  
  V   V
  (e) doncs ella cal tort mi fai. Quil non
  
  E doncs, ella, cal tort m'i fai,
  qu'il non [...].
  • letto 141 volte

CANZONIERE L

  • letto 479 volte

Edizione diplomatica

 
 E
n (con)ssirer e enesmaj.   Bernart daue(n)tador.
 Soi dun amor qim lance mte. Q(e)
 tan no uau ni chai ni laj. Qill ades nom
 tegne so fre. Q(e)ra mhadat cor etalen
 Q(i)eu en q(e)ses sipodia Tal q(e) silreis len(qe)ria
 Hauria fach grant ardimen.
 Ha lass chaitieu eq(e)n farai Ni qal (con)seill
 p(re)nra d(e)me Q(e)lla no sab lomal q(i)eu traj
 Ni eu noill aus clamar m(er)ce Fols necis be ha(s)
 pauch d(e)sen Ella no(n)cha tamaria
 Ges p(er)nom d(e) drudarja Qansz not laisses
 leuar al uen.
 Edoncs pos atressi morraj dirai li lafan
 q(e) me(n) ue. Uers es qades lo li diraj. Non
 faria li mia fe Si saubia qa un tenen.
 En fos tota spaigna mia. Mais uoill mo
 rir d(e)feunia Qar a(n)ch mi ue(n)g enpessam(en).
 Ia permi nolsabra jamaj Ni autre no
 ill endira re Amich nouoill azaq(e)st plaj
 Ansz perda die(us) qi pro men te Q(e) noi uoill
 coisin neparen Q(e) molt mes grantz
 corteszia Qamors p(er) midonsz maucia.
 Mais alei no estara gen
 Ado(n)cs ella qal tortz mefai Qill no sab p(er) q(e)
 ses d(e)ue Die(us) d(e)uinar d(e)gra oimaj Q(i)eu
 muor p(er)samor ezaqe. Al mieu nesci
 captenem(en) Eala gra(n) uillania P(er) q(e)l len
 ga m(en)trelia Qa(n)t ieu d(e)na(n)t lei me presen.
 Neg(us) jois al mieu seschai Qan ma do(m)na mi
 garda nem ue Q(e)l sieu bels dousz scembla(n)z
 
 
 meuai Al cor qimadouch em reuen Esim
 duraua longame(n) Sobrels saintz li juraria
 Q(e)l mo(n) mais null jois nossia Mais al
 partir arg ez encen.
 Pois messagers noill trametraj Ni ami
 dire nos coue Negu (con)seill d(e)mi no(n)ssaj
 Mais duna re me conort be Qella sap
 letras ez enten Eagrada me q(e)scria
 lo(s) motz esalei plaszia legis las al mieu
 saluamen.
 Esalej autre dol no pren P(er)die(us) ep(er)m(er)ce
 illsia Q(ue)l bel solasz Q(i)eu nauia Nom
 tuoilla nil sieu parlar gen.
 
  • letto 390 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

 Bernart daue(n)tador.  Bernart da Ventador.
  I   I
 
 E
n (con)ssirer e enesmaj.
 Soi dun amor qim lance mte. Q(e)
 tan no uau ni chai ni laj. Qill ades nom
 tegne so fre. Q(e)ra mhadat cor etalen
 Q(i)eu en q(e)ses sipodia Tal q(e) silreis len(que)ria
 Hauria fach grant ardimen.
 
 
 En conssirer e en esmai
 soi d’un amor qim lanc’e·m te,
 qe tan no vau ni chai ni lai
 q’ill ades no·m tegn e so fre,
 q'era m’ha dat cor e talen
 q’ieu enqeses si podia,
 tal qe, si·l reis l’enqeria,
 hauria fach grant ardimen.
 
  II   II
 
 H
a lass chaitieu eq(e)n farai Ni qal (con)seill
 p(re)nra d(e)me Q(e)lla no sab lomal q(i)eu traj
 Ni eu noill aus clamar m(er)ce Fols necis be ha(s)
 pauch d(e)sen Ella no(n)cha tamaria
 Ges p(er)nom d(e) drudarja Qansz not laisses
 leuar al uen.
 
 
 Ha lass, chaitieu! E que·n farai?
 Ni qal conseill prenra de me?
 Q’ella no sab lo mal q’ieu trai
 ni eu no·ill aus clamar merce.
 Fols necis! Be has pauch de sen,
 ella noncha t’amaria
 ges per nom de drudaria,
 q’ansz no·t laisses levar al ven.
 
  III   III
 
 E
doncs pos atressi morraj dirai li lafan
 q(e) me(n) ue. Uers es qades lo li diraj. Non
 faria li mia fe Si saubia qa un tenen.
 En fos tota spaigna mia. Mais uoill mo
 rir d(e)feunia Qar a(n)ch mi ue(n)g enpessam(en).
 
 
 E doncs, pos atressi morrai,
 dirai li l’afan qe m’en ve?
 Vers es q’ades lo li dirai.
 Non faria li mia fe,
 si saubia q’a un tenen
 en fos tota Spaigna mia;
 mais voill morir de feunia
 qar anch mi veng en pessamen.
 
  IV   IV
 
 I
a permi nolsabra jamaj Ni autre no
 ill endira re Amich nouoill azaq(e)st plaj
 Ansz perda die(us) qi pro men te Q(e) noi uoill
 coisin neparen Q(e) molt mes grantz
 corteszia Qamors p(er) midonsz maucia.
 Mais alei no estara gen
 
 
 Ia per mi no·l sabra ia mai
 ni autre no·ill en dira re.
 Amich no voill az aqest plai,
 ansz perda Dieus qi pro m’en te;
 qe no·i voill coisin ne paren,
 qe molt m’es grantz corteszia
 q’amors per midonsz m’aucia;
 mais a lei no estara gen.
 
  V   V
 
 A
do(n)cs ella qal tortz mefai Qill no sab p(er) q(e)
 ses d(e)ue Die(us) d(e)uinar d(e)gra oimaj Q(i)eu
 muor p(er)samor ezaqe. Al mieu nesci
 captenem(en) Eala gra(n) uillania P(er) q(e)l len
 ga m(en)trelia Qa(n)t jeu d(e)na(n)t lei me presen.
 
 
 Adoncs, ella qal tortz me fai,
 q’ill no sab per qe s’esdeve?
 Dieus! Devinar degra oimai
 q’ieu  muor per s’amor! Ez a qe?
 Al mieu nesci captenemen
 e a la gran villania
 per qe·l lenga m’entrelia
 qant ieu denant lei me presen.
 
  VI   VI
 
 N
eg(us) jois al mieu seschai Qan ma do(m)na mi
 garda nem ue Q(e)l sieu bels dousz scembla(n)z
 meuai Al cor qimadouch em reuen Esim
 duraua longame(n) Sobrels saintz li juraria
 Q(e)l mo(n) mais null jois nossia Mais al
 partir arg ez encen.
 
 
 Negus jois al mieu s’eschai,
 qan ma domna mi garda ne·m ve,
 qe·l sieu bels dousz scemblanz me vai
 al cor, qi m’adouch’e·m reven;
 e si·m durava longamen,
 sobre·ls saintz li juraria
 q’el mon mais null jois no ssia;
 mais al partir arg ez encen.
 
  VII   VII
 
 P
ois messagers noill trametraj Ni ami
 dire nos coue Negu (con)seill d(e)mi no(n)ssaj
 Mais duna re me conort be Qella sap
 letras ez enten Eagrada me q(e)scria
 lo(s) motz esalei plaszia legis las al mieu
 saluamen.
 
 
 Pois messagers no·ill trametrai
 ni a mi dire no·s cove,
 negu conseill de mi non ssai;
 mais d’una re me conort be:
 q’ella sap letras ez enten,
 e agrada me q’escria
 los motz, e s’a lei plaszia,
 legis las al mieu salvamen.
 
  VIII   VIII
 
 E
salej autre dol no pren P(er)die(us) ep(er)m(er)ce
 illsia Q(ue)l bel solasz Q(i)eu nauia Nom
 tuoilla nil sieu parlar gen.
 
 
 E s’a lei autre dol no pren,
 per Dieus e per merce·ill sia
 que·l bel solasz q’ieu n’avia
 no·m tuoilla ni·l sieu parlar gen.
 

 

  • letto 360 volte

Riproduzione fotografica

  • letto 349 volte

CANZONIERE M

  • letto 525 volte

Edizione diplomatica

 
   bernard dauetadorn.
 E
N cossir(ier)[1] et en[2] e smai.
 sui dun amo(r) qim
 lassaem te. qe tan
 non uau ni sai ni lai. qel ades
 nom tenga en son fre. qara
 ma dat cor e talan. qe lan qe
 ses si podia. tal qe sil reis len
 qeria. auria fach gran ardi
 men.
 AI las caitiu e qem farai. ni qal
 conseilh penrai de me. qella
 no sap lo mal qieu trai. ni
 no li aus clamar merce. fol
 nesci ben as pauc de sen. ella
 no(n) qetameria ges[3]. per nom de
 ]p(er)[[4] drudaria. qans not laisses
 leuar aluen.
 

 [1] Il copista aggiunge successivamente ier in interlinea.
 [2] Il copista scorda en, segnala la sua assenza e lo aggiunge accanto al verso.
 [3] Il copista aggiunge successivamente ges in interlinea.
 [4] Espunto dal copista.
 

 
 E
doncs pois atresi morrai. dirai
 li lafan qe men ue. uers es[5] qade(s)
 llolidirai. no farai alamia fe.
 si a un tenen sabia. fos tota
 espainha mia. mais uueilh mo
 rir de feunia. qar anc men
 uen ]espauen[[6] en pensamen.  IA per mi non sabra qieu mai.
 ni autre nollendira re. qar
 amic(s) non uol aqest plai. an(s)
 pre(s) a dieu qi p(ro) lle(n)te. qieu
 no(n) uueilh cosi ni parent. qe
 mout es gran cortesia. q(a)mor
 per midons maucia. mas ale-
 is no(n)(e)[7]stara gen.


 EDonc ella qal tort mi fai. q(i)l
 no sap per qe ses deue. ben de-
 uinar degra oimai[8]. qieu pert
 samor e ella me. qalmieu ne
 sci captenemen. e(a)[9]la gran ui
 llania. parqel lenga mestre
 lia[10]. qant ieu denan leis me
 presen.
 NEgun ioi al mieu noseschai.
 qant madomnam garda nim
 ue. qel sieu(s) bel(s) douz semblanz  
 

 [5] Il copista aggiunge successivamente es in interlinea.
 [6] Espunto dal copista.
 [7] La e viene aggiunta successivamente dal copista in interlinea.
 [8] Sul margine inferiore della carta è aggiunta la traduzione italiana: oimai omai.
 [9] La a viene aggiunta successivamente in interlinea dal copista.
 [10] Il copista scrive inizialmente mostrelia, poi corregge la o in e.
 
 
 mi uai al cor qi ma dozem re-
 ue. e saissim dura loniame(n).
 mas sobra sanz li iuraria. q(ue)l
 mon mais nulls ioi no sia.
 mas al partir art et ensen.
 POs mesage noll trametrai.
 ni ami dire nos coue. negun
 conseilh en me no(n) sai. mas
 duna re me conort be. ella
 sap letras e enten. e agrada
 me qescria. los motz e saleis
 plazia. legis los al mieu sal
 uamen.
 ESa leis autre dol ne pren. per
 dieu e per mercel sia. qel bel
 solatz qe mauria. nom tolla
 nil sieu parllar gen.
 
  • letto 412 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

 bernard dauetadorn.  Bernard da Vetadorn.
  I   I
 
 E
N cossir(ier) et en e smai.
 sui dun amo(r) qim
 lassaem te. qe tan
 non uau ni sai ni lai. qel ades
 nom tenga en son fre. qara
 ma dat cor e talan. qe lan qe
 ses si podia. tal qe sil reis len
 qeria. auria fach gran ardi
 men.
 
 
 En cossirier et en esmai
 sui d’un amor qi·m lassa e·m te,
 qe tan non vau ni sai ni lai
 q’el ades no·m tenga en son fre,
 q’ara m’a dat cor e talan
 qe l’anqeses, si podia,
 tal qe, si·l reis l’enqeria,
 auria fach gran ardimen.
 
  II   II
 
 A
I las caitiu e qem farai. ni qal
 conseilh penrai de me. qella
 no sap lo mal qieu trai. ni
 no li aus clamar merce. fol
 nesci ben as pauc de sen. ella
 no(n) qetameria ges. per nom de
 ]p(er)[ drudaria. qans not laisses
 leuar aluen.
 
 
 Ai las, caitiu! e qe·m farai?
 Ni qal conseilh penrai de me?
 Q’ella no sap lo mal q’ieu trai
 ni no li aus clamar merce.
 Fol nesci! Ben as pauc de sen,
 ella nonqe t’ameria
 ges per nom de drudaria,
 q’ans no·t laisses levar al ven.
 
  III   III
 
 E
doncs pois atresi morrai. dirai
 li lafan qe men ue. uers es qade(s)
 llolidirai. no farai alamia fe.
 si a un tenen sabia. fos tota
 espainha mia. mais uueilh mo
 rir de feunia. qar anc men
 uen ]espauen[ en pensamen.
 
 
 E doncs, pois atresi morrai,
 dirai li l’afan qe m’en ve?
 Vers es q’ades llo li dirai.
 No farai a la mia fe,
 si a un tenen sabia
 fos tota Espainha mia;
 mais vueilh morir de feunia
 qar anc m’en ven en pensamen.
 
  IV   IV
 
 I
A per mi non sabra qieu mai.
 ni autre nollendira re. qar
 amic(s) non uol aqest plai. an(s)
 pre(s) a dieu qi p(ro) lle(n)te. qieu
 no(n) uueilh cosi ni parent. qe
 mout es gran cortesia. q(a)mor
 per midons maucia. mas ale-
 is no(n)(e)stara gen.
 
 
 Ia per mi non sabra q’ieu m’ai
 ni autre no ll’en dira re.
 Qar amics non vol aqest plai,
 ans pres a Dieu qi pro ll’en te;
 q’ieu non vueilh cosi ni parent,
 qe mout es gran cortesia
 q’amor per midons m’aucia;
 mas a leis non estara gen. 
 
  V   V
 
 E
Donc ella qal tort mi fai. q(i)l
 no sap per qe ses deue. ben de-
 uinar degra oimai. qieu pert
 samor e ella me. qalmieu ne
 sci captenemen. e(a)la gran ui
 llania. parqel lenga mestre
 lia. qant ieu denan leis me
 presen.
 
 
 E donc, ella qal tort m’i fai,
 q’il no sap per qe s’esdeve?
 Ben devinar degra oimai
 q’ieu pert s’amor, e ella me.
 Q’al mieu nesci captenemen
 e a la gran villania
 par qe·l lenga m’estrelia
 qant ieu denan leis me presen.
 
  VI   VI
 
 N
Egun ioi al mieu noseschai.
 qant madomnam garda nim
 ue. qel sieu(s) bel(s) douz semblanz  
 mi uai al cor qi ma dozem re-
 ue. e saissim dura loniame(n).
 mas sobra sanz li iuraria. q(ue)l
 mon mais nulls ioi no sia.
 mas al partir art et ensen.
 
 
 Negun ioi al mieu no s’eschai,
 qant ma domna·m garda ni·m ve,
 qe·l sieus bels douz semblanz mi vai
 al cor, qi m’adoz’e·m reve;
 e s’aissi·m dura loniamen,
 mas sobra sanz li iuraria
 qu’el mon mais nulls ioi no sia;
 mas al partir art et ensen.
 
  VII   VII
 
 P
Os mesage noll trametrai.
 ni ami dire nos coue. negun
 conseilh en me no(n) sai. mas
 duna re me conort be. ella
 sap letras e enten. e agrada
 me qescria. los motz e saleis
 plazia. legis los al mieu sal
 uamen.
 
 
 Pos mesage no·ll trametrai
 ni a mi dire no·s cove,
 negun conseilh en me non sai;
 mas d’una re me conort be:
 ella sap letras e enten,
 e agrada me q’escria
 los motz, e s’a leis plazia,
 legis los al mieu salvamen.
 
  VIII   VIII
 
 E
Sa leis autre dol ne pren. per
 dieu e per mercel sia. qel bel
 solatz qe mauria. nom tolla
 nil sieu parllar gen.
 
 
 E s’a leis autre dol ne pren,
 per Dieu e per merce·l sia
 qe·l bel solatz qe m’auria
 no·m tolla ni·l sieu parllar gen.
 

 

  • letto 338 volte

Riproduzione fotografica

  • letto 348 volte

CANZONIERE N

  • letto 488 volte

Edizione diplomatica

 
 Bernard Lauentador.
 EN cosirier ezenes mai. Son
 duna mor quem lasem te.
 Que tant non uau nisai ni
 lai. Qui ades nomteingne(n)
 son fre. Quera ma dat cor
 etalen. Queu en que çeç si po
 dia. Tal que sel reis lenque
 ria. Auria faig gran ardime(n).
 
 A
Ilas caitiu eque
 farai. Nical conseill pen rai
 de me. Quela non sab lo mal
 queu trai. Ne eu nolaus clamar
 
 
 merce. Fol neis ben as pauc
 desen. Ela non catamaria.
 Per nomque per drudaria
 Canç not laises leuar al ue(n).
 
 E
Doncs pos atresi
 morai. Diraili lafan que me(n)
 ue. Uers es cades lolidirai.
 Non farai ala mia fe. Si sa
 bia caun tenen. En fos totes
 painna mia. Mais uoil mo
 rir defeunia. Car anc miue(n)c
 enpensamen.
 
 I
A permi non sabra queu mai.
 Ni autre non len dira re. Am
 ic non uoil adaquest plai. A
 nç perda dieu qui pro me(n)te.
 Queu nouoil cosin niparen.
 Que mout mes gran cortesia.
 Samors per mi donç mause
 çia. Mas alei non estaraien.
 
 E
Donçt ella cal
 tort mifai. Quil non sap per
 queses deue. Dieu diuinar
 degra oimai. Queu muer p(er)
 samor et aque. Al mieu nesi
 captenemen. Et ala gran ui
 lania. Per quel lenga men tr
 
 
 elia. Cant eu denant mipre
 sen.
 
 N
Eguns iois al mieu noses chai
 Can ma dompnam guarda
 nim ue. Que sieus bes do
 uç semblanç mi uai. Al cor q(ue)
 madousem reue. Esim dura
 ua longamen. Sobre sanç
 liiuraria. Que mon mals n
 uls iois non sia. Mas al par
 tir ard et ensen.
 
 P
Os mesagier nol trametrai.
 Niami dire nos coue. Negun
 conseil demi nosai. Mas du
 na ren mi conort be. Elasab
 letras et ente. Eagra dam e
 que escria. Los motç esalei
 plai sia. Legis los al mieu sal
 uamen.
 
 E
Salei autre dols non pren.
 Per dieu eper merces sia. Q(ue)l
 bel solatç que mauia. Nom
 toilla nil seu parlar ien.
 
  • letto 402 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

 Bernard Lauentador.  Bernard la Ventador.
  I   I
 
 E
N cosirier ezenes mai. Son
 duna mor quem lasem te.
 Que tant non uau nisai ni
 lai. Qui ades nomteingne(n)
 son fre. Quera ma dat cor
 etalen. Queu en que çeç si po
 dia. Tal que sel reis lenque
 ria. Auria faig gran ardime(n).
 
 
 En cosirier ez en esmai
 son d’un’amor que·m las’e·m te,
 que tant non vau ni sai ni lai
 qui ades no·m teingn’en son fre,
 qu’era m’a dat cor e talen
 qu’eu enqueçeç, si podia,
 tal que, se·l reis l’enqueria,
 auria faig gran ardimen.
 
  II   II
 
 A
Ilas caitiu eque
 farai. Nical conseill pen rai
 de me. Quela non sab lo mal
 queu trai. Ne eu nolaus clamar
 merce. Fol neis ben as pauc
 desen. Ela non catamaria.
 Per nomque per drudaria
 Canç not laises leuar al ue(n).
 
 
 Ai las, caitiu! E que farai?
 Ni cal conseill penrai de me?
 Qu’ela non sab lo mal qu’eu trai
 ne eu no l’aus clamar merce.
 Fol neis! Ben as pauc de sen,
 ela nonca t’amaria
 per nom que per drudaria
 c’anç no·t laises levar al ven.
 
  III   III
 
 E
Doncs pos atresi
 morai. Diraili lafan que me(n)
 ue. Uers es cades lolidirai.
 Non farai ala mia fe. Si sa
 bia caun tenen. En fos totes
 painna mia. Mais uoil mo
 rir defeunia. Car anc miue(n)c
 enpensamen.
 
 
 E doncs, pos atresi morai,
 dirai li l’afan que m’en ve?
 Vers es c’ades lo li dirai.
 Non farai a la mia fe,
 si sabia c’a un tenen
 en fos tot’Espainna mia;
 mais voil morir de feunia
 car anc mi venc en pensamen.
 
  IV   IV
 
 I
A permi non sabra queu mai.
 Ni autre non len dira re. Am
 ic non uoil adaquest plai. A
 nç perda dieu qui pro me(n)te.
 Queu nouoil cosin niparen.
 Que mout mes gran cortesia.
 Samors per mi donç mause
 çia. Mas alei non estaraien.
 
 
 Ia per mi non sabra qu’eu m’ai
 ni autre non l’en dira re.
 Amic non voil ad aquest plai,
 anç perda Dieu qui pro m’en te;
 qu’eu no voil cosin ni paren,
 que mout m’es gran cortesia
 s’amors per midonç m’auseçia;
 mas a lei non estara ien.
 
  V   V
 
 E
Donçt ella cal
 tort mifai. Quil non sap per
 queses deue. Dieu diuinar
 degra oimai. Queu muer p(er)
 samor et aque. Al mieu nesi
 captenemen. Et ala gran ui
 lania. Per quel lenga men tr
 elia. Cant eu denant mipre
 sen.
 
 
 E donçt, ella, cal tort m’i fai,
 qu’il non sap per que s’esdeve?
 Dieu! Divinar degra oimai
 qu’eu muer per s’amor! Et a que?
 Al mieu nesi captenemen
 et a la gran vilania
 per que·l lenga m’entrelia
 cant eu denant mi presen
 .
  VI   VI
 
 N
Eguns iois al mieu noses chai
 Can ma dompnam guarda
 nim ue. Que sieus bes do
 uç semblanç mi uai. Al cor q(ue)
 madousem reue. Esim dura
 ua longamen. Sobre sanç
 liiuraria. Que mon mals n
 uls iois non sia. Mas al par
 tir ard et ensen.
 
 
 Neguns iois al mieu no s’eschai,
 can ma dompna·m guarda ni·m ve,
 que sieus bes douç semblanç mi vai
 al cor, que m’adous’e·m reve;
 e si·m durava longamen,
 sobre sanç li iuraria
 que mon mals nuls iois non sia;
 mas al partir ard et ensen.
 
  VII   VII
 
 P
Os mesagier nol trametrai.
 Niami dire nos coue. Negun
 conseil demi nosai. Mas du
 na ren mi conort be. Elasab
 letras et ente. Eagra dam e
 que escria. Los motç esalei
 plai sia. Legis los al mieu sal
 uamen.
 
 
 Pos mesagier no·l trametrai
 ni a mi dire no·s cove,
 negun conseil de mi no sai;
 mas d’una ren mi conort be:
 ela sab letras et ente,
 e agrada me que escria
 los motç, e s’a lei plaisia,
 legis los al mieu salvamen.
 
  VIII   VIII
 
 E
Salei autre dols non pren.
 Per dieu eper merces sia. Q(ue)l
 bel solatç que mauia. Nom
 toilla nil seu parlar ien.
 
 
 E s’a lei autre dols no·n pren,
 per Dieu e per merces sia
 que·l bel solatç que m’avia
 no·m toilla ni·l seu parlar ien.
 

 

  • letto 379 volte

Riproduzione fotografica

  • letto 336 volte

CANZONIERE O

  • letto 472 volte

Edizione diplomatica

 
 EN
consirers (et) esmai.
 Soi dun amor qen las ente.
 Qe tan no(n) uau ni sai ni lai.
 Qil ades nom tegnen soffre.
 

 
 Q
era ma dat cor etalen.
 Com enqez seu podia.
 Tals qe sil reis len qeria.
 Auria fait granz ardimen.  


 ALas chaitiu qe farai.
 Oqal conseil penrai de me.
 Qella nosapla mal qeu trai.
 Ni eu no laus clamar merce.
 Fols neci ben as pauc de sen.
 Qela noca ta maria.
 P(er) ne seina drutheria.
 Cancz not laises leuar aluen.


 Donc pos eissamen me morai
 Dirai li lafan qe men ue.
 Eu hoc ades lo dirai.
 No faria ala mia fe.
 Seu sabia qen tenemen.
 En fos totes spagna mia.
 Mais uuel morir de feunia.
 Qe mi uengues en pensamen.
 Ca p(er) mi no sabra qeu ai.
 Ni autre no len dirai re.
 Amic no qer adaqest plai.
 Anz p(er)gai deu qe pro mente.
 Qeu no(n) prec cosin ni paren.
 Qe molt er gran corteisia.
 Qamors p(er) midonz mausia.
 Mas alei no(n) istara gen.
 ADoncs ella qal tortz mi fai.
 Qil no sap p(er)qe mes deue.
 Mais deuinar degra oi mai.
 Qeu mur pur samur (et) aqe.
 Al meu neci captenemen.
 Et ab gran uilania.
 P(er) qe il lengna mentrelia.
 Qant eu denan lei mi prezen.
 Negus iois al mieu ne sechai.
 Qan madonam gara nim ue.
 
 
 C
ar lo sieus bels esgarz mi uai.
 Al cor qe ma dousem reue.
 E sim duraua longamen.
 Sobre saint uos iuraria.
 Qe nec mon mais no sia.
 Mas al partir art (et) ensen.
 Los mesatgier nol trametrai.
 Ni ami dire nol coue.
 Negus coseil de mi no sai.
 Mas duna re mi conort be.
 Qe illa sap letras (et) enten.
 Et agradam qeu escria.
 Los motz esalei plazia.
 Legis lo al meu saluamen.
 
  • letto 409 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

  I   I
 
 EN
consirers (et) esmai.
 Soi dun amor qen las ente.
 Qe tan no(n) uau ni sai ni lai.
 Qil ades nom tegnen soffre.
 Qera ma dat cor etalen.
 Com enqez seu podia.
 Tals qe sil reis len qeria.
 Auria fait granz ardimen.
 
 
 En consirers et esmai
 soi d’un amor qe·n las’e·n te,
 qe tan non vau ni sai ni lai
 q’il ades no·m tegn’en so ffre,
 q’era m’a dat cor e talen
 com enqez, s’eu podia,
 tals qe, si·l reis l’enqeria,
 auria fait granz ardimen.
 
  II   II
 
 AL
as chaitiu qe farai.
 Oqal conseil penrai de me.
 Qella nosapla mal qeu trai.
 Ni eu no laus clamar merce.
 Fols neci ben as pauc de sen.
 Qela noca ta maria.
 P(er) ne seina drutheria.
 Cancz not laises leuar aluen.
 
 
 A las, chaitiu! Qe farai?
 O qal conseil penrai de me?
 Q’ella no sap la mal q’eu trai
 ni eu no·l aus clamar merce.
 Fols neci! Ben as pauc de sen,
 q’ela noca t’amaria
 per ne seina drutheria,
 c’ancz no·t laises levar al ven.
 
  III   III
 
 D
onc pos eissamen me morai
 Dirai li lafan qe men ue.
 Eu hoc ades lo dirai.
 No faria ala mia fe.
 Seu sabia qen tenemen.
 En fos totes spagna mia.
 Mais uuel morir de feunia.
 Qe mi uengues en pensamen.
 
 
 Donc, pos eissamen me morai,
 dirai li l’afan qe m’en ve?
 Eu hoc ades lo dirai.
 No faria, a la mia fe,
 s’eu sabia q’en tenemen
 en fos tot’Esspagna mia;
 mais vuel morir de feunia
 qe mi vengues en pensamen.
 
  IV   IV
 
 C
a p(er) mi no sabra qeu ai.
 Ni autre no len dirai re.
 Amic no qer adaqest plai.
 Anz p(er)gai deu qe pro mente.
 Qeu no(n) prec cosin ni paren.
 Qe molt er gran corteisia.
 Qamors p(er) midonz mausia.
 Mas alei no(n) istara gen.
 
 
 Ca per mi no sabra q’eu ai
 ni autre no l’en dirai re.
 Amic no qer ad aqest plai,
 anz pergai Deu qe pro m’en te;
 q’eu non prec cosin ni paren,
 qe molt er gran corteisia
 q’amors per midonz m’ausia;
 mas a lei non istara gen.
 
  V   V
 
 AD
oncs ella qal tortz mi fai.
 Qil no sap p(er)qe mes deue.
 Mais deuinar degra oi mai.
 Qeu mur pur samur (et) aqe.
 Al meu neci captenemen.
 Et ab gran uilania.
 P(er) qe il lengna mentrelia.
 Qant eu denan lei mi prezen.
 
 
 Adoncs, ella qal tortz m’i fai,
 q’il no sap per qe m’esdeve?
 Mais devinar degra oimai
 q’eu mur pur s’amur! Et a qe?
 Al meu neci captenemen
 et ab gran vilania
 per qe il lengna m’entrelia
 qant eu denan lei mi prezen.
 
  VI   VI
 
 N
egus iois al mieu ne sechai.
 Qan madonam gara nim ue.
 Car lo sieus bels esgarz mi uai.
 Al cor qe ma dousem reue.
 E sim duraua longamen.
 Sobre saint uos iuraria.
 Qe nec mon mais no sia.
 Mas al partir art (et) ensen.
 
 
 Negus iois al mieu ne s’echai,
 qan madona·m gara ni·m ve,
 car lo sieus bels esgarz mi vai
 al cor, qe m’adous’e·m reve;
 e si·m durava longamen,
 sobre saint vos iuraria
 qe nec mon mais no sia,
 mas al partir art et ensen.
 
  VII   VII
 
 L
os mesatgier nol trametrai.
 Ni ami dire nol coue.
 Negus coseil de mi no sai.
 Mas duna re mi conort be.
 Qe illa sap letras (et) enten.
 Et agradam qeu escria.
 Los motz esalei plazia.
 Legis lo al meu saluamen.
 
 
 Los mesatgier no·l trametrai
 ni a mi dire no·l cove,
 negus coseil de mi no sai;
 mas d’una re mi conort be:
 qe illa sap letras et enten,
 et agrada·m q’eu escria
 los motz, e s’a lei plazia,
 legis lo al meu salvamen.
 
  • letto 360 volte

Riproduzione fotografica

  • letto 363 volte

CANZONIERE Q

  • letto 478 volte

Edizione diplomatica

 
 Bernardus.
 En cossirer et en esmai.
 Sui dun amor qi(m) laissa em te.
 Qe tant no(n) uau ni chai ni lai.
 Qil ades nom tenga en sofre.
 Ara ma dat cor e talen.
 Qom lem qeses si podia.
 Tal qe sil rei lenqeria.
 Auria fat granç ardimen.
 Ha las chatiu eqen farai
 O qals … de me
 Qella non sap lo mal qeu …
 Ni eu no(n) laus …
 Fol nesci … ai … de sen
 Qela no(n)ca mamaria
 
 
 P(er) non …
 Qanc nu(m) …
 Dunc eissamen mi morrai
 Dirai li lafan qe me ue.
 Eu uac ades lo li dirai
 Non farai allamia fe.
 Si sabia qen tenemen.
 En fos tuta espagna mia.
 Mai uol murir de feoinia
 Qe mi uengess en pessamen
 Ia p(er)me no(n) saubra qe mai
 Ni ad autre no(n) dirai re.
 Amic no(n) qer ad aqest plai
 Ainç p(er)ga deus qui pro me(n) te.
 Qeu no(n) prec cosin ni paren
 Qe molt es gran cortesia.
 Ca mors per mi don maucia.
 Mas ale no(n) stara gen.
 Edu(n)cs ela qal tort mi fai
 Qil no(n) sap p(er) qe mes de ue
 Mas deuinar degra omai.
 Qeu mor p(er)sa mor (et)abqe.
 Al meu nesci captenemen
 Et ala grant uilania.
 P(er) qe lenga me trelia
 Quant eu de nant le ma presen.
 Pos messagier nol trametrai.
 Ni ame dire no(n) conue.
 Negun conseil de mi no(n) sai.
 Mas enaço me conort be.
 Qella sab letras et enten
 Et agram qeu escria.
 Los moç esale plasia.
 Legis los al meu saluamen.
 
 
 E
sale autre dol …
 Per deu e per …
 Qel bel solaç qil …
 No(m) per des ni seu parlamen
 
  • letto 417 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

 Bernardus.  Bernardus.
  I   I
 
 E
n cossirer et en esmai.
 Sui dun amor qi(m) laissa em te.
 Qe tant no(n) uau ni chai ni lai.
 Qil ades nom tenga en sofre.
 Ara ma dat cor e talen.
 Qom lem qeses si podia.
 Tal qe sil rei lenqeria.
 Auria fat granç ardimen.
 
 
 En cossirer et en esmai
 sui d’un amor qi·m laissa e·m te,
 qe tant non vau ni chai ni lai
 q’il ades no·m tenga en so fre,
 ara m’a dat cor e talen
 q’om l’emqeses, si podia,
 tal qe, si·l rei l’enqeria,
 auria fat granç ardimen.
 
  II   II
 
 H
a las chatiu eqen farai
 O qals … de me
 Qella non sap lo mal qeu …
 Ni eu no(n) laus …
 Fol nesci … ai … de sen
 Qela no(n)ca mamaria
 P(er) non …
 Qanc nu(m) …
 
 
 Ha, las! Chatiu e qe·n farai?
 O qals … de me?
 Q’ella non sap lo mal q’eu …
 ni eu non l’aus …
 Fol nesci! … ai … de sen,
 q’ela nonca m’amaria
 per non …
 q’anc nu·m …
 
  III   III
 
 D
unc eissamen mi morrai
 Dirai li lafan qe me ue.
 Eu uac ades lo li dirai
 Non farai allamia fe.
 Si sabia qen tenemen.
 En fos tuta espagna mia.
 Mai uol murir de feoinia
 Qe mi uengess en pessamen
 
 
 Dunc eissamen mi morrai,
 dirai li l’afan qe me ve?
 Eu vac ades lo li dirai.
 Non farai, a lla mia fe,
 si sabia q’en tenemen
 en fos tuta Espagna mia;
 mai vol murir de feoinia
 qe mi vengess en pessamen.
 
  IV   IV
 
 I
a p(er)me no(n) saubra qe mai
 Ni ad autre no(n) dirai re.
 Amic no(n) qer ad aqest plai
 Ainç p(er)ga deus qui pro me(n) te.
 Qeu no(n) prec cosin ni paren
 Qe molt es gran cortesia.
 Ca mors per mi don maucia.
 Mas ale no(n) stara gen.
 
 
 Ia per me non saubra qe m’ai
 ni ad autre non dirai re.
 Amic non qer ad aqest plai,
 ainç perga Deus qui pro m’en te;
 q’eu non prec cosin ni paren,
 qe molt es gran cortesia
 c’amors per midon m’aucia;
 mas a le non stara gen.
 
  V   V
 
 E
du(n)cs ela qal tort mi fai
 Qil no(n) sap p(er) qe mes de ue
 Mas deuinar degra omai.
 Qeu mor p(er)sa mor (et)abqe.
 Al meu nesci captenemen
 Et ala grant uilania.
 P(er) qe lenga me trelia
 Quant eu de nant le ma presen.
 
 
 E duncs, ela qal tort m’i fai,
 q’il non sap per qe m’esdeve?
 Mas devinar degra omai
 q’eu mor per s’amor! Et ab qe?
 Al meu nesci captenemen
 et a la grant vilania
 per qe lenga m’etrelia
 quant eu denant le ma presen.
 
  VI   VI
 
 P
os messagier nol trametrai.
 Ni ame dire no(n) conue.
 Negun conseil de mi no(n) sai.
 Mas enaço me conort be.
 Qella sab letras et enten
 Et agram qeu escria.
 Los moç esale plasia.
 Legis los al meu saluamen.
 
 
 Pos messagier no·l trametrai
 ni a me dire non conve,
 negun conseil de mi non sai;
 mas en aço me conort be:
 q’ella sab letras et enten,
 et agra·m q’eu escria
 los moç, e s’a le plasia,
 legis los al meu salvamen.
 
  VII   VII
 
 E
sale autre dol …
 Per deu e per …
 Qel bel solaç qil …
 No(m) per des ni seu parlamen
 
 
 E s’a le autre dol …
 per Deu e per …
 qe·l bel solaç q’il …
 no·m perdes ni seu parlamen.
 

 

  • letto 326 volte

Riproduzione fotografica

  • letto 346 volte

CANZONIERE R

  • letto 513 volte

Edizione diplomatica

 
                                                                           B. de uentador(n).

             En cossirier (et) en esmay. soi dunamor q(uem) lassem te.
 
             que tan no uauc ni say ni lay. cades nom tenha en son
 
             fre. (et) am donat cor e talen. quieu enq(ue)ira si podia. tal res
 
             que sieu lenqueria. auria fag gran ardimen.
 
 
             I
a p(er) mi no sabra q(ui)eu ai. no lin dira. camic no uuelh
             ad aq(ue)st plag. ans p(er)da dieu q(ui) me(n) reten q(ui)eu no uuelh amic
             ni paren. car mot es gra(n) cortezia. camors p(er )mi do(n)s mausia
             mas a leys no(n) costa re. 
 
 
                                                              E
 pus eyssamen me murray.
             del mal e del dezir q(uem) ue. doncas sempres li odirai. no farai
             ala mia fe. si sabia cad un tenen. en fos totespanha mia. e
             mays am murir de feunia. car anc me uenc es pessamen.
 
 
             A
i las caitieu doncx q(ue) farai. ni cal cosselh pe(n)rai d(e) me.
             quela no sap lo mal quieu tray. ui yeu no(n) laus clamar m(er)-
             ce. nessi folh ab pauc dessien. q(ue)la nocatamaria. ]ni[[1] p(er) nom ni
             p(er) drudaria. ans se laysaria metral ue(n). 
 

 [1] Espunto dal copista.
 
 
                                                                               N
ulh honioy (con)-
             tral mieu no satray. can mi dons mesgarda nim ue. sego(n)
             lo bel semblan q(uem) fay. mes uis cades menbrassem te. e sim
             duraua lo(n)iame(n). sobre sans uos iuraria. cautre ioy el mo(n)
             nosia. mar al partit art (et) essen.
 
  • letto 374 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

 B. de uentador(n).
 
 B. de Ventadorn.
  I   I
 
 E
n cossirier (et) en esmay. soi dunamor q(uem) lassem te.
 que tan no uauc ni say ni lay. cades nom tenha en son
 fre. (et) am donat cor e talen. quieu enq(ue)ira si podia. tal res
 que sieu lenqueria. auria fag gran ardimen.
 
 
 En cossirier et en esmay
 soi d’un amor que·m lass’e·m te,
 que tan no vauc ni say ni lay
 c’ades no·m tenha en son fre,
 et a·m donat cor e talen
 qu’ieu enqueira, si podia,
 tal res que, s’ieu l’enqueria,
 auria fag gran ardimen.
 
  II   II
 
 I
a p(er) mi no sabra q(ui)eu ai. no lin dira. camic no uuelh
 ad aq(ue)st plag. ans p(er)da dieu q(ui) me(n) reten q(ui)eu no uuelh amic
 ni paren. car mot es gra(n) cortezia. camors p(er )mi do(n)s mausia
 mas a leys no(n) costa re. 
 
 
 Ia per mi no sabra qu’ieu ai  
 no li·n dira
 c’amic no vuelh ad aquest plag,
 ans perda Dieu qui m’en reten,
 qu’ieu no vuelh amic ni paren,
 car mot es gran cortezia
 c’amors per midons m’ausia:
 mas a leys non costa re.
 
  III   III
 
 E
 pus eyssamen me murray.
 del mal e del dezir q(uem) ue. doncas sempres li odirai. no farai
 ala mia fe. si sabia cad un tenen. en fos totespanha mia. e
 mays am murir de feunia. car anc me uenc es pessamen.
 
 
 E pus eyssamen me murray
 del mal e del dezir que·m ve,
 doncas sempres li o dirai.
 No farai, a la mia fe,
 si sabia c’ad un tenen
 en fos tot’Espanha mia;
 e mays am murir de feunia
 car anc me venc en pessamen.
 
  IV   IV
 
 A
i las caitieu doncx q(ue) farai. ni cal cosselh pe(n)rai d(e) me.
 quela no sap lo mal quieu tray. ui yeu no(n) laus clamar m(er)-
 ce. nessi folh ab pauc dessien. q(ue)la nocatamaria. ]ni[ p(er) nom ni
 p(er) drudaria. ans se laysaria metral ue(n). 
 
 
 Ai las, caitieu! Doncx que farai?
 Ni cal cosselh penrai de me?
 Qu’ela no sap lo mal qu’ieu tray
 ni yeu non l’aus clamar merce.
 Nessi folh! Ab pauc d’essien,
 qu’ela noca t’amaria
 per nom ni per drudaria,
 ans se laysaria metr’al ven. 
 
  V   V
 
 N
ulh honioy (con)-
 tral mieu no satray. can mi dons mesgarda nim ue. sego(n)
 lo bel semblan q(uem) fay. mes uis cades menbrassem te. e sim
 duraua lo(n)iame(n). sobre sans uos iuraria. cautre ioy el mo(n)
 nosia. mar al partit art (et) essen.
 
 
 Nulh hon ioy contra·l mieu no s’atray,
 can midons m’esgarda ni·m ve,
 segon lo bel semblan que·m fay,
 m’es vis c’ades m’enbrass’e·m te;
 e si·m durava loniamen,
 sobre sans vos iuraria
 c’autre ioy el mon no sia;
 mar al partit art et essen.
 
  • letto 324 volte

Riproduzione fotografica

  • letto 472 volte

CANZONIERE V

  • letto 472 volte

Edizione diplomatica

 
             E
n cossir (et) en esmai. son dunamor q(ue)m lassa emte. que
 
             tan nouau nisai ni lai. cades nom teinha eson fre queramad
 
             at talen. queu enqueris si podia. tal que sil rei lenqueria.
 
             auria fait gran ardimen
 
 
             A
las chaitiu eq(ue)m farai. ni cal cossel penrai deme. quela no(n) sai los
             mal q(ue)u trai. ni eu non laus clamar m(er)ce. fol nesci ben as pauc
             de sen. quela noq(ue)t amaria. p(er)nom q(ue)p(er) drudaria. cans not laixes le
             uar al uen.
             Doncs pus atressim moria. dirai lafan que men sai eu oc semp(re)l
             diria. no farai alamia fe. si sabia a un tenen. q(ue) fos tot espainha mia
             mais uuil morir de feunia. car anc me uenc en pessamen.
 
 
             I
a p(er)mi nosabra mai. ni non li dira hom p(er)me. ni no uuil dir
             daquest plai. ans p(er)ga dieu qui p(ro) mente. qui eu nom p(re)tz fader
             un pare(n). car mout es gran cortesia camors p(er)midonz maucia.
             mas aleis no(n) estera gen.
             Ia messatgier nol trametrai. ni nosabra zo que(m) naue q(ue) deuin
             ar pog(ra) huimai. qui eu muir p(er)samor mas sai be. q(ue)la sab letras
             (et) enten. esai quela cercaria. los motz esaleis placia. ligis los al
             meu saluamen.
 
 
             N
uill ioi ab lomeu noseschai. qui madona gara ni ue. cab sol lo
             bel semblan quem fai. madona mo(n) cor em reue. esim duraua lon
             iamen. sobre sains li iuraria. que mais el mon ioy no sia mas
             alpartir art (et) ensen.
 
  • letto 485 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

  I   I
 
 E
n cossir (et) en esmai. son dunamor q(ue)m lassa emte. que
 tan nouau nisai ni lai. cades nom teinha eson fre queramad
 at talen. queu enqueris si podia. tal que sil rei lenqueria.
 auria fait gran ardimen
 
 
 En cossir et en esmai
 son d’un’amor que·m lassa e·m te,
 que tan no vau ni sai ni lai
 c’ades no·m teinha e son fre,
 qu’era m’a dat talen
 qu’eu enqueris, si podia,
 tal que, si·l rei l’enqueria,
 auria fait gran ardimen.
 
  II   II
 
 A
las chaitiu eq(ue)m farai. ni cal cossel penrai deme. quela no(n) sai los
 mal q(ue)u trai ni eu non laus clamar m(er)ce. fol nesci ben as pauc
 de sen. quela noq(ue)t amaria. p(er)nom ep(er) drudaria. cans not laixes le
 uar al uen.
 
 
 A, las! Chaitiu! E que·m farai?
 Ni cal cossel penrai de me?
 Qu'ela non sai los mal qu’eu trai
 ni eu non l’aus clamar merce.
 Fol nesci! Ben as pauc de sen,
 qu’ela noque t’amaria
 per nom e per drudaria,
 c’ans no·t laixes levar al ven.
 
  III   III
 
 D
oncs pus atresim moria. dirai lafan que men sai eu oc semp(re)l
 diria. no farai alamia fe. si sabia a un tenen. q(ue) fos tot espainha mia
 mais uuil morir de feunia. car anc meuenc en pessamen.
 
 
 Doncs, pus atresi·m moria,
 Dirai l'afan que m’en sai?
 Eu oc sempre·l diria.
 No farai a la mia fe,
 si sabia a un tenen
 que fos tot’Espainha mia;
 mais vuil morir de feunia
 car anc me venc en pessamen.
 
  IV   IV
 
 I
a p(er)mi nosabra mai. ni non li dira hom p(er)me. ni no uuil dir
 daquest plai. ans p(er)ga dieu qui p(ro) mente. qui eu nom p(re)tz fader
 un pare(n). car mout es gran cortesia camors p(er)midonz maucia.
 mas aleis no(n) estera gen.
 
 
 Ia per mi no sabra mai
 ni non li dira hom per me,
 ni no vuil dir d’aquest plai,
 ans perga Dieu qui pro m’en te;
 qu’ieu no·m pretz fader un paren,
 car mout es gran cortesia
 c’amors per midonz m’aucia;
 mas a leis non estera gen.
 
  V   V
 
 I
a messatgier nol trametrai. ni nosabra zo que(m) naue q(ue) deuin
 ar pog(ra) huimai. qui eu muir p(er)samor mas sai be. q(ue)la sab letras
 (et) enten. esai quela cercaria. los motz esaleis placia. ligis los al
 meu saluamen.
 
 
 Ia messatgier no·l trametrai
 ni no sabra zo que·m n’ave,
 que devinar pogra hui mai;
 qui eu muir per s’amor, mas sai be
 qu’ela sab letras et enten,
 e sai que la cercaria
 los motz, e s’a leis placia,
 ligis los al meu salvamen.
 
  VI   VI
 
 N
uill ioi ab lomeu noseschai. qui madona gara ni ue. cab sol lo
 bel semblan quem fai. madona mo(n) cor em reue. esim duraua lon
 iamen. sobre sains li iuraria. que mais el mon ioy no sia mas
 alpartir art (et) ensen.
 
 
 Nuill ioi ab lo meu no s’eschai,
 qui ma dona gara ni ve,
 c'ab sol lo bel semblan que·m fai
 ma dona mon cor e·m reve;
 e si·m durava loniamen,
 sobre sains li iuraria
 que mais el mon ioy no sia;
 mas al partir art et ensen.
 
  • letto 375 volte

Riproduzione fotografica

  • letto 437 volte
Credits | Contatti | © Sapienza Università di Roma - Piazzale Aldo Moro 5, 00185 Roma T (+39) 06 49911 CF 80209930587 PI 02133771002

Source URL: http://151.100.161.88/?q=laboratorio/tradizione-manoscritta-814