Lirica Medievale Romanza
Published on Lirica Medievale Romanza (http://151.100.161.88)

Home > BERNART DE VENTADORN > EDIZIONE > Lanquan vei per mei la landa > Tradizione manoscritta

Tradizione manoscritta

  • letto 469 volte

CANZONIERE C

  • letto 411 volte

Edizione diplomatica

  
 LAn q(ua)n uey   B. deuente-
 per mey la landa.  dorn.
 dels albres quazer la fu-
 elha. ans quel freidu-
 ra sespanda. nil gens terminis
 sesconda. mes belh que siauzitz
 mos chans. questat naurai mai(s)
 de dos ans. ar coue quen fasses
 me(n)da.
 Molt mes greu que ia
 reblanda. selieys que ues mi ser-
 guelha. quar si mos cors reylh
 demanda. nol platz que mot
 mi responda. be mauci mos nes-
 cis talans. quar sec damor los
 belhs semblans. e no ue q(ua)mors
 latenda.
 Tan sap de genh e de
 guanda. quades cug quamar mi
 
 
 uuelha. ben doussamen ma trua(n)-
 da. quab belh semblan me cofo(n)-
 da. dona conoissetz nulhs enian(s).
 que be tenh ques uostres lo dan(s).
 cossi que uostrom mal prenda.
 Dieus que tot  lo mon guaran-
 da. li metaen cor que macuelha.
 qua me non te pro uianda. ni
 negus bes nom aonda. tan sui
 ues la belha duptans. per quem
 rent a lieys merceyans. sil platz
 quem do o quem uenda.
 Mal o fara si nom manda. ue-
 nir lai on si despuelha. quieu sia
 per sa comanda. pres de lieys ios-
 ta lesponda. elh traguals sotlars
 ben chaussans. de genolhs (et) humi-
 lians. sil plai que sos pes mi te(n)da.
 Faitz es lo uers totz aranda. si
 que motz noy descapduelha. ou-
 tra la terra normanda. part la
 fera mar prionda. e sim suy de
 midons lunhans. ues sim tira
 cum diamans. la belha cui dieus
 defenda.
 Sil reys engles el dux
 normans. o uol ieu la ueirai aban(s).
 que liuerns nos sobre prenda.
 Pel rey sui engles e normans.
 e si no fos mos diamans. restera
 tro la calenda.
 
  • letto 349 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

 B. deuentedorn.  B. de Ventedorn.
  I   I
 
 LA
n q(ua)n uey   
 per mey la landa.  
 dels albres quazer la fu-
 elha. ans quel freidu-
 ra sespanda. nil gens terminis
 sesconda. mes belh que siauzitz
 mos chans. questat naurai mai(s)
 de dos ans. ar coue quen fasses
 me(n)da.
 
 
 Lanquan vey per mey la landa
 dels albres quazer la fuelha,
 ans que·l freidura s’espanda
 ni·l gens terminis s’esconda,
 m’es belh que si’auzitz mos chans,
 qu’estat n’aurai mais de dos ans,
 ar cove que·n fass’esmenda.
 
  II   II
 
 M
olt mes greu que ia
 reblanda. selieys que ues mi ser-
 guelha. quar si mos cors reylh
 demanda. nol platz que mot
 mi responda. be mauci mos nes-
 cis talans. quar sec damor los
 belhs semblans. e no ue q(ua)mors
 latenda.
 
 
 Molt m’es greu que ia reblanda
 selieys que ves mi s’erguelha,
 quar si mos cors rey·lh demanda,
 no·l platz que mot mi responda.
 Be m’auci mos nescis talans,
 quar sec d’amor los belhs semblans
 e no ve qu’amors l’atenda.
 
  III   III
 
 T
an sap de genh e de
 guanda. quades cug quamar mi
 uuelha. ben doussamen ma trua(n)-
 da. quab belh semblan me cofo(n)-
 da. dona conoissetz nulhs enian(s).
 que be tenh ques uostres lo dan(s).
 cossi que uostrom mal prenda.
 
 
 Tan sap d’egenh e de guanda
 qu’ades cug qu’amar mi vuelha.
 Ben doussamen ma truanda,
 qu’ab belh semblan me cofonda!
 Dona conoissetz nulhs enians,
 que be tenh qu’es vostres lo dans,
 cossi que vostr’om mal prenda.
 
  IV   IV
 
 D
ieus que tot  lo mon guaran-
 da. li metaen cor que macuelha.
 qua me non te pro uianda. ni
 negus bes nom aonda. tan sui
 ues la belha duptans. per quem
 rent a lieys merceyans. sil platz
 quem do o quem uenda.
 
 
 Dieus, que tot lo mon guaranda
 li meta en cor que m’acuelha,
 qu’a me non te pro vianda
 ni negus bes no·m aonda.
 Tan sui ves la belha duptans,
 per que·m rent a lieys merceyans:
 si·l platz que·m do o que·m venda!
 
  V   V
 
 M
al o fara si nom manda. ue-
 nir lai on si despuelha. quieu sia
 per sa comanda. pres de lieys ios-
 ta lesponda. elh traguals sotlars
 ben chaussans. de genolhs (et) humi-
 lians. sil plai que sos pes mi te(n)da.
 
 
 Mal o fara si no·m manda
 venir lai on si despuelha,
 qu’ieu sia per sa comanda
 pres de lieys, iosta l’esponda,
 e·lh tragua·ls sotlars ben chaussans,
 de genolhs et humilians,
 si·l plai que sos pes mi tenda. 
 
  VI   VI
 
 F
aitz es lo uers totz aranda. si
 que motz noy descapduelha. ou-
 tra la terra normanda. part la
 fera mar prionda. e sim suy de
 midons lunhans. ues sim tira
 cum diamans. la belha cui dieus
 defenda.
 
 
 Faitz es lo vers totz a randa,
 si que motz no·y descapduelha,
 outra la terra normanda,
 part la fera mar prionda;
 e si·m suy de midons lunhans,
 ves si·m tira cum diamans
 la belha cui Dieus defenda.
 
  VII   VII
 
 S
il reys engles el dux
 normans. o uol ieu la ueirai aban(s).
 que liuerns nos sobre prenda.
 
 
 Si·l reys engles e·l dux normans,
 o vol ieu la veirai abans
 que l’iverns nos sobreprenda.
 
  VIII   VIII
 
 P
el rey sui engles e normans.
 e si no fos mos diamans. restera
 tro la calenda.
 
 
 Pel rey sui engles e normans,
 e si no fos Mos Diamans,
 restera tro la calenda.
 
  • letto 340 volte

Riproduzione fotografica

  • letto 326 volte

CANZONIERE Da

  • letto 412 volte

Edizione diplomatica

  
 Lan can uei p(er) miei la landa. Delz ar
 bres chançer la fueilla. Anz qel feidu
 ra sespanda. Nil ienz t(er)minis sesco(n)da.
 Mes bel q(ue) si auzit mos chanz. Que stat na
 ura ia mais de dos anz. Ecouen quen fases-
 menda.  
 
 
 M
out mes greu q(ue) ia reblanda. Cellei q(ue) uas
 mi sorgoilla. Car se mos cors reil d(e)ma(n)da.
 Nol platz q(ue) mot mi respo(n)da. Ben mauci mos
 nesis talanz. Car sec damor los bels sembla(n)z.
 Enon ue camors latenda.
 Tan sap dengieng edeganda. Cades cug ca
 mar me uoilla. Ben dousam(en) metruanda.
 Cab bel semblan me (con)fonda. Do(m)pna conoisses
 nulz ena(n)z. Q(ue) ben cre q(ue)s uostres lo danz. Con
 si q(ue) uostrom mal p(re)nda.
 Dieus q(ue) tot lo mont garanda. li meten cor
 q(ue) macueilla. Came no(n) ten pron uianda. Ni
 negus bes nomaonda. Tant soi uas label
 la doptanz. P(er) q(ui)em ren alei merceian. Sil
 platz q(ue)m don o q(ue)m uenda.
 Mal o fara sinom manda. Uenir lai on sede
 spueilla. Q(ue)u sia p(er) sa comanda p(re)s del lieg
 iosta lesponda. El tragals solars ben chausa(n)z.
 Aienoils er humelianz. Sil platz q(ue) sos pes
 metenda.
 Fatz es lo uers tot arranda. Si q(ue) motz noi
 descab dueilla. Outra la t(er)ra normanda.
 Part la fera mar p(re)onda. Esem soi demido(n)z
 loingna(n)z. Ues sen tira com aimanz la bella
 cui dieus defenda.
 Sil reis engleis el ducs normanz. ouol eu
 la uerrai abanz. Q(ue)u uernz nos sobre p(re)nda.
 Pel rei soi engles enormanz. Esino(n) fos mos
 aimanz. Restera tropart calenda.
 
  • letto 305 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

  I   I
 
 L
an can uei p(er) miei la landa. Delz ar
 bres chançer la fueilla. Anz qel feidu
 ra sespanda. Nil ienz t(er)minis sesco(n)da.
 Mes bel q(ue) si auzit mos chanz. Que stat na
 ura ia mais de dos anz. Ecouen quen fases-
 menda.  
 
 
 Lancan vei per miei la landa
 delz arbres chançer la fueilla,
 anz qe·l feidura s’espanda,
 ni·l ienz terminis s’esconda,
 m’es bel que si’auzit mos chanz,
 qu’estat n’aura ia mais de dos anz,
 e coven que·n fas’esmenda. 
 
  II   II
 
 M
out mes greu q(ue) ia reblanda. Cellei q(ue) uas
 mi sorgoilla. Car se mos cors reil d(e)ma(n)da.
 Nol platz q(ue) mot mi respo(n)da. Ben mauci mos
 nesis talanz. Car sec damor los bels sembla(n)z.
 Enon ue camors latenda.
 
 
 Mout m’es greu que ia reblanda
 cellei que vas mi s’orgoilla,
 car se mos cors re·il demanda,
 no·l platz que mot m’i responda.
 Ben m’auci mos nesis talanz,
 car sec d’amor los bels semblanz
 e non ve c’amors l’atenda.
 
  III   III
 
 T
an sap dengieng edeganda. Cades cug ca
 mar me uoilla. Ben dousam(en) metruanda.
 Cab bel semblan me (con)fonda. Do(m)pna conoisses
 nulz ena(n)z. Q(ue) ben cre q(ue)s uostres lo danz. Con
 si q(ue) uostrom mal p(re)nda.
 
 
 Tan sap d’engieng e de ganda
 c’ades cug c’amar me voilla.
 Ben dousamen me truanda,
 c’ab bel semblan me confonda!
 Dompna, conoisses nulz enanz,
 que ben cre qu’es vostres lo danz,
 consi que vostr’om mal prenda.
 
  IV   IV
 
 D
ieus q(ue) tot lo mont garanda. li meten cor
 q(ue) macueilla. Came no(n) ten pron uianda. Ni
 negus bes nomaonda. Tant soi uas label
 la doptanz. P(er) q(ui)em ren alei merceian. Sil
 platz q(ue)m don o q(ue)m uenda.
 
 
 Dieus, que tot lo mont garanda,
 li met’en cor que m’acueilla,
 c’a me non ten pron vianda
 ni negus bes no·m aonda.
 Tant soi vas la bella doptanz,
 per qu’ie·m ren a lei merceian:
 si·l platz, que·m don o que·m venda!
 
  V   V
 
 M
al o fara sinom manda. Uenir lai on sede
 spueilla. Q(ue)u sia p(er) sa comanda p(re)s del lieg
 iosta lesponda. El tragals solars ben chausa(n)z.
 Aienoils er humelianz. Sil platz q(ue) sos pes
 metenda.
 
 
 Mal o fara, si no·m manda
 venir lai on se despueilla,
 qu’eu sia per sa comanda
 pres del lieg, iosta l’esponda,
 e·l traga·ls solars ben chausanz,
 a ienoils et humelianz,
 si·l platz que sos pes me tenda.
 
  VI   VI
 
 F
atz es lo uers tot arranda. Si q(ue) motz noi
 descab dueilla. Outra la t(er)ra normanda.
 Part la fera mar p(re)onda. Esem soi demido(n)z
 loingna(n)z. Ues sen tira com aimanz la bella
 cui dieus defenda.
 
 
 Fatz es lo vers tot a rranda,
 si que motz no·i descabdueilla,
 outra la terra normanda,
 part la fera mar preonda;
 e se·m soi de midonz loingnanz,
 ves se·n tira com aimanz
 la bella cui Dieus defenda.
 
  VII   VII
 
 S
il reis engleis el ducs normanz. ouol eu
 la uerrai abanz. Q(ue)u uernz nos sobre p(re)nda.
 
 
 Si·l reis engleis e·l ducs normanz
 o vol, eu la verrai abanz
 qu’euvernz nos sobreprenda.
 
  VIII   VIII
 
 P
el rei soi engles enormanz. Esino(n) fos mos
 aimanz. Restera tropart calenda.
 
 
 Pel rei soi engles e normanz,
 e si non fos Mos Aimanz,
 restera tro part calenda.
 
  • letto 326 volte

Riproduzione fotografica

  • letto 317 volte

CANZONIERE G

  • letto 464 volte

Edizione diplomatica

 
 idem
 Lan qan uei p(er)mei la landa.
 
 
 Dels arbres chair la fuoilla.
 
 
 Anz qel freidura sespanda. nil
 
 
 genz termini ses co(n)da. mes bel
 
 
 qe sia auziz mos cha(n)z. qestat
 
   
 naurai mais dedos anz. econue
 qen faza esmenda.
 Molt mes greu qe rebla(n)da.
 Celei qi uas mi sorguoilla.
 Car se mos reill doma(n)da.
 Noill plaz qe mot mi respo(n)da.
 Ben mauzit mos nescis tala(n)z.
 Car sec damors lobels senbla(n)z.
 Enoue camors late(n)da.
 Tan sap de(n)gen edega(n)da.
 Qades cuit camar mi uoilla.
 Ben dolzame(n) ma trua(n)da
 Qabel senblan mi co(n)funda.
 Donna conoiseç nulz enanz.
 Qeben tenc qes uostre los danz.
 Cossi qe uostrom mal p(re)nda.
 Deus qe tot lomon gara(n)da
 Limeita encor qe ma cuoilla.
 Car me no ten p(ro) uianda.
 Ni negus bes noma onda.
 Tan sui uas labella doptanz.
 P(er) qem ren alei m(er)ceianz.
 Sil plaz qe(m) don oqem ue(n)da.
 Mal ofara si no(n) ma(n)da.
 Uenir lai on se despuoilla.
 Qeu sia p(er)sa coma(n)da.
 Pres delleis iusta lespo(n)da.
 Eill traial solars be(n) chalchanz.
 Agenoillz et humilianz.
 Sill plaz qesos pes mite(n)da
 Faiz es louers toz ara(n)da.
 Siqe moz noi des chapduoilla.
 Oltra lat(er)ra norma(n)da.
 Part la fera mar p(re)ionda.
 Esi sui demidonz lognanz.
 Ues sim tira co(m) adimanz.
 Labella cui d(eu)s defe(n)da.
 Sel reis engles el dux normanz.
 Louol en lauerai abanz.
 Qel inuerç nos sobre p(re)nda.   
 
  • letto 326 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

 idem  Idem
  I   I
 
 L
an qan uei p(er)mei la landa.
 Dels arbres chair la fuoilla.
 Anz qel freidura sespanda. nil
 genz termini ses co(n)da. mes bel
 qe sia auziz mos cha(n)z. qestat
 naurai mais dedos anz. econue
 qen faza esmenda.
 
 
 Lanqan vei per mei la landa
 dels arbres chair la fuoilla,
 anz qe·l freidura s’espanda
 ni·l genz termini s’esconda,
 m’es bel qe sia auziz mos chanz,
 q’estat n’aurai mais de dos anz,
 e conve qe·n faza esmenda.
 
  II   II
 
 Molt mes greu qe rebla(n)da.
 Celei qi uas mi sorguoilla.
 Car se mos reill doma(n)da.
 Noill plaz qe mot mi respo(n)da.
 Ben mauzit mos nescis tala(n)z.
 Car sec damors lobels senbla(n)z.
 Enoue camors late(n)da.
 
 
 Molt m’es greu qe reblanda
 celei qi vas mi s’orguoilla,
 car se mos re·ill domanda,
 no·ill plaz qe mot m’i responda.
 Ben m’auzit mos nescis talanz,
 car sec d’amors lo bels senblanz
 e no ve c’amors l’atenda.
 
  III   III
 
 Tan sap de(n)gen edega(n)da.
 Qades cuit camar mi uoilla.
 Ben dolzame(n) ma trua(n)da
 Qabel senblan mi co(n)funda.
 Donna conoiseç nulz enanz.
 Qeben tenc qes uostre los danz.
 Cossi qe uostrom mal p(re)nda.
 
 
 Tan sap d’engen e de ganda
 q’ades cuit c’amar mi voilla.
 Ben dolzamen ma truanda,
 q’a bel senblan mi confunda!
 Donna, conoiseç nulz enanz,
 qe ben tenc q’es vostre los danz,
 cossi qe vostr’om mal prenda.
 
  IV   IV
 
 Deus qe tot lomon gara(n)da
 Limeita encor qe ma cuoilla.
 Car me no ten p(ro) uianda.
 Ni negus bes noma onda.
 Tan sui uas labella doptanz.
 P(er) qem ren alei m(er)ceianz.
 Sil plaz qe(m) don oqem ue(n)da.
 
 
 Deus, qe tot lo mon garanda,
 li meita en cor qe m’acuoilla,
 car me no ten pro vianda
 ni negus bes no·m aonda.
 Tan sui vas la bella doptanz,
 per qe·m ren a lei merceianz:
 si·l plaz qe·m don o qe·m venda!
 
  V   V
 
 Mal ofara si no(n) ma(n)da.
 Uenir lai on se despuoilla.
 Qeu sia p(er)sa coma(n)da.
 Pres delleis iusta lespo(n)da.
 Eill traial solars be(n) chalchanz.
 Agenoillz et humilianz.
 Sill plaz qesos pes mite(n)da
 
 
 Mal o fara, si non manda
 venir lai on se despuoilla,
 q’eu sia per sa comanda
 pres de lleis, iusta l’esponda,
 e·ill traial solars ben chalchanz,
 a genoillz et humilianz,
 si·ll plaz qe sos pes mi tenda.
 
  VI   VI
 
 Faiz es louers toz ara(n)da.
 Siqe moz noi des chapduoilla.
 Oltra lat(er)ra norma(n)da.
 Part la fera mar p(re)ionda.
 Esi sui demidonz lognanz.
 Ues sim tira co(m) adimanz.
 Labella cui d(eu)s defe(n)da.
 
 
 Faiz es lo vers toz a randa,
 si qe moz no·i deschapduoilla,
 oltra la terra normanda,
 part la fera mar preionda;
 e si sui de midonz lognanz,
 ves si·m tira com adimanz
 la bella cui Deus defenda.
 
  VII   VII
 
 Sel reis engles el dux normanz.
 Louol en lauerai abanz.
 Qel inuerç nos sobre p(re)nda.  
 
 
 Se·l reis engles el dux normanz,
 lo vol en la verai abanz
 qe l’inverç nos sobreprenda.   
 
  • letto 292 volte

Riproduzione fotografica

  • letto 340 volte

CANZONIERE I

  • letto 468 volte

Edizione diplomatica

 
 Bernartz del uentedorn.
 CAn quan uei p(er) miei la landa. Del arbres
 chazer la fuoilla. Anz quel freidura ses-
 
 
 panda. Nil iençz terminis sesconda. Mes bel
 que si auzitz mos chanz. Qui stat naurai ma-
 is de dos anz. Ecouen q(ue)n fases menda.
 Mout mes greu que ia reblanda. Cellei que
 uas mi sorgoilla. Quar se mos cors reill dem-
 anda. Noill platz que mot mi responda. Ben
 mauci mos nesis talanz. Car sec damor los bels
 semblanz. Eno(n) ue camors latenda.
 Tan sab dengieng edeganda. Cades cug cam-
 ar me uoilla. Ben dousamen me truanda. Cab
 bel semblan me confonda. Do(m)pna so nouses
 nuls enanz. Que ben cre q(ue)s uostres lo danz.
 Co(m) si que uostrom mal prenda.
 Dieus que tot lo mon garanda. Li meten cor
 que ]tot lo mon[[1] macuoilla. Came no(n) ten pron
 uianda. Ni negus bes nomaonda. Tan sui uas
 la bella doptanz. P(er) quiem ren alei merceianz.
 Sil platz quen don oquem uenda.
 Mal ofara si nom manda. Uenir lai on si de-
 spuoilla. Queu sia p(er) sa comanda. P(re)s del lieg
 iostal lesponda. Eil tragals solars ben chaus-
 anz. Agenoill (et) humeliatz. Sil platz que sos
 pes mi tenda.
 […][2]atz es lo uers tot arranda. Si que motz noi
 des cabduoilla. Outra la terra normanda. Pa-
 rt la fera mar preonda. Esim sui de midonz
 loingnanz. Ues sem tira com ai manz. La be-
 lla cui dieus defenda.
 Sil reis engles el duz normanz. Ouol eu la
 ueirai abanz. Que li uers nos sobre p(re)nda.
 Pel rei sui engles enormanz. Esi no(n) fos mos
 azimanz. Restera tro part calenda.
 

 [1] Espunto dal copista.
 [2] Manca l’iniziale maiuscola.
 
  • letto 359 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

 Bernartz del uentedorn.  Bernartz del Ventedorn.
  I   I
 
 C
An quan uei p(er) miei la landa. Del arbres
 chazer la fuoilla. Anz quel freidura ses-
 panda. Nil iençz terminis sesconda. Mes bel
 que si auzitz mos chanz. Qui stat naurai ma-
 is de dos anz. Ecouen q(ue)n fases menda.
 
 
 Can quan vei per miei la landa
 del arbres chazer la fuoilla,
 anz quel freidura s’espanda
 ni·l iençz terminis s’esconda,
 m’es bel que si’auzitz mos chanz,
 qu’istat n’aurai mais de dos anz,
 e coven que·n fas’esmenda.
 
  II   II
 
 M
out mes greu que ia reblanda. Cellei que
 uas mi sorgoilla. Quar se mos cors reill dem-
 anda. Noill platz que mot mi responda. Ben
 mauci mos nesis talanz. Car sec damor los bels
 semblanz. Eno(n) ue camors latenda.
 
 
 Mout mes greu que ia reblanda
 cellei que vas mi s’orgoilla,
 quar se mos cors re·ill demanda,
 no·ill platz que mot m’i responda.
 Ben m’auci mos nesis talanz,
 car sec d’amor los bels semblanz
 e non ve c’amors l’atenda.
 
  III   III
 
 T
an sab dengieng edeganda. Cades cug cam-
 ar me uoilla. Ben dousamen me truanda. Cab
 bel semblan me confonda. Do(m)pna so nouses
 nuls enanz. Que ben cre q(ue)s uostres lo danz.
 Co(m) si que uostrom mal prenda.
 
 
 Tan sab d’engieng e de ganda
 c’ades cug c’amar me voilla.
 Ben dousamen me truanda,
 c’ab bel semblan me confonda!
 Dompna, so no·us es nuls enanz,
 que ben cre qu’es vostres lo danz,
 comsi que vostr’om mal prenda.
 
  IV   IV
 
 D
ieus que tot lo mon garanda. Li meten cor
 que ]tot lo mon[ macuoilla. Came no(n) ten pron
 uianda. Ni negus bes nomaonda. Tan sui uas
 la bella doptanz. P(er) quiem ren alei merceianz.
 Sil platz quen don oquem uenda.
 
 
 Dieus, que tot lo mon garanda,
 li met’en cor que m’acuoilla,
 c’a me non ten pron vianda
 ni negus bes no·m aonda.
 Tan sui vas la bella doptanz,
 per qu’ie·m ren a lei merceianz:
 si·l platz, que·n don o que·m venda!
 
  V   V
 
 M
al ofara si nom manda. Uenir lai on si de-
 spuoilla. Queu sia p(er) sa comanda. P(re)s del lieg
 iostal lesponda. Eil tragals solars ben chaus-
 anz. Agenoill (et) humeliatz. Sil platz que sos
 pes mi tenda.
 
 
 Mal o fara, si no·m manda
 venir lai on si despuoilla,
 qu’eu sia per sa comanda
 pres del lieg iosta·l l’esponda,
 e·il traga·ls solars ben chausanz,
 a genoill et humeliatz,
 si·l platz que sos pes mi tenda.
 
  VI   VI
 
 […]atz es lo uers tot arranda. Si que motz noi
 des cabduoilla. Outra la terra normanda. Pa-
 rt la fera mar preonda. Esim sui de midonz
 loingnanz. Ues sem tira com ai manz. La be-
 lla cui dieus defenda.
 
 
 […]atz es lo vers tot a rranda,
 si que motz no·i descabduoilla,
 outra la terra normanda,
 part la fera mar preonda;
 e si·m sui de midonz loingnanz,
 ves se·m tira com aimanz
 la bella cui Dieus defenda.
 
  VII   VII
 
 S
il reis engles el duz normanz. Ouol eu la
 ueirai abanz. Que li uers nos sobre p(re)nda.
 
 
 Si·l reis engles e·l duz normanz,
 o vol eu la veirai abanz
 que l’ivers nos sobreprenda.
 
  VIII   VIII
 
 P
el rei sui engles enormanz. Esi no(n) fos mos
 azimanz. Restera tro part calenda.
 
 
 Pel rei sui engles e normanz,
 e si non fos mos Azimanz,
 restera tro part calenda.
 
  • letto 310 volte

Riproduzione fotografica

  • letto 314 volte

CANZONIERE K

  • letto 403 volte

Edizione diplomatica

 
   Bernartz del uentadorn.
 LAn quan uei per miei la landa. Del arbr-
 es chazer la fuoilla. Anz quel freidura
 sespanda. Nil ienz terminis sesconda. Mes
 bel que si auzitz mos chanz. Quistat naur-
 ai mais de dos anz. Ecouen quen fases me(n)da.
 
 
 M
out mes greu que ia reblanda. Cellei q(ue) uas
 mi sorgoilla. Qar se mos cors reil demanda.
 Noill platz que mot mi responda. Ben mau-
 ci mos nesis talanz. Car sec damor los bels sem-
 blanz. Enon ue camors latenda.
 Tan sab dengieng edeganda. Cades cug ca-
 mar me uoilla. Ben dousame(n) me truanda.
 Cab bel semblan me confonda. Domna so no-
 uses nulz enanz. Que ben cre ques uostres lo
 danz. Co(m)si que uostrom mal prenda.
 Dieus que tot lo mon garanda. Li meten cor
 que macuoilla. Came no(n) ten pron uian-
 da. Ni negus bes nomaonda. Tan sui uas la
 bella doptanz. Per quiem ren alei merceia(n)z.
 Sil platz quem don oquem uenda.
 Mal ofara si nom manda. Uenir lai on si des-
 puoilla. Quieu sia per sa comanda. Pres del
 lieg iostal lesponda. Eil tragals solars ben
 chausanz. Agenoills et humeliaz. Sill platz
 que sos pes mitenda.
 Fatz es lo uers tot arranda. Si que motz
 noi descabduoilla. Outra la terra norma(n)da.
 Part la fera mar preonda. Esim soi de mi
 donz loingnanz. Ues sem tira com ai manz.
 La bella cui dieus defenda.
 Sil reis engles el duz normanz. Ouol eu la
 ueirai abanz. Que li uers nos sobre prenda.
 Pel rei sui engles enormanz. Esi no(n) fos
 mos azimanz. Restera tro part calenda.
  • letto 386 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

 Bernartz del uentadorn.  Bernartz del Ventadorn.
  I   I
 
 L
An quan uei per miei la landa. Del arbr-
 es chazer la fuoilla. Anz quel freidura
 sespanda. Nil ienz terminis sesconda. Mes
 bel que si auzitz mos chanz. Quistat naur-
 ai mais de dos anz. Ecouen quen fases me(n)da.
 
 
 Lanquan vei per miei la landa
 del arbres chazer la fuoilla,
 anz que·l freidura s’espanda
 ni·l ienz terminis s’esconda,
 m’es bel que si auzitz mos chanz,
 qu’istat n’aurai mais de dos anz,
 e coven que·n fas’esmenda. 
 
  II   II
 
 M
out mes greu que ia reblanda. Cellei q(ue) uas
 mi sorgoilla. Qar se mos cors reil demanda.
 Noill platz que mot mi responda. Ben mau-
 ci mos nesis talanz. Car sec damor los bels sem-
 blanz. Enon ue camors latenda.
 
 
 Mout m’es greu que ia reblanda
 cellei que vas mi s’orgoilla,
 qar se mos cors re·il demanda,
 no·ill platz que mot m’i responda.
 Ben m’auci mos nesis talanz,
 car sec d’amor los bels semblanz
 e non ve c’amors l’atenda.
 
  III   III
 
 T
an sab dengieng edeganda. Cades cug ca-
 mar me uoilla. Ben dousame(n) me truanda.
 Cab bel semblan me confonda. Domna so no-
 uses nulz enanz. Que ben cre ques uostres lo
 danz. Co(m)si que uostrom mal prenda.
 
 
 Tan sab d’engieng e de ganda
 c’ades cug c’amar me voilla.
 Ben dousamen me truanda,
 c’ab bel semblan me confonda!
 Domna so no·us es nulz enanz,
 que ben cre qu’es vostres lo danz,
 comsi que vostr’om mal prenda.
 
  IV   IV
 
 D
ieus que tot lo mon garanda. Li meten cor
 que macuoilla. Came no(n) ten pron uian-
 da. Ni negus bes nomaonda. Tan sui uas la
 bella doptanz. Per quiem ren alei merceia(n)z.
 Sil platz quem don oquem uenda.
 
 
 Dieus, que tot lo mon garanda,
 li met’en cor que m’acuoilla,
 c’a me non ten pron vianda
 ni negus bes no·m aonda.
 Tan sui vas la bella doptanz,
 per qu’ie·m ren a lei merceianz:
 si·l platz que·m don o que·m venda!
 
  V   V
 
 M
al ofara si nom manda. Uenir lai on si des-
 puoilla. Quieu sia per sa comanda. Pres del
 lieg iostal lesponda. Eil tragals solars ben
 chausanz. Agenoills et humeliaz. Sill platz
 que sos pes mitenda.
 
 
 Mal o fara, si no·m manda
 venir lai on si despuoilla,
 qu’ieu sia per sa comanda
 pres del lieg, iosta·l l’esponda,
 e·il traga·ls solars ben chausanz,
 a genoills et humeliaz,
 si·ll platz que sos pes mi tenda.
 
  VI   VI
 
 F
atz es lo uers tot arranda. Si que motz
 noi descabduoilla. Outra la terra norma(n)da.
 Part la fera mar preonda. Esim soi de mi
 donz loingnanz. Ues sem tira com ai manz.
 La bella cui dieus defenda.
 
 
 Fatz es lo vers tot a rranda,
 si que motz no·i descabduoilla
 outra la terra normanda,
 part la fera mar preonda;
 e si·m soi de midonz loingnanz,
 ves se·m tira com aimanz
 la bella cui Dieus defenda.
 
  VII   VII
 
 S
il reis engles el duz normanz. Ouol eu la
 ueirai abanz. Que li uers nos sobre prenda.
 
 
 Si·l reis engles e·l duz normanz
 o vol, eu la veirai abanz
 que l’ivers nos sobreprenda.
 
  VIII   VIII
 
 P
el rei sui engles enormanz. Esi no(n) fos
 mos azimanz. Restera tro part calenda.
 
 
 Pel rei sui engles e normanz,
 e si non fos Mos Azimanz,
 restera tro part calenda. 
 
  • letto 322 volte

Riproduzione fotografica

  • letto 314 volte

CANZONIERE N

  • letto 420 volte

Edizione diplomatica

 
 Bernard lauentador.
 LAn can uei per mie lala(n)
 da. Dels arbres chair la
 fueilla. Anç quel freidura
 ses panda. Nil genç terminis
 sesconda. Mes bel quesia au
 citç mochanç. Questa naurai
 mais de dos anç. Ecouen q(ue)n
 
 
 fases menda.
 MOut mes greu que ia reblan
 da. Cellei que uas mi sorgoil
 la. Car semos cors reil dema(n)
 da. Nol platç que moç mires
 ponda. Ben mauci mos nesis
 talanç. Car sec damor los be
 lç semblanç. Enon ue camor(s)
 latenda.
 TAn sab dengien ede ganda.
 Cades cugamar me uoilla. Be(n)
 dousa men me truanda. Cab
 bel semblan me confonda. Do
 mna conoisses nuils enanç.
 Que ben cre ques uostres lo
 danç. Consi que uostrom
 mal prenda.
 MAl ofaran si nom manda. Ue
 nir laihonse des pueilla. Que
 u sia per sa comanda. Pres de
 leig iosta les ponda. Eltragal
 solars ben chauçanç. Age no
 ilç et humilianç. Sil platç
 que sos pes me tenda.
 DIeus que tot lo mon garanda.
 Li me ten cor que macueilla.
 Came non ten prouianda. Ni
 
 
 negus bens no maonda. Tan
 soi ues labella dopta(n)ç. Per
 qui era(m) ren allei merce ianç.
 Sil plaç quem don oquem
 uenda.
 FAtç es lo uers tot arranda.
 Si que motç noi des cab due
 illa. Outra la terra norman
 da. Part lafera mar pre on
 da. Esem ioi de midonç loin
 gnanç. Ues sem tira com aim
 anç. La bella cui deus defe(n)da.
 SIl reis engles
 el dux nor manç. Ouol eu la
 uerrai abanç. Queluenrç no(s)
 sobre prenda. Pel rei sor en
 gles enor manç. Esinon fos m
 os aimanç. Restera tropart
 kalenda.
 
  • letto 331 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

 Bernard lauentador.  Bernard la Ventador.
  I   I
 
 L
An can uei per mie lala(n)
 da. Dels arbres chair la
 fueilla. Anç quel freidura
 ses panda. Nil genç terminis
 sesconda. Mes bel quesia au
 citç mochanç. Questa naurai
 mais de dos anç. Ecouen q(ue)n
 fases menda.
 
 
 Lancan vei per mie la landa
 dels arbres chair la fueilla,
 anç que·l freidura s’espanda
 ni·l genç terminis s’esconda,
 m’es bel que sia aucitç mo chanç,
 qu’esta n’aurai mais de dos anç,
 e coven que·n fas’esmenda.
 
  II   II
 
 M
Out mes greu que ia reblan
 da. Cellei que uas mi sorgoil
 la. Car semos cors reil dema(n)
 da. Nol platç que moç mires
 ponda. Ben mauci mos nesis
 talanç. Car sec damor los be
 lç semblanç. Enon ue camor(s)
 latenda.
 
 
 Mout m’es greu que ia reblanda
 cellei que vas mi s’orgoilla,
 car se mos cors re·il demanda,
 no·l platç que moç m’i responda.
 Ben m’auci mos nesis talanç,
 car sec d’amor los belç semblanç
 e non ve c’amors l’atenda.
 
  III   III
 
 T
An sab dengien ede ganda.
 Cades cugamar me uoilla. Be(n)
 dousa men me truanda. Cab
 bel semblan me confonda. Do
 mna conoisses nuils enanç.
 Que ben cre ques uostres lo
 danç. Consi que uostrom
 mal prenda.
 
 
 Tan sab d’engien e de ganda
 c’ades cug amar me voilla.
 Ben dousamen me truanda,
 c’ab bel semblan me confonda!
 Domna, conoisses nuils enanç,
 que ben cre qu’es vostres lo danç,
 consi que vostr’om mal prenda.
 
  IV   IV
 
 M
Al ofaran si nom manda. Ue
 nir laihonse des pueilla. Que
 u sia per sa comanda. Pres de
 leig iosta les ponda. Eltragal
 solars ben chauçanç. Age no
 ilç et humilianç. Sil platç
 que sos pes me tenda.
 
 
 Mal o faran, si no·m manda
 venir lai hon se despueilla,
 qu’eu sia per sa comanda
 pres de leig, iosta l’esponda,
 e·l traga·l solars ben chauçanç,
 a genoilç et humilianç,
 si·l platç que sos pes me tenda.
 
  V   V
 
 D
Ieus que tot lo mon garanda.
 Li me ten cor que macueilla.
 Came non ten prouianda. Ni
 negus bens no maonda. Tan
 soi ues labella dopta(n)ç. Per
 qui era(m) ren allei merce ianç.
 Sil plaç quem don oquem
 uenda.
 
 
 Dieus, que tot lo mon garanda,
 li met’en cor que m’acueilla,
 c’a me non ten pro vianda
 ni negus bens no·m aonda.
 Tan soi ves la bella doptanç,
 per qui era·m ren a llei merceianç:
 si·l plaç que·m don o que·m venda!
 
  VI   VI
 
 F
Atç es lo uers tot arranda.
 Si que motç noi des cab due
 illa. Outra la terra norman
 da. Part lafera mar pre on
 da. Esem ioi de midonç loin
 gnanç. Ues sem tira com aim
 anç. La bella cui deus defe(n)da.
 
 
 Fatç es lo vers tot a rranda,
 si que motç no·i descabdueilla,
 outra la terra normanda,
 part la fera mar preonda;
 e se·m ioi de midonç loingnanç,
 ves se·m tira com aimanç
 la bella cui Deus defenda.
 
  VII   VII
 
 S
Il reis engles
 el dux nor manç. Ouol eu la
 uerrai abanç. Queluenrç no(s)
 sobre prenda. 
 
 
 Si·l reis engles e·l dux normanç
 o vol, eu la verrai abanç
 que·l venrç nos sobreprenda.
 
  VIII   VIII
 
 Pel rei sor en
 gles enor manç. Esinon fos m
 os aimanç. Restera tropart 
 kalenda.
 
 
 Pel rei sor engles e normanç,
 e si non fos Mos Aimanç,
 restera tro part kalenda.
 
  • letto 317 volte

Riproduzione fotografica

  • letto 324 volte

CANZONIERE Q

  • letto 394 volte

Edizione diplomatica

 
 /rnardus
 /qe uei p(er)mei la landa.
 /dels arbres chair la foilla.
 /fredura ses panda
 /termini sa sconda.
 /qe sia auçis mo(n)s chans.
 /naurai mais de do(n)s ans.
 /qen faça esmenda.
 /es greu qe reblanda.
 /ues mi sorguoilla.
 /nos re il demanda.
 /iç qe mot mi responda.
 /aucit mos nescis talans.
 /damors lo bels semblanç
 /qamors lan tenda.
 /p dengin (et)de ganda.
 /cuit qa des mi uoilla.
 /çamen ma reuanda.
 /semblan mi co(n)fonda.
 /onoiscenç nuls enanç.
 /tenc qes uostre lo da(n)ç.
 e uostrom mal prenda.
 
 
 D
…aranda
 … meitta … ma cuoilla
 Car me no ten pro uianda.
 Ni negus bes noma onda.
 Tan sui uas la bella dopta(n)ç.
 P(er) qem ren allei merceianç.
 Sil plaç qem don e qem uenda.
 Mal ofora si no manda.
 Uenir lai o se despuoilla.
 Qeu sia p(er)sa comanda.
 Pres de lei iusta lesponda.
 Eil traial solars ben chalçant.
 Agenuils et humilianç.
 Sil plaç qe sos peç mi tenda.
 Faiç es lo uers tot aranda.
 Si qe moç noi descapduoilla.
 Oltra la terra normanda.
 Part la fera mar preionda.
 Esi sui de midonç lognaç.
 Ues sim tira com adima(n)ç.
 La bella cui deus defenda.
 Sel reis engles el duç normanç.
 Lo uol eu lauerai abanç.
 Qel iuers nos sobre prenda.
 
  • letto 374 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

 /rnardus  /rnardus
  I   I
 
 /qe uei p(er)mei la landa.
 /dels arbres chair la foilla.
 /fredura ses panda
 /termini sa sconda.
 /qe sia auçis mo(n)s chans.
 /naurai mais de do(n)s ans.
 /qen faça esmenda.
 
 
 /qe vei per mei la landa
 dels arbres chair la foilla,
 /fredura s’espanda
 /termini s’asconda,
 /qe sia auçis mons chans,
 /n’aurai mais de dons ans,
 /qe·n faça esmenda.
 
  II   II
 
 /es greu qe reblanda.
 /ues mi sorguoilla.
 /nos re il demanda.
 /iç qe mot mi responda.
 /aucit mos nescis talans.
 /damors lo bels semblanç
 /qamors lan tenda.
 
 
 /es greu qe reblanda
 /ves mi s’orguoilla,
 /mos re·il demanda,
 /iç qe mot m’i responda.
 /aucit mos nescis talans,
 /d’amors lo bels semblanç
 /q’amors l’antenda.
 
  III   III
 
 /p dengin (et)de ganda.
 /cuit qa des mi uoilla.
 /çamen ma reuanda.
 /semblan mi co(n)fonda.
 /onoiscenç nuls enanç.
 /tenc qes uostre lo da(n)ç. 
 e uostrom mal prenda.
 
 
 /p d’engin et de ganda
 /cuit q’ades mi voilla.
 /çamen ma revanda,
 /semblan mi confonda!
 /onoiscenç nuls enanç,
 /tenc q’es vostre lo danç,
 /e vostr’om mal prenda.
 
  IV   IV
 
 D
…aranda
 … meitta … ma cuoilla
 Car me no ten pro uianda. 
 Ni negus bes noma onda.
 Tan sui uas la bella dopta(n)ç.
 P(er) qem ren allei merceianç.
 Sil plaç qem don e qem uenda.
 
 
 D…aranda
 … meitta … m’acuoilla,
 car me no ten pro vianda
 ni negus bes no·m aonda.
 Tan sui vas la bella doptanç,
 per qe·m ren a llei merceianç:
 si·l plaç, qe·m don e qe·m venda!
 
  V   V
 
 M
al ofora si no manda.
 Uenir lai o se despuoilla.
 Qeu sia p(er)sa comanda.
 Pres de lei iusta lesponda.
 Eil traial solars ben chalçant.
 Agenuils et humilianç.
 Sil plaç qe sos peç mi tenda.
 
 
 Mal o fora, si no manda
 venir lai o se despuoilla,
 q’eu sia per sa comanda
 pres de lei, iusta l’esponda,
 e·il traia·l solars ben chalçant,
 a genuils et humilianç,
 si·l plaç qe sos peç mi tenda.
 
  VI   VI
 
 F
aiç es lo uers tot aranda.
 Si qe moç noi descapduoilla.
 Oltra la terra normanda.
 Part la fera mar preionda.
 Esi sui de midonç lognaç.
 Ues sim tira com adima(n)ç.
 La bella cui deus defenda.
 
 
 Faiç es lo vers tot a randa,
 si qe moç no·i descapduoilla,
 oltra la terra normanda,
 part la fera mar preionda;
 e si sui de midonç lognaç,
 ves si·m tira com adimanç
 la bella cui Deus defenda.
 
  VII   VII
 
 S
el reis engles el duç normanç.
 Lo uol eu lauerai abanç.
 Qel iuers nos sobre prenda.
 
 
 Se·l reis engles e·l duç normanç,
 lo vol, eu la verai abanç
 qe l’ivers nos sobreprenda.
 
  • letto 356 volte

Riproduzione fotografica

  • letto 343 volte
Credits | Contatti | © Sapienza Università di Roma - Piazzale Aldo Moro 5, 00185 Roma T (+39) 06 49911 CF 80209930587 PI 02133771002

Source URL: http://151.100.161.88/?q=laboratorio/tradizione-manoscritta-809