 |
Bernartz deuentedorn. IA mos chantars nomer honors. En- contral gran ioi cai conques. Cades |
 |
magrops si tot ses bos. Mos chans fos mieiller que non es. Aissi cum es lamors sobrana. P(er) que mos cors meillura esa- na. Deuri esser sobrans lo uers q(ue)u fatz. Sobre totz chans euolgutz echantatz. Ai dieus cum bona fora amors. De dos a- mics sesser pogues. Q(ue) ia us daqestz eno ios. Lor amistat non conogues. Corte- sia es molt trafana. Car ad aquesta gen uilana. Fai conoisser semblan ni amistatz. Car es cortes lo plus mal en- seignatz. Per merce prec als amadors. Chascus p(er) se conssir epes. Del segle cum es enueios. Eqan pauc nia decortes. Camors pois hom p(er)tot senuana. Non es amors anz es ufana. Et es enois uilania efoldatz. Qui non gara cui deu esser priuatz. Si tot mes uergoigna epaors. blasmat mer damor mas bem pes. Car aquest lauzars no mes pros. Epois mos conortz non es res. Qieu uei que denien ma pana. Cill que nom uol esser huma- na. Ecar non puosc auer ioi ni solatz. Chant p(er) conort cen uetz q(ue)u soi iratz. Cunan sai qes delas meillors. E la gen- ser canc dieus fezes. Mas tant a uan cor edoptos. Qer ai lieis era non ai ies. Q(ue)u ual aitals amors aurana. Qan ies non pot una setmana. Us bos amics ab lautr estar enpatz. Ses gran enoi eses enemistatz. Totz temps sec iois ira edolor. Etotz te(m)ps ira iois ebes. Mas ieu non cre si iois no fos. Com ia saubes dira que ses. Qieu p(er) falsa lauzor humana. Pert ioi de fina amor certana. Q(ue) qim meses tot lo mon ad un latz. Eu preiral ioi p(er) cui |
 |
sui enganatz. Bella dompna uostre socors. Mauria mestier seus plagues. Q(ue) mout mes mala aquist preisos. En camors ma lassat epres. A dieus qan malamen mafana. Qan so qem trahis emengana. Mauen amar sitot mi pesa omplatz. era sai eu qieu sui apoderatz. Messatgiers uai ten uia plana. Amon romieu lai uas uiana. Edigas li q(ue) lai fora tornatz. Si mos decor magues salutz mandatz. |
| Bernartz deuentedorn. | Bernartz de Ventedorn. |
| I | I |
| IA mos chantars nomer honors. En- contral gran ioi cai conques. Cades magrops si tot ses bos. Mos chans fos mieiller que non es. Aissi cum es lamors sobrana. P(er) que mos cors meillura esa- na. Deuri esser sobrans lo uers q(ue)u fatz. Sobre totz chans euolgutz echantatz. |
Ia mos chantars no m’er honors encontral gran ioi c’ai conques, c’ades m’agr’ops, si tot s’es bos, mos chans fos mieiller que non es. Aissi cum es l’amors sobrana, per que mos cors meillura e sana, deuri’esser sobrans lo vers qu’eu fatz sobre totz chans, e volgutz e chantatz. |
| II | II |
| Ai dieus cum bona fora amors. De dos a- mics sesser pogues. Q(ue) ia us daqestz eno ios. Lor amistat non conogues. Corte- sia es molt trafana. Car ad aquesta gen uilana. Fai conoisser semblan ni amistatz. Car es cortes lo plus mal en- seignatz. |
Ai, Dieus! Cum bona fora amors de dos amics, s’esser pogues que ia us d’aqestz enoios lor amistat non conogues! Cortesia es molt trafana car ad aquesta gen vilana fai conoisser semblan ni amistatz, c’ar’es cortes lo plus mal enseignatz. |
| III | III |
| Per merce prec als amadors. Chascus p(er) se conssir epes. Del segle cum es enueios. Eqan pauc nia decortes. Camors pois hom p(er)tot senuana. Non es amors anz es ufana. Et es enois uilania efoldatz. Qui non gara cui deu esser priuatz. |
Per merce prec als amadors, chascus per se conssir e pes del segle cum es enveios e qan pauc n’i a de cortes! C’amors, pois hom per tot s’en vana, non es amors, anz es ufana, et es enois, vilania e foldatz, qui non gara cui deu esser privatz. |
| IV | IV |
| Si tot mes uergoigna epaors. blasmat mer damor mas bem pes. Car aquest lauzars no mes pros. Epois mos conortz non es res. Qieu uei que denien ma pana. Cill que nom uol esser huma- na. Ecar non puosc auer ioi ni solatz. Chant p(er) conort cen uetz q(ue)u soi iratz. |
Si tot m’es vergoigna e paors, blasmat m’er d’Amor; mas be·m pes, car aquest lauzars no m’es pros (e pois mos conortz no·n es res); q’ieu vei que de nien m’apana cill que no·m vol esser humana; e car no·n puosc aver ioi ni solatz, chant per conort cen vetz qu’eu soi iratz. |
| V | V |
| Cunan sai qes delas meillors. E la gen- ser canc dieus fezes. Mas tant a uan cor edoptos. Qer ai lieis era non ai ies. Q(ue)u ual aitals amors aurana. Qan ies non pot una setmana. Us bos amics ab lautr estar enpatz. Ses gran enoi eses enemistatz. |
C’una·n sai q’es de las meillors e la genser c’anc Dieus fezes; mas tant a van cor e doptos q’er’ai lieis, era no·n ai ies. Qu’eu val aitals amors aurana, qan ies non pot una setmana us bos amics ab lautr’estar en patz ses gran enoi e ses enemistatz? |
| VI | VI |
| Totz temps sec iois ira edolor. Etotz te(m)ps ira iois ebes. Mas ieu non cre si iois no fos. Com ia saubes dira que ses. Qieu p(er) falsa lauzor humana. Pert ioi de fina amor certana. Q(ue) qim meses tot lo mon ad un latz. Eu preiral ioi p(er) cui sui enganatz. |
Totz temps sec iois ira e dolor e totz temps ira, iois e bes, mas ieu non cre si iois no fos, c’om ia saubes d'ira que·s es; q’ieu per falsa lauzor humana pert ioi de fina amor certana que qi·m meses tot lo mon ad un latz, eu preira·l ioi per cui sui enganatz. |
| VII | VII |
| Bella dompna uostre socors. Mauria mestier seus plagues. Q(ue) mout mes mala aquist preisos. En camors ma lassat epres. A dieus qan malamen mafana. Qan so qem trahis emengana. Mauen amar sitot mi pesa omplatz. era sai eu qieu sui apoderatz. |
Bella dompna, vostre socors m’auria mestier, se·us plagues, que mout m’es mala aquist preisos, en c’Amors m’a lassat e pres. A Dieus! Qan malamen m’afana, qan so qe·m trahis e m’engana m’aven amar, si tot mi pesa o·m platz! Era sai eu q’ieu sui apoderatz. |
| VIII | VIII |
| Messatgiers uai ten uia plana. Amon romieu lai uas uiana. Edigas li q(ue) lai fora tornatz. Si mos decor magues salutz mandatz. |
Messatgiers, vai t’en via plana a mon Romieu, lai vas Viana, e digas li que lai fora tornatz, si mos De-Cor m’agues salutz mandatz |
 |
 |
 |
B. de uentedorn. IA mos chantars nom er honors. en contral ric ioy quai conques. quades magrops si tot ses bos. mo(s) chans fos mielhers que non es. quaissi cum lamors es sobrana. per que mos cors melhuir e sana. deuriesser sobriers lo uers q(ue) fatz. sobre totz chans euolgutz e cha(n) tatz. Ai dieus tan bona fora a mors. de dos amics sesser pogues que ia us daquels enuios. lor a- mistat non conogues. cortezia es mout uilana. quazaquesta falsa gens uana. fai conoisser semblansa damistatz. que es cortes lo plus mal essenhatz. Per merce prec als amadors. q(ua)s- qus per si cossir e pes. del segle quom es enueyos. e quam pa- ucs ni a de cortes. quamors p(us) hom per tot sen uana. non es a- mors quans es ufana. (et) es enu- eitz uilanie foudatz. quom no sapcha cui deu esser priuatz. Ben ai chauzit de l(as)[1] melhors. al mieu semblan quanc dieus fe- zes. mas tant alh cor uan e dup- tos. queras lai eras non laiges. quem ual aitals amors aurana. quant hom non pot una setma- na. us bos amicx estar ab autre(n) patz. ses grans enueitz e ses de- zamistatz. Totz temps sec ioy iredolors. (et) ire ioy gran tals uetz es. quar [1] Aggiunto in interlinea.
|
 |
sai be ieu si ioy no fos. quom no saupra dira que ses. quieu pert per falsa lauzimana. tal ioy de finamor certana. que quim mezes lo mon daus lau- tre latz. ieu preiral ioi p(er) que sui enguanatz. Bona dona uostre socors. magra mestier sauos plagues. quar mout me greua la dolors. damo(r) quem ten lassat e pres. per dieu fort malamen ma pana. quar cilh quem trays emengana. ma uen amar si bem peza om platz. ara sui ieu del tot apoderatz. Messaggier uaiten uia plana. a mon romieu dreg ues uiana. e diguas lim que lai for ieu tor- natz. si no fos cilh per q(ui) sui en- uiatz. Mas daisso fai trop que uilana. ma dona quar aissim soa- na. quar del affan no mi ual ami(s)- tatz. tan quieu disses que mielh(s) sui sos priuatz. |
| B. de uentedorn. | B. de Ventedorn. |
| I | I |
| IA mos chantars nom er honors. en contral ric ioy quai conques. quades magrops si tot ses bos. mo(s) chans fos mielhers que non es. quaissi cum lamors es sobrana. per que mos cors melhuir e sana. deuriesser sobriers lo uers q(ue) fatz. sobre totz chans euolgutz e cha(n) tatz. |
Ia mos chantars no m’er honors encontral ric ioy qu’ai conques, qu’ades m’agr’ops, si tot s’es bos, mos chans fos mielhers que non es. Qu’aissi cum l’amors es sobrana, per que mos cors melhuir’e sana, deuri’esser sobriers lo vers que fatz sobre totz chans, e volgutz e chantatz. |
| II | II |
| Ai dieus tan bona fora a mors. de dos amics sesser pogues que ia us daquels enuios. lor a- mistat non conogues. cortezia es mout uilana. quazaquesta falsa gens uana. fai conoisser semblansa damistatz. que es cortes lo plus mal essenhatz. |
Ai, Dieus! Tan bona fora amors de dos amics, s’esser pogues que ia us d’aquels enuios lor amistat non conogues! Cortezia es mout vilana qu’az aquesta falsa gens vana fai conoisser semblansa d’amistatz, que es cortes lo plus mal essenhatz. |
| III | III |
| Per merce prec als amadors. q(ua)s- qus per si cossir e pes. del segle quom es enueyos. e quam pa- ucs ni a de cortes. quamors p(us) hom per tot sen uana. non es a- mors quans es ufana. (et) es enu- eitz uilanie foudatz. quom no sapcha cui deu esser priuatz. |
Per merce prec als amadors, quasqus per si cossir e pes del segle qu’om es enveyos e quam paucs n’i a de cortes! Qu’amors, pus hom per tot s’en vana, non es amors, qu'ans es ufana, et es enveitz, vilani’e foudatz, qu’om no sapcha cui deu esser privatz. |
| IV | IV |
| Ben ai chauzit de l(as) melhors. al mieu semblan quanc dieus fe- zes. mas tant alh cor uan e dup- tos. queras lai eras non laiges. quem ual aitals amors aurana. quant hom non pot una setma- na. us bos amicx estar ab autre(n) patz. ses grans enueitz e ses de- zamistatz. |
Ben ai chauzit de las melhors al mieu semblan qu’anc Dieus fezes; mas tant alh cor van e duptos qu’eras lai, eras non l’ai ges. Que·m val aitals amors aurana, quant hom non pot una setmana us bos amicx estar ab autr’en patz ses grans enveitz e ses dezamistatz? |
| V | V |
| Totz temps sec ioy iredolors. (et) ire ioy gran tals uetz es. quar sai be ieu si ioy no fos. quom no saupra dira que ses. quieu pert per falsa lauzimana. tal ioy de finamor certana. que quim mezes lo mon daus lau- tre latz. ieu preiral ioi p(er) que sui enguanatz. |
Totz temps sec ioy, ir’e dolors et ir’e ioy gran tals vetz es quar sai be ieu, si ioy no fos, qu’om no saupra d'ira que ses; qu’ieu pert per falsa lauz imana tal ioy de fin’amor certana que, qui·m mezes lo mon daus l’autre latz, ieu preira·l ioi per que sui enguanatz. |
| VI | VI |
| Bona dona uostre socors. magra mestier sauos plagues. quar mout me greua la dolors. damo(r) quem ten lassat e pres. per dieu fort malamen ma pana. quar cilh quem trays emengana. ma uen amar si bem peza om platz. ara sui ieu del tot apoderatz. |
Bona dona, vostre socors m’agra mestier, s’a vos plagues, quar mout me greva la dolors d’amor, que·m ten lassat e pres. Per Dieu! Fort malamen m’apana, quar cilh que·m trays e m’engana m’aven amar si be·m peza o·m platz! Ara sui ieu del tot apoderatz. |
| VII | VII |
| Messaggier uaiten uia plana. a mon romieu dreg ues uiana. e diguas lim que lai for ieu tor- natz. si no fos cilh per q(ui) sui en- uiatz. |
Messaggier vai t’en via plana a mon Romieu, dreg ves Viana, e diguas li·m que lai for’ieu tornatz, si no fos cilh per qui sui enviatz. |
| VIII | VIII |
| Mas daisso fai trop que uilana. ma dona quar aissim soa- na. quar del affan no mi ual ami(s)- tatz. tan quieu disses que mielh(s) sui sos priuatz. |
Mas d’aisso fai trop que vilana ma dona, quar aissi·m soana, quar del affan no mi val amistatz tan qu’ieu disses que mielhs sui sos privatz. |
 |
 |
Ia mos chantars nomer honors. En(con)- tral gran ioi cai co(n)ques. Cades magro- ps sitot ses bos. Mos chanz fos miell(er) que no(n) es. aissi co(m) es la mors sobrana p(er) qe mos cors meillure sana. Deuri esser sobra(n)z lo uers q(ue)u faz sobre totz chanz euolgutz echantatz. A dieus can bona foran amors de dos amics seser pogues. Q(ue) iaus daq(ue)stz on ios. lor amistat no(n) conogues. Cortezia esmout ui lana. Car aq(ue)sta falsa iens uana. far cono- |
 |
isser semblan ni amistatz. Car es cortes lo plus mal enseingnatz. Per merce prec als amadors. Chascus p(er)se con sir epes. Del segle con es enueios. Ecan pa uc nia de cortes. Camors pos hom p(er) tot sen uana. Non es ies amoros mas ufana. E es e- noios uilani efoldatz. Q(ui) no(n) gara cui deu es ser p(ri)uatz. Si tot mens uergoi(n)gnae paors. Blasmat me(r) damor mas bem pes. Car aq(ue)st lauzars no mes pros. Epuois mos conortz no(n) es res. Q(ue)u uei qe de nien mapana. Sil q(ue) nom uol es ser humana. Ecar no(n) puesc auer ioi ni so latz. Can p(er) conort cen. uesq(ue) son iratz. Cunan sai qes delas meillors la meiller. Qui anc dieus fezes. Mas tan auan cor edoptos. Q(ue)r ai lei era nonaies. Q(ue) ual attals amors a urana. Ca(n)ies no(n) pot una setmana. Uos bos a mics unautrestar en patz. Ses granz enueis eses enemistaz. Toz temps sec ioi iredolors. Etos te(m)ps ira io is ebes. Et eu no(n) cre si iois no(n) fos. Com ia saubes ira q(ue) ses. Q(ue)u p(er)falsa lausor huma na. P(er)t ioi defin amor sertana. Q(ue) qim mezes tot lomon ad un latz. Eu p(re)iral ioi p(er) cui so(n) enganat. BElla do(m)na uostre socors. Mauria mesti er sius plagues. Q(ue) mot mes mal aq(ui)st p(re)izos. En camors malassat epres. ha dieus ca malamen ma fana. Can so q(ue)m trais em enga na. Mauen amar sitot me pes hom platz. Era sai eu q(ue)u soi apoderatz. Mesagiers uaiten uia plana. Amon romieu lai uas uiana. Edigas li q(ue)u lai fora tor natz. Simos de cor magues salutz mandatz. |
| I | I |
| Ia mos chantars nomer honors. En(con)- tral gran ioi cai co(n)ques. Cades magro- ps sitot ses bos. Mos chanz fos miell(er) que no(n) es. aissi co(m) es la mors sobrana p(er) qe mos cors meillure sana. Deuri esser sobra(n)z lo uers q(ue)u faz sobre totz chanz euolgutz echantatz. |
Ia mos chantars no m’er honors encontral gran ioi c’ai conques, c’ades m’agr’ops, si tot s’es bos, mos chanz fos mieller que non es. Aissi com es l’amors sobrana, per qe mos cors meillur’e sana, deuri’esser sobranz lo vers qu’eu faz sobre totz chanz, e volgutz e chantatz. |
| II | II |
| A dieus can bona foran amors de dos amics seser pogues. Q(ue) iaus daq(ue)stz on ios. lor amistat no(n) conogues. Cortezia esmout ui lana. Car aq(ue)sta falsa iens uana. far cono- isser semblan ni amistatz. Car es cortes lo plus mal enseingnatz. |
A, Dieus! can bona foran amors de dos amics, s’eser pogues que ia us d’aquestz onios lor amistat non conogues! Cortezia es mout vilana car aquesta falsa iens vana far conoisser semblan ni amistatz, c’ar’es cortes lo plus mal enseingnatz! |
| III | III |
| Per merce prec als amadors. Chascus p(er)se con sir epes. Del segle con es enueios. Ecan pa uc nia de cortes. Camors pos hom p(er) tot sen uana. Non es ies amoros mas ufana. E es e- noios uilani efoldatz. Q(ui) no(n) gara cui deu es ser p(ri)uatz. |
Per merce prec als amadors, chascus per se consir e pes del segle con es enveios e can pauc n’i a de cortes! C’amors, pos hom per tot s’en vana, non es ies amoros mas ufana, e es enoios, vilani’e foldatz, qui non gara cui deu esser privatz. |
| IV | IV |
| Si tot mens uergoi(n)gnae paors. Blasmat me(r) damor mas bem pes. Car aq(ue)st lauzars no mes pros. Epuois mos conortz no(n) es res. Q(ue)u uei qe de nien mapana. Sil q(ue) nom uol es ser humana. Ecar no(n) puesc auer ioi ni so latz. Can p(er) conort cen. uesq(ue) son iratz. |
Si tot m’ens vergoingna e paors, blasmat m’er d’Amor; mas be·m pes, car aquest lauzars no m’es pros (e puois mos conortz no·n es res); qu’eu vei qe de nien m’apana sil que no·m vol esser humana; e car no·n puesc aver ioi ni solatz, can per conort cen ves que son iratz. |
| V | V |
| Cunan sai qes delas meillors la meiller. Qui anc dieus fezes. Mas tan auan cor edoptos. Q(ue)r ai lei era nonaies. Q(ue) ual attals amors a urana. Ca(n)ies no(n) pot una setmana. Uos bos a mics unautrestar en patz. Ses granz enueis eses enemistaz. |
C’una·n sai q’es de las meillors la meiller qui anc Dieus fezes; mas tan a van cor e doptos qu’er’ai lei, era no·n a ies. Que val attals amors aurana, can ies non pot una setmana vos bos amics un autr’estar en patz ses granz enveis e ses enemistaz? |
| VI | VI |
| Toz temps sec ioi iredolors. Etos te(m)ps ira io is ebes. Et eu no(n) cre si iois no(n) fos. Com ia saubes ira q(ue) ses. Q(ue)u p(er)falsa lausor huma na. P(er)t ioi defin amor sertana. Q(ue) qim mezes tot lomon ad un latz. Eu p(re)iral ioi p(er) cui so(n) enganat. |
Toz temps sec ioi ir’e dolors e tostemps ira, iois e bes et eu non cre, si iois non fos, c’om ia saubes ira que·s es; qu’eu per falsa lausor humana pert ioi de fin’amor sertana que, qi·m mezes tot lo mon ad un latz, eu preira·l ioi per cui son enganat. |
| VII | VII |
| BElla do(m)na uostre socors. Mauria mesti er sius plagues. Q(ue) mot mes mal aq(ui)st p(re)izos. En camors malassat epres. ha dieus ca malamen ma fana. Can so q(ue)m trais em enga na. Mauen amar sitot me pes hom platz. Era sai eu q(ue)u soi apoderatz. |
Bella domna, vostre socors m’auria mestier, si·us plagues, que mot m’es mal’aquist preizos, en c’Amors m’a lassat e pres. Ha Dieus! Ca malamen m’afana, can so que·m trais e·m engana m’aven amar, si tot me pes’ho·m platz! Era sai eu qu’eu soi apoderatz. |
| VIII | VIII |
| Mesagiers uaiten uia plana. Amon romieu lai uas uiana. Edigas li q(ue)u lai fora tor natz. Simos de cor magues salutz mandatz. |
Mesagiers, vai t’en via plana a mon Romieu, lai vas Viana, e digas li qu’eu lai fora tornatz, si mos De-Cor m’agues salutz mandatz. |
 |
 |
 |
Bernartz de uentedorn IA mos chantars nomer honors. Encontral |
  |
gran ioi cai conques. Cades magrobs si tot ses bos. Mos chan fos meiller que no(n) es. Aissi com es lamors sobrana. P(er) que mos cors meillure sana. Deuri esser sobranz lo uers q(ue)u fatz. Sob- re totz chanz euolgutz echantanz. A dieus quan bona foramors. De dos amics sesser pogues. Que iaus daquestz enios. Lor amistatz no(n) cognogues. Cortesia es mout ui- lana. Quar aquesta falsa iens uana. Fat co- noisser semblan ni amistatz. Quar es cortes lo plus mal enseingnatz. Per merce prec als amadors. Chascus per se co(n)- ssir epes. Del segle con es enueios. Ecan pauc nia de cortes. Camors pois hom p(er) tot sen ua- na. No(n) es ges amors mas ufana. Et es enois uilanie foudatz. Qui no(n) gara cui deu esser p(ri)- uatz. Si tot mes uergoingna paors. Blasmat mer damor mas ben pes. Car aquest lauzars nomes procs. Epois mos conortz no(n) es res. Queu uei que de nien ma pana. Sil nom uol esser humana. Ecar no(n) puosc auer ioi ni solatz. Chan p(er) conort cen ues que son ir- atz. Cunan sai ques dellas meillors. La meiller quanc dieus fezes. Mas tan auan cor edop- tos. Quer ai lei era non ai ges. Que ual ai- tals amors aurana. Quanc ies no(n) pot una setmana. Us bons amics unatrestar emp- atz. Ses gran enuois eses enemistatz. Tostemps sec ioi ire dolors. Etos te(m)ps ira io [1] Versi aggiunti dal copista sul margine sinistro della carta, accanto al testo.
|
 |
Bella do(m)pna uostre socors. Mauria mestier sius plangues. Que mout mes malaquist preisos. Encamors ma laissat epres. ha die- us camalamen ma fana. Quan so que(m) tra- is emengana. Mauen amar si tot mes pes hom platz. Era sai eu queu sui apoderatz. Messagiers uaiten uia plana. Amon romieu lai uas uiana. Edigas li q(ue)u lai fora tornatz. Si mos de cor magues salutz mandatz. |
| Bernartz de uentedorn | Bernartz de Ventedorn |
| I | I |
| IA mos chantars nomer honors. Encontral gran ioi cai conques. Cades magrobs si tot ses bos. Mos chan fos meiller que no(n) es. Aissi com es lamors sobrana. P(er) que mos cors meillure sana. Deuri esser sobranz lo uers q(ue)u fatz. Sob- re totz chanz euolgutz echantanz. |
Ia mos chantars no m’er honors encontral gran ioi c’ai conques, c’ades m’agr’obs, si tot s’es bos, mos chan fos meiller que non es. Aissi com es l’amors sobrana, per que mos cors meillur’e sana, deuri’esser sobranz lo vers qu’eu fatz sobre totz chanz, e volgutz e chantanz. |
| II | II |
| A dieus quan bona foramors. De dos amics sesser pogues. Que iaus daquestz enios. Lor amistatz no(n) cognogues. Cortesia es mout ui- lana. Quar aquesta falsa iens uana. Fat co- noisser semblan ni amistatz. Quar es cortes lo plus mal enseingnatz. |
A, Dieus! Quan bona for’amors de dos amics, s’esser pogues que ia us d’aquestz enios lor amistatz non cognogues! Cortesia es mout vilana quar aquesta falsa iens vana fat conoisser semblan ni amistatz, qu’ar’es cortes lo plus mal enseingnatz! |
| III | III |
| Per merce prec als amadors. Chascus per se co(n)- ssir epes. Del segle con es enueios. Ecan pauc nia de cortes. Camors pois hom p(er) tot sen ua- na. No(n) es ges amors mas ufana. Et es enois uilanie foudatz. Qui no(n) gara cui deu esser p(ri)- uatz. |
Per merce prec als amadors, chascus per se conssir e pes del segle con es enveios e can pauc n’i a de cortes! C’amors, pois hom per tot s’en vana, non es ges amors, mas ufana, et es enois, vilani’e foudatz, qui non gara cui deu esser privatz. |
| IV | IV |
| Si tot mes uergoingna paors. Blasmat mer damor mas ben pes. Car aquest lauzars nomes procs. Epois mos conortz no(n) es res. Queu uei que de nien ma pana. Sil nom uol esser humana. Ecar no(n) puosc auer ioi ni solatz. Chan p(er) conort cen ues que son ir- atz. |
Si tot m’es vergoingna, paors, blasmat m’er d’Amor; mas ben pes car aquest lauzars no m’es procs, e pois mos conortz no·n es res; qu’eu vei que de nien m’apana si·l no·m vol esser humana; e car no·n puosc aver ioi ni solatz, chan per conort cen ves que son iratz. |
| V | V |
| Cunan sai ques dellas meillors. La meiller quanc dieus fezes. Mas tan auan cor edop- tos. Quer ai lei era non ai ges. Que ual ai- tals amors aurana. Quanc ies no(n) pot una setmana. Us bons amics unatrestar emp- atz. Ses gran enuois eses enemistatz. |
C’una·n sai qu’es de llas meillors da meiller qu’anc Dieus fezes; mas tan a van cor e doptos qu’er’ai lei, era no·n ai ges. Que val aitals amors aurana, qu’anc ies non pot una setmana us bons amics un atr’estar em patz ses gran enuois e ses enemistatz? |
| VI | VI |
| Tostemps sec ioi ire dolors. Etos te(m)ps ira io is ebes. Et eu no(n) cre si iois no(n) fos. Com ia saubes ira que ses. (P(er) falsa lauzors humana. P(er) ioi de fina amor certana.) Que quim mezes tot lo mon adun lat. Eu p(re)al ioi p(er) cui son enga- natz. |
Tostemps sec ioi, ir’e dolors e tostemps ira, iois e bes et eu non cre, si iois non fos, c’om ia saubes ira que·s es; per falsa lauzors humana, per ioi de fina amor certana que, qui·m mezes tot lo mon ad un lat, eu prea·l ioi per cui son enganatz. |
| VII | VII |
| Bella do(m)pna uostre socors. Mauria mestier sius plangues. Que mout mes malaquist preisos. Encamors ma laissat epres. ha die- us camalamen ma fana. Quan so que(m) tra- is emengana. Mauen amar si tot mes pes hom platz. Era sai eu queu sui apoderatz. |
Bella dompna, vostre socors m’auria mestier, si·us plangues, que mout m’es mal’aquist preisos, en c’Amors m’a laissat e pres. Ha Dieus! ca malamen m’afana, quan so que·m trais e m’engana m’aven amar, si tot m’es pes’hom platz! Era sai eu qu’eu sui apoderatz. |
| VIII | VIII |
| Messagiers uaiten uia plana. Amon romieu lai uas uiana. Edigas li q(ue)u lai fora tornatz. Si mos de cor magues salutz mandatz. |
Messagiers, vai t’en via plana a mon Romieu, lai vas Viana, e digas li qu’eu lai fora tornatz, si mos De-Cor m’agues salutz mandatz. |
 |
 |
 |
Bernartz de uentadorn. IA mos chantars nomer honors. Enco(n)tral |
 |
gran ioi cai conques. Cades magrobs si tot ses bos. Mos chanz fos meiller que no(n) es. Aissi com es lamors sobrana. Per que mos cors me- illure sana. Deuri esser sobranz louers quieu fatz. Sobre totz chanz euolgutz echantanz. A dieus qan bona foramors. De dos amics ses- ser pogues. Que iaus daquestz enios. Lor ami- statz no(n) conogues. Cortesia es mout uilana. Qar aquesta falsa iens uana. Fat conoisser se(m)- blan ni amistatz. Qar es cortes lo plus mal enseingnatz. Per merce prec als amadors. Chascus per se conssir epes. Del segle con es enueios. Ecan pa- uc nia de cortes. Camors puois hom per tot sen uana. No(n) es ges amors mas ufana. Et es enois uilanie foudatz. Qui no(n) gara cui deu esser priuatz. Si tot mes uergoina paors. Blasmat mer damor mas bem pes. Car aquest lauzars no- mes pros. Epuois mos conortz no(n) es res. Qi- eu uei ]que[[1] que denien ma pana. Sil que nom uol esser humana. Ecar no(n) puosc auer ioi ni solatz. Chan per conort cen ues que son iratz. Cunan sai ques dellas meillors. La meiller qanc dieus fezes. Mas tan auan cor edoptos. Quer ai lei era non ai ies. Que ual aitals amors aurana. Quanc ies no(n) pot una setmana. Us bons amics unatrestar empaz. Ses gran enuois eses enemistatz. Costemps sec ioi ire dolors. Etos temps ira io- is ebes. Et eu no(n) cre si iois no(n) fos. Com ia sa- ubes ira que ses. Quieu per falsa lausor hu- mana. Pert ioi de finamor certana. Qe qui(m) mezes tot lo mon ad un latz. Eu p(re)ral ioi per cui son enganatz. Bella domna uostre socors. Mauria mestier sius plagues. Que mout mes malaquist preisos. Encamors ma lassat epres. Ha dieus ca malame(n) ma fana. Qan so que(m) trais emen- gana. Mauen am]o[[2]ar si tot mes pes hom platz. Era sai eu queu soi apoderatz. Mesagiers uaiten uia plana. Amo(n) romieu lai uas uiana. Edigas li quieu lai fora torn- atz. Si mos de cor magues salutz mandatz. |
| Bernartz de uentadorn. | Bernartz de Ventadorn. |
| I | I |
| IA mos chantars nomer honors. Enco(n)tral gran ioi cai conques. Cades magrobs si tot ses bos. Mos chanz fos meiller que no(n) es. Aissi com es lamors sobrana. Per que mos cors me- illure sana. Deuri esser sobranz louers quieu fatz. Sobre totz chanz euolgutz echantanz. |
Ia mos chantars no m’er honors encontral gran ioi c’ai conques, c’ades magr’obs, si tot s’es bos, mos chanz fos meiller que non es. Aissi com es l’amors sobrana, per que mos cors meillur’e sana, deuri’esser sobranz lo vers qu’ieu fatz sobre totz chanz, e volgutz e chantanz. |
| II | II |
| A dieus qan bona foramors. De dos amics ses- ser pogues. Que iaus daquestz enios. Lor ami- statz no(n) conogues. Cortesia es mout uilana. Qar aquesta falsa iens uana. Fat conoisser se(m)- blan ni amistatz. Qar es cortes lo plus mal enseingnatz. |
A, Dieus! Qan bona for’amors de dos amics, s’esser pogues que ia us d’aquestz enios lor amistatz non conogues! Cortesia es mout vilana, qar aquesta falsa iens vana fat conoisser semblan ni amistatz, q’ar’es cortes lo plus mal enseingnatz! |
| III | III |
| Per merce prec als amadors. Chascus per se conssir epes. Del segle con es enueios. Ecan pa- uc nia de cortes. Camors puois hom per tot sen uana. No(n) es ges amors mas ufana. Et es enois uilanie foudatz. Qui no(n) gara cui deu esser priuatz. |
Per merce prec als amadors, chascus per se conssir e pes del segle con es enveios e can pauc n’i a de cortes! C’amors, puois hom per tot s’en vana, non es ges amors, mas ufana, et es enois, vilani’e foudatz, qui non gara cui deu esser privatz. |
| IV | IV |
| Si tot mes uergoina paors. Blasmat mer damor mas bem pes. Car aquest lauzars no- mes pros. Epuois mos conortz no(n) es res. Qi- eu uei ]que[ que denien ma pana. Sil que nom uol esser humana. Ecar no(n) puosc auer ioi ni solatz. Chan per conort cen ues que son iratz. |
Si tot m’es vergoina, paors, blasmat m’er d’Amor; mas be·m pes, car aquest lauzars no m’es pros (e puois mos conortz no·n es res); q’ieu vei que de nien m’apana sil que no·m vol esser humana; e car no·n puosc aver ioi ni solatz, chan per conort cen ves que son iratz. |
| V | V |
| Cunan sai ques dellas meillors. La meiller qanc dieus fezes. Mas tan auan cor edoptos. Quer ai lei era non ai ies. Que ual aitals amors aurana. Quanc ies no(n) pot una setmana. Us bons amics unatrestar empaz. Ses gran enuois eses enemistatz. |
C’una·n sai qu’es de llas meillors la meiller q’anc Dieus fezes; mas tan a van cor e doptos qu’er’ai lei, era no·n ai ies. Que val aitals amors aurana, qu’anc ies non pot una setmana us bons amics un atr’estar em paz ses gran enuois e ses enemistatz? |
| VI | VI |
| Costemps sec ioi ire dolors. Etos temps ira io- is ebes. Et eu no(n) cre si iois no(n) fos. Com ia sa- ubes ira que ses. Quieu per falsa lausor hu- mana. Pert ioi de finamor certana. Qe qui(m) mezes tot lo mon ad un latz. Eu p(re)ral ioi per cui son enganatz. |
Costemps sec ioi ir’e dolors e tostemps ira iois e bes et eu non cre, si iois non fos, c’om ia saubes ira que·s es; qu’ieu per falsa lausor humana pert ioi de fin’amor certana qe, qui·m mezes tot lo mon ad un latz, eu prera·l ioi per cui son enganatz. |
| VII | VII |
| Bella domna uostre socors. Mauria mestier sius plagues. Que mout mes malaquist preisos. Encamors ma lassat epres. Ha dieus ca malame(n) ma fana. Qan so que(m) trais emen- gana. Mauen am]o[ar si tot mes pes hom platz. Era sai eu queu soi apoderatz. |
Bella domna, vostre socors m’auria mestier si·us plagues, que mout m’es mal’aquist preisos, en c’Amors m’a lassat e pres. Ha, Dieus! Ca malamen m’afana, qan so que·m trais e m’engana m’aven amar, si tot m’es pes’ho·m platz! Era sai eu qu’eu soi apoderatz. |
| VIII | VIII |
| Mesagiers uaiten uia plana. Amo(n) romieu lai uas uiana. Edigas li quieu lai fora torn- atz. Si mos de cor magues salutz mandatz. |
Mesagiers, vai t’en via plana a mon Romieu, lai vas Viana, e digas li qu’ieu lai fora tornatz, si mos De-Cor m’agues salutz mandatz. |
 |
 |
 |
Bernard lauentador. IA mos chantars nomer ho nors. En cotral gran ioi cai con ques. Cades ma grobs setot ses bos. Mos chanç fos meille r que non es. Aisi con es la mors sobrana. Per que mos cors meillure sana. Deuri esser sobranç louers queu fatç. So bre totç chanç euol gutç echa(n) taç. AIdieus can bona fon amors. De dos amir seser pogues. Q(ue) ia uns daquest honoios. Lor amistat non conogues. Corte çia es mout uilana. Ca questa falsa gen uana. Fatç conoist re semblanç nianistaç. Car es cortes loplus ma enseigna tç. |
 |
PEr merce prec als amadors. Chas scuns per se consir epes. Del sege con es en ueios. Ecan pauc nia de cortes. Camors pos hom per tot sen uana. Non es ges amors mal ufana. E es eno is uilani efoudatç. Qui noga ra cui deu eser priuatç. SItot men uergoinigna paors. Blas mat mer damor mas b(n)n pes. Car aquest lauçars no mes pros. Epueis mos conor tç non es res. Queu uei que denien mapana. Cil que nom uol eser umana. E cat non posc auer ioi nisolaç. Chant per conort cen ueç que son iraç. CHauçit nai una la meillors. Al mieu semblan canc dieus feçes. Mas ten auan cor edop tos. Quer ailei era nonai ges. Que ual aitals amors aura na. Can ges non pot una se mana. Us los amics enautre star enpatç. Ses grans enueis esens enemistatç. |
 |
TOs teps sec ioi ira edolors. E tos temps ira iois ebes. Et eu non cre si iois non fos. Com ia saubes ira que ses. Queu pert per falsa laus huma na. Tal ioi definamor certa na. O quim meçes tot lo mon ad un laç. Eu pen ral ioi per cui soi enganaç. BElla domna uostre socors. Mauria mestier sius plagues Que mout mes mala aquest preiços. En ca mors malasat epres. Hadieus camala men mafana. Canso quem trais e men gana. Mauen amar si tot mi pes om patç. Em sai eu queu sui apoderatç. MEssagier uaiten uia plana. A mon romeo dreit uas uia na. Edigas li queu lai for a tornaç. Si moç de cor lagues salutç mandatç. |
| Bernard lauentador. | Bernard la Ventador. |
| I | I |
| IA mos chantars nomer ho nors. En cotral gran ioi cai con ques. Cades ma grobs setot ses bos. Mos chanç fos meille r que non es. Aisi con es la mors sobrana. Per que mos cors meillure sana. Deuri esser sobranç louers queu fatç. So bre totç chanç euol gutç echa(n) taç. |
Ia mos chantars no m’er honors encotral gran ioi c’ai conques, c’ades m’agr’obs, se tot s’es bos, mos chanç fos meiller que non es. Aisi con es l’amors sobrana, per que mos cors meillur’e sana, deuri’esser sobranç lo vers qu’eu fatç sobre totç chanç, e volgutç e chantaç. |
| II | II |
| AIdieus can bona fon amors. De dos amir seser pogues. Q(ue) ia uns daquest honoios. Lor amistat non conogues. Corte çia es mout uilana. Ca questa falsa gen uana. Fatç conoist re semblanç nianistaç. Car es cortes loplus ma enseigna tç. |
Ai, Dieus! Can bona fon amors de dos amir, s’eser pogues que ia uns d’aquest honoios lor amistat non conogues! Corteçia, es mout vilana c’aquesta falsa gen vana fatç conoistre semblanç ni anistaç, c’ar’es cortes lo plus mal enseignatç. |
| III | III |
| PEr merce prec als amadors. Chas scuns per se consir epes. Del sege con es en ueios. Ecan pauc nia de cortes. Camors pos hom per tot sen uana. Non es ges amors mal ufana. E es eno is uilani efoudatç. Qui noga ra cui deu eser priuatç. |
Per merce prec als amadors, chasscuns per se consir e pes del segle con es enveios e can pauc n’i a de cortes! C’amors, pos hom per tot s’en vana, non es ges amors, mal ufana, e es enois, vilani’e foudatç, qui no gara cui deu eser privatç. |
| IV | IV |
| SItot men uergoinigna paors. Blas mat mer damor mas b(n)n pes. Car aquest lauçars no mes pros. Epueis mos conor tç non es res. Queu uei que denien mapana. Cil que nom uol eser umana. E cat non posc auer ioi nisolaç. Chant per conort cen ueç que son iraç. |
Si tot m’en vergoinigna, paors, blasmat m’er d’Amor; mas bnn pes, car aquest lauçars no m’es pros (e pueis mos conortç no·n es res); qu’eu vei que de nien m’apana cil que no·m vol eser umana; e cat no·n posc aver ioi ni solaç, chant per conort cen veç que son iraç. |
| V | V |
| CHauçit nai una la meillors. Al mieu semblan canc dieus feçes. Mas ten auan cor edop tos. Quer ailei era nonai ges. Que ual aitals amors aura na. Can ges non pot una se mana. Us los amics enautre star enpatç. Ses grans enueis esens enemistatç. |
Chauçit n’ai una, la meillors al mieu semblan c’anc Dieus feçes; mas ten a van cor e doptos qu’er’ai lei, era no·n ai ges. Que val aitals amors aurana, can ges non pot una semana us los amics en autr’estar en patç Ses grans enveis e sens enemistatç? |
| VI | VI |
| TOs teps sec ioi ira edolors. E tos temps ira iois ebes. Et eu non cre si iois non fos. Com ia saubes ira que ses. Queu pert per falsa laus huma na. Tal ioi definamor certa na. O quim meçes tot lo mon ad un laç. Eu pen ral ioi per cui soi enganaç. |
Tosteps sec ioi ira e dolors e tostemps ira iois e bes et eu non cre, si iois non fos, c’om ia saubes ira que·s es; qu’eu pert per falsa laus humana tal ioi de fin’amor certana o qui·m meçes tot lo mon ad un laç, eu penra·l ioi per cui soi enganaç. |
| VII | VII |
| BElla domna uostre socors. Mauria mestier sius plagues Que mout mes mala aquest preiços. En ca mors malasat epres. Hadieus camala men mafana. Canso quem trais e men gana. Mauen amar si tot mi pes om patç. Em sai eu queu sui apoderatç. |
Bella domna, vostre socors m’auria mestier, si·us plagues, que mout m’es mala aquest preiços, en c’Amors m’a lasat e pres. Ha, Dieus! Ca malamen m’afana, can so que·m trais e m’engana m’aven amar, si tot mi pes’o·m platç! E·m sai eu qu’eu sui apoderatç. |
| VIII | VIII |
| MEssagier uaiten uia plana. A mon romeo dreit uas uia na. Edigas li queu lai for a tornaç. Si moç de cor lagues salutç mandatç. |
Messagier, vai t’en via plana a mon Romeo, dreit vas Viana, e digas li qu’eu lai fora tornaç, si moç De Cor l’agues salutç mandatç. |
 |
 |
 |
| B. de ue(n)tador(n). Ges mos chantars nomes honors contral gra(n) ioy que ay conques. cades magrobs si tot ses bos |
 |
| mos chant fos melhor que non es. aysi co(m)z es lamors so- brana. p(er) que mos chans melhure sana. deuriess(er) sobiras lo uers quieu fas. sobre totz chans e uolgutz e chantatz. Ay dieus ta(n) bona foramors. de dos amicx sess(er) pogues que ia . i. daq(ue)stz e(n)uios lur amistat no(n) conogues. cortezia be(n) es uilana. ca sesta ge(n) false uana. faitz conoiss(er) sembla(n)sa damistat. car cortes es lo pus mal e(n)senhat. |
 |
| Gran m(er)ce prec als amadors. ans q(ue)cx p(er) si cossir e pes. de segle co(m)z es e(n)uios. a ta(n) pauc ni a de cortes. camors pus hom p(er) tot se uana. no(n) es ies amors mas ufana. (et) es enuetz uilanie foldatz. q(ui) no(n) garda cui deu ess(er) p(ri)uatz. |
 |
| Si tot mes u(er)go- nhe paors. blasmame(n) damor mais bem pes. que aq(ue)st blasm(ar) no(n) es bos. e pus mo(n) conort no(m)z ual res. car uey de men ma pana. silh q(ue) no(m)z uol ess(er) humana. e car no(n) puesc au(er) ioy ni solatz. chant p(er) conort . c. uetz q(ue) soi iratz. |
 |
| Toste(m)s sec ioy ire dolors. e tostemps ire ioys bes. e ia non crey sira no fos. q(ue) ia saupes hom ioi q(ue) ses. q(ui)eu perc p(er) falsa laus humana. tal ioi de finamor s(er)tana. q(ue) q(ui)m mezes tot lo mo(n) ad . i. latz. yeu preyral ioi p(er) q(ue) soi e(n)ganatz. |
 |
| Bona dona uostre secors mauria mestiers sieus plagues. car mot mes malaq(ue)st preizos. e(n) camors ma lassat e pres. ai las ta(n) malame(n) ma pana. car so q(uem) trais em e(n)gana. maue(n) amar si tot mi pes om platz. aras say be q(ue) soy apod(er)atz. Mais be(m)z fais q(ue) uilana p(er) mi dons caissi ma fana. car del afan nom ual amistatz. p(er) q(ui)eu disses q(ue) soy mielhs sos p(ri)uatz. |
| B. de ue(n)tador(n). | B. de Ventadorn. |
| I | I |
| Ges mos chantars nomes honors contral gra(n) ioy que ay conques. cades magrobs si tot ses bos mos chant fos melhor que non es. aysi co(m)z es lamors so- brana. p(er) que mos chans melhure sana. deuriess(er) sobiras lo uers quieu fas. sobre totz chans e uolgutz e chantatz. |
Ges mos chantars no m’es honors contral gran ioy que ay conques, c’ades magr’obs, si tot s’es bos, mos chant fos melhor que non es. Aysi comz es l’amors sobrana, per que mos chans melhur’e sana, deuri’esser sobiras lo vers qu’ieu fas sobre totz chans, e volgutz e chantatz. |
| II | II |
| Ay dieus ta(n) bona foramors. de dos amicx sess(er) pogues que ia . i. daq(ue)stz e(n)uios lur amistat no(n) conogues. cortezia be(n) es uilana. ca sesta ge(n) false uana. faitz conoiss(er) sembla(n)sa damistat. car cortes es lo pus mal e(n)senhat. |
Ay, Dieus! Tan bona for’amors de dos amicx, s’esser pogues que ia un d’aquestz enuios lur amistat non conogues! Cortezia ben es vilana c’a sesta gen fals’e vana faitz conoisser semblansa d’amistat, c’ar cortes es lo pus mal ensenhat. |
| III | III |
| Gran m(er)ce prec als amadors. ans q(ue)cx p(er) si cossir e pes. de segle co(m)z es e(n)uios. a ta(n) pauc ni a de cortes. camors pus hom p(er) tot se uana. no(n) es ies amors mas ufana. (et) es enuetz uilanie foldatz. q(ui) no(n) garda cui deu ess(er) p(ri)uatz. |
Gran merce prec als amadors, ans quecx per si cossir e pes de segle comz es enuios, a! Tan pauc n’i a de cortes! C’amors, pus hom per tot se vana, non es ies amors, mas ufana, et es envetz, vilani’e foldatz, qui non garda cui deu esser privatz. |
| IV | IV |
| Si tot mes u(er)go- nhe paors. blasmame(n) damor mais bem pes. que aq(ue)st blasm(ar) no(n) es bos. e pus mo(n) conort no(m)z ual res. car uey de men ma pana. silh q(ue) no(m)z uol ess(er) humana. e car no(n) puesc au(er) ioy ni solatz. chant p(er) conort . c. uetz q(ue) soi iratz. |
Si tot m’es vergonh’e paors, blasma m'en d’Amor, mais be·m pes que aquest blasmar non es bos (e pus mon conort no·mz val res); car vey de men m’apana silh que no·mz vol esser humana; e car no·n puesc aver ioy ni solatz, chant per conort cen vetz que soi iratz. |
| V | V |
| Toste(m)s sec ioy ire dolors. e tostemps ire ioys bes. e ia non crey sira no fos. q(ue) ia saupes hom ioi q(ue) ses. q(ui)eu perc p(er) falsa laus humana. tal ioi de finamor s(er)tana. q(ue) q(ui)m mezes tot lo mo(n) ad . i. latz. yeu preyral ioi p(er) q(ue) soi e(n)ganatz. |
Tostems sec ioy ir’e dolors e tostemps ir’e ioys, bes e ia non crey, s’ira no fos, que ia saupes hom ioi que·s es; qu’ieu perc per falsa laus humana tal ioi de fin’amor sertana que, qui·m mezes tot lo mon ad un latz, yeu preyra·l ioi per que soi enganatz. |
| VI | VI |
| Bona dona uostre secors mauria mestiers sieus plagues. car mot mes malaq(ue)st preizos. e(n) camors ma lassat e pres. ai las ta(n) malame(n) ma pana. car so q(uem) trais em e(n)gana. maue(n) amar si tot mi pes om platz. aras say be q(ue) soy apod(er)atz. |
Bona dona, vostre secors m’auria mestiers, s’ie·us plagues, car mot m’es mal’aquest preizos, en c’Amors m’a lassat e pres. Ai, las! Tan malamen m’apana, car so que·m trais e m’engana m’aven amar, si tot mi pes’o·m platz! Aras say be que soy apoderatz! |
| VII | VII |
| Mais be(m)z fais q(ue) uilana p(er) mi dons caissi ma fana. car del afan nom ual amistatz. p(er) q(ui)eu disses q(ue) soy mielhs sos p(ri)uatz. |
Mais be·mz fais que vilana per midons, c’aissi m’afana, car del afan no·m val amistatz per qu’ieu disses que soy mielhs sos privatz. |
 |
 |
 |
| Bernart deuentadorn. Giamais cantar nomers nomer honors. encontral gra nt gioi cai concis. cades magrops situt ses bons mos cantç fos megler qenones. cusi comes lamor sobrana. p(er) ce mos cors meglura esana. deurieser sobran louers cieu fauc sobre tutç cantç. et esuol gutç ecantatç. A dieus com bona foramors. dedus amic seser pog es. que ia ieus dacest enueos. lor amistat non conoges. cortesia es molt uilana. cara aiqesta falsa gient uana. faç conoises seblantç niamis tatç. cares cortes leplus malensegnatç. |
 |
| P(er) merces prec als amadors. cascun p(er)se consir. epens del segle cones enueos. etan pauc nia decortes. camors puois om pertat seuana. non es amors mas ufana. esenuois uilans efoudatç. ei nay gera cui deueser priuatç. Situt mes uergogna epaors. blasmat mer da mor mas bem pas. car aiquestç lausars nomes pro epuois mos conortç none res. quieu uei cede nient mapana. sil cinouoll eser omana. ecarnop uos auer gioi nisolas. qant perconort cent ues ceson iratç |
 |
| Cunansai ces delas megliors. la megler canc dieu feses. cartant auan cor et doptos. quer ailei era non ages. qeual aitals amors auraina. canc ges non poc una semana. unbons amics un autrestar empatç. ses grantç eueis et ses enemistatç. Totç temps sec gioi ira et dolors. etusteps ira gioi ebens. eieu non cre segioi nonfos. com (gia)[1] sabes ira ceses qi per falsa lausor umana p(er)t gioi definamor sertana[2] qe qui meses tut lomon adun latç ieu penral guoi p(er)r cui son enganatç. |
 |
| Bella domna uostre socors. mauria mestier sius plages. ci molt memala acist prisons. ecamor ma laisatç epres. aidieus camalament mafana. canso qem trais et men gana. meuen amar sitot mi pe sa om platç. ara sai ieu cara sos apoderatç. Mesagier uaiten uia plana. amon romieu lai uas uia na. et dicasli celai fara tornatç. semas decor mages salutç mandas. |
| Bernart deuentadorn. | Bernart de Ventadorn. |
| I | I |
| Giamais cantar nomers nomer honors. encontral gra nt gioi cai concis. cades magrops situt ses bons mos cantç fos megler qenones. cusi comes lamor sobrana. p(er) ce mos cors meglura esana. deurieser sobran louers cieu fauc sobre tutç cantç. et esuol gutç ecantatç. |
Giamais cantar no m’ers no m’er honors encontral grant gioi c’ai concis, c’ades m’agr’ops si tut s’es bons, mos cantç fos megler qe non es. Cusi com es l’amor sobrana, per ce mos cors meglura e sana, deuri’eser sobran lo vers c’ieu fauc sobre tutç cantç, et es volgutç e cantatç. |
| II | II |
| A dieus com bona foramors. dedus amic seser pog es. que ia ieus dacest enueos. lor amistat non conoges. cortesia es molt uilana. cara aiqesta falsa gient uana. faç conoises seblantç niamis tatç. cares cortes leplus malensegnatç. |
A, Dieus! Com bona for’amors de dus amic, s’eser poges que ia ie·us d’acest enveos lor amistat non conoges! Cortesia es molt vilana c’ara aiqesta falsa gient vana faç conoises seblantç ni amistatç, c’ar’es cortes le plus mal ensegnatç! |
| III | III |
| P(er) merces prec als amadors. cascun p(er)se consir. epens del segle cones enueos. etan pauc nia decortes. camors puois om pertat seuana. non es amors mas ufana. esenuois uilans efoudatç. ei nay gera cui deueser priuatç. |
Per merces prec als amadors, cascun per se consir e pens del segle con es enveos e tan pauc n’i a de cortes! C’amors, puois om per tat se vana, non es amors, mas ufana, e s’enuois, vilans e foudatç, ei n’ay gera cui deu eser privatç. |
| IV | IV |
| Situt mes uergogna epaors. blasmat mer da mor mas bem pas. car aiquestç lausars nomes pro epuois mos conortç none res. quieu uei cede nient mapana. sil cinouoll eser omana. ecarnop uos auer gioi nisolas. qant perconort cent ues ceson iratç |
Si tut m’es vergogna e paors, blasmat m’er d’Amor; mas be·m pas, car aiquestç lausars no m’es pro (e puois mos conortç no·n e res); qu’ieu vei ce de nient m’apana sil ci no voll eser omana; e car no puos aver gioi ni solas, qant per conort cent ves ce son iratç. |
| V | V |
| Cunansai ces delas megliors. la megler canc dieu feses. cartant auan cor et doptos. quer ailei era non ages. qeual aitals amors auraina. canc ges non poc una semana. unbons amics un autrestar empatç. ses grantç eueis et ses enemistatç. |
C’una·n sai c’es de las megliors la megler c’anc Dieu feses; car tant a van cor et doptos qu’er’ai lei, era no·n a ges. Qe val aitals amors auraina, c’anc ges non poc una semana un bons amics un autr’estar em patç ses grantç eveis et ses enemistatç? |
| VI | VI |
| Totç temps sec gioi ira et dolors. etusteps ira gioi ebens. eieu non cre segioi nonfos. com (gia) sabes ira ceses qi per falsa lausor umana p(er)t gioi definamor sertana qe qui meses tut lomon adun latç ieu penral guoi p(er)r cui son enganatç. |
Totç temps sec gioi, ira et dolors e tusteps ira, gioi e bens e ieu non cre, se gioi non fos, com gia sabes ira ce·s es; qi per falsa lausor umana pert gioi de fin’amor sertana qe, qui meses tut lo mon ad un latç, ieu penra·l guoi perr cui son enganatç. |
| VII | VII |
| Bella domna uostre socors. mauria mestier sius plages. ci molt memala acist prisons. ecamor ma laisatç epres. aidieus camalament mafana. canso qem trais et men gana. meuen amar sitot mi pe sa om platç. ara sai ieu cara sos apoderatç. |
Bella domna, vostre socors m’auria mestier, si·us plages, ci molt m’e mala acist prisons, e c’Amor m’a laisatç e pres. Ai, Dieus! Ca malament m’afana, can so qe·m trais et m’engana me ven amar si tot mi pesa o·m platç! Ara sai ieu c’ara sos apoderatç. |
| VIII | VIII |
| Mesagier uaiten uia plana. amon romieu lai uas uia na. et dicasli celai fara tornatç. semas decor mages salutç mandas. |
Mesagier, vai t’en via plana a mon Romieu, lai vas Viana, et dicas li ce lai fara tornatç, se mas De Cor m’ages salutç mandas. |
 |
 |
 |
| Ges mos chantars nomes honors contra lo gran ioy cai conques. cades magrobs si tot ses bos mos chans fos mei |
 |
| llors que non es. caixi com er lamor sobrana. p(er)que mos chans meillur esana. deu ben esser sobras lo uerz queu fatz. esobre totz chans uolgutz echantatz. A dieus tam bona fora amors. de dos amics sesser poges. q(ue) ia us daquest enueios. lur amiztat noconogues. cortesia ben es uila na. cant adesta falsa gent uana. faitz conoix(er) semblant. (et) amiz tatz. q(ua)r es cortes lopus mal esseinhatz. |
 |
| Gran merce p(re)c alamadors. qus quecs enp(er)se cossires. del secgle co(m)es enueios. etan paucs nia decortes. camors pus hom p(er)tot senua na. non es ges amors mas ufana. (et) es enugs uilania efoudatz cui no gara cui deu esser p(ri)uatz. |
 |
| Si tot ses u(er)goinha pahors. blasmamen damor mas bem pes. cada quest blasme non es pros. epuix mas conortz no ual res. car uei q(ue)de nien mapana. si q(ue) nom uol esser umana. ecar no pusc au(er) ioy ni solatz. chan p(er)conort can uen q(ue) son iratz. |
 |
| Totz tems sec ioy (et) ira edolors. etotz tems ua ira eiois ebes (et) eu non cre sira no(n) fos. q(ue)ya sabes hom ioy ques fos. quieu p(er)falsa la(us) humana. layxi finamor li c(er)tana. q(ue) q(ui)m meses tot lo mon aun latz. eu p(re)ral ioi p(er)q(ue)u soy enganatz. |
 |
| Bona domnal uostre secors mauria mestier. si(us) plages que mout mes mal aq(ue)st p(re)sos en camor ma lassat ep(re)s alas camala men mafana. car so q(ue)m trax (et) mengana. mauen amar sitot mepesa hom platz. era sai en q(ue)so(n) apoderatz. Amors be faitz q(ue) uilana. car p(er) midons caixi mafana. car delafa(n) no(m) es sual meitatz. p(er)q(ui)eu dires que soy miels sos p(ri)uatz |
| I | I |
| Ges mos chantars nomes honors contra lo gran ioy cai conques. cades magrobs si tot ses bos mos chans fos mei llors que non es. caixi com er lamor sobrana. p(er)que mos chans meillur esana. deu ben esser sobras lo uerz queu fatz. esobre totz chans uolgutz echantatz. |
Ges mos chantars no m’es honors contra lo gran ioy c’ai conques, c’ades m’agr’obs, si tot s’es bos, mos chans fos meillors que non es. C’aixi com er l’amor sobrana, per que mos chans meillur’e sana, deu ben esser sobras lo verz qu’eu fatz e sobre totz chans volgutz e chantatz. |
| II | II |
| A dieus tam bona fora amors. de dos amics sesser poges. q(ue) ia us daquest enueios. lur amiztat noconogues. cortesia ben es uila na. cant adesta falsa gent uana. faitz conoix(er) semblant. (et) amiz tatz. q(ua)r es cortes lopus mal esseinhatz. |
A, Dieus! Tam bona fora amors de dos amics, s’esser poges que ia us d’aquest enveios lur amiztat no conogues! Cortesia, ben es vilana cant ad esta falsa gent vana faitz conoixer semblant et amiztatz, qar es cortes lo pus mal esseinhatz! |
| III | III |
| Gran merce p(re)c alamadors. qus quecs enp(er)se cossires. del secgle co(m)es enueios. etan paucs nia decortes. camors pus hom p(er)tot senua na. non es ges amors mas ufana. (et) es enugs uilania efoudatz cui no gara cui deu esser p(ri)uatz. |
Gran merce prec al amadors, qusquecs en per se cossires del secgle com es enveios e tan paucs n’i a de cortes! C’amors pus hom per tot s’en vana, non es ges amors, mas ufana, et es enugs, vilania e foudatz, cui no gara cui deu esser privatz. |
| IV | IV |
| Si tot ses u(er)goinha pahors. blasmamen damor mas bem pes. cada quest blasme non es pros. epuix mas conortz no ual res. car uei q(ue)de nien mapana. si q(ue) nom uol esser umana. ecar no pusc au(er) ioy ni solatz. chan p(er)conort can uen q(ue) son iratz. |
Si tot s’es vergoinha, pahors, blasma m’en d’Amor; mas be·m pes c’adaquest blasme non es pros (e puix mas conortz no val res); car vei que de nien m’apana si que no·m vol esser umana; e car no puis aver ioy ni solatz, chan per conort can ven que sui iratz. |
| V | V |
| Totz tems sec ioy (et) ira edolors. etotz tems ua ira eiois ebes (et) eu non cre sira no(n) fos. q(ue)ya sabes hom ioy ques fos. quieu p(er)falsa la(us) humana. layxi finamor li c(er)tana. q(ue) q(ui)m meses tot lo mon aun latz. eu p(re)ral ioi p(er)q(ue)u soy enganatz. |
Totz tems sec ioy et ira e dolors e totz tems va ira e iois e bes et eu non cre, s’ira non fos, que ia sabes hom ioy que·s fos; qu’ieu per falsa laus humana layxi fin’amor li certana que, qui·m meses tot lo mon a un latz, eu prera·l ioi per qu’eu soy enganatz. |
| VI | VI |
| Bona domnal uostre secors mauria mestier. si(us) plages que mout mes mal aq(ue)st p(re)sos en camor ma lassat ep(re)s alas camala men mafana. car so q(ue)m trax (et) mengana. mauen amar sitot mepesa hom platz. era sai en q(ue)so(n) apoderatz. |
Bona domna, ·l vostre secors m’auria mestier, s… plages, que mout m’es mal’aquest presos, en c’Amor m’a lassat e pres. A, las! Ca malamen m’afana, car so que·m trax et m’engana m’aven amar, si tot me pesa ho·m platz! Era sai en que son apoderatz. |
| VII | VII |
| Amors be faitz q(ue) uilana. car p(er) midons caixi mafana. car delafa(n) no(m) es sual meitatz. p(er)q(ui)eu dires que soy miels sos p(ri)uatz |
Amors, be faitz que vilana car per midons c’aixi m’afana, car de l’afan no m’ess val meitatz per qu’ieu dires que soy miels sos privatz. |
 |
 |
 |
| bernartz del uentador Iamos chantars nomer honors. en contral grant ioi cai conqes. cades magrobs si tot ses bos. mos chanz fos meiller qe non es. aissi con lamor es sobrana. p(er) mos cors meillure sana. deuri esser meiller louers. qeu faz e sobre totz e uo lgutz e chantatz. |
 |
| Hai dieus can bona fora mors. de dos amics sesser pogues. qe ia negus dels enoios lor amistat non cognogues cortezia molt es uilana. qar aqesta falsa gent uana. faz conostre semblan niamistatz. car es cortes lo plus mal enseignatz. |
 |
| Per m(er)ce prec als amadors. chascus p(er)o si consir e pes del segle con es enoios eitan pauc nia de cortes. qamors mas hom p(er) tot se uana. no(n) es amors mas ufana. (et) es enuegz uilania foudatz. qi non garda cui de iesser priuatz. |
 |
| Se tot me uergoigna paors. blasmar mer damor mas bem pes. qar aqest lauzar nomes pros. epos mos conortz no(n) es res. qeu uei qe nie(n)ma pana. cil qi nom uol esser humana e qar non puesc auer. ioi ni solatz chant e deport mil uetz q(ue) suiiratz. |
 |
| Chauzit ai entre las meillors. tot lo miels qe anc dieus fezes. mas tant auan cor edoptos. qera lai era no(n) lai ges. qe uai aitals amors aurana. qeges non pot una setmana. luns bos amics ab lautrestar empatz. ses granz enois e ses enemistatz. |
 |
| Totz temps es iois ire dolors. e totz temps ira iois ebes. qi pert p(er) falsa laus humana. tal ioi de fin amor c(er)tana. qe qim mezes tot lomon ad un latz. eu preiral ioi p(er) cui sui ]eng[[1] enganatz. [1] Cancellato dal copista.
|
 |
| bella do(m)na uostre secors. mauria mestier sius plagues. qe molt mes mala la preizos. en qamors ma lassat e pres. hai dieus q(a)n malam(en)t mafana. qan zo qem trais emengana. me fai amar se tot me pez omplatz. era sai ieu qeu sui ]apode ratz[[2] apoderatz. |
 |
| Messatgiers uai ten uia plana. a mon romeu dreit uez uiana. edigas li qieu lai fora tornatz. si mos decor lagues salutz mandatz. |
| bernartz del uentador | Bernartz del Ventador |
| I | I |
| Iamos chantars nomer honors. en contral grant ioi cai conqes. cades magrobs si tot ses bos. mos chanz fos meiller qe non es. aissi con lamor es sobrana. p(er) mos cors meillure sana. deuri esser meiller louers. qeu faz e sobre totz e uo lgutz e chantatz. |
Ia mos chantars no m’er honors encontral grant ioi c’ai conqes, c’ades m’agr’obs, si tot s’es bos, mos chanz fos meiller qe non es. Aissi con l’amor es sobrana, per mos cors meillur’e sana, deuri’esser meiller lo vers q’eu faz e sobre totz e volgutz e chantatz. |
| II | II |
| Hai dieus can bona fora mors. de dos amics sesser pogues. qe ia negus dels enoios lor amistat non cognogues cortezia molt es uilana. qar aqesta falsa gent uana. faz conostre semblan niamistatz. car es cortes lo plus mal enseignatz. |
Hai, Dieus! Can bona for’amors de dos amics, s’esser pogues qe ia negus dels enoios lor amistat non cognogues! Cortezia, molt es vilana qar aqesta falsa gent vana faz conostre semblan ni amistatz, car es cortes lo plus mal enseignatz! |
| III | III |
| Per m(er)ce prec als amadors. chascus p(er)o si consir e pes del segle con es enoios eitan pauc nia de cortes. qamors mas hom p(er) tot se uana. no(n) es amors mas ufana. (et) es enuegz uilania foudatz. qi non garda cui de iesser priuatz. |
Per merce prec als amadors, chascus pero si consir e pes del segle con es enoios ei tan pauc n’i a de cortes! Q’amors, mas hom per tot se vana, non es amors mas ufana, et es envegz, vilania, foudatz, qi non garda cui dei esser privatz. |
| IV | IV |
| Se tot me uergoigna paors. blasmar mer damor mas bem pes. qar aqest lauzar nomes pros. epos mos conortz no(n) es res. qeu uei qe nie(n)ma pana. cil qi nom uol esser humana e qar non puesc auer. ioi ni solatz chant e deport mil uetz q(ue) suiiratz. |
Se tot m’e vergoigna, paors, blasmar m’er d’Amor; mas be·m pes, qar aqest lauzar no m’es pros (e pos mos conortz no·n es res); q’eu vei qe nien m’apana cil qi no·m vol esser humana; e qar no·n puesc aver ioi ni solatz, chant e deport mil vetz que sui iratz. |
| V | V |
| Chauzit ai entre las meillors. tot lo miels qe anc dieus fezes. mas tant auan cor edoptos. qera lai era no(n) lai ges. qe uai aitals amors aurana. qeges non pot una setmana. luns bos amics ab lautrestar empatz. ses granz enois e ses enemistatz. |
Chauzit ai entre las meillors tot lo miels qe anc Dieus fezes; mas tant a van cor e doptos q’era l’ai, era non l’ai ges. Qe vai aitals amors aurana, qe ges non pot una setmana l’uns bos amics ab l’autr’estar em patz ses granz enois e ses enemistatz? |
| VI | VI |
| Totz temps es iois ire dolors. e totz temps ira iois ebes. qi pert p(er) falsa laus humana. tal ioi de fin amor c(er)tana. qe qim mezes tot lomon ad un latz. eu preiral ioi p(er) cui sui ]eng[ enganatz. |
Totz temps es iois ir’e dolors e totz temps ira, iois e bes, qi pert per falsa laus humana tal ioi de fin’amor certana qe, qi·m mezes tot lo mon ad un latz, eu preira·l ioi per cui sui enganatz.[1] [1] Mancano il terzo e quarto verso della cobla: et eu no cre, si jois no fos, / c’om ja saubes d’ira que·s es.
|
| VII | VII |
| bella do(m)na uostre secors. mauria mestier sius plagues. qe molt mes mala la preizos. en qamors ma lassat e pres. hai dieus q(a)n malam(en)t mafana. qan zo qem trais emengana. me fai amar se tot me pez omplatz. era sai ieu qeu sui ]apode ratz[ apoderatz. |
Bella domna, vostre secors m’auria mestier, si·us plagues, qe molt m’es mala la preizos, en q’Amors m’a lassat e pres. Hai Dieus! Qan malament m’afana, qan zo qe·m trais e m’engana me fai amar se tot me pez’o·m platz! Era sai ieu q’eu sui apoderatz. |
| VIII | VIII |
| Messatgiers uai ten uia plana. a mon romeu dreit uez uiana. edigas li qieu lai fora tornatz. si mos decor lagues salutz mandatz. |
Messatgiers, vai t’en via plana a mon Romeu, dreit vez Viana, e digas li q’ieu lai fora tornatz, si mos De-Cor l’agues salutz mandatz. |
 |
 |