Bernartz deuentedorn. | Bernartz de Ventedorn. |
I | I |
ERam cosseillatz seignor. Uos cauetz ualor esen. Una dompnam det samor. Cai amada longamen. Mas eras sai de uertat. Quill a autramic priuat. Ni anc denuill compaigno. Compaigna tant greus nom fo. |
Era·m cosseillatz, seignor, vos, c’avetz valor e sen: una dompna·m det s’amor, c’ai amada longamen; mas eras sai de vertat qu’ill a autramic privat, ni anc de nuill compaigno compaigna tant greus no·m fo. |
II | II |
Duna ren sui en error. En estai en pen- samen. Que malonge ma dolor. Sieu aqest plaich li cossen. e sai sil dic mon penssat. Uei mon dampnatge doblat. Cal qen fassa ocal que no. Re non puosc far de mon pro. |
D’una ren sui en error en estai en pensamen: que m’alonge ma dolor, s’ieu aqest plaich li cossen. E s’aisi·l dic mon penssat, vei mon dampnatge doblat. Cal qe·n fassa o cal que no, re non puosc far de mon pro. |
III | III |
Esieu lam adesonor. Aurain blasme de la gen. Etenrant men li plusor. P(er) cor- nut ep(er) sofren. Esaisi pert samistat. bem teing p(er) deseretat. Damor eia dieus no(m) do. Mais faire uers ni chansso. |
E s’ieu l’am a desonor, aurai·n blasme de la gen; e tenrant m’en li plusor per cornut e per sofren. E s’aisi pert s’amistat, be·m teing per deseretat d’amor e ia Dieus no·m do mais faire vers ni chansso. |
IV | IV |
Pois uoutz sui en la follor. Ben serai fols sieu non pren. Daqestz dos mals lo me nor. Que mais ual mon escien. Q(ue)u aia en lieis lameitat. Qel tot p(er)da p(er) foldat. Car anc non ui drut fello. Nuill temps damor far son pro. |
Pois voutz sui en la follor, ben serai fols s’ieu non pren d’aqestz dos mals lo menor; que mais val mon escien, qu’eu aia en lieis la meitat qe·l tot perda per foldat, car anc non vi drut fello nuill temps d’amor far son pro. |
V | V |
E puois uol autramador. Ma dompna ieu no loil defen. Elais men mais per paor. Q(ue) p(er) autre chausimen. E sanc hom dec auer grat. Denuill seruizi for- sat. Ben dei auer guizerdo. Eu q(ue) tant gran tort perdo. |
E puois vol autr’amador ma dompna ieu no lo·il defen; e lais m’en mais per paor que per autre chausimen; e s’anc hom dec aver grat de nuill servizi forsat, ben dei aver guizerdo eu que tant gran tort perdo. |
VI | VI |
Li sieu fals huoill trahidor. Que mes- gardauon tant gen. Sinaissi gardon aillor. Mout ifant gran faillimen. Mas daitan mant mout onrat. Que seron mil aiostat. Plus gardon lai on ieu so. Catotz aicels deuiro. |
Li sieu fals huoill trahidor, que m’esgardavon tant gen, s’inaissi gardon aillor, mout i fant gran faillimen; mas d’aitan mant mout onrat que, s’eron mil aiostat, plus gardon lai on ieu so, c’a totz aicels d’eviro. |
VII | VII |
De laiga cab los huoills plor. Escriu sa- lutz mais de cen. Etramet ala meillor. Et ala plus auinen. Maintas uez mau ra membrat. Deso qem fetz alcomiat. Qieul ui cobrir sa faisso. Canc nom poc dir hoc ni no. |
De l’aiga c’ab los huoills plor, escriu salutz mais de cen, e tramet a la meillor et a la plus avinen. Maintas vez m’aura membrat de so qe·m fetz al comiat: q’ieu·l vi cobrir sa faisso, c’anc no·m poc dir hoc ni no. |